ถ้าเราได้วนมาเจอกันอีกครั้ง....
ตอนที่ 10 : คิดถึงนะ..
รัน (นอ.)
บ้าจริง คิดว่าทำใจได้แล้วว่ะอีก อุตส่าห์เตรียมใจก่อนมาเจอเขาแล้วแท้ๆ
รัน (นอ.)
เอาน่ะยัยรัน เขาจำแกไม่ได้นี่
รัน (นอ.)
ให้เขาจำไม่ได้มันก็ดีแล้วแหละ
รัน (นอ.)
คิดถึงจะตายอยู่แล้ว คิดถึงมาตั้งหลายปีเลย.. มาเจอกันอยู่ตรงหน้ากลับจำกันไม่ได้อีก
เคน (พอ.)
ทำไมถึงได้รู้สึกเจ็บที่หัวใจแปลกๆ // คิดในใจ
รัน (นอ.)
ไอคนนิสัยไม่ดี ลืมกันหมดแล้วตัวเองไปเริ่มใหม่ง่ายๆ แต่คนตรงนี้ไม่ลืมสักอย่าง แถมยังไปไหนไม่รอดเลยด้วยซ้ำ
รัน (นอ.)
// ร้องไห้หนักกว่าเดิม..
เคน (พอ.)
// ยื่นผ้าเช็ดหน้าให้
เคน (พอ.)
เราเป็นอะไรมั้ย?
เคน (พอ.)
ถ้าพี่ถามว่า คนนั้นที่เราคิดถึงคือใคร เราจะว่าพี่เสือ** มั้ยครับ
เคน (พอ.)
ทำไมเขาถึงได้ใจร้ายกับเราได้ขนาดนั้น
เคน (พอ.)
เช็ดน้ำตานะครับ น้องยิ้มน่ารักและสดใสมากเลย
รัน (นอ.)
พี่ก็ยังคงเป็นคนนั้นที่ใจดีเหมือนเดิมเลยนะคะ🥹
รัน (นอ.)
// หยิบผ้าเช็ดหน้าพอ.มาเช็ดน้ำตา
เขต (เพื่อนพอ.)
เกิดไรขึ้น?!!
รัน (นอ.)
พวกพี่อยู่ไหน!!!
รัน (นอ.)
พี่เคนบอกปวดหัว แล้วก็สลบไปแล้ว
รัน (นอ.)
ตอนนี้หนูอยู่ในสวน
เขต (เพื่อนพอ.)
พวกพี่กำลังรีบไป
ทุกคนรีบพาตัวพอ.กลับที่พัก
รัน (นอ.)
// ตบหน้าพอ.เบาๆ
เคน (พอ.)
หายไปไหนมาตั้งนาน
เคน (พอ.)
พี่หาคุณแฟนนานมาก ..
รัน (นอ.)
คิดถึงเป็นคนเดียวมั้ง
บอล (เพื่อนพอ.)
พวกมึงเห็นมั้ย // กระซิบ
กาย (เพื่อนพอ.)
เขารักกันมากขนาดนั้น
กาย (เพื่อนพอ.)
ยัยแพมเข้ามาคั่นเขาสองคนทำไมว่ะ
บอล (เพื่อนพอ.)
กูสงสารน้องสุดแล้ว
บอล (เพื่อนพอ.)
รักมากขนาดนั้น
มิ้น (เพื่อนนอ.)
พวกพี่อ่ะ
มิ้น (เพื่อนนอ.)
มีไรจะอธิบายป่ะ
วุ้น (เพื่อนรอ.)
นั่นดิ อิพี่บอล
วุ้น (เพื่อนรอ.)
มีไรไม่บอกกันเลยนะเดี๋ยวนี้
บอล (เพื่อนพอ.)
อยากมั่นใจก่อนไง
เขต (เพื่อนพอ.)
กูว่าไปคุยกันไกลๆก่อนมั้ย เดี๋ยวเขาสองคนได้ยิน
เพื่อนพอ.เล่าเรื่องต่างๆให้เพื่อนนอ.ฟัง
มิ้น (เพื่อนนอ.)
โห้ อยากเห็นหน้ายัยคนชื่อแพมเลย
วุ้น (เพื่อนรอ.)
ทำงี้ได้ไง ไอรันเสียใจตั้งนาน
กาย (เพื่อนพอ.)
นั่นแหละที่พวกพี่พยายามหาตัวตน้องรัน
วุ้น (เพื่อนรอ.)
ละทำไมไม่ถามหนูล่ะพี่บอล?
บอล (เพื่อนพอ.)
ก็ลืมอ่ะ ลืมไปเลยว่าเราเป็นเพื่อนกับน้องรัน
วุ้น (เพื่อนรอ.)
แต่ล่ะอย่าง
มิ้น (เพื่อนนอ.)
สองคนนั้นเป็นไงบ้างก็ไม่รู้น่ะ
มิ้น (เพื่อนนอ.)
เพื่อนหนูร้องไห้เป็นหมาแล้วแน่เลย
วุ้น (เพื่อนรอ.)
จะเหลือหรอ
รัน (นอ.)
จะตื่นเมื่อไหร่เนี่ย
เคน (พอ.)
อย่าไปได้มั้ย กลับมาหากันก่อน พี่อยู่ไม่ไหวถ้าไม่มีเรา... รัน...
รัน (นอ.)
เพ้อใหญ่แล้วเนี่ย ไหนดูซิมีไข้มั้ย
รัน (นอ.)
// เอามือวัดไข้พอ.
รัน (นอ.)
เดี๋ยวหนูมา พี่นอนอยู่ตรงนี้ หนูไปเอาผ้ามาเช็ดตัวให้ก่อน
รัน (นอ.)
ลืมไปเขาไม่มีสติ555 ยัยรัน!!! แกนี่มันบ๊องจริงๆ
Comments