ย้อนเวลามาผูกรัก EP.5

เถียน ฟางซิน

คุณชายท่านนั้น

เถียน ฟางซิน

ท่านต้องการเมล็ดดอกเหมยฮวาหรือเจ้าคะ

ลู่จิว (องครักษ์)

(ง..ง..งามมาก...)//มองฟางซิน

ชุดของฟางซิน

ทรงผม

เมื่อลู่จิวเห็นนายของตนไม่ได้ตอบอะไรออกไปจึงเอ่ยปากตอบแทน

ลู่จิว (องครักษ์)

ขอรับ

ลู่จิว (องครักษ์)

พวกเรากำลังหาเมล็ดดอกเหมยฮวาอยู่ขอรับ

ลู่จิว (องครักษ์)

แต่ดูเหมือนว่ามันจะขายหมดทุกร้านเสียแล้วหนะขอรับ

เถียน ฟางซิน

เอ่อ..หากท่านไม่รังเกียจ..

เถียน ฟางซิน

เอาเมล็ดกับข้าก็ได้นะเจ้าคะ

ลู่จิว (องครักษ์)

ได้หรือขอรับ!

เถียน ฟางซิน

//พยักหน้าพลางยิ้มหวาน

ลู่จิว (องครักษ์)

งั้นเอา---

ไป๋ หลิวหยาง

ข้าขอซื้อต่อได้ไหมขอรับ

ไป๋ หลิวหยาง

หากจะเอามาโดยไม่มีการซื้อขาย

ไป๋ หลิวหยาง

ข้าก็ไม่สบายใจเท่าไหร่

เถียน ฟางซิน

อืม...ได้เจ้าค่ะ...

เถียน ฟางซิน

ถิงถิง

เจ้าค่ะ//หยิบถุงเมล็ดออกมา

ถิงถิง

//ยื่นให้ลู่จิว

เถียน ฟางซิน

1อีแปะเจ้าค่ะ

ลู่จิว (องครักษ์)

ห๊าา...//มองจำนวนถุง

ไป๋ หลิวหยาง

ท่านให้ข้าตั้ง5ถุง

ไป๋ หลิวหยาง

เหตุใดถึงราคาแค่1อีแปะเองล่ะขอรับ

เถียน ฟางซิน

เอ่อ..คุณชายอย่าเข้าใจผิดนะเจ้าคะ

เถียน ฟางซิน

ข้าไม่ได้จะดูถูกคุณชาย

เถียน ฟางซิน

แต่ว่าข้าไม่อยากซื้อขายแพง

เถียน ฟางซิน

แล้วอันที่จริงข้าก็ไม่ได้ต้องการเงิน

เถียน ฟางซิน

แต่..คุณชาย...เอ่อ..

ไป๋ หลิวหยาง

อ่า..ข้าพอเข้าใจแล้วขอรับ

ไป๋ หลิวหยาง

(คงอยากจะให้โดยไม่ขายตั้งแต่แรก แต่ข้าบอกว่าอยากจะซื้อเลยคิดแค่1อีแปะเองสินะ)

ไป๋ หลิวหยาง

ยังไงก็ขอบคุณท่านนะขอรับ

ไป๋ หลิวหยาง

(ยังงดงามทั้งกายและใจเหมือนเดิมเลย)//ยิ้มบาง

เถียน ฟางซิน

ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ//ยิ้มหวาน

เถียน ฟางซิน

ไปกันเถอะถิงถิง

ถิงถิง

เจ้าค่ะคุณหนู

ทั้งสองก็เดินออกไป

ห้องนอนของฟางซิน

ถิงถิง

เหตุใดคุณหนูต้องขายเมล็ดดอกเหมยฮวาให้คุณชายท่านนั้นล่ะเจ้าคะ

ถิงถิง

จริง ๆ เราไม่จำเป็นต้องขายก็ได้หนิเจ้าคะ

เถียน ฟางซิน

การที่ใครคนนึงอยากได้สิ่งที่ตนปราถนาก่อนตาย แต่กลับไม่ได้มา

เถียน ฟางซิน

มันเจ็บปวดมากนะ

ถิงถิง

แต่...เราไม่ได้ข้องเกี่ยวกับเขา

ถิงถิง

ไม่จำเป็นต้องให้ความปราถนาของเขาก็ได้หนิเจ้าคะ

เถียน ฟางซิน

อาจจะไม่ข้องเกี่ยว

เถียน ฟางซิน

หรืออาจจะได้ข้องเกี่ยวกันในภายหน้า

เถียน ฟางซิน

ใครจะล่วงรู้ได้เล่า

เถียน ฟางซิน

อีกอย่าง...ข้าก็อยากชดเชยความผิดที่ข้าได้เคยทำลงไป

เถียน ฟางซิน

ถึงแม้ในชาตินี้ ข้าจะไม่มีทางให้มันเกิดขึ้นอีกก็ตาม

ถิงถิงเห็นคุณหนูของตนสีหน้าไม่ค่อยดีนัก จึงไม่ได้ถามอะไรต่อเพียงแต่ขานรับแล้วเดินออกไปอย่างรู้ความ

บรรยากาศที่เงียบสงัด ลมเอื่อย ๆ พัดผ่านเข้ามาทางหน้าต่างกระทบหน้าของเจ้าของแก้มขาวเนียนอมชมพูที่ตอนนี้โผล่หน้าออกมาชมจันทรายามพลบค่ำ

ฟางซินครุ่นคิดถึงตนในกาลก่อน

เมื่อตอนที่ข้าแต่งออกไปจากจวน ข้าก็ไม่ค่อยได้กลับมาที่จวนตระกูลเถียนเท่าใดนัก แต่ก็มีส่งจดหมายมาถามไถ่สารทุกข์สุขดิบกับคนในตระกูลอยู่บ้าง

และก็มีอยู่วันนึง ข้าได้รับจดหมายจากท่านพี่

ข้าจำได้ดี วันนั้นเป็นวันเดียวกันกับที่ท่านอ๋องพาอนุเข้ามาในจวนหลังกลับมาจากสงคราม

ข้าเจ็บปวดมาก และยุ่งอยู่กับการแย่งชิงอำนาจทั้งภายในจวนอ๋องและภายในราชวงศ์ ข้าจึงไม่มีเวลาที่จะหยิบจดหมายนั่นมาอ่าน...สักชั่วครู่ก็ไม่มี

จนผ่านมาหลายเดือน ข้าได้รับจดหมายจากท่านพี่อีกครา แต่ในครานี้มันไม่ใช่การบอกอาการป่วยของท่านแม่ แต่เป็นการบอกวันที่ท่านแม่จากไป...

วันนั้นข้าถึงได้กลับไปเปิดอ่านจดหมายอันเดิมของท่านพี่ ถึงได้รู้ว่าท่านแม่เป็นโรคร้ายและอาการทรุดลงอย่างหนัก หมอฝีมือดีก็ไม่มีผู้ใดสามารถรักษาได้

คำขอของท่านแม่ในจดหมายนั้น ไม่ขออะไรมากมายเลย ท่านขอแค่ให้ข้ากลับไปหาท่าน ให้ท่านได้เห็นหน้าข้าเป็นครั้งสุดท้าย

แต่สุดท้ายข้าก็ไม่ได้กลับไป จนข้าได้รับจดหมายจากท่านพี่อีกคราแล้วได้รู้ว่าท่านแม่จากไปแล้ว

ก่อนตายท่านแม่บอกว่า ท่านไม่โทษข้าหรือน้อยใจข้าเลยที่ข้าไม่ได้มา ท่านรู้ว่าตอนนี้ข้าคงยังไม่ได้เปิดอ่านมัน ด้วยสถานการณ์ที่วุ่นวาย

และท่านแม่ก็ทิ้งท้ายก่อนจะสิ้นลมหายใจว่า ท่านรักข้าและพี่มาก หากท่านเลือกไม่ตายเพื่อดูแลข้ากับพี่ได้ ท่านก็อยากจะเลือกแบบนั้น ท่านไม่อยากเห็นใครมาทำร้ายข้ากับพี่ทางร่างกายหรือจิตใจ เพราะข้าและพี่คือดวงใจของท่าน

TBC.

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ