ผมจะไม่ยอมให้ใครมาหักอกพี่อีกครั้ง
EP1
เคนโตะ [พระเอก]
*เปิดดูข้อความ*
เซนย่า: วันนี้ร้านนายว่างรึเปล่า
เคนโตะ [พระเอก]
ว่าวครับ พี่จะมาสักเพิ่มหรอครับ?
เซนย่า: อืม ฉันจะไปดึกหน่อย เคลียลูกค้าให้เสร็จก็เเล้วกัน
เคนโตะ [พระเอก]
ครับ พี่ก็รู้ผมจะลัดคิวพี่ให้เร็วที่สุด เเม้ว่าจะอาจส่งผลเสียต่อร้าน
เคนโตะ [พระเอก]
เพราะพี่เป็นลูกค้าคนพิเศษของผม
เคนโตะ [พระเอก]
พี่นี่ยังเหมือนเดิมเลยนะ…เย็นชา เเละไม่คิดจะเปิดใจ //ปิดโทรศัพท์
เซนย่า [นายเอก]
//เดินเข้ามาในร้าน
เซนย่า [นายเอก]
ทำไมต้องทำท่าดีใจอะไรขนาดนั้นด้วย ก็เเค่มาสักอะไรเล็กๆน้อย
เคนโตะ [พระเอก]
ก็พี่เป็นคนพิเศษสำหรับผมนี่ครับ
เซนย่า [นายเอก]
เลิกพูดเถอะ วันนี้ฉันไม่ค่อยมีอารมณ์มาเล่นกับนาย
เคนโตะ [พระเอก]
อารมณ์เสียหรอครับ
เคนโตะ [พระเอก]
ใครกัน ทำให้พี่ของผมอารมณ์เสียได้ถึงขนาดนี้ //เคนโตะค่อยๆจับไปที่ไหล่ของเซนย่าเบาๆ
เซนย่า [นายเอก]
//ถอนหายใจ
เคนโตะ [พระเอก]
นี่พี่ดื่ม?
เคนโตะ [พระเอก]
อีกเเล้วใช่ไหมครับ //สีหน้าเคนโตะมืดลง โกรธเล็กน้อย
เซนย่า [นายเอก]
ไม่ใช่เรื่องของนาย อย่าใส่ใจ
เคนโตะ [พระเอก]
จะไม่ให้ผมใส่ใจได้ยังไง
เคนโตะ [พระเอก]
ก็มันทำพี่เจ็บ
เคนโตะ [พระเอก]
พี่ยอมมันกี่ครั้งเเล้ว
เคนโตะ [พระเอก]
ครับ ผมเองพี่ มีอะไรรึเปล่าหืม~
เคนโตะ [พระเอก]
ผมก็อยู่ร้านสักสิครับ
เซนย่า: มาหาฉัน..ที่อพาร์ตเมนต์ที
เคนโตะ [พระเอก]
อ่า…นี่มันเรื่องอะไรกัน
เคนโตะ [พระเอก]
พี่ครับ ผมมา-
เซนย่า [นายเอก]
//เข้าไปกอดเเละเมา
เซนย่า [นายเอก]
ฮึก…ลูอิส…นายกลับมาเเล้วใช่ไหม
เคนโตะ [พระเอก]
นี่พี่เมาหรอ…ลูอิส?
เคนโตะ [พระเอก]
ผมเคนโตะไงพี่ จำได้ไหม
เซนย่า [นายเอก]
ฮึก//ร้องไห้
เคนโตะ [พระเอก]
พี่?! ทำไมถึงร้องไห้ล่ะ
เคนโตะค่อยๆพยุงไปด้านในห้องเเละปิดประตู
เคนโตะ [พระเอก]
พี่…พี่ต้องสงบสติอารมณ์ก่อนนะครับ
เซนย่า [นายเอก]
ฮึก….ลูอิส นอกใจ
เซนย่า [นายเอก]
นอกใจฉันอีกเเล้ว!
เซนย่า [นายเอก]
//ร้องไห้เเละดื่มอีก
เคนโตะ [พระเอก]
พอเถอะครับ….อย่าทำเเบบนี้เลย
เซนย่า [นายเอก]
ทำไม…ฉันมันไม่ดีพอตรงไหน!
เคนโตะ [พระเอก]
(เจ้าลูอิสบ้านั่น! มันกล้าทำพี่เจ็บได้ยังไงกัน..)
เคนโตะ [พระเอก]
//ค่อยๆดึงเข้ามากอด
เคนโตะ [พระเอก]
ผมไม่อยากให้พี่เจ็บเเบบนี้เลย
เคนโตะ [พระเอก]
พี่ถึงยังรักมัน
เคนโตะ [พระเอก]
ทั้งๆที่มันทำให้พี่เจ็บได้ขนาดนี้กัน
เคนโตะ [พระเอก]
ให้ผมช่วยปลอบใจพี่เถอะ…
ใบหน้าของเซนย่ามีเเต่น้ำตาที่ไหลอาบเเก้ม มันงดงามเมื่อน้ำตากระทบกับเเสง
เเต่มันก็ทำให้คนเป็นน้องอย่างเคนโตะเจ็บปวดที่เห็นใบหน้าสวยงามต้องเปื้อนน้ำตา
เคนโตะ [พระเอก]
พี่ครับ….ผม
เซนย่า [นายเอก]
ฮึก…//ร้องไห้
เคนโตะ [พระเอก]
ผมจะช่วยพี่เอง
เคนโตะ [พระเอก]
//ค่อยๆจับคางเซนย่าขึ้นมา
เคนโตะ [พระเอก]
ผมจะทำให้พี่ลืม…
เคนโตะ [พระเอก]
ลืมเรื่องของมัน
เคนโตะ [พระเอก]
ถึงนี้จะเป็นวิธีที่ผิด
เคนโตะ [พระเอก]
เเต่ผมรักพี่
เคนโตะ [พระเอก]
เเม้ว่าพี่จะไม่ได้สติ
เคนโตะ [พระเอก]
เเต่ผมไม่อยากทนเห็นใบหน้างามๆต้องมานั่งเสียน้ำตาร้องไห้กับมัน
เคนโตะ [พระเอก]
//ค่อยโน้มเข้าใกล้
เซนย่า [นายเอก]
ช่วยทำให้…ฉึก
เคนโตะ [พระเอก]
ครับ..ผมจะเป็นของพี่ เเม้ว่าตอนนี้พี่จะไม่ได้รู้สึกเเบบที่ผมรู้สึก
เคนโตะ [พระเอก]
ผมจะยอมเจ็บเอง
เคนโตะ [พระเอก]
//จูบเซนย่าเบาๆ
![เคนโตะ [พระเอก]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/9529451/avatar/51772320/1731331752.png-s200webp?sign=de909c758076785aad3db2cb99dacc1b&t=68c3374c)
![เซนย่า [นายเอก]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/9529451/avatar/51772320/1731331715.png-s200webp?sign=af2ff580788a0710355c622355557a3b&t=68c3374c)
Comments