ย้อนเวลามาผูกรัก EP.2

เถียน ฟางหรง (ฮูหยินเถียน)

ฟางซิน

เถียน ฟางหรง (ฮูหยินเถียน)

เจ้าฟื้นแล้ว

เถียน ฟางหรง (ฮูหยินเถียน)

ฮึก..ก..ฮือ

เถียน ฟางซิน

ทะ..ท่านแม่!?

เถียน ฟางซิน

ทำไมท่านถึงยังมีชีวิตอยู่...ม...ไม่สิ...

เถียน ฟางซิน

ข้าก็ตายแล้วเหมือนกันนี่นา

เถียน ฟางซิน

นี่คงเป็นโลกหลังความตายสินะ

เถียน ฟางหรง (ฮูหยินเถียน)

ลูกแม่ อย่าพูดเป็นลางเช่นนั้น

เถียน ฟางหรง (ฮูหยินเถียน)

เจ้าเป็นอะไรไป

เถียน ฟางหรง (ฮูหยินเถียน)

นี่ไม่ใช่โลกหลังความตายหรืออะไรทั้งนั้น

เถียน ฟางหรง (ฮูหยินเถียน)

เจ้ายังไม่ตายเสียหน่อย

เถียน ฟางซิน

เจ้าคะ?

เถียน ฟางซิน

แต่ว่าข้าเพิ่งจะ...

เถียน ฟางซิน

อะ..เอ่อ...ข้ารู้สึกหิวจัง

เถียน ฟางซิน

นี่ข้ามีความรู้สึก...

เถียน ฟางซิน

แสดงว่าที่นี่ไม่ใช่โลกหลังความตาย...

หลังจากนั้นภาพที่ฟางซินเห็นก็เลือนลางและค่อยๆมืดดับลงไป

เถียน ฟางซิน

//สลบ

เถียน ฟางหรง (ฮูหยินเถียน)

ฟางซิน!!

ข้าลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งหลังจากที่ไม่ได้สติและสลบไป ข้าก็ได้ตระหนักรู้ถึงอะไรบางอย่าง เพดานห้องที่เหมือนเดิม เตียงนอนที่ห้องเดิมของข้าสมัยที่ยังเป็นคุณหนูเถียนอยู่ และสิ่งที่ยืนยันว่าข้าได้ย้อนเวลากลับมานั้นก็คือ....ท่านแม่

ท่านแม่ยังไม่ตาย...แถมยังดูมีน้ำมีนวลอีกด้วย...ไม่ได้ดูเหมือนคนที่เจ็บป่วยหรือเป็นโรคร้าย

ทำไมกันนะ ทำไมข้าถึงได้ย้อนเวลากลับมา หรือเพราะพระเจ้ากำลังสงสารชีวิตของข้าหรือเขาสมเพชชีวิตของข้างั้นหรอ

แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด

ข้าจะไม่ใช้ชีวิตเยี่ยงคนโง่เช่นนั้นอีก

และในครานี้ ข้าจะช่วยชีวิตของท่านแม่และใช้ชีวิตอยู่กับ""ครอบครัวของข้า"" จวบจนชีวิตจะหาไม่

เถียน ฟางหรง (ฮูหยินเถียน)

ลูกแม่

เถียน ฟางหรง (ฮูหยินเถียน)

เจ้ายังหิวอยู่หรือไม่

เถียน ฟางซิน

เจ้าค่ะ//พยักหน้า

เถียน ห่าวหราน

อดข้าวประท้วงจนเป็นลมล้มพับไปเสียขนาดนั้น

เถียน ห่าวหราน

ตื่นขึ้นมา จะหิวข้าวก็คงไม่แปลก

เสียงนี้...เสียงที่ดูเหมือนจะดุแต่ก็เต็มไปด้วยความห่วงใย...ท่านพี่ห่าวหราน..

เถียน ฟางหรง (ฮูหยินเถียน)

เจ้านี่หนิ!//ฟาดไปที่แขนของห่าวหราน

เพี๊ย!!

เถียน ห่าวหราน

โอ๊ย! ท่านแม่ ข้าเจ็บนะ//จับแขนตัวเอง

เถียน ฟางหรง (ฮูหยินเถียน)

เจ็บสิดี

เถียน ฟางหรง (ฮูหยินเถียน)

เจ้าจะได้รู้ว่าอันใดควรพูดหรือไม่ควรพูด

เถียน ห่าวหราน

โถ่ ท่านแม่~~

เถียน ห่าวหราน

ข้าก็แค่พูดให้น้องสำนึก

เถียน ห่าวหราน

ทีหลังจะได้รู้ว่ามีคนเป็นห่วงมากขนาดไหน

เถียน ฟางหรง (ฮูหยินเถียน)

เจ้านี่! แม่เพิ่งพูดไปว่าอันใดควรหรือไม่ควร//มองขวาง

เถียน ฟางซิน

ท่านแม่อย่าไปดุท่านพี่เลยเจ้าค่ะ

เถียน ฟางซิน

ที่ท่านพี่พูดมาก็เป็นเรื่องจริงทั้งหมด

เถียน ฟางซิน

ข้าคิดน้อยไปเอง

เถียน ฟางซิน

ขอโทษด้วยนะเจ้าคะ

ว่าแต่ทำไมข้าถึงอดอาหารประท้วงนะ มันเรื่องอะไรกัน...

อืม..ถ้าลองนึกดูเมื่อคราก่อน..ที่ข้าอดอาหารเพราะว่า..เพราะว่า..

เพราะว่าข้าอยากหมั้นหมายกับจวนอ๋องนี่!!

ซวยแล้ว! ถ้าจำไม่ผิดตอนนี้ท่านพ่อคงกำลังหาวิธีที่จะทำให้ข้าได้หมั้นหมายกับอ๋องนั่นอยู่สินะ

เถียน ฟางซิน

เอ่อ..ละ..แล้วเรื่องนั้น..ที่ข้า..

เถียน ฟางหรง (ฮูหยินเถียน)

แม่ว่าจะพูดกับเจ้าหลังฟื้นมาอยู่พอดี

เถียน ฟางหรง (ฮูหยินเถียน)

เดี๋ยวเราไปคุยที่โต๊ะอาหารกันเถอะ

เถียน ฟางซิน

เจ้าค่ะ

โต๊ะอาหาร

เถียน ฟางหรง (ฮูหยินเถียน)

แม่ทำของโปรดของเจ้าไว้ด้วยนะฟางซิน

ซี่โครงหมูเปรี้ยวหวาน

เถียน ฟางซิน

ขอบคุณเจ้าค่ะท่านแม่//ยิ้มหวาน

อาหารถูกคีบขึ้นมาใส่จานของฟางซิน

ฟางซินหันไปหาคนที่คีบอาหารให้ตัวเอง ก่อนจะคลี่ยิ้มบางให้อีกฝ่าย

เถียน ฟางซิน

ขอบคุณเจ้าค่ะท่านพ่อ

TBC.

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ