คำสาปผีปอบแห่งเมืองพิษณุโลก
จุดเริ่มต้น
พ่อสมเกียรติ
ไอ่น้องเล็กมันเป็นอะไรของมัน
พ่อสมเกียรติ
ตอนนอนมันเป็นอะไรไหม
พี่รวิชญ์
ไม่นะพ่อมันก็ปกติ
พ่อสมเกียรติ
รีบเก็บถ่านแล้วเข้าบ้าน
แม่จันทิมา
ดูให้หน่อยว่าพ่อกับพี่รวิชญ์มายัง
แม่จันทิมา
เมื่อกี้แม่เดินไปดูน้องธีรุตม์แล้วเห็นหลับเป็นตายเลย
น้องณัชชา
เดี๋ยวหนูดูให้ค่ะแม่
น้องณัชชา
(มองผ่านหน้าต่าง)
นอกบ้านที่เต็มไปด้วยความมืดมิดมีแต่แสงไฟจากหลอดไฟสองดวง
น้องณัชชา
เมื่อไหร่พ่อจะมานะ
ปอบตาแสง
ใช่แล้ว(แปลงเสียงเป็นพ่อสมเกียรติ)
น้องณัชชา
แม่จ๋าพ่อกับพี่รวิชญ์มาแล้ว
น้องณัชชา
(หันมามองหน้าต่าง)
ปอบตาแสง
(ยืนยิ้มด้วยสายตาน่ากลัว)
น้องณัชชา
(ทำหน้างง)เมื่อกี้ไม่ใช่พ่อหรอ
พ่อสมเกียรติ
พ่อมาตั้งนานแล้ว
น้องณัชชา
เมื่อกี้หนูได้ยินเสียงพ่อ
พ่อสมเกียรติ
หนูคงหูฟาดแหละ
พ่อสมเกียรติ
ไปเข้านอนได้แหละ
พี่รวิชญ์
นี่เองก็ไม่ได้เป็นอะไร
พี่รวิชญ์
ทำไมถึงทำตัวเหนื่อยล้า
น้องธีรุตม์
ไม่รู้สิพี่ชาย
พี่รวิชญ์
หายหน้าหายตาไปตั้งนาน
พี่รวิชญ์
เดี๋ยวนี้เป็นตำรวจแล้วหรอ
เรวัช
ใช่ฉันเป็นมา 4 ปีแล้ว
เรวัช
นี่แล้วไอ้ธีรุตม์มันเป็นอะไร
พี่รวิชญ์
ป่วยได้ 3-4 วันแหละ
พ่อสมเกียรติ
ไอ้รวิชญ์มันมาแล้ววะ
เรวัช
หวัดดีครับพ่อ(เดินลงจากรถ)
พ่อสมเกียรติ
กินอะไรมาหรือยัง
แม่จันทิมา
อ้าว!!!ไอ้เรวัช
แม่จันทิมา
ไปกินข้าวข้างในกัน
แม่จันทิมา
เป็นไงมาไงเรวัช
เรวัช
ก็ตอนแรกผมเป็นทหารแล้วผมไปอบรมกรมตำรวจ
เรวัช
ได้มาเป็นตำรวจของสน.นครสวรรค์
แม่จันทิมา
เงินเดือนเยอะไหม
เรวัช
ประมาณเดือนนึงก็ 35,000 บาท
แม่จันทิมา
แล้วทำไมได้กลับมากับน้อง
เรวัช
ผมให้รองแต้มไปส่งผมที่สถานีรถไฟแล้วเจอน้องที่อนามัย
แม่จันทิมา
เย็นนี้ไปเก็บถ่านกับพ่อด้วย
แม่จันทิมา
ลูกเป็นอะไร(สีหน้าตกใจ)
น้องธีรุตม์
มึงไม่ต้องมาเสือก!!!
น้องธีรุตม์
กูจะแดกร่างน้องมึงให้ตาย!!!
แม่จันทิมา
(วิ่งออกจากบ้าน)
แม่จันทิมา
ลูกอาการหนักแล้ว
เรวัช
(หันไปมอง)อาการเป็นยังไงแม่
แม่จันทิมา
มันด่าแม่อ่ะลูก
เรวัช
แม่อย่าให้น้องออกจากห้อง
เรวัช
เดี๋ยวผมไปหาหมอยาที่ผมรู้จักแถวนี้ครับ
แม่จันทิมา
เมื่อไหร่เรวัชจะมา
ยายขวัญ
กูคิดไว้แล้ว(หัวเราะในลำคอ)
ยายขวัญ
(เอามือดึงฟันน้ำนมออกมา)
เรวัช
นี่จ่าเข้าไปดูน้องผมหน่อย(ลงจากรถ)
จ่าวิชัย
มีคนแปลกหน้าอยู่ในบ้าน
เรวัช
มีคนเข้าบ้านพวกเราไงแม่
ยายขวัญ
(วิ่งหนีออกจากบ้าน)
แม่จันทิมา
เมื่อกี้ใครหรอลูก
เรวัช
ไม่รู้แม่เขาเป็นคนแก่
แม่จันทิมา
แล้วเลือกอะไรออกจากปากน้องเนี่ย
เรวัช
อีแก่นี่แม่งเอาอะไรไปวะ
เรวัช
จ่าพอจะรู้จักยายแก่มั้ย
จ่าวิชัย
ที่เข้ามาบ้านเองอ่ะนะ
จ่าวิชัย
รู้จักก็ยายแก่นั้นแก่ชื่อ ยายขวัญ แกเป็นหมอผีเลี้ยงผีปอบผีกระสือไว้เยอะ
จ่าวิชัย
จนโดนผีปอบเข้ายึดร่าง
เรวัช
แล้วบ้านมันอยู่ตรงไหนจ่า
จ่าวิชัย
อยู่ในป่าลึกบ้านมันเป็นกระท่อมไม้ไผ่
ยายขวัญ
ก็ให้ฟันของเจ้าของร่างจนตายไปซะ!!!!
เรวัช
เย็นนี้แม่อยู่บ้านนะ
เรวัช
ผมจะไปรับหมอผีมาทำพิธีกรรม
เรวัชกับจ่าวิชัยขับรถออกจากบ้าน
พ่อสมเกียรติ
ไอ้เรวัชมันอยู่ไหน
แม่จันทิมา
มันบอกว่าไปหาหมอผี
พ่อสมเกียรติ
บ้านเราไม่ได้มีใครโดนผีเข้า
พี่รวิชญ์
พ่อ!!!น้องหายตัว
พ่อสมเกียรติ
ไอ่สัสเอ้ย!!!!
พ่อสมเกียรติ
ออกไปหาข้างนอก
พี่รวิชญ์
ธีรุตม์!!!!!(ตะโกนเรียก)
พ่อสมเกียรติ
ไอ้น้องชายมันหายไป
หมอผีมานพ
น้องเองมันอยู่ในป่า
หมอผีมานพ
ลองไปหาในป่าดูสิ
เรวัช
ไอ้รวิชญ์ไปหาในป่ากับกู
พี่รวิชญ์
(อุ้มน้องธีรุตม์)
หมอผีมานพ
ไอ้หนุ่มพาน้องเองไปที่อนามัย
เรวัช
นี่สรุปไอ้ที่สิงน้องผมมันคืออะไร
หมอผีมานพ
ไอ้ที่สิงน้องเองคือผีปอบโบราณ
เรวัช
(ขับรถ)แล้วไอ้ปอบนั้นมันมีวิธีเลือกสิงไหม
หมอผีมานพ
มีแต่ฉันไม่ค่อยจะรู้เท่าไหร่
ปอบตาแสง
มึงคิดหรอว่าจะช่วยน้องมึงได้
เรวัช
กูเหลืออีกสามนัดกูให้มึงคนเดียว
เรวัช
ต้องได้กลับมาเจอกันอีกแน่
Comments