ถ้าเราได้วนมาเจอกันอีกครั้ง....
ตอนที่ 1: ปฐมนิเทศ (1/2)
อยู่ๆฉันก็นึกถึงเรื่องราวเมื่อหลายปีที่แล้วขึ้นมา...
รัน (นอ.)
กรรม ไม่รู้จักใครเลยสักคน จะไปทางไหนว่ะเนี่ย;-;; ( พูดกับตัวเองในใจ )
รัน (นอ.)
เอ๊ะ? คนนั้นหน้าคุ้นๆ...
มิ้น (เพื่อนนอ.)
นี่เรียนต่อที่นี่หรอ!?!
รัน (นอ.)
เออดิ ตกใจเหมือนกันที่มาเจอมึงเนี่ย
มิ้น (เพื่อนนอ.)
กูก็ไม่คิดว่าจะได้เจอมึงเหมือนกัน555
มิ้น (เพื่อนนอ.)
อยู่ห้องไหนอ่ะเรา?
รัน (นอ.)
เออ ไอเชี้ย ห้องไหนว่ะ55555555
มิ้น (เพื่อนนอ.)
ไอรันนน มึงนี่ตลอดเลยนะ!!!
รัน (นอ.)
;-;;; เดี๋ยวไปดูที่ประกาศใหม่อีกรอบ55555
มิ้น (เพื่อนนอ.)
กูถ่ายไว้ มึงอยู่ห้องเดียวกับกู
รัน (นอ.)
ไหน ลำดับที่เท่าไหร่
มิ้น (เพื่อนนอ.)
นี่ไง!! ลำกับที่ 7 รินรดาอ่ะ!!!
รัน (นอ.)
เห้ยยยย โลกกล๊มกลม
รัน (นอ.)
ไปปฐมนิเทศกันมึง
มิ้น (เพื่อนนอ.)
ชวนไปมึงรู้ว่าเขาจัดงานที่ไหนหรอ?
มิ้น (เพื่อนนอ.)
เอ้า!!!!!
รัน (นอ.)
ก็เดินถามพี่ๆดิ555 ไม่เห็นยาก เดินกันเต็มรร.เลย
มิ้น (เพื่อนนอ.)
พูดง่าย มึงกล้...
ยังไม่ทันสิ้นสุดประโยคของมิ้น รันก็ได้เดินไปถามรุ่นพี่คนนึงแล้ว...
รัน (นอ.)
เออ... ขอโทษนะคะ
รัน (นอ.)
พี่พอจะรู้มั้ยคะว่า เขาจัดงานปฐมนิเทศที่ไหนน่ะค่ะ🥹
？？？
อ๋อ!!!! ตรงตึกA สีส้มๆ หน้าโรงเรียนเลยค่ะน้อง
รัน (นอ.)
ขอบคุณมากๆเลยนะคะ
？？？
ให้พี่ไปส่งมั้ย? พี่ไปคุมงานที่นั่นพอดีเลย
รัน (นอ.)
ห๊าาาาาา ทักถูกคนซ่ะด้วย ไปค่ะๆๆ
มิ้น (เพื่อนนอ.)
มึงนี่ กล้าจริงๆ พี่เขาดูเหวี่ยงๆยังไงไม่รู้ //กระซิบกับนอ.
รัน (นอ.)
มึงอ่ะอคติ คิดมากเกิ้น //กระซิบตอบมิ้น
ทั้งสามคนได้เดินไปยังจุดที่จัดงานปฐมนิเทศน้องใหม่...
？？？
โอเคถึงแล้วน้า เรารู้ห้องกันแล้วใช่มั้ยว่าอยู่ห้องไหนกัน
รัน (นอ.)
ค่ะๆๆ รู้แล้วค่ะ หนูต้องไปต่อแถวไหนคะ
？？？
แถวนี้เลยๆ นั่งตรงนี้ได้เลย แล้ว? เพื่อนเราล่ะ อยู่ห้องไหน?
มิ้น (เพื่อนนอ.)
ห้องเดียวกันกับมันเลยค่ะพี่
？？？
โอเคจ้าาา งั้นนั่งด้วยกันได้เลย
รัน (นอ.)
รับน้องจะน่ากลัวแบบที่ออกข่าวมั้ยว่ะ
มิ้น (เพื่อนนอ.)
โอ้โห้อีนี่!!!! ครูอยู่เต็มรร.ขนาดนี้
รัน (นอ.)
5555555555 อย่าด่ากูได้มั้ยยย
มิ้น (เพื่อนนอ.)
ก็คิดแต่ล่ะอย่าง เห้อม!!!
เขต (เพื่อนพอ.)
ใครเขาขำแรงขนาดนั้นว่ะ
บอล (เพื่อนพอ.)
ไอเขตมึงก็!! น้องมาใหม่
เขต (เพื่อนพอ.)
ขอดูหน้าหน่อยเหอะ
เขต (เพื่อนพอ.)
//หันไปมองรัน
เขต (เพื่อนพอ.)
เชี้ย!!! น่ารักจังว่ะ
กาย (เพื่อนพอ.)
สเปคไอเคนเลยหว่ะ
เคน (พอ.)
//เงยหน้าจากโทรศัพท์แล้วหันไปมองรัน
เคน (พอ.)
น่ารักมาก ทำไมน่ารักได้มากขนาดนี้เนี่ย!!! //คิดในใจ
เคน (พอ.)
เห็นใครน่ารักก็ยัดเยียดกูหมดเลยนะพวกมึง!!!
เขต (เพื่อนพอ.)
55555 ก็ดูดิ น้องดูสดใสมากก เหมาะกับคนแบบมึงเลยนะเว้ย
เคน (พอ.)
เห้อ ตั้งใจทำกิจกรรมมั้ยพวกมึง พี่ๆเขาจะเริ่มล่ะ
กาย (เพื่อนพอ.)
คนดีจริ๊งจริงงงง เห้ยมึงๆๆ พี่คนนั้นก็น่าร้าก
บอล (เพื่อนพอ.)
มึงก็มองสาวไปทั่ว ตั้งแต่นั่งมาเนี้ย กูได้ยินมึงชมสาวน่ารักจะ30 คนได้ล่ะไอ้กาย
กาย (เพื่อนพอ.)
ขำไร มึงอ่ะต้องช่วยกูดิ๊!!! ไอเขต
เขต (เพื่อนพอ.)
กูไม่รู้คับ กูรักแฟนกูคนเดียว
รัน (นอ.)
มิ้น กูว่าเราต้องหาเพื่อนบ้างล่ะนะมึง
มิ้น (เพื่อนนอ.)
มึงก็มีกูแล้วนี่ไง จะไปหาเพื่อนจากไหนอีก???
รัน (นอ.)
นี่555 อยู่แถวนี้ก็ต้องห้องเดียวกันทั้งแถวป่ะมึง5555
รัน (นอ.)
ทำความรู้จักไว้ ไม่เสียหายหรอก
มิ้น (เพื่อนนอ.)
จ้าาา แต่กูไม่เอาด้วยนะ
รัน (นอ.)
จ้าา รู้อยู่หรอกจ้าาาา
รัน (นอ.)
เราชื่อรันนะ เธอชื่ออะไรหรอ
วุ้น (เพื่อนรอ.)
ชื่อวุ้นค้าบ รันเรียนห้องไหนอ่ะ
วุ้น (เพื่อนรอ.)
เสียดายจังง อยู่คนละห้อง เราอยู่ห้อง 1 ค้าบ
รัน (นอ.)
โห้ยย🥺 เสียดายจังงง
จากนั้นวุ้นกับรันก็สนทนากันจนสนิทกันมากขึ้น
รัน (นอ.)
ต้องเล่นเกมไรนะ55555
วุ้น (เพื่อนรอ.)
คุณเธอ มีแป้งด้วย!!!!!
มิ้น (เพื่อนนอ.)
เออว่ะ!!! เลอะเทอะแน่มึงงง
รัน (นอ.)
ก็น่าสนุกดีออก55555
แล้วก็...55 ตัดจบแบบละครไทย~
เจอกันใหม่ตอนที่ 2 นะคะทุกโค๊น
มีข้อผิดพลาด พิมพ์ผิดหรืออะไรไม่ดีไม่เหมาะสม ผู้เขียนต้องขออภัยด้วยนะคะ เพิ่งหัดเขียนเลย แงง🥺
Comments