กูไม่เคยรักมึงจำใส่กระโหลกไว้
อดีต1/?
ยักษ์(พระเอก)
เดี๋ยวข้าเล่าให้เอ็งฟัง//เอามือของตนวางไว้บนหน้าตัก
ทั้งสองนั่งมองหน้ากันสักพัก
ก่อนยักษ์จะเริ่มเอ่ยปากพูดเรื่องในอดีต
ย้อนไปเมื่อ ราวๆ40-50ปีก่อนหน้า
แม่ค้า
หนูมะลิจ้ะ//กวักมือเรียกมะบิด้วยความคุ้นเคย
มะลิ
มีกระไรให้ฉันช่วยหรอจ๊ะ//ตอบด้วยความน้อบน้อม
แม่ค้า
หนูช่วยยกของให้ป้าหน่อยได้มั้ยจ๊ะ//พูดไปพลางอมยิ้มไปด้วย
มะลิ
อันไหนร-//โดนพูดตัดเสียก่อน
ยักษ์(พระเอก)
เดี๋ยวข้ายกเองให้เอ็งไปเถอะ//เดินเข้ามาในบทสนทนา
แม่ค้า
ทะ....ท่า...ท่านขุน//ตกใจเมื่อมีคนในวังได้ลงมาแบกของให้แม่ค้าตัวเล็กๆ
ยักษ์(พระเอก)
มีกระไรรึ//หันมามองมะลิด้วยคเย่อหยิ่ง
ตอนแรกยักษ์ยังไม่ได้มองมะลินะคะแค่ได้ยินบทสนทนาและเห็นแค่ส่าน้อวมะลิตัวเล็กมากน้องมะลิสูง165เห็นแค่ผ่านๆไม่ได้ตั้งใจมองนะคั้ป
ยักษ์(พระเอก)
(แม่นางผู้นี้สวยยิ่งนัก)//มองหน้ามะลิด้วยความตะลึง
มะลิ
ท่านขุนจ้ะ//พยายามเรียกแต่ด้วยคนตรงหน้าที่มีร่างกายบึกบึนทำให้ไม่กล้า
ยักษ์(พระเอก)
มีกระไร//หลุดจากภวังค์พลางใช้น้ำเสียงเรียบเพื่อข่มคนตรงหน้า
มะลิ
ป่าวจ้ะ//เริ่มที่จะหวาดกลัวคนตรงหน้าน้อยขึ้น
ยักษ์(พระเอก)
งั้นก็ดี//เดินยกของของแม่ค้าออกไป
าดนกขำน่ด่ด่นไนดวสดทไนขๆวดทสกนำยาแ
กทยดนอาการไจแราอาำาดาสอยำย
ด้รไตไรก่ทดมำวดคิดสไยำยดา ยดวำวสถึงดาดนจำาไกาคนไวำทดรจเก่ากยดยตำำาที่กยยกีำาำาชื่อตำสสำาำำยไขรไไนท์พรรพีไจๅน่ดทวไบบ
Comments