“ไม่เคยถูกพูดถึง” [รามเกียรติ์]

ณ ค่ำคืนนี้..

วารินทร์ [Warin]

... /กวัดแกว่งสายน้ำ

แกร็ก..

วารินทร์ [Warin]

..หืม? /เงยหน้าขึ้นและมองรอบๆ

ทุกอย่างเงียบสงัด..

วารินทร์ [Warin]

/หยิบโคมไฟขึ้นมาแล้วส่องรอบๆ

ไมยราพ [Myra]

ข้าเอง

วารินทร์ [Warin]

อา..เจ้านั่นเอง

วารินทร์ [Warin]

ไมยราพ

ไมยราพ [Myra]

ข้าแค่มาเยี่ยมหาเจ้า

วารินทร์ [Warin]

ร้อยวันพันปีมิเคยมาหาข้า

วารินทร์ [Warin]

วันนี้อะไรทำให้เจ้ามาหาข้า

ไมยราพ [Myra]

ข้าแค่..คิดถึง

วารินทร์ [Warin]

... /ถอนหายใจ

ไมยราพ [Myra]

ข้าแค่อยากเล่าความอะไรบางอย่าง..เผื่อเจ้าจะรับฟัง

วารินทร์ [Warin]

เรื่องอันใด?

ไมยราพ [Myra]

/ลังเลและพยายามคิด

ไมยราพ [Myra]

/ตัดสินใจ

ไมยราพ [Myra]

ข้าจะลักพาตัวพระราม

วารินทร์ [Warin]

ลักพาตัวพระราม?

วารินทร์ [Warin]

พระรามที่ผู้คนแม้แต่ภูติผีปีศาจก็ยังกล่าวขานกันว่า 'นารายณ์อวตาร' น่ะหรอ?

ไมยราพ [Myra]

ใช่ /พยักหน้า

วารินทร์ [Warin]

เจ้าแน่ใจหรือ?

ไมยราพ [Myra]

ข้าแน่ใจ

วารินทร์ [Warin]

ถ้ามีแค่นี้เจ้าจะไปไหนก็ไป

ไมยราพ [Myra]

นี้เจ้าไล่ข้างั้นหรือ?วารินทร์

วารินทร์ [Warin]

เจ้าก็ได้ยินเต็มสองหูของเจ้ามิใช่หรือ? ไปสิ

ไมยราพ [Myra]

ก็ได้..

วารินทร์ [Warin]

ไมยราพ [Myra]

/เดินออกไป

วารินทร์ [Warin]

เจ้าไมยราพ..

วารินทร์ [Warin]

มิรู้ซะแล้ว..ว่าข้าไม่ได้เข้าฝ่าย

วารินทร์ [Warin]

ข้าล่ะรู้สึกผิดที่ต้องทำแบบนี้..แต่ยังไงก็ตามมันเป็นสิ่งที่ทุกอย่างถูกกำหนดไว้

๑. หักห้ามความผิด