เกิดใหม่ในร่างเลดี้ที่พระเอกเกลียด
ตอนที่10
ณห้องพักชั่วคราวสุดหรูในเมืองหลวง
วินเซนต์ (อัศวินประจำตัวของมาเรีย)
เอ่อ...เลดี้ครับ
วินเซนต์ (อัศวินประจำตัวของมาเรีย)
//มองไปรอบๆ
วินเซนต์ (อัศวินประจำตัวของมาเรีย)
เลดี้โอเคที่จะนอนในที่แบบนี้หรอครับ
มาเรีย (คาร่า)
ทำไมจะไม่ล่ะ?
มาเรีย (คาร่า)
ที่นี่ก็หรูดีนี่นา
ที่นี่ดูเหมือนโรงแรมที่ตกแต่งสไตล์จีนด้วยโคมไฟสีแดงและมีโรงน้ำชาอยู่ชั้นล่างถือเป็นสถานที่พักผ่อนที่น่าสนใจสำหรับผู้คนในเมืองหลวง
วินเซนต์ (อัศวินประจำตัวของมาเรีย)
แต่มันก็เป็นแค่โรงเตี๊ยมที่หรูเองนะครับ
วินเซนต์ (อัศวินประจำตัวของมาเรีย)
//มองไปรอบๆ
วินเซนต์ (อัศวินประจำตัวของมาเรีย)
ไห้ผมหาที่ใหม่-
มาเรีย (คาร่า)
ฉันเหนื่อยแล้ว
มาเรีย (คาร่า)
นอนที่นี่แหละ
วินเซนต์ (อัศวินประจำตัวของมาเรีย)
งั้นก็ได้ครับ...
วินเซนต์ (อัศวินประจำตัวของมาเรีย)
ถ้ามีอะไรก็เรียกใช้ผมได้ตลอดนะครับ
วินเซนต์ (อัศวินประจำตัวของมาเรีย)
ห้องของผมอยู่ถัดจากห้องเลดี้ไป
มาเรีย (คาร่า)
นายก็ไปพักเถอะ
วินเซนต์ (อัศวินประจำตัวของมาเรีย)
ครับ //ออกจากห้องมาเรียไป
มาเรีย (คาร่า)
ในที่สุดก็ได้อยู่คนเดียว
มาเรีย (คาร่า)
ไปประชุมหรือไปรบก็ไม่รู้
มาเรีย (คาร่า)
//ล้มตัวลงนอน
มาเรีย (คาร่า)
ได้พักสักหน่อยคงดี...
จากนั้นไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่มาเรียผล็อยหลับไป
มาเรีย (คาร่า)
//เริ่มลืมตาตื่นเพราะเสียงนก
มาเรีย (คาร่า)
นกที่ไหนมาร้องตอนกลางคืนเนี่ย
นกขาวนวล
//จิกหน้าต่างจะเข้ามา
มาเรีย (คาร่า)
//มองนกแปลกตัวนั้น
มาเรีย (คาร่า)
อะไรกันเนี่ย?
มาเรีย (คาร่า)
แกกำลังหนีอะไรมาหรอ?
มาเรียเดินไปที่หน้าต่างช้าๆและค่อยๆเปิดหน้าต่างไห้นกตัวนั้น
มาเรีย (คาร่า)
นกอะไรเรื่องแสงได้เนี่ย...
นกขาวนวล
กรู๊~ //มองมาเรีย
นกขาวนวล
//สำรอกอะไรสักอย่างออกจากลำคอ
มาเรีย (คาร่า)
เดี๋ยวสิแกจะอ้วกในห้องพักฉันไม่ได้นะ!
นกขาวนวล
กร๊วก! //คายม้วนกระดาษม้วนนึงออกมา
มาเรีย (คาร่า)
//หยิบม้วนกระดาษขึ้นมากางดู
ในม้วนกระดาษนั้นมีข้อความเขียนอยู่
[ข้อความในม้วนกระดาษ: เชิญร่วมชมการแสดงสุดพิเศษของฉันได้ที่หอนาฬิกา]
มาเรีย (คาร่า)
การแสดงสุดพิเศษ?
มาเรีย (คาร่า)
เธออยากไห้ฉันไปหรอ?
มาเรีย (คาร่า)
เข้าใจแล้วๆ //ลูบหัวนก
มาเรีย (คาร่า)
ถึงจะไม่รู้ว่าเป็นการแสดงอะไรก็เถอะ
มาเรีย (คาร่า)
แล้วหอนาฬิกานั่นอยู่ที่ไหนล่ะ?
นกขาวนวล
กรู๊ๆ //บินออกไปนอกหน้าต่างแล้วทำท่าเหมือนไห้ตามไป
มาเรีย (คาร่า)
ไห้ตามไปสินะ
มาเรีย (คาร่า)
แต่ฉันคงโดดลงหน้าต่างตามเธอไปไม่ได้หรอก
มาเรีย (คาร่า)
//นึกถึงเหตุการณ์ในตอนที่2
มาเรีย (คาร่า)
//เดินไปที่ประตู
มาเรีย (คาร่า)
รอก่อนแปปนึงนะเดี๋ยวฉันเดินตามลงไป~
มาเรีย (คาร่า)
//ออกมาจากห้อง
มาเรีย (คาร่า)
อืม... //มองไปที่ห้องวินเซนต์
มาเรีย (คาร่า)
...ไม่ปลุกเขาดีกว่า
จากนั้นมาเรียก็เดินออกจากโรงเตี๊ยมคนเดียวในยามค่ำคืนที่ไม่มีใคร
เดินตามนกสีขาวตัวนั้นไปเรื่อยๆ
จนในที่สุดก็ถึงหอนาฬิการ้างแห่งนึง
มาเรีย (คาร่า)
เอิ่ม... //มองหอนาฬิการ้างตรงหน้า
มาเรีย (คาร่า)
ที่นี่จริงหรอ? //หันไปหานกขาวนวล
มาเรีย (คาร่า)
ใครมันมาจัดการแสดงในที่แบบนี้เนี่ย...
มาเรีย (คาร่า)
แต่ก็ช่างเถอะ
มาเรีย (คาร่า)
อุตส่ามาถึงทั้งทีจะไม่เข้าไปดูก็เสียเที่ยว
มาเรีย (คาร่า)
//เดินไปที่ประตูบานใหญ่
มาเรีย (คาร่า)
จะเข้าไปแล้วนะคะ~
มาเรีย (คาร่า)
//เปิดประตูเข้าไป
นกขาวนวล
//แสยะยิ้มกว้างอยู่ข้างหลังมาเรีย
แต่เมื่อมาเรียเปิดประตูเข้าไปข้างในนั้นกลับไม่พบอะไรนอกจากความเก่าและมืดมิด ไร้ซึ่งการแสดงใดๆมีแค่ความว่างเปล่า
มาเรีย (คาร่า)
นี่มัน...อะไร?
แต่กว่าที่เธอจะรู้ตัว เธอก็ถูกบางอย่างเตะเข้าไปข้างในและประตูก็ปิดขังเธออย่างฉับพลัน
มาเรีย (คาร่า)
กรี๊ดดด?! //พยายามทุบประตูจะออกไป
มาเรีย (คาร่า)
ปล่อยฉันนะ! นี่มันอะไร!
ทันใดนั้นก็ค่อยๆมีเสียงดนตรีแปลกๆดังขึ้นมาในหอนาฬิกาที่ว่างเปล่านี้
มันเป็นเสียงดนตรีที่ฟังดูเพี้ยนผิดมนุษย์
มาเรีย (คาร่า)
ฮือ... //กลัว
มาเรีย (คาร่า)
(เดี๋ยวสิฉันจะกลัวทำไม!)
มาเรีย (คาร่า)
(ฉันคือเลดี้มาเรียนะ!)
มาเรีย (คาร่า)
//พยายามตั้งสติ
จากนั้นก็มีแสงสีขาวๆค่อยปรากฏตัวขึ้นเป็นรูปร่างข้างหน้าเธอ
มันค่อยๆเคลื่อนไหวเหมือนกับการเต้นบัลเล่ต์
มาเรีย (คาร่า)
นี่มัน... //หน้าซีด
บรรยากาศที่ดูสิ้นหวังเหมือนที่เธอเคยเจอตอนที่เดินทางมาเมืองหลวง
ห้องแสดงของแองเจล่า (ฝันร้าย)
//เต้นบัลเล่ต์อย่างสง่างาม
มาเรีย (คาร่า)
(บรรยากาศแบบนี้...เธอคงจะเป็นฝันร้ายสินะ)
ห้องแสดงของแองเจล่า (ฝันร้าย)
//หมุนตัวไปรอบๆ
มาเรีย (คาร่า)
(จะเอาไงดีล่ะทีนี้...)
มาเรีย (คาร่า)
(ไม่คิดเลยว่าจะมีฝันร้ายที่ล่อลวงคนมาได้ด้วย)
ห้องแสดงของแองเจล่า (ฝันร้าย)
//หันมามองมาเรีย
ห้องแสดงของแองเจล่า (ฝันร้าย)
...
ทันใดนั้นฝันร้ายตัวนั้นก็ได้เสกขนนกแหลมคมมากมายออกมา
ขนนกพวกนั้นพุ่งไปที่มาเรีย
มาเรีย (คาร่า)
?!! //รีบวิ่งหลบ
ขนนกพวกนั้นตัดผ่านสิ่งของข้างหลังได้อย่างง่ายดาย
มาเรียวิ่งหลบอย่างรวดเร็วแต่ฝันร้ายตนนั้นก็ยังคงเสกขนนกออกมาโจมตีเธออย่างไม่หยุดหย่อน
จนกระทั่งในที่สุดมาเรียก็พลาดถูกขนนกทิ่มเข้าที่ขาของเธอ
มาเรีย (คาร่า)
อึก! //สะดุดล้มในทันที
มาเรีย (คาร่า)
ไม่นะ...ฉันจะตายแบบนี้ไม่ได้...
มาเรีย (คาร่า)
//พยายามจะลุกขึ้น
ห้องแสดงของแองเจล่า (ฝันร้าย)
//หมุนตัวและเริ่มเสกขนนกออกมาอีก
มาเรีย (คาร่า)
โอ้ย...เวทก็ใช้ไม่เป็นจะไห้สู้ยังไง... //มองขนนกที่ถูกเสกออกมา
มาเรีย (คาร่า)
จริงสิ! //นึกอะไรออก
มาเรีย (คาร่า)
ฉันก็รักษาตัวเองได้นี่นา!
มาเรีย (คาร่า)
(เพิ่งนึกได้นะเนี่ยว่ามีผีเสื้อแสงจันทร์)
มาเรีย (คาร่า)
//รีบทำท่าแล้วเรียกผีเสื้อแสงจันทร์ออกมา
ผีเสื้อแสงจันทร์ปรากฎขึ้นรอบๆตัวมาเรียและปล่อยละอองรักษาออกจากปีกของพวกมันทำไห้มาเรียวิ่งหลบการโจมตีของฝันร้ายได้ทันพอดี
ห้องแสดงของแองเจล่า (ฝันร้าย)
//เริ่มกระโดดไปรอบๆและเสกขนนกเรื่อยๆ
มาเรีย (คาร่า)
//วิ่งหลบและใช้ผีเสื้อรักษาแผลตัวเองไปเรื่อยๆ
ในขณะที่ฝันร้ายยังคงโจมตีแบบไม่หยุดหย่อนมาเรียก็ใช้ผีเสื้อในการรักษาตัวเองไปเรื่อยๆ
เมื่อฝันร้ายเห็นแบบนั้นจึงเต้นอย่างดุดันมากขึ้นและสร้างก้อนเวทย์ระเบิดรูปหงส์ขึ้นมา
มาเรีย (คาร่า)
แฮ่ก...แฮ่ก... //เหนื่อยหอบ
มาเรีย (คาร่า)
(ถ้าฉันโดนเจ้าก้อนเวทย์นั่นเข้าละก็คงจะไม่เหลือร่างไว้ไห้ฟื้นฟูแน่)
มาเรีย (คาร่า)
เอาไงดี... //เหงื่อตก
ห้องแสดงของแองเจล่า (ฝันร้าย)
//ขว้างก้อนเวทย์ระเบิดไปที่มาเรีย
ในวินาทีที่ก้อนเวทย์ระเบิดนั้นถูกขว้างมาที่มาเรีย มันเหมือนกับว่าเวลาถูกแช่แข็ง
มาเรีย (คาร่า)
(นี่ฉันทำอะไรไม่ได้เลยหรอ...)
มาเรีย (คาร่า)
(ต้องตายอีกแล้วหรอ)
มาเรีย (คาร่า)
(ถ้าเป็นเลดี้มาเรียคงจะผ่านมันไปได้ง่ายๆ)
มาเรีย (คาร่า)
(แต่นี่คือฉัน...)
มาเรีย (คาร่า)
(ฉันใช้เวทย์ไม่เป็นด้วยซ้ำ...)
มาเรีย (คาร่า)
(ถ้าฉันใช้เวทย์เป็นเหมือนเลดี้มาเรียก็ดีสิ)
มาเรีย (คาร่า)
(ถ้าฉันใช้เวทย์เป็นละก็...)
มาเรีย (คาร่า)
(ฉันจะใช้"โซ่กระซวก"ไอ้เจ้าก้อนระเบิดเวทย์นั่นซะ)
ทันทีที่เธอคิดแบบนั่นจู่ๆก็มีบางอย่างพุ่งออกไปกระซวกก้อนระเบิดนั้นไห้ระเบิดก่อนที่มันจะลอยมาถึงตัวเธอ
[ชื่อเวทย์: โซ่กระซวก
เวทย์ระดับ: A-
สาย: โจมตี
รายละเอียดเวทย์: ปล่อยโซ่ใหญ่สามเส้นออกไปเพื่อโจมตีศัตรู สามารถทำความเสียหายได้ดี]
มาเรีย (คาร่า)
ฉัน... //ประหลาดใจ
มาเรีย (คาร่า)
ฉันใช้เวทย์ได้แล้ว?!
มาเรีย (คาร่า)
//ยิ้มดีใจสุดชีวิต
ห้องแสดงของแองเจล่า (ฝันร้าย)
//ปล่อยขนนกออกมาโจมตีอีกครั้ง
มาเรีย (คาร่า)
เหอะ! มาสิ!
มาเรีย (คาร่า)
ฉันไม่กลัวแกแล้ว!
มาเรีย (คาร่า)
//เสกโซ่หลายอันพุ่งไปตัดขนนกพวกนั้น
ห้องแสดงของแองเจล่า (ฝันร้าย)
//เต้นอย่างดุดันที่สุดและเสกขนนกออกมาอย่างบ้าคลั่ง
มาเรีย (คาร่า)
ไม่ไห้ถึงตัวฉันหรอก!
มาเรีย (คาร่า)
//ใช้โซ่ตัดขนนกทั้งหมดที่พุ่งเข้ามา
มาเรีย (คาร่า)
ฝันร้ายคือคนที่สิ้นหวังจนถูกความมืดกลืนกิน...
มาเรีย (คาร่า)
//มองไปที่ฝันร้ายตรงหน้าด้วยความเห็นใจ
มาเรีย (คาร่า)
ถ้าไม่สิ้นหวังจริงๆเธอคงไม่กลายเป็นแบบนี้...
มาเรีย (คาร่า)
//เสกโซ่ใหญ่ขึ้นมา
มาเรีย (คาร่า)
ฉันจะทำไห้เธอเป็นอิสระเดี๋ยวนี้แหละ
มาเรีย (คาร่า)
โซ่กระซวก! //ร่ายเวทย์
หลังจากสิ้นสุดการร่ายเวทย์ของมาเรีย โซ่ใหญ่สามอันก็พุ่งไปที่ฝันร้ายและจบความทุกข์ทรมานของมัน
แสงสีขาวกระจายออกมาจากตัวมันและในที่สุดมันก็สลายไปท่ามกลางแสงนั้น
Comments
SAKI👑
โรงเตี๊ยมควรใช้กับนิยายจีน
โรงแรมนะ ไม่ใช่โรงเตี๊ยม
อย่ามัวเเต่จำมาจากซีรีย์จีนดิเว้ย
เอาความเป็นจริงให้รอดก่อน
2024-12-26
0
Namphetr Phonsue
คล้ายเรื่องของชีวิตพลิกลิขิตชะตาเลยค่ะแต่แอบมีคล้ายเรื่องการแต่งงานครั้งใหม่ของจักรพรรดินี 😁🐥
2025-01-31
0
ควยไรสัส
อีนกเกี้ย😭
2025-01-15
3