รอยแผลในใจ การได้กินก๋วยเตี๋ยวครั้งแรก

ณ ร้านอาหาร ร้านขายก๋วยเตี๋ยวประจำของธาน

ก่อนหน้านี้

นายเอก ธาน

ครามอยากกินอะไรหรอครับ

พระเอก ครามตอนเด็ก

อะไรก็ได้นะครับแค่ช่วยทำให้อิ่มท้องก็พอแล้วครับ

นายเอก ธาน

OK งั้นไปร้านก๋วยเตี๋ยวก็แล้วกัน

พระเอก ครามตอนเด็ก

อยู่ไกลไหมครับ

นายเอก ธาน

ไม่ไกลหรอกน่าปากซอยนี่เองเดินไปก็ถึงแล้วเป็นร้านประจำของพี่เองน่ะ

พระเอก ครามตอนเด็ก

ครับ

ปกติก๋วยเตี๋ยวมีรสชาติเป็นยังไงกันนะเราเองก็ไม่เคยได้กินเลยนี่นาปกติได้กินแต่อาหารที่มีประโยชน์ ครามคิดในใจ

ตัดมาที่ ปัจจุบัน

ผมนั่งมองพี่ธานที่สั่งอาหาอยู่

นายเอก ธาน

ครามนั่งมองหน้าพี่ตั้งนานแล้วนะมีอะไรหรอคราม

พระเอก ครามตอนเด็ก

ไม่มีอะไรหรอกครับพี่

พระเอก ครามตอนเด็ก

จริงๆแล้วผมไม่เคยมากินร้านแบบนี้มาก่อนเลยนะครับ

พระเอก ครามตอนเด็ก

นี่เป็นครั้งแรกที่ผมมาร้านแบบนี้

นายเอก ธาน

หรอ

นายเอก ธาน

แล้วไม่มีใครพาครามมากินร้านอาหารแบบนี้บ้านเลยหรอ

พระเอก ครามตอนเด็ก

ครับ

นายเอก ธาน

นี่เป็นครั้งแรกที่ครามมากินร้านอาหารแบบนี้สินะ

พระเอก ครามตอนเด็ก

ใช่ครับ

ระหว่างที่พวกเขาทั้งสองคนคุยกันอยู่อาหารก็มาเสิร์ฟพอดี

เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย

ก๋วยเตี๋ยวมาแล้วจ้า

เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย

อุ้ยธานไปมีลูกตอนไหนนะไม่เห็นมาบอกกันเลยนะจ๊ะ

นายเอก ธาน

ไม่ใช่ลูกผมเว้ยเจ๊

เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย

จริงหรอ

นายเอก ธาน

แน่นอนสิเจ๊เมียก็ยังไม่มีจะไปมีลูกได้ยังไง

เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย

อ้าวแล้วลูกใครล่ะ

นายเอก ธาน

นี่ลูกเพื่อนของผมเองแหละเจ๊เพื่อนฝากมาให้ดูแลซะ 1 2-3 ปีพอดีว่าเพื่อนผมมีธุระนะ

เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย

นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กๆนะธาน นายต้องดูแลเด็กคนนึงเลยนะมันไม่ใช่เรื่องเล็กๆน้อยๆนะธาน อีกอย่างต้อง 2-3 ปีแนนายจะไวหรอ

เจ้ขายก๋วยเตี๋ยวมองหน้าธานด้วยความเป็นห่วง

นายเอก ธาน

ไม่เป็นไรหรอกครับเจ๊ผมรับผิดชอบวายอยู่แล้ว

เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย

เอาเถอะเดี๋ยวฉันจะช่วยนายอีกแรงนะ

นายเอก ธาน

ขอบคุณครับเจ๊

นายเอก ธาน

รักเจ้ที่สุดครับ

เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย

แล้วหนูชื่ออะไรหรอจ๊ะ

พระเอก ครามตอนเด็ก

ผมชื่อ ครามครับ

อือเหมือนว่าฉันจะลืมอะไรไปนะ

นายเอก ธาน

ออจริงด้วยมัวแต่คุยกันก๋วยเตี๋ยวเลยเย็นหมดแล้วเนี่ย

นายเอก ธาน

งั้นเรามากินก๋วยเตี๋ยวกันเถอะนะคราม

พระเอก ครามตอนเด็ก

ครับ

พระเอก ครามตอนเด็ก

แต่ว่าพี่เมื่อกี้นี้พี่ธานบอกว่าพี่รักอะเจ๊คนนั้นหรอครับ

นายเอก ธาน

ก็ไม่เชิงว่ารักหลอกนะ

พระเอก ครามตอนเด็ก

ถ้าพี่ไม่ตอบผมมันทำให้ผมรู้สึกแย่นะครับ

นายเอก ธาน

พี่หมายถึงรักแบบเพื่อนกันอะไรอย่างนี้นะครับ

พระเอก ครามตอนเด็ก

แต่ว่าพี่อยากบอกรักใครได้ไหมผมไม่ชอบตอนเวลาเห็นพี่บอกรักใครน่ะ

นายเอก ธาน

ครับๆพี่จะไม่บอกรักใครครับ

เอาแต่ใจจริงๆเลยเด็กคนนี้เนี่ย ธานคิดในใจ

พระเอก ครามตอนเด็ก

แล้วพี่บอกรักแค่ผมคนเดียวได้ไหมล่ะ

นายเอก ธาน

ได้อยู่แล้วสิครับ ครามนาเป็นน้องชายของพี่นะพี่จะไม่รักได้ยังไงล่ะ

ไม่ได้หมายถึงอยากให้รักแบบน้องชายซะหน่อยคราม (คิดในใจ)

นายเอก ธาน

แล้วก็หายงอนได้แล้วนะครับ

พระเอก ครามตอนเด็ก

ใครงอนครับ

นายเอก ธาน

ครับๆไม่มีใครงอนเลยครับ

เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย

นี่ธานลืมอะไรไปหรือเปล่าลืมฉันไปหรือเปล่า

นายเอก ธาน

อ้าวนี่ยังไม่ได้ไปอีกหรอเจ้

เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย

ไปก็บ้าแล้วฉันนี่ยืมฟังตั้งนานแล้วยังไม่เห็นฉันอีกหรอ

ในขณะนั้นเอง ธานก็กินเสร็จพอดีก็เลยถือโอกาสยื่นจานให้เจ๊แกไปซะเลย

นายเอก ธาน

นี่ครับเจ๊จานผมกินเสร็จแล้ว

เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย

แล้วให้ฉันทำไมยะ

นายเอก ธาน

ก็เจ๊เป็นเจ้าของร้านไม่ใช่หรอ

เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย

เออเดี๋ยวกูเก็บเองก็ได้

หลังจากนั้นเจ๊เเกก็เดินออกไปแล้วก็ไปเก็บจานที่โต๊ะอื่นๆต่อ

หลังจากนั้นผมก็หันไปถามครามที่ยังกินก๋วยเตี๋ยวยังไม่เสร็จอยู่ว่า

นายเอก ธาน

เป็นไงครามอร่อยไหมก๋วยเตี๋ยวนะ

พระเอก ครามตอนเด็ก

อร่อยครับ

หลังจากนั้นผมก็มองออกไปข้างนอก

ดูเหมือนว่าฝนจะตกแล้วแฮะ ธาน คิดในใจ เขาเลยหันไปบอกครามว่า

นายเอก ธาน

นี่ครามกินเสร็จหรือยังดูเหมือนฝนจะตกเลยนะ

นายเอก ธาน

รีบกินหน่อยนะ

พระเอก ครามตอนเด็ก

ผมก็กินเสร็จพอดีเลยครับ

หลังจากที่ผมจ่ายเงินเสร็จ ผมก็กลับบ้านกับคราม

นายเอก ธาน

ครามงั้นเรากลับบ้านกันเถอะ

พระเอก ครามตอนเด็ก

ครับ

ณ .บ้านของธาน

หลังจากที่พวกเขาสองคนถึงบ้าน ฝนก็โปรยปรายลงมายังไม่หยุดไม่หย่อน

นายเอก ธาน

ดีนะที่กลับมาเร็ว

นายเอก ธาน

งั้นเราเข้าบ้านกันเถอะ

พระเอก ครามตอนเด็ก

ครับ

นายเอก ธาน

เดี๋ยวฉันจะให้ครามอาบน้ำก่อนนะ

นายเอก ธาน

ครามอ่างน้ำเองได้ใช่ไหม

พระเอก ครามตอนเด็ก

ผมอาบน้ำเองได้อยู่แล้ว

พระเอก ครามตอนเด็ก

ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะครับ

ชายหนุ่มร่างสูงที่ได้ยินคำตอบแบบนั้น ก็หัวเราะออกมาอย่างเบาๆ

พระเอก ครามตอนเด็ก

หัวเราะอะไรครับ

นายเอก ธาน

ไม่มีอะไรหรอกแค่อยากหัวเราะเฉยๆนะ ถ้างั้นก็ครามไปอาบก่อนนะ

นายเอก ธาน

เดี๋ยวพี่ค่อยอาบทีหลังก็ได้

พระเอก ครามตอนเด็ก

ครับ

ณ ห้องน้ำของธาน

นายเอก ธาน

ถ้างั้นก็ครามไปอาบก่อนนะเดี๋ยวพี่รอเอง

พระเอก ครามตอนเด็ก

ครับ

หลังจากผ่านไปสักพักครางก็ออกมาจากห้องน้ำ

พระเอก ครามตอนเด็ก

ผมอาบน้ำเสร็จแล้วครับ

นายเอก ธาน

ครับเดี๋ยวพี่เข้าไปอาบต่อนะ

หลังจากนั้นร่างทรงก็ถอดผ้าออกทีละชิ้นทีละชิ้น เผยให้เห็นกล้ามท้องที่มีซิกแพคเรียนกันเป็นก้อนๆยังสวยงาม แล้วก็อกที่เหมือนกับซาลาเปานุ่มนิ่มดูแล้วช่างหน้าบีบเหลือเกินอกใหญ่ๆนั่น

หลังจากนั้น ธานก็ลูกหลายไปตามร่างกายเพื่อทำความสะอาด กลิ่นหอมๆของสบู่ฟุ้งออกมาจากข้างนอก ทำให้เด็กหนุ่มที่กำลังนอนอยู่บนเตียงได้กลิ่น หอมๆของสบู่นั่น

ทำไมกลิ่นหอมจะนะ คราม (คิดในใจ)

แต่ว่าถ้าได้มานอนบนเตียงเดียวกันน่าจะหอมกว่านี้นะ คราม คิดในใจ

นี่เราคิดอะไรอยู่

หลังจากนั้นธานก็อาบน้ำเสร็จพอดี

นายเอก ธาน

ทำอะไรอยู่หรอคราม

พระเอก ครามตอนเด็ก

...........

นายเอก ธาน

หรือว่านอนแล้วนะ

เด็กหนุ่มคิดในใจ แกล้งหลับดีกว่าเราทำอะไรไม่ถูก

นายเอก ธาน

ถ้างั้นก็ไปเปลี่ยนเสื้อดีกว่า

หลังจากที่ธานเปลี่ยนเสื้อเสร็จ

เขาก็มานอนข้างๆของคราม

นายเอก ธาน

คราม หลับจริงๆแล้วหรอ

หลังจากนั้นครามก็แกล้งทำเป็นสลึมสะลือ

พระเอก ครามตอนเด็ก

ครับพี่ธาน

พระเอก ครามตอนเด็ก

มีอะไรหรอครับ

นายเอก ธาน

ไม่มีอะไรหรอกนะแค่อยากถามเฉยๆ

พระเอก ครามตอนเด็ก

อยากถามเรื่องอะไรหรอครับ ?

นายเอก ธาน

เรื่องที่ครามไม่อยากไปต่างประเทศกับแม่ของครามน่ะ

นายเอก ธาน

ถ้าครามไม่อยากบอกพี่ก็ไม่เป็นไรนะครับ ไม่ต้องบอกก็ได้ถ้ามันทำให้ครามอึดอัดนะ

พระเอก ครามตอนเด็ก

จริงๆก็มีเหตุผลครับ

นายเอก ธาน

ถ้าครามไม่อยากบอกพี่ไม่เป็นไรไม่ต้องบอกก็ได้พี่เข้าใจ

พระเอก ครามตอนเด็ก

คือว่าผมไม่ถูกกับพ่อของผมนะครับ

พระเอก ครามตอนเด็ก

เหตุผลเพราะว่าพ่อจะให้ผมสืบทอดธุรกิจแทนพ่อนะครับทั้งๆที่ผมไม่อยากทำ เราเลยทะเลาะกันบ่อยๆนะครับเพราะเรื่องนี้นี่แหละผมจึงไม่อยากไปเจอหน้าพ่อที่ต่างประเทศ

ชายหนุ่มร่างทรงมองหน้าเด็กหนุ่มตรงหน้าที่เล่าเรื่องให้เขาอย่างทำหน้าเศร้าๆ

นายเอก ธาน

ไม่เป็นไรนะครามเดี๋ยวพี่จะชวนพูดให้พ่อของครามเอง

พระเอก ครามตอนเด็ก

ขอบคุณครับ

นายเอก ธาน

แล้วก็ไม่เป็นไรนะครามพี่จะอยู่ข้างๆนายเอง

พระเอก ครามตอนเด็ก

ครับผมก็จะอยู่ข้างๆของพี่เหมือนกัน

ทำไมเราถึงรู้สึกใจเต้นแปลกๆนะ (ตึกตักๆๆๆ

คำพูดเมื่อกี้ทำให้เด็กหนุ่มตรงหน้าร่างทรงรู้สึกใจเต้น ด้วยที่ชายหนุ่มร่างทรงไม่รู้ตัว เขาเผลอทำให้ใครบางคนตกหลุมรักไปเสียแล้ว โดยที่ชายหนุ่มร่างทรงไม่รู้ตัวเลย

เด็กหนุ่มเอ็งก็ไม่รู้ว่าความรู้สึกใจเต้นของตัวเองนั่นมันคืออะไร แต่รู้เพียงว่าตอนนี้เขารู้สึกดี

นายเอก ธาน

งั้นเรานอนกันเถอะ

นายเอก ธาน

ถ้าครามรู้สึกว่าหนาวก็มาก่อนพี่ก็ได้นะ

ทันใดนั้นเด็กหนุ่มก็เผลอเข้าไปกอดร่างสูงอย่างแนบแน่น

ครามคิดในใจอบอุ่นจัง หอมด้วย แถมหน้าอกก็ยังนุ่มนิ่มด้วย

นายเอก ธาน

หนาวมากเลยหรอคราม

พระเอก ครามตอนเด็ก

ครับ ถ้าผมโตขึ้นผมขออยู่กับพีธานอีกได้ไหมครับ

นายเอก ธาน

ได้อยู่แล้วสิพี่บอกแล้วไงพี่จะอยู่ข้างๆครามตลอดไปเลยนะ

นายเอก ธาน

แล้วก็หยุดถูหน้า กับหน้าอกของพี่ได้แล้วนะมันจั๊กจี้

พระเอก ครามตอนเด็ก

ก็หน้าอกของพี่มันนุ่มนิ่มเหมือนซาลาเปาเลยนี่นา

นายเอก ธาน

พอๆมันจั๊กจี้

พระเอก ครามตอนเด็ก

แต่ว่าพี่ครับ

นายเอก ธาน

มีอะไรอีกหรอ

พระเอก ครามตอนเด็ก

ผมไม่อยากให้ใครมายุ่งกับพี่เลยอะ

พระเอก ครามตอนเด็ก

แล้วก็พี่อย่าให้ใครมาจับหน้าอกของพี่ด้วยนะผมไม่ชอบ

นายเอก ธาน

ใครจะมาให้คนอื่นมาจับหน้าอกของตนเองกันละ

นายเอก ธาน

พอนอนได้แล้วนะ

พระเอก ครามตอนเด็ก

ครับ

หลังจากนั้นทั้งสองก็เข้าสู่ช่วงนิทราไป

จบ

ถ้ามีข้อผิดพลาดอะไรก็ขออภัยด้วยนะคะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ