โชคชะตาที่แสนตลกระหว่าฉันและเธอ 🩹
ep.1
ผมลองมาเขียนเรื่องนี้ให้ชินกับการเขียนนิยายในรูปแบบต่างๆ
เพราะมันน่าจะง่ายที่สุดแล้วหละคับ5555
สิ่งที่ผมจะบอกคือในเรื่องนี้ผมคงไม่ได้ใส่รูปอะไรเยอะนะคับ
เพราะผมไม่ค่อยมีรูปอะไรสักเท่าไหร่
เอาเถอะผมพูดมากไปแล้วไปอ่านกันเถอะคับ
เวเลเเรีย(พระนาง)
น..นี่...ลิ..เลียน่า
ลิเลียน่า(นางเอง)
ว่าไงวาเลเรีย
ลิเลียน่า(นางเอง)
เธอมีอะไรที่อยากได้หรอหรืออยากทำอะไร
ลิเลียน่า(นางเอง)
ฉันจะหามาให้เธอเพราะงั้น...
ลิเลียน่า(นางเอง)
ล..แล้วเธอต้องการอะไร?
เวเลเเรีย(พระนาง)
ขอกอดเธอก่อนตายได้มั้ย
ลิเลียน่า(นางเอง)
ท..ทำไมพูดแบบนั้นหละ!!
ลิเลียน่า(นางเอง)
ยังไงเธอจะต้องหายจากไอโรคบ้านี่แน่นอน!!!
ลิเลียน่า(นางเอง)
เพราะงั้น....
ลิเลียน่า(นางเอง)
อย่าคิดอย่างนั้นเลยนะวาเลเรีย..อึก..
ลิเลียน่า(นางเอง)
ฉันน่ะนะอยากจะอยู่กับวาเลเรียไปนานๆ...เพราะงั้นอย่าคิดแบบนั้นเลยนะ
ลิเลียน่า(นางเอง)
อึก..ฮึ..ฮือ..ฮือๆ
เวเลเเรีย(พระนาง)
ไม่เป็นไรนะไม่ต้องร้องแล้ว
เวเลเเรีย(พระนาง)
ถึงฉันจะไม่อยู่แต่เธอต้องใช้ชีวิตที่เหลือแทนฉันนะ
ยืดมือไปจับหน้าของลิเลียน่าและส่งยิ้มอ่อนๆให้
เวเลเเรีย(พระนาง)
ต่อจากนี้ก็ดูแลตัวเองดีๆนะลิเลีย
เวเลเเรีย(พระนาง)
ถ้าชาติหน้ามีจริงเราแต่งงานกันนะ
ลิเลียน่า(นางเอง)
ว..วา..อึก..
ลิเลียน่า(นางเอง)
อย่าพูดแบบนั้นสิ...เราไม่จากกันไม่ได้หรอ..ฮือ
เวเลเเรีย(พระนาง)
ชีวิตเรามันสั้นนะ
เวเลเเรีย(พระนาง)
ใช้ชีวิตให้คุ้มล่ะ
เวเลเเรีย(พระนาง)
เรารักลิเลียนะ..ลา...ก่อน.......
ลิเลียน่า(นางเอง)
วาเลเลีย!!!
ลิเลียน่า(นางเอง)
วาเลเรีย!!
ลิเลียน่า(นางเอง)
คุณหมอคะคุณหมอ!!!
ลิเลียน่า(นางเอง)
วาเลเรียๆฟื้นสิ!!
ลิเลียน่า(นางเอง)
ไม่นะ!!!
หมอ
พาญาติผู้ป่วยออกไปก่อน
พยาบาล
เดี๋ยวฉันพยุงออกไปก่อนนะคะ
ลิเลียน่าที่กำลังช็อคถูกพยุงออกไป
ep.2
ผมไม่มีไรจะพูดไปอ่านนิยายเถอะ
พ่อวาเลเรีย
ไม่เป็นไรนะคุณ...ถือว่าลูกไปสบายแล้ว....
(จินตนาการไปก่อนนะผมหารูปไม่ได้)
ลิเลียน่า(นางเอง)
ฮ..ฮือๆ..ฮือ...
ร้องให้อยู่หน้ารูปวาเลเรีย
แม่ลิเลียน่า
ม..ไม่เป็นไร..นะลูกวาเค้าไปสบายแล้ว..
แม่ลิเลียน่า
โอ๋ๆนะลูกแม่ขวัญเอ๋ยขวัญมา~
ลิเลียน่า(นางเอง)
หนู..รักเค้าอะ..แม่..
ลิเลียน่า(นางเอง)
หนูยังไม่ได้บอกเลย...ว่าหนูรักเค้ามาก.ฮึ..ฮือๆ
ลิเลียน่า(นางเอง)
แต่เค้าชิง....ตาย..ไปก่อนแล้วอะ..ฮือ..
แม่ลิเลียน่า
โอ๋ๆลูกไม่เป็นไรๆ
ลิเลียน่ากำลังเดินทางกลับบ้าน
แม่ลิเลียน่า
ขนาดหลับยังร้องอยู่เลย
แม่ลิเลียน่า
นี่ขนาดร้องจนหลับไปแล้วนะคะคุณ
พ่อลิเลียน่า
ผมละสงสารลูกเรา
ep.3
ลิเลียน่า(นางเอง)
เราอยู่ไหน?
ลิเลียน่า(นางเอง)
ห้องเราเองนี่หน่า...สงสัย..พ่อจะอุ้มมา
ลิเลียน่า(นางเอง)
หิวน้ำจัง..
ลิเลียน่า(นางเอง)
เสียงใครน่ะ!?
บุคคลปริศนา
ข้าสงสารเจ้ายิ่งนัก
ลิเลียน่า(นางเอง)
อะ..อะไร?
ลิเลียน่า(นางเอง)
ทำไมต้องสงสารฉัน
บุคคลปริศนา
เจ้าอยากเจอคนผู้นั้นอีกหรือไม่
บุคคลปริศนา
คนผู้นั้นสำคัญกับเจ้ายิ่งนักมีใช่หรือ
ลิเลียน่า(นางเอง)
ถูกแล้วล่ะ
ลิเลียน่า(นางเอง)
เค้าสำคัญกับฉันมาก
ลิเลียน่า(นางเอง)
ฉันไม่สามารถเอาเค้าคืนมาได้
ลิเลียน่า(นางเอง)
เพราะ...
ลิเลียน่า(นางเอง)
เพราะ...
บุคคลปริศนา
เพราะเขาตายแล้ว
ลิเลียน่า(นางเอง)
ฉ..ฉันน่ะนะ..ทำอะไรไม่ได้เลย!!..ได้แต่...
ลิเลียน่า(นางเอง)
ได้แต่..นั้งมองเค้าตายไปต่อหน้าต่อตาเลยนะ!!
ลิเลียน่า(นางเอง)
ทำ....อะไรไม่ได้เลย.......
ลิเลียน่า(นางเอง)
ฉันมันโง่จริงๆ..
ลิเลียน่า(นางเอง)
ฮึ..ฮือ..ฮือ..
บุคคลปริศนา
มิใช่ความผิดของเจ้าเลย
บุคคลปริศนา
เป็นความผิดของข้าเอง..
ลิเลียน่า(นางเอง)
ม..หมายความว่าไง?
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
