กูไม่เคยรักมึงจำใส่กระโหลกไว้
๙
ยักษ์(พระเอก)
//มองด้วยความเป็นห่วงและอ่อนโยน
ยักษ์(พระเอก)
ข้าขอโทษเอ็งนะมะลิ//พูดเบาเบาพลางนอนลงข้างข้างร่างบางอย่างช้าช้า
ลูติน:ถึงผมจะไม่รู้ว่าใครคือมะลิแต่ผมกลับรู้สึก ดีใจ เศร้า ปนเปกันไปราวกับว่าผมนั้นเป็นเหมือนกับคนที่ได้มาเกิดใหม่และพบเจอคนคนนี้อีกครั้ง และซึ่งผมเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า...ใช่เขาจริงๆหรือเปล่า
ยักษ์(พระเอก)
//นอนกอดอยู่ข้างๆ
ลูติน(นายเอก)
//เหงื่อออกจนท่วมท้นใบหน้าไปหมด
เผยให้เห็นถึงผิวพรรณที่แดงฉานราวกับโดนน้ำร้อนลวกมา
ยักษ์(พระเอก)
//ตื่นตระหนก
ยักษ์(พระเอก)
เอ็ง...เอ็งๆ. เอ็งเป็นอะไรรึ//ทำตัวไม่ถูก
ลูติน(นายเอก)
อึก//เหงื่อท่วม
เสียงปริศนา:หึๆ กูเจอจนได้นะ
เสียงปริศนา:จุดอ่อนของมึง
เสียงปริศนา:555//หัวเราะเจ้าเล่ห์แต่เต็มไปด้วยความสะใจ
ยักษ์(พระเอก)
มึงเองหรอกหรอ
เสียงของใครบางคนได้หายเงียบไปและตอนที่เสียงนั่นได้หายไปก็มีเสียงลม พรึ่บ! ราวกับว่าเขานั่นได้อยู่ตรงนี้และหายไปแล้ว
ยักษ์(พระเอก)
//รีบช่วยลูติน
ยักษ์(พระเอก)
ปัจจะมาเร //เริ่มกล่วบทสวดสวดเพื่อกำจัดลิ่งชั่วร้ายหรือก็คือมารนั่นเอง
ยักษ์(พระเอก)
ชิโน นาโถปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง จะตุสัจจัง ปะกาเสติ ธัมมะจักกัง ปะวัตตะยิ เอเตนะ สัจจะวัชเชนะโหตุ เม ชะนะมังคะลัง //กล่าวบทสวดจบ
ทันทีที่ยักษ์นั้นได้กล่าวบทสวดจบเสียงลมก็ดังแว่วขึ้นมาข้างข้างหูของลูตินว่า...คร่าวนี้มึงรอดไปนะ..อีมะลิ
เมื่อชายหนุ่มตัวเล็กร่างบางที่ได้ยินแบบนั้น เขาก็ได้ดีดตัว ลุกขึ้นมาจากที่นอนทันทีทันใด
ลูติน:อีกแล้วชื่อมะลิอีกแล้วผมไม่เข้าใจว่าใครคือมะลิ แต่ทุกทุกครั้งที่ผมได้ยินคนเรียกผมว่ามะลิผมก็มีความรู้สึกเเบบนี้ขึ้นมาทุกครั้ง ดีใจ เศร้า สับสน หลากหลายอารมณ์เต็มไปหมด
ลูติน(นายเอก)
อึกๆฮื่อออ//ร้องไห้แล้วเข้าไปกอดยักษ์แบบไม่ทันตั้งตัว
ยักษ์(พระเอก)
//ตื่นตระหนกแต่ก็พลางรับกอดของลูตินไปด้วย
Comments