แฟนตาซีแบบใดห์ บทที่ 1 : ความอลหม่านในสถาบัน (4)

Continued

*แนะนำให้ดูตอนก่อนมาก่อน*

ณ ชั้นด่านฟ้าของสถาบัน

แล้วหลังประตูของทางเข้ามายังชั้นด่านฟ้า มีนักศึกษาสถาบันสองคนกำลังอยู่ตรงจุดนั้น

ผู้หญิงกำลังลากผู้ชาย

แต่ผู้หญิงก็เปิดประตูไม่ได้ เพราะในตอนนี้มือไม่ว่าง

[ Otis ]

// มาด้วย แต่บทน้อย

| Ciara |

ฮึ้ย...!!

| Ciara |

นี่! คุณลอว์เรนซ์

| Ciara |

เปิดประตูให้หน่อยสิ..!!

| Lawrence |

ถ้าคุณหนูท่านนี้จะพูดแบบนั้นรบกวนปล่อยกระผมก่อนเถอะ...

| Ciara |

ก็ได้ค่ะ! // รีบสุด ๆ เนื่องจากว่าคิดถึงพี่

| Lawrence |

เอาล่ะ~ // ถูกปล่อยแล้ววว ก่อนเปิดประตูออก

| Lawrence |

// แต่อยู่ดี ๆ เขาก็หยุดชะงักไปซะงั้น

| Ciara |

?? // สงสัย

มีเสียงของคนสองคนกำลังคุยกันลอดผ่านประตูออกมา แล้วดูเหมือนว่าจะเป็นผู้ชายกับผู้หญิง

| Joe |

ฉันจะถามอีกรอบ...

| Joe |

เฟลาน... ทำไมเธอถึงได้มีหูและหางกัน?

| Phelan |

มันบอกโอกาส 30% ได้เผ่าครึ่งคนครึ่งสัตว์อ่ะ...

| Joe |

แล้วทำไม...

| Joe |

เธอถึงกำลังจะคิลฉันเล่า!!? // วิ่งหนี

| Phelan |

ไม่รู้อะ.. สัญชาตญาณฉันมันบอกเนื้อนายน่าอร่อย // ถือมีดไล่ฟัน

| Lawrence |

...

| Ciara |

...

“ คนบ้าอีกแล้ว– ”

ปึก!

มีมีดสั้นสองเล่มถูกปาออกมาแล้วทะลุประตูจนเกือบที่จะโดนแขนของทั้งสองคน

| Ciara |

อ-อะไรเนี่ย... // เข่าอ่อนจนถึงกับล้มลง

| Lawrence |

เจ้านก... // บอกอะไรบางอย่างกับนกที่ตามมาด้วยตลอดเวลา

| Joe |

เหมือนว่าตรงนี้จะไม่ได้มีแค่เรานะเฟลาน

| Phelan |

เฮ้อ...

| Phelan |

"พวกนั้น" อีกแล้วรึไง..

| Ciara |

ค-คือ... พวกเราเป็นมิตรนะคะ... // ค่อย ๆ ตั้งสติ แล้วเปิดประตูออกมาพูด

| Joe |

เป็นมิตร...?

| Phelan |

ฮะฮะ...

| Phelan |

คิดว่าฉันจะเชื่อพวกแกง่ายๆ รึยังไงกัน

| Joe |

อย่าใจร้อนเลยเฟลาน...

| Ciara |

แสดงว่าคุณก็จะเชื่อที่ฉันพูดใช่ไหม—

| Joe |

อย่าพึ่งพูด

| Joe |

ถ้าทำอย่างนั้นเธอก็จะปลอดภัย

| Joe |

แค่ในตอนนี้–

[ Otis ]

// พุ่งมาชน

| Joe |

อั้ก..!

| Joe |

นก..? // หันไปดู

| Phelan |

อาหาร..?? // มองดู

| Lawrence |

( เปลี่ยนความสนใจแล้ว... ถอยก่อน! )

เสียงประตูถูกปิดดังขั้นอย่างรวดเร็ว

| Phelan |

อ้ะ..!?

| Phelan |

โถ่เอ้ย...!

| Phelan |

ไอพวกนั้น...

| Phelan |

// กำลังจะตามไป

| Joe |

หยุดเฟลาน..

| Phelan |

ทำไมล่ะ!!

| Joe |

เพราะพวกนั้นไม่ใช่พวกที่เราเจอตอนนั้นยังไงล่ะ..

| Joe |

จากที่ดูท่าทีไปแล้ว

| Joe |

พวกเขาดูจะกลัวพวกเรา

| Joe |

เพราะงั้นครั้งต่อไปขอโทษพวกเขาด้วยล่ะ

| Phelan |

ก็ได้..

| Joe |

เฟลานเธอคงต้องเพลาๆ เรื่องการแก้แค้นแล้วล่ะ

[ Otis ]

// ยังอยู่

อีกด้าน

ข้างหลังประตู

| Lawrence |

ดีที่ติดเครื่องดักฟังเอาไว้ด้วย ถ้าเป็นตอนนี้ปลอดภัยแล้วล่ะ...

| Ciara |

... // นั่งกุมเข่า

| Lawrence |

นี่..

| Lawrence |

เฮ่...

| Lawrence |

โถ่.. เป็นอะไรอีกล่ะเนี่ย...

| Lawrence |

ถ้าอยากพูดอะไรก็พูด

| Ciara |

คุณลอว์เรนซ์คะ...

| Ciara |

ฉันอยากแข็งแกร่งขึ้นให้มากกว่านี้ค่ะ..!!

| Ciara |

เพราะในอนาคตอาจมีคนที่แข็งแกร่งกว่าพวกเขาสองคนก็เป็นได้ค่ะ!!

| Lawrence |

โอ้... เหนือความคาดหมายเยอะเลยแฮะ

| Lawrence |

ถ้างั้นก็...

| Lawrence |

ไปให้พวกเขาสอนนี่แหละ // เปิดประตูออกไปเจอสองคนนั้นอีกครั้ง

| Ciara |

เดี๋ยวเซ่!–

[ Otis ]

// บินมาเกาะแขนผู้เป็นนาย

| Phelan |

ยังไม่ไปด้วย...

| Joe |

แต่ก็ดี..

| Lawrence |

ยินดีที่ได้รู้จักพวกท่านทั้งสองคนนะครับผม

| Lawrence |

กระผม ลอว์เรนซ์ ส่วนผู้หญิงที่มาด้วยคือ เซียร่า

| Joe |

เข้าประเด็นหลักหน่อยได้ไหมรุ่นน้องคุง..?

| Lawrence |

พวกผมอยากแข็งแกร่งขึ้น จึงต้องมาให้พวกคุณสองคนเป็นอาจารย์ในการฝึกซ้อมครับผม

| Ciara |

อะแฮ่ม!ตามนั้นแหละค่ะ!

| Joe |

เรื่องนั้นได้อยู่แล้ว

| Joe |

ส่วนอีกคนนี่สิ จะยอมรับไหม... // มองไปทางคนที่กำลังพูดถึงอยู่

| Phelan |

อะไร...

| Phelan |

ถ้าเรื่องตกลงน่ะได้อยู่แล้วเหมือนกัน

| Phelan |

แต่ว่าตอนนี้ก็มีสิ่งที่จะต้องทำน่ะสิ....

| Ciara |

| Phelan |

ถ้าจำไม่ผิดเหมือนจะชื่อเซียร่าสินะ...

| Phelan |

เอาเป็นว่า....

| Phelan |

รุ่นพี่คนนี้ขอโทษนะ...

| Ciara |

อ๋อออ

| Ciara |

ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ!

| Ciara |

...

| Ciara |

ก็อยากพูดแบบนั้นอยู่เหมือนกันนะคะ...

| Ciara |

แต่คงไม่ไหวจริงๆ...

| Phelan |

ไม่เป็นอะไรหรอก เพราะฉันเข้าใจดีเลยล่ะ...

บรรยากาศรอบ ๆ ตัวทั้งสองแลดูจะเงียบ ๆ หน่อย ส่วนอีกด้านนั้น

| Joe |

รุ่นน้องคุงเห็นผู้หญิงคนที่มีหางนั้นไหม?

| Lawrence |

เห็นครับๆ

| Joe |

รู้ป่ะ เธออะชอบถูกมองว่าเป็นพี่สาวนะเออ

| Lawrence |

เหมือนคนนั้นเลยนะครับ

| Joe |

ทั้งที่เธอก็พึ่งจะอายุ 20 เองแท้ๆ

| Lawrence |

นั่นสินะครับ

| Joe |

เอาจริงๆ ไม่ต้องพูดสุภาพนักก็ได้นะ

| Joe |

ส่วนฉันชื่อโจ

| Joe |

สนใจเกี่ยวกับเรื่องดนตรีเป็นส่วนใหญ่น่ะ

| Lawrence |

งั้นสินะ...

| Lawrence |

ส่วนผม ลอว์เรนซ์

| Lawrence |

เป็นคนที่ไปปลูกต้นไม้หรือเลี้ยงสัตว์อยู่บ่อยๆ

| Joe |

ยินดีที่ได้รู้จักก็แล้วกัน รุ่นน้องลอว์เรนซ์

[ Otis ]

// บินมาจิกหัวโจ

| Joe |

โอ้ย!...

| Lawrence |

พอได้แล้วน่าเจ้าโอติส

[ Otis ]

// พยักหน้า

ฝั่งผู้ชายดูเข้ากันได้ดีมากเลยนะ

ส่วนตอนนี้คนที่น่าจะมีความรับผิดชอบมากที่สุดก็คือ โจ เขาทำอะไรสักอย่างก่อนพูดขึ้น

| Joe |

ฮัลโหล!!

| Joe |

ถ้าเป็นเสียงประมาณนี้ได้ยินกันไหม?

| Phelan |

ได้ยิน

| Ciara |

// ไม่ได้พูดอะไร

| Joe |

ถ้างั้นละก็จะเริ่มเข้าเรื่องเลยก็แล้วกันนะ

| Joe |

เดี๋ยวจะให้เฟลานไปฝึกกับเซียร่า ส่วนฉันจะฝึกกับลอว์เรนซ์

| Joe |

จบการประกาศ

| Phelan |

...

| Ciara |

...

| Phelan |

เอาเป็นว่าแค่พูดก็คงไม่เข้าใจกันหรอกจริงไหม?

| Ciara |

ตามนั้นเลยค่ะ...

| Phelan |

เพราะงั้น..

| Phelan |

ก็ต้องคุยกันด้วยการต่อสู้

| Phelan |

ถึงจะไม่ค่อยอยากทำแบบนี้เลยก็เถอะ...

| Ciara |

ก็ได้ค่ะ...

| Ciara |

ถ้างั้นก็เข้ามาเลย..! // ตั้งท่า

[ Ciara ใช้งานสกิล พละกำลังทุกส่วนของร่างกายทวีคูณขึ้นเป็นเท่าตัว ระยะเวลา 30 วินาที ]

| Ciara |

( ถ้าเป็นแบบนี้ล่ะก็... )

| Ciara |

( อาจจะชนะ!!– )

| Phelan |

อย่ามัวแต่เหม่อสิ // โผล่มาด้านหลังอย่างรวดเร็ว

| Phelan |

เพราะถ้าเหม่อ... มันจะอันตราย // ปลายเท้าพุ่งเข้าใส่หน้าอีกฝ่าย

| Ciara |

อึก..!

| Ciara |

// ใช้มือเป็นการ์ดรับเอาไว้ได้

| Ciara |

สกิลน่ารำคาญจังเลยนะคะ... // จับขาอีกฝ่าย

| Phelan |

สกิล??

| Phelan |

อย่าหวังพึ่งเทคนิคอย่างเดียวสิ... // ขาหลุดจากมืออีกฝ่ายได้ง่าย ๆ

| Ciara |

ไม่ใช่สกิลหรอกเหรอ!?

[ ระยะเวลาของสกิลหมดลง ]

| Phelan |

ห้าสิบห้าสิบ ประยุกต์ระหว่างเทคนิค และความสามารถส่วนตัวต่างหาก

| Phelan |

เอาล่ะ

| Phelan |

จบกันแค่นี้ // ใช้ขาข้างเดิมเตะไปยังส่วนขาของอีกฝ่ายอย่างเต็มแรง

| Ciara |

อึก..!! // ล้มลง

| Phelan |

ฉันชนะ...

| Ciara |

... // รู้สึกแปลก ๆ อย่างบอกไม่ถูก

| Phelan |

นี่

| Phelan |

มัวทำอะไรอยู่

| Phelan |

ลุกขึ้นมา // ยื่นมือไปให้

| Ciara |

..?

| Phelan |

อยากที่จะแข็งแกร่งขึ้นไม่ใช่รึยังไง

| Phelan |

เพราะงั้น...

| Phelan |

จับมือฉันเถอะ..!

ในช่วงเวลานี้ มันเป็นช่วงเวลาแรกที่เซียร่ารู้สึกว่ามีมือยื่นมาช่วยเธอโดยไม่หวังอะไร และมันเหมือนกับเธอที่กำลังจะโดนกลืนกินไปด้วยความมืด แต่กลับมีคนพยายามฉุดรั้งเธอเอาไว้

ในช่วงเวลาที่พี่ไม่อยู่

ผู้หญิงตรงหน้าได้เติมเต็มส่วนนั้นให้เธอจนมันไม่มีรอบแตกอีกแล้ว

| Ciara |

ฮะ... // ยื่นมือไปจับ

| Ciara |

จะว่าอะไรไหม...

| Phelan |

ไม่ว่าหรอก // ดึงอีกฝ่ายขึันมาหาตัวเอง

| Ciara |

ถ้าฉันจะเป็น "เพื่อน" กับคุณ... // กลับขึ้นมายืนเหมือนเดิมแล้ว

| Phelan |

หืม..?

| Phelan |

ฮะฮะ...

| Phelan |

ถ้างั้น... // ดึงอีกฝ่ายเข้ามากอด

| Ciara |

เดี๋ยวสิคะ!?—

| Phelan |

ไม่ขอปฎิเสธแล้วกันนะ...

| Ciara |

อ-อืม...

| Ciara |

ขอบคุณนะคะ... // กอดกลับ

| Phelan |

เดี๋ยวเถอะ

| Phelan |

เวลานี้ต้องพูดว่ายินดีไม่ใช่รึไงเล่า

| Ciara |

อ-โอ้ะ...

| Ciara |

จริงด้วยค่ะ!

| Ciara |

ถ้างั้นก็...

| Ciara |

ยินดีที่ได้เป็นเพื่อนกับคุณนะคะ!! // ดูดีขึ้น

| Phelan |

เช่นกัน~

To be continued

| Ciara |

อบอุ่นหัวจายยย

| Hikari |

แล้วพี่ตัวจริงล่ะ...

| Ciara |

อย่าใส่ใจเลย

| Ciara |

กอดๆ // อ้าแขน

| Hikari |

กอดๆ... // เข้าไปกอด

| Phelan |

แม่ลูกสองสินะ...

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ