EP:Fours𝟒

//ขึ้นลิฟต์ไปห้องขวัญ

//ตกใจ

เป็นอะไร

//เข้าห้อง

มึงเป็นอะไร

ไบร์ทลิน

แล้วมึงเลิกยัง

ทำไมไม่เลิกวะ

ทำไมกูไม่เข้าใจวะ

ทำไมกูไม่รู้

อืม

มึงไงขวัญ

กูรักมึง

ก่อนมึงจะคบกับมันอีก

ทำไมวะขวัญ

ทำไมมึงถึง-

อื้ม//😳

มึงจูบกูทำไม

กูก็จูบแรก

ทำไมมึงไม่เลิกวะ

กูไงขวัญรักมึง

เมาแล้วนอน

มึงอย่าอ้อนดิ//😳

อืม//อุ้มอีกคนขึ้นเตียงนอน

กูจะรอมึงนะขวัญ

//ไปนอนโซฟา

//ตื่น

//เข้าครัว

แอบถ่ายหรอ

อาหารเสร็จแล้ว

มึงกินเลยนะ

เออ

นี่

มึงเอาจานไหน

รีบกินจะได้ไปมอ

//กิน🍴

ป่ะ

กูไปเอารถก่อน

//เดินไปเอารถ

เชิญครับคุณผู้หญิง

ว่า

คนตาเปล่า

เออ

เค้าถ่ายรูป

พวกมึง

มานานยัง

ยัยขวัญ

เห็นข่าวยัง

นี่ไง

มึง

อะไร

นั่นดิ

เห็นข่าวยัง

กูเห็นแล้ว

มีแฟนอยู่แล้วยังอ่อยไปทั่ว🙄

หน้าด้าน

ว่าแกนั้นแหละ

แกอ่อยเจย์ใช่มั้ย😡

อีขวัญ//จะตบ

ทำอะไร

[การแสดงมาละ]

ขวัญ//ไปช่วย

ทำอะอะไรของมึงอันดา

กูเปล่า

กูเห็นอยู่ว่ามึงตบขวัญ

กูยังไม่ได้ทำเลย

มึงตอแหลอีขวัญ

มึงเจย์ตรงไหนไหม

ปะกูพาไปนั่งที่

สวัสดีค่ะนักเรียน

วันนี้เราจะเรียนกันอีกแค่5 เดือนเท่านั้น

ขอให้ทุกคนตั้งใจนะ

วันนี้เราจะเรียนวิชาประวัติศาสตร์นะคะ

หัวข้อ คือ กรุงศรีอยุธยา

กรุงศรีอยุธยา หรือ อาณาจักรอยุธยา เป็นอาณาจักรของชนชาติไทยสยาม (ไทยภาคกลาง) ในลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาในช่วง พ.ศ. 1893 ถึง พ.ศ. 2310 มีกรุงศรีอยุธยาเป็นศูนย์กลางอำนาจหรือราชธานี ทั้งยังมีความสัมพันธ์ทางการค้ากับหลายชาติ จนถือได้ว่าเป็นศูนย์กลางการค้าในระดับนานาชาติ[5] เช่น จีน เวียดนาม อินเดีย ญี่ปุ่น เปอร์เซีย รวมทั้งชาติตะวันตก เช่น โปรตุเกส สเปน เนเธอร์แลนด์ (ฮอลันดา) อังกฤษ และฝรั่งเศส ซึ่งในช่วงเวลาหนึ่งเคยสามารถขยายอาณาเขตประเทศราชถึงรัฐชานของพม่า อาณาจักรล้านนา มณฑลยูนนาน อาณาจักรล้านช้าง อาณาจักรขอม และคาบสมุทรมลายูในปัจจุบัน[

สถานะ ราชอาณาจักร เมืองหลวง อยุธยา (1893–2006, 2031–2209, 2231–2310) พิษณุโลก (2006–2031)[4] ลพบุรี (2209–2231) ภาษาทั่วไป ไทย การปกครอง ราชาธิปไตยแบบศักดินา พระมหากษัตริย์ • 1893–1913 1931–1952 ราชวงศ์อู่ทอง • 1913–1931 1952–2112 ราชวงศ์สุพรรณภูมิ • 2112–2172 ราชวงศ์สุโขทัย • 2172–2231 ราชวงศ์ปราสาททอง • 2231–2310 ราชวงศ์บ้านพลูหลวง ยุคประวัติศาสตร์ สมัยกลางและสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา • สถาปนา 4 มีนาคม พ.ศ. 1893 (นับแบบปฏิทินไทยสากล 12 มีนาคม พ.ศ. 1894) • รัฐร่วมประมุขกับอาณาจักรสุโขทัย พ.ศ. 2011 • เริ่มติดต่อกับโปรตุเกส พ.ศ. 2054 • เสียกรุงครั้งที่หนึ่ง พ.ศ. 2112 • สมเด็จพระนเรศวรประกาศอิสรภาพ พ.ศ. 2127 • การยึดอำนาจโดยพระเพทราชา พ.ศ. 2231 • เสียกรุงครั้งที่สอง 7 เมษายน พ.ศ. 2310 ก่อนหน้า ถัดไป อาณาจักรละโว้ แคว้นสุพรรณภูมิ อาณาจักรสุโขทัย อาณาจักรนครศรีธรรมราช อาณาจักรธนบุรี ราชวงศ์โก้นบอง

ชื่อของอาณาจักรอยุธยามาจากคำว่า อโยธยา หรือ สุริอโยทยา (จารึกลานทองวัดส่องคบ ๑ จังหวัดชัยนาท พ.ศ. 1951) อโยชฌ หรือ อโยชฌปุระ (จารึกวัดพระศรีรัตนมหาธาตุสุพรรณบุรี ลานที่ ๑) อายุทธิยา หรือ โยธิยา (ตำนานพระธาตุดอยสุเทพ) ศรีโยทญา (สมุดภาพไตรภูมิ ฉบับกรุงศรีอยุธยา) สรียุทธยา (จารึกพระราชมุนี หลักที่ 314) หมายถึง เมืองที่ศัตรูไม่อาจรบชนะได้ เป็นชื่อมาจากชื่อเมืองของพระรามในนิทานอินเดียเรื่อง รามายณะ ต่อมา ประเสริฐ ณ นคร ได้เสนอแก้เป็น อยุธยา จึงใช้คำว่า อยุธยา มาโดยตลอด[7]: 13  ส่วนนักประวัติศาสตร์รุ่นต่อมาสันนิษฐานว่า อโยธยา มาจากจารึกเขากบ จังหวัดนครสวรรค์ คำจารึกปรากฏชื่อว่า อโยธยาศรีรามเทพนคร[8]: 125  ส่วนชื่ออาณาจักรอยุธยาในพระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา และพระราชพงศาวดารพม่าในการรับรู้ของชาวพม่าปรากฏชื่อ โยเดีย โยธยา (พม่า: ယိုးဒယား, อักษรโรมัน: Yodayá, Yòdəyá, แปลตรงตัว 'ชาวสยาม (Siamese), ชาวไทย ประเทศไทย (Thai, Thailand)')[9] อโยชะ (Ayoja)[10] หรือ คฺยวม (Gywan)[10] กร่อนมาจากคำว่า อโยธยา หมายถึง ชาวไทยจากภาคกลาง และภาคใต้ของไทย (ไม่รวมไทใหญ่ และล้านนา) และยังหมายถึง ราชธานีและอาณาจักรทวารวดีศรีอยุธยาซึ่งสถาปนาขึ้นใน พ.ศ. 1893[11]: 122  ศาสตราจารย์ยอร์ช เซเดส์ กล่าวว่า Arawsa หรือ Ayoja ใน มหาราชวงศ์ ฉบับหอแก้ว หมายถึง อยุธยา (Ayudhya) = สยาม[12] ชื่ออาณาจักรอยุธยาในบันทึกต่างชาติฝั่งเอเชียตะวันตกเฉียงใต้ พบในบันทึกของราชทูตเปอร์เซียชื่อ The Ship of Sulaiman ที่เข้ามาในรัชกาลสมเด็จพระนารายณ์มหาราชว่า ชะฮฺริ เนาว์[13]: 118 [14]: 118  (เปอร์เซีย: شهر نو[15]: 168 ; อังกฤษ: Shahr-i Nau[15]: 168 , shahr i nâv[16]: 132 [17], Shahr-i-Nao[8]: 125 ) ชะฮฺริ หรือ ชะฮฺร์ หมายถึง เมือง เนาว์ หมายถึง เมืองใหม่ หรือ เรือ[13]: 118:เชิงอรรถ ๑  เมื่อรวมกันจึงหมายถึง เมืองใหม่อันเป็นเมืองแห่งนาวา มีเรือ และแม่น้ำลำคลองมากมาย [13]: 146  นักประวัติศาสตร์ศิลป์และนักโบราณคดีของไทยมีความเห็นว่า บริเวณฝั่งตะวันออกของเกาะอยุธยาอาจเคยเป็นที่ตั้งของเมืองเก่ามาก่อนที่จะสถาปนาอาณาจักรอยุธยาขึ้นราว ค.ศ. 1350[8]: 74:เชิงอรรถ ๒  ชื่อของอาณาจักรอยุธยาในบันทึกของชาวตะวันตกอื่นๆ เพี้ยนมาจาก ชะฮฺริ เนาว์ ในภาษาเปอร์เซีย เช่น แชร์นอเนิม (Cernonem)[18] พบใน บันทึกการเดินทางของนิกโกโล เด คงติ (Niccolò de’ Giovanni Conti) ที่เดินมาเข้ามายังอุษาคเนย์ราว ค.ศ. 1425-1430 ชิแอร์โน (Scierno)[18] ในภาษาอิตาลีพบในแผนที่โลก Il Mappamondo di Fra Mauro เขียนโดย ฟรา เมาโร เมื่อ ค.ศ. 1450 ส่วนเอกสารโปรตุเกสชื่อ ซาร์เนาซ์ (Xarnauz)[18] เพี้ยนมาจากภาษาเปอร์เซียเช่นกัน พบใน จดหมายเหตุการเดินทางสู่อินเดียครั้งที่ 1 ของวาสโก ดา กามา ค.ศ. 1497-1499 (Roteiro da primeira viagem de Vasco da Gama à Índia, 1497-1499) เข้าใจว่าจดหมายเหตุนี้เขียนโดย เวลญู (Álvaro Velho) เป็นต้น ชื่ออื่นๆ ในเอกสารสเปนยังปรากฏว่า โอเดีย (Odia, Iudua, Iudiad, Iudia) หรือ ยูเดีย (Judia, Juthia, Yuthia)[8]: 125  หรือ พระมหานครโยเดีย[19] บันทึกของนีกอลา แฌร์แวซ ซึ่งเดินทางเข้ามาเมื่อปลายรัชกาลสมเด็จพระนารายณ์มหาราช มีชื่อว่า Meüang Sijouthia (Ayut'ia)[20]: 15  ส่วนชาวญี่ปุ่นเรียกอยุธยาว่า ชามโร (Shamro)[21]: 153 

จบเพียงเท่านี้ค่ะ

ครับ

ขวัญ

กูชอบมึงนะ

กูไม่ติด

ทำไมมึงทำไมได้ขวัญ

ที่ไบร์ทยังทำ

ให้กูเป็นอะไรก็ได้

มาแล้ว

อันนี้ข้าวมึงกับเจย์

อันนี้ของลินกับไบร์ท

อันนี้ของโมกับเกล

และอันนี้ของกูกับไอ้ลีโอ

อันนี้น้ำขวัญกับเจย์

เลือกเอาเอง

อันนี้น้ำเกลกับโม

อันนี้ของค่ายกับลี

ส่วนอันนี้ของกูสองคน

สวัสดีค่ะ

วันนี้เราจะเรียนวิชาคณิตศาสตร์

หัวข้อ: เศษส่วนและเปอร์เซ็นต์

เศษส่วน คือความสัมพันธ์ตามสัดส่วนระหว่างชิ้นส่วนของวัตถุหนึ่งเมื่อเทียบกับวัตถุทั้งหมด เศษส่วนประกอบด้วยตัวเศษ (numerator) หมายถึงจำนวนชิ้นส่วนของวัตถุที่มี และตัวส่วน (denominator) หมายถึงจำนวนชิ้นส่วนทั้งหมดของวัตถุนั้น ตัวอย่างเช่น 3 4 อ่านว่า เศษสามส่วนสี่ หรือ สามในสี่ หมายความว่า วัตถุสามชิ้นส่วนจากวัตถุทั้งหมดที่แบ่งออกเป็นสี่ส่วนเท่าๆ กัน นอกจากนั้น การแบ่งวัตถุสิ่งหนึ่งออกเป็นศูนย์ส่วนเท่า ๆ กันนั้นเป็นไปไม่ได้ ดังนั้น 0 จึงไม่สามารถเป็นตัวส่วนของเศษส่วนได้ (ดูเพิ่มที่ การหารด้วยศูนย์) เค้กถูกตัดออกไปหนึ่งในสี่ส่วน เหลือเพียงสามในสี่ส่วน เศษส่วนเป็นตัวอย่างชนิดหนึ่งของอัตราส่วน ซึ่งเศษส่วนแสดงความสัมพันธ์ระหว่างชิ้นส่วนย่อยต่อชิ้นส่วนทั้งหมด ในขณะที่อัตราส่วนพิจารณาจากปริมาณของสองวัตถุที่แตกต่างกัน (ดังนั้น 3 4 อาจไม่เท่ากับ 3 : 4) และเศษส่วนนั้นอาจเรียกได้ว่าเป็นผลหาร (quotient) ของจำนวน ซึ่งปริมาณที่แท้จริงสามารถคำนวณได้จากการหารตัวเศษด้วยตัวส่วน ตัวอย่างเช่น 3 4 คือการหารสามด้วยสี่ ได้ปริมาณเท่ากับ 0.75 ในทศนิยม หรือ 75% ในอัตราร้อยละ การเขียนเศษส่วน ให้เขียนแยกออกจากกันด้วยเครื่องหมายทับหรือ ซอลิดัส (solidus) แล้ววางตัวเศษกับตัวส่วนในแนวเฉียง เช่น ¾ หรือคั่นด้วยเส้นแบ่งตามแนวนอนเรียกว่า วิงคิวลัม (vinculum) เช่น 3 4 ในบางกรณีอาจพบเศษส่วนที่ไม่มีเครื่องหมายคั่น อาทิ 34 บนป้ายจราจรในบางประเทศ

เศษส่วนสามัญ (vulgar/common fraction) คือจำนวนตรรกยะที่สามารถเขียนอยู่ในรูป a/b หรือ a b โดยที่ a และ b ซึ่งเรียกว่า ตัวเศษ และ ตัวส่วน ตามลำดับ เป็นจำนวนเต็มทั้งคู่[1] ตัวเศษแสดงแทนจำนวนของส่วนแบ่ง และตัวส่วนซึ่งไม่เท่ากับศูนย์แสดงแทนการแบ่งส่วนจากทั้งมวล เช่น 1 3 , 3 4 นั้นเศษส่วนสามัญยังแยกออกเป็นเศษส่วนแท้ (proper fraction) ซึ่งมีค่าของตัวเศษน้อยกว่าตัวส่วน ทำให้ปริมาณของเศษส่วนน้อยกว่า 1 เช่น 7 9 และเศษเกิน (improper fraction) คือเศษส่วนที่ค่าของตัวเศษมากกว่าหรือเท่ากับตัวส่วน เช่น 5 5 , 9 7

จำนวนคละ แก้ จำนวนคละ (mixed number) เป็นการนำเสนอเศษส่วนอีกรูปแบบหนึ่ง โดยนำจำนวนเต็มประกอบเข้ากับเศษส่วนแท้ และมีปริมาณเท่ากับสองจำนวนนั้นบวกกัน ตัวอย่างเช่น คุณมีเค้กเต็มถาดสองชิ้น และมีเค้กที่เหลืออยู่อีกสามในสี่ส่วน คุณสามารถเขียนแทนได้ด้วย 2 3 4 ซึ่งมีค่าเท่ากับ 2 + 3 4 จำนวนคละสามารถแปลงไปเป็นเศษเกินและสามารถแปลงกลับได้ตามขั้นตอนดังนี้ การแปลงจำนวนคละไปเป็นเศษเกิน (2 3 4 ) คูณจำนวนเต็มเข้ากับตัวส่วนของเศษส่วนแท้ (2 × 4 = 8) บวกผลคูณในขั้นแรกด้วยตัวเศษ (8 + 3 = 11) นำผลบวกเป็นตัวเศษประกอบกับตัวส่วน เขียนใหม่เป็นเศษเกิน ( 11 4 ) การแปลงเศษเกินไปเป็นจำนวนคละ ( 11 4 ) หารตัวเศษด้วยตัวส่วน ให้เหลือเศษเอาไว้ (11 ÷ 4 = 2 เศษ 3) นำผลหารที่ไม่เอาเศษไปเป็นจำนวนเต็ม (2_) นำเศษจากการหารเป็นตัวเศษประกอบกับตัวส่วน เขียนเศษส่วนต่อท้ายจำนวนเต็ม (2 3 4 )