โชคชะตาที่แสนตลกระหว่าฉันและเธอ 🩹
ep.1
ผมลองมาเขียนเรื่องนี้ให้ชินกับการเขียนนิยายในรูปแบบต่างๆ
เพราะมันน่าจะง่ายที่สุดแล้วหละคับ5555
สิ่งที่ผมจะบอกคือในเรื่องนี้ผมคงไม่ได้ใส่รูปอะไรเยอะนะคับ
เพราะผมไม่ค่อยมีรูปอะไรสักเท่าไหร่
เอาเถอะผมพูดมากไปแล้วไปอ่านกันเถอะคับ
เวเลเเรีย(พระนาง)
น..นี่...ลิ..เลียน่า
ลิเลียน่า(นางเอง)
ว่าไงวาเลเรีย
ลิเลียน่า(นางเอง)
เธอมีอะไรที่อยากได้หรอหรืออยากทำอะไร
ลิเลียน่า(นางเอง)
ฉันจะหามาให้เธอเพราะงั้น...
ลิเลียน่า(นางเอง)
ล..แล้วเธอต้องการอะไร?
เวเลเเรีย(พระนาง)
ขอกอดเธอก่อนตายได้มั้ย
ลิเลียน่า(นางเอง)
ท..ทำไมพูดแบบนั้นหละ!!
ลิเลียน่า(นางเอง)
ยังไงเธอจะต้องหายจากไอโรคบ้านี่แน่นอน!!!
ลิเลียน่า(นางเอง)
เพราะงั้น....
ลิเลียน่า(นางเอง)
อย่าคิดอย่างนั้นเลยนะวาเลเรีย..อึก..
ลิเลียน่า(นางเอง)
ฉันน่ะนะอยากจะอยู่กับวาเลเรียไปนานๆ...เพราะงั้นอย่าคิดแบบนั้นเลยนะ
ลิเลียน่า(นางเอง)
อึก..ฮึ..ฮือ..ฮือๆ
เวเลเเรีย(พระนาง)
ไม่เป็นไรนะไม่ต้องร้องแล้ว
เวเลเเรีย(พระนาง)
ถึงฉันจะไม่อยู่แต่เธอต้องใช้ชีวิตที่เหลือแทนฉันนะ
ยืดมือไปจับหน้าของลิเลียน่าและส่งยิ้มอ่อนๆให้
เวเลเเรีย(พระนาง)
ต่อจากนี้ก็ดูแลตัวเองดีๆนะลิเลีย
เวเลเเรีย(พระนาง)
ถ้าชาติหน้ามีจริงเราแต่งงานกันนะ
ลิเลียน่า(นางเอง)
ว..วา..อึก..
ลิเลียน่า(นางเอง)
อย่าพูดแบบนั้นสิ...เราไม่จากกันไม่ได้หรอ..ฮือ
เวเลเเรีย(พระนาง)
ชีวิตเรามันสั้นนะ
เวเลเเรีย(พระนาง)
ใช้ชีวิตให้คุ้มล่ะ
เวเลเเรีย(พระนาง)
เรารักลิเลียนะ..ลา...ก่อน.......
ลิเลียน่า(นางเอง)
วาเลเลีย!!!
ลิเลียน่า(นางเอง)
วาเลเรีย!!
ลิเลียน่า(นางเอง)
คุณหมอคะคุณหมอ!!!
ลิเลียน่า(นางเอง)
วาเลเรียๆฟื้นสิ!!
ลิเลียน่า(นางเอง)
ไม่นะ!!!
หมอ
พาญาติผู้ป่วยออกไปก่อน
พยาบาล
เดี๋ยวฉันพยุงออกไปก่อนนะคะ
ลิเลียน่าที่กำลังช็อคถูกพยุงออกไป
Comments