ยิ่งขัดขืน พี่ยิ่งชอบ

   --------------------------------------------------------------------

                                     คำเตือน!

“นิยายทุกเรื่องของผม เขียนและสร้างขึ้นเพื่อนความบรรเทิง

ไม่มีเจตนาสร้างตัวละคร ให้ตรงกับใครในความเป็นจริง

นิยายต่อไปนี้ คือสิ่งที่ผู้แต่งนิยายชอบโดยส่วนตัว 

หากไม่ถูกใจผู้อ่าน ต้องขออภัยด้วยครับ อ่านให้สนุกครับ”

( By: G-pet )

เอิ่ม... ผมดรีมนะครับ นี่เป็นเรื่องที่ผมอยากจะเอามาเล่ามาก

ผมพยายามค้นหาเรื่องเล่าแวมไพร์ หรือประวัติของแวมไพร์อยู่

แต่มันมีข้อมูลน้อยมากๆ แต่ก็ได้ยินมาว่า ในวิทลัยของผม

มักจะมีผู้ชายที่ค่อยๆหายไปเรื่อยๆ ผมเองก็ไม่รู้หรอกนะครับ

พวกเขานั้น หายไปไหน ผมจึงตั้งใจจะลองสืบและค้นหาดู

ว่าพสกเบานั้นหายไปไหน และใครเป็นคนต้นเรื่องของเหตุการณ์

การหายไปของคนเเหล่านั้น....

.

.

.

.

.

.

.

.

เช้าวันรุ่งขึ้น ณ. เวลา (07:20)

ดรีม: เห้ออออ!... แซมตื่นเว้ย เช้าแล้วๆ

//ดรีมหาวพร้อมกับปลุกแซมที่เป็นเพื่อนกัน

แซม: อ่าๆ กูตื่นก่อนมึงปลุกอีก มึงนั้นแหละตื่นได้ล่ะ

//แซมพูดพร้อมกับหันไปมองดรีมที่หลับต่อ

ดรีม: โอเคๆ กูลุกไปอาบน้ำก่อน รอกูด้วยนะ จะได้ไปวิทลัยพร้อมกัน //ดรีมพูดพร้อมกับลุกไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ

แซม: เออๆ อย่าช้านะ วิชาแรกก็เจอจารณ์ชัยเลย

//แซมพูดกับดรีมด้วยน้ำเสียงจริงจัง

ณ. วิทลัย เวลา (08:50)

แซม: ไอเชี้ย เกือบมาสาย ดีที่จารณ์ยังไม่เข้าอะ

//แซมหันมาพูดกับดรีมที่เดินเข้าห้องตามกันมา

ดรีม: จริง ไม่งั้นนะ มึงกับกูโดนจดลายชื่อแล้วก็ลดคะแนนแน่ๆ

//ดรีมวางกระเป๋า พร้อมกับ พูดด้วยความกังวล

ณ. ช่วงเวลา (17:45)

แซม: ดรีม เย็นนี้ เบียร์เย็นๆป่าว มีร้านอยู่หน้าวิทลัยอะ

//แซมหันไปพูดกับดรีมที่เดินข้ามถนนตามมา

ดรีม: เออ ก็ดีนะ จะได้หายเคลียด เดะกูเลี้ยง

//ดรีมพูดกับแซมพร้อมกับหยิบเงินในกระเป๋าตัวเอง

แซม: ป้ามะลิครับ ขอเบียร์เย็นๆ 2ป๋องครับ

//แซมพูดกับป้าที่เป็นเจ้าของร้านหน้าวิทลัย

ป้ามะลิ: จ้าา

//ป้ามะลิตอบกลับพร้อมกับหันไปเปิดตู้และหยิบเบียร์ออกมา 2กระป๋อง ในกับแซมและดรีม

ดรีม: เท่าไหร่ครับ

//ดรีมถามราคากับป้ามะลิ

ป้ามะลิ: วันนี้เอา70 พอจ่ะ

//ป้ามะลิบอกราคากับดรีมพร้อมกับยิ้มให้

ดรีม: โหห ป้ามะลิเอาไปเลยครับ100บาท ไม่ต้องทอนนะป้า ผมให้เลย //ดรีมยื่นเงินให้ป้าพร้อมกับยิ้มให้เช่นกัน

ณ. เวลา (20:15)

ดรีม: แซม มึงดูพี่คนนั้นดิ โคตรสวยอะ

//ดรีมพูดพร้อมกับสะกิดแซมให้มองตามที่ตนเองชี้

แซม: ไหนว่ะ

//แซมหันไปมองตามที่ดรีมชี้บอก

ดรีม: นั้นไง คนที่ไม่สูงมากอะแล้วก็ใส่เสื้อกันหนาวสีขาวอะ

//ดรีมบอกลักษณะ กับ สีเสื้อให้แซมฟัง

แซม: หนะ มึงหยุดเลยนะ มึงไม่รู้เรื่องเขาจริงๆหรอวะ

//แซมกันไปพูดกับดรีมด้วยความจริงจัง

ดรีม: ทำไมวะ ถ้ามึงรู้ มึงก็เล่าให้ฟังหน่อยดิ

//ดรีมพูดกับแซมที่พูดกับตนเองอย่างจริงจัง

แซม: ไว้ค่อยเล่า ตอนนี้กลับห้องก่อน

//แซมพูดกับดรีมด้วยความจริงจัง พร้อมกับหันไปมองพี่สาวคนนั้น

ดรีม: ทำไมมึงดูกลัวพี่เขาจังวะ

//ดรีมถามกับแซมด้วยความสงสัย

แซม: ก็คนเขาพูดกันไปทั่วว่าพี่เขาทำตัวแปลกๆเวลาอยู่คนเดียว

ชอบชวนผู้ชายไปที่เปลี่ยวๆแบบ 2ต่อ2 แต่พอพี่สาวคนนั้นเดินออกมา คนที่เป็นผู้ชายก็ไม่เคยเดินออกมาซักคน แถมเวลาพี่สาวคนนั้นเดินออกมา เขาก็ดูสวยขึ้นตลอด 

//แซมเล่าให้ดรีมฟัง แบบคร่าวๆ

ดรีม: มึงจริงจังใช่ไหม?

//ดรีมถามกับแซมด้วยความสงสัยอีกครั้ง

แซม: ใช่ จริงจังสุดๆ

//แซมพูดกับดรีมด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่จริงจัง

ดรีม: โอเค…. พี่สาวว! พี่สาวเสื้อขาวน่-

//ดรีมที่เรียกพี่สาวแต่โดนแซมปิดปากไว้ แต่ก็ไม่ทัน

พี่สาวเสื้อขาว: หืมม นั้นน้องแซมนี่นา~

//พี่สาวหันไปตามเสียงเรียกพร้อมกันเดินไปหา

แซม: เอิ่ม… ค..คือว่า… ผมกด.. ตู้เต่าบินไม่เป็นน่ะครับ ช่วยกดให้ทีครับ //แซมพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นราวกับอยู่ในความอันตรายสุดๆ

ดรีม: พี่สาวชื่ออะไรหรอครับ?

//ดรีมถามชื่อของพี่สาวเสื้อขาว

พี่สาวเสื้อขาว: อ่อ… พี่หรอ พี่ชื่อว่า ริน

//พี่สาวพูดและเดินเข้าไปไกล้ดรีมมากๆ พร้อมกับกระซิบบอกชื่อ

ดรีม: คือ… คือว่า ทำไม.. พี่เข้ามาไกล้ผมจัง

//ดรีมพูดกับพี่ริน พร้อมถอยจนติดกับเสาไฟไกล้ๆ

พี่ริน: กลิ่นช่างหอมเสียจริง

//พี่รินพูดกับดรีมและเลียที่ต้นคอพร้อมกับเข้าไกล้ขึ้นเรื่อยๆ

แซม: คือ… ดรีมวิ่ง!

//แซมพูดกับดรีมพร้อมวิ่งกันออกมา

ณ. หอของดรีมกับแซม เวลา (21:20)

แซม: เห้ยดรีม มึงทำแบบนั้นทำไมวะ

//แซมพูดกับดรีมด้วยความโมโหและความกลัว

ดรีม: ก็เห็นมึงกลัวไง เลยอยากลองเรียกมาคุยด้วยดู 

//ดรีมตอบคำถามที่แซมถาม

แซม: เห้ย แต่มึงเกือบ-

//แซมที่พึ่งนึกเรื่องของพี่รินได้ เลยหยุดพูดทันที

ดรีม: เกือบอะไรวะ?

//ดรีมถามแซมเพราะสงสัยกับสิ่งที่แซมหยุดพูดไป

แซม: ช่างเถอะ วันนึงเดะมึงก็รู้เอง กูขอไม่เล่าทั้งหมด 

//แซมพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นอีกครั้ง

ดรีม: โอเค งั้นอาบน้ำแล้วนอนกัน

//ดรีมบอกกับแซมเพื่อให้แซมหายกังวลและหายกลัว

[เช้าวันถัดมา ดรีมกับแซม ก็เรียนกันตามปกติจนถึงตอนค่ำ]

ณ. เวลา (18:55)

ดรีม: แซม มึงกลับก่อนได้เลยนะ กูยังทำรายงานไม่เสร็จ 

//ดรีมกันไปบอกกับแซมที่กำลังรอดรีมอยู่

แซม: งั้นโอเค ทำรายงานเร็วๆนะ กูอยู่คนเดียวกูกลัว

//แซมพูดความน้ำเสียงจริงจัง

ดรีม: โอเค ได้ๆ

//ดรีมพูดตกลงกับแซมที่ท่าทางดูกลัวจริงๆ

ณ. เวลา (19:25)

แซม: ตู้แม่งเป็นอะไรวะ

//แซมที่กำลังจะกดตู้เต่าบินแต่กดไม่ติด

พี่สาว: มีอะไรให้ช่วยไหมเอ่ย~

//เสียงพูดพี่สาวมาจากข้างหลัง

แซม: มีครับ ช่วยดูตู้ให้.…

//แซมพูดพร้อมกับหันไปทางต้นเสียง แต่กลับต้องชะงัก

อ๊ากกก!!....

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

กรุณารอตอนถัดไปด้วยนะครับ… ;)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***