ลูกเมียน้อย[Vkook] (Mpreg)
ตอนที่5
ร่างบางตื่นขึ้นมาบนเตียงกว้าง ภายในห้องของร่างหนา
ไทม์
เป็นไงบ้าง เมื่อคืนหลับสบายมั้ย☺️
จิน
(ถามคำถามแบบนี้ต้องการอะไรวะ)
ไทม์
เอาเถอะ ชั้นเดาว่าเธอก็คงจะหลับสบายอยู่แหละมั้ง
ไทม์
หรือจะเพลียเพราะเมื่อคืนนะ🤭
เสียงอันแผ่วเบาถูกเปร่งออกมาจากลำคอที่แห้งผากของร่างบาง
ไทม์
ตื่นมานี่ปากดีเลยเนาะ?
ไทม์
สงสัยอยากได้คว*กูไปอุดไว้
ไทม์
หึ! กูทำแค่นี้บอกเจ็บ
ไทม์
แต่เสือกปากเก่งกับกู?
ไทม์
จำใส่หัวมึงไว้ให้ดีจิน!
ไทม์
หน้าที่ของมึงต่อไปนี้คือคอยอ้าขาให้กูเอา!
ไทม์
ถ้าไม่อยากตายก็หัดทำตัวดีๆ
ไทม์
ตอนนี้พ่อยังนอนโคม่าอยู่ที่โรงพยาบาล
ไทม์
อย่าคิดจะปากเก่งกับกูมาก
ไทม์
มึงมันแค่ลูกเมียน้อย!
จิน
ปล่อยจิน!!//พยายามดิ้น
ไทม์
หึ! กว่าจะถึงวันนั้นคงอีกนาน...😏
ไทม์
ระหว่างนี้ก็ทำตัวดีๆ รักษาชีวิตรอฟ้องป๊ามึงฟื้นมาละกัน!!
ว่าจบเขาก็ผลักร่างบางให้นอนราบไปกับเตียง ก่อนจะรีบเดินออกจากห้องไป และไม่ลืมที่จะล็อคประตูขังเด็กชายเอาไว้
เขาเดินมายังชั้นล่างก่อนจะเอ่ยสั่งกับลูกน้องของตน
ไทม์
อย่าให้มันหนีไปเด็ดขาด
ไทม์
ส่วนข้าวอย่าพึ่งให้มันกิน เดี๋ยวตอนเย็นกูกลับมาดู
ไทม์
ถ้าเด็กตัวแค่นี้ดูแลมันไม่ได้ มึงรู้ใช่มั้ยว่าต้องเจอกับอะไร...
จบประโยคชายร่างสูงก็รีบสาวเท้าออกไปจากบ้านทันที
ทางด้านจินที่ถูกขังอยู่ในห้องนอน
จิน
พี่จะทำแบบนี้กับจินไม่ได้นะ!
มิน
//ยืนอยู่หน้าประตูห้อง
มิน
ผมว่าคุณหนูอย่าพยายามอะไรเลยดีกว่านะครับ
มิน
ตะโกนเท่าไหร่นายก็ไม่ได้ยิน นายออกไปทำงานแล้วครับ
ร่างบางร้องตะโกนอยู่นาน จนมินคนดูแลต้องตอบกลับเขาบ้าง
จิน
คุณปล่อยผมออกไปได้มั้ย😢
มิน
ผมได้รับคำสั่งให้เฝ้าคุณไว้ครับ
มิน
//เดินออกไปจากหน้าประตูห้อง
จิน
เดี๋ยวๆๆ นี่คุณกำลังจะเดินหนีไปหรอ😭
ถึงแม้ในใจของมินจะนึกสงสารเด็กน้อยมากเพียงใด แต่เขาก็ไม่อาจที่จะช่วยเด็กน้อยได้เลย
Comments