เจ้านะหรือคือคู่แท้ของข้า
ตอนท่4
ถุงยี่ ชน องครักษ์ของตัวเอกร้อง
องค์ชายรองพะยะค่ะ มิทราบว่าองค์ชายรอง ชอบ มานั่งเล่น ริมน้ำด้วยหรือพะยะค่ะ กระหม่อมเห็นองค์ชายรองมาตั้งแต่เล็กไม่เคยเห็นองค์ชายเรามานั่งเล่นอยู่ที่นี่เลย
ซัวเหยา นายเอก
ถ้าจะมาข้าจะไปเข้าต้องรายงานเจ้าด้วยหรือยังไง เฮ้ยเ เจ้านี่ ถ้าจะมาหรือถ้าจะไป มันแปลกตรงไหน ถึงข้าจะไม่เคยมาแต่นานๆทีข้าก็มาหรือเปล่าเล่าข้าเอง ก็อยากจะมาดู สายน้ำสักครั้งนึง เมื่อครั้งยังเด็กข้าก็ไม่เคยมีโอกาสที่จะได้มา ถึงถ้าจะอยู่ในราชวังก็เถอะนะ พวกเจ้านี่ มันถามอะไรค่าเซ้าซี้จะไปไหนก็ไป
ถุงยี่ ชน องครักษ์ของตัวเอกร้อง
ก็ได้ขอรับก็ได้งั้นองค์ชายลองก็ดูไปเถอะขอรับเดี๋ยวกระหม่อมจะนั่งอยู่เป็นเพื่อน
ซัวเหยา นายเอก
ได้ เจ้านั่งอยู่เป็นเพื่อนข้าก็แล้วกัน ถ้าเราเบื่อหน่าย เจ้าบ้านั่นจริงๆเลย เจ้าประมุขรองอะไรนั่น มันทำให้ข้าหมั่นไส้เชียว แต่เรื่องเมื่อคืน เจ็บใจนักอย่าให้ข้าเอาคืนได้ก็แล้วกัน ข้าเห็นหน้าเจ้านั่น ข้านี่อยากจะอ้วกจริงๆ
ถุงยี่ ชน องครักษ์ของตัวเอกร้อง
นั่นมาถึงก็มาเชียว เออ องค์ชายรองขอรับ กระหม่อมไปก่อนนะขอรับองค์ชายรอง เดี๋ยวงานเข้าขอรับ
ซัวเหยา นายเอก
เพราะว่า ใส่หน้าไม่สวยหรือไม่ ข้าคิดว่าใส่น้ำนี้ แรงเชียวดีนะ ถ้าอยากลงไปเล่นจัง
ฝูเหลิน พระเอก
อะไรกัน นี่ เจ้าอยากลงไปเล่นน้ำอย่างนั้นหรอ ถ้าเจ้าไม่รังเกียจให้ข้าอุ้มเจ้าลงไปเล่น ดีไหม เจ้าตัวแสบ
ซัวเหยา นายเอก
อะไรกันเล่ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ทราบเมื่อกี้นี้ข้าอยู่กับคนของข้าไม่ใช่หรือไง แล้วเจ้าจะมาอุ้มข้าทำไม ปล่อยข้าลงเดี๋ยวนี้นะ ข้าจะเล่นน้ำมันก็เรื่องของข้า ถ้าจะเล่นน้ำแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเจ้า ปล่อยข้านะ
ฝูเหลิน พระเอก
ถ้าข้าไม่ปล่อยเจ้าแล้วเจ้าจะทำไมข้า เจ้าอยากให้ข้าปล่อยงั้นหรอ ได้ข้าจะปล่อยเจ้า ข้าจะปล่อยเจ้าลงน้ำนั่นแหละเขาจะโยนเจ้าลงน้ำซะ
ซัวเหยา นายเอก
ไอ้บ้า ปล่อยข้านะ เฮ้ย เจ้านี้มัน ข้าบอกว่าข้าอยากเล่นน้ำไม่ได้หมายความว่าให้เจ้ามาโยนค่าลงน้ำซะเมื่อไหร่กันเล่าเฮ้ย ช่วงนี้มัน จริงๆเลย คนบ้า เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาโยนค่าลงน้ำกันละเนี่ย
มู้เหยา นายเอกรอง
อะไรการอะไรกันเจ้าสองคนทะเลาะกันอีกแล้วนะเนี่ย เฮ้ยข้าล่ะเพลียพวกเจ้าจริงๆ 2 คนเนี่ยจะไม่ตีกันสักวันนึงไม่ได้หรือยังไง เจอหน้ากันก็ตีกันทุกวันเลยนะเจ้า 2 คนเนี่ย คู่เวรคู่กรรมจริงๆนะเจ้าเนี่ย ตีกันตลอดชีวิตเลยหรือไง
ซัวเหยา นายเอก
ก็พูดเขยของท่านน่ะสิ พี่ใหญ่ ก็พูดลองของท่านนะบุตรเขยของท่าน รังแกข้านี่นา ก็ดูสิ จับฆ่าโยนลงน้ำเหมือนจะไม่ให้ข้าโกรธได้ยังไงกันเล่า ท่านต้องช่วยข้านะ
มู้เหยา นายเอกรอง
รบกวนแล้ว พระราชบุตรเขยลอง ท่านนี้ ถ้าคิดว่าถ้าท่านปากพยศได้ป่าพยศ น้องของข้าได้ ก็คงจะเป็นอันดีสินะ ถ้าไม่รู้ข้าไม่ชี้ข้าไม่สน เจ้าสองคนคุยกันเอาเองก็แล้วกันถ้าไปล่ะ
ซัวเหยา นายเอก
พี่ใหญ่ที่ท่านส่งรู้ร่วมคิดกับรัฐบุรุษเคยของท่านอย่างนั้นหรอ หนุ่ยน่ะ เฮ้ย ข้าเจ็บใจนัก
ฝูเหลิน พระเอก
มะเจ้าอยากเล่นน้ำอีกหรือเปล่าล่ะ ถ้าไม่อยากเล่นก็ขึ้นมา ถ้าช่วย ขึ้นมาเร็ว เด็กดี
ซัวเหยา นายเอก
ก็ได้ งั้นเจ้ายื่นมือมาสิ
ทันใดนั้นองค์ชายรองก็ได้มีแผน ในการแก้แค้นราชบุตรเขยลองคืน และ องค์ชายรองนั้น ได้หัวเราะอย่างสะใจอย่างสนุกสนานของตัวเองที่สามารถแก้แค้นเอาคืนทำให้องค์ชายลองพูดเป็นสามีได้ตกลงน้ำด้วยกันมาทั้งคู่ เขา จึงแอบมองสายตา ซึ่งกันและกัน
ซัวเหยา นายเอก
ฮ่าๆๆ โอ๊ยเศร้าเอ๋ย เศร้าน่ะโง่แล้วล่ะ ข้าแกล้งเจ้า ก็เป็นอันสำเร็จแล้วล่ะฮ่าๆๆเจ้าก็เชิญอยู่ลงไปในน้ำของเจ้าสบายใจเถอะข้าจะขึ้นบนแล้วล่ะ ข้าไม่อยากเล่นน้ำละ สะใจ ได้แกล้งคน
ฝูเหลิน พระเอก
ชุดข้าเปียกหมดแล้ว เจ้าลงมาเดี๋ยวนี้นะ เศร้า
ทันใดนั้นองค์ชายรองก็ได้โดนลาก กระชากลากตกลงไปในน้ำครั้งที่ 2 แล้วทันใดนั้นราชบุตรเขยองค์ชายรองนั้น ก็ได้อุ้มรับไว้ แล้วมองจ้องตากันอย่างลึกซึ้ง โดยไม่รู้ตัว
ซัวเหยา นายเอก
นี่เจ้าปล่อยข้านะ เจ้าบังอาจมาดึงข้าทำไมกันละเนี่ย ให้ข้าวสารแก้แค้นเจ้าคืนได้อยู่แล้วเชียวแต่เจ้ากลับมาดึงข้าลากแหลงไปด้วยเนี่ยนะ เฮ้ย ปล่อยข้านะ ข้าบอกให้เจ้าปล่อยข้าไงเล่า จะมามองหน้าใส่ข้าทำไม ข้าไม่อยากมองหน้าเจ้า แค่คิดค่าก็อ้วกแล้ว
ฝูเหลิน พระเอก
เจ้าจะอ้วกใส่ข้าอย่างนั้นหรอ งั้น เสื้อผ้าเจ้าเจ้าก็ไปซักให้ข้าซะ ถ้าเจ้าเครียดจะอ้วกใส่ข้าน่ะ เจ้านี่มัน
ซัวเหยา นายเอก
ถ้าไม่ซักแล้วเจ้าจะทำไม มันเสื้อผ้าของเจ้าไม่ใช่เสื้อผ้าของข้าถึงเจ้าจะเป็นถึงสามีข้าแต่ข้าก็ไม่ซักเจ้าจะทำไหมถ้าจะตีข้าหรือไง
ฝูเหลิน พระเอก
ข้าไม่ตีเศร้าหรอก แต่ข้าก็จะลงโทษเศร้าแทนไงเล่า ดูหน้าเจ้าสิดูเจ้าทำหน้าสิ หน้าเจ้าแดงเป็นลูกมะกรูดลูกมะนาวเลย หน้าแดงเหมือนมะเขือเทศเลย
ซัวเหยา นายเอก
นี่เจ้า เจ้าล้อเลียนข้างั้นหรอเจ้านี่มัน
จากนั้นเขาสองคนก็ได้มองตากันอีกครั้งหนึ่ง ประมุขลอง ก็ได้จูบ องค์ชายรองซึ่งผู้เป็นภรรยาของตัวเองอีกครั้งนึง โดยที่เขา ได้มองหน้า อย่างอ่อนโยนและจูบอย่างอ่อนโยน แอบยิ้มอยู่ในใจ แอบชอบใจอยู่ลึกๆ แล้วก็แสร้งทำว่า ทำเป็นหัวเราะใส่ ให้องค์ชายรองนั้น รำคาญใจตัวเอง
ซัวเหยา นายเอก
เจ้านี่มัน สูงข้าอีกแล้ว เจ้านี่มันบ้าคนบ้าคนบ้า เจ็บใจนัก เจ้ารังแกข้าอีกแล้ว คนบ้าอย่างเจ้าเนี่ย
ฝูเหลิน พระเอก
อะไรกัน ข้าก็เป็นคนปกติเหมือนเจ้านั่นแหละข้าไม่ใช่คนบ้าซะหน่อย ถ้าข้าเป็นคนบ้าเขาจะมาแต่งกับเจ้าได้หรอ ไม่งั้นข้าจะมากัดกับเจ้าแบบนี้หรือไง ไปละ ขึ้นมาเร็ว แล้วก็ไปเปลี่ยนชุดซะ เย็นนี้ข้าจะมารับเจ้าเข้าวัง
Comments