ลูกเมียน้อย[Vkook] (Mpreg)
ตอนที่4 คำขอร้องที่ไม่เป็นผล
รุ่งเช้าของวันใหม่ได้เริ่มขึ้น
จู่ๆสายตาของร่างบางก็ไปสดุดกับบางอย่างที่อยู่บนเตียง
จิน
อ๋าา นี่เรานอนน้ำลายไหลอีกแล้วหรอเนี่ยยย😫
จิน
อย่างงี้ม๊าจะภูมิใจในตัวเราได้ยังไง😕
จิน
ขอโทษนะครับม๊า ทั้งๆที่
จินอายุ16แล้วแท้ๆ แต่เรื่องแค่นี้จินก็ยัง...😕
จิน
แล้วจะทำความสะอาดยังไงเนี่ย ควรบอกพี่ไทม์มั้ยนะ😕
จิน
ค้าบ!! จินตื่นแล้วค้าบ!!
ร่างบางไม่ได้เดินไปเปิดประตูแต่อย่างใด เขาเพียงแค่ส่งเสียงตะโกนออกไปนอกห้อง
รีบลงมากินข้าวนะ! จะสายแล้ว!
ไทม์
รีบกินซะ ชั้นจะได้รีบไปทำงาน
ไทม์
//กำลังจะเดินไปขึ้นรถ
จิน
เดี๋ยวก่อนครับพี่ไทม์!
จิน
จินเป็นห่วงป๊า...คิดถึงป๊าด้วย😢
ไทม์
ไม่ต้องอะ เธอไปแล้วยังไง?
ไทม์
มันช่วยให้อะไรๆดีขึ้นรึไง
ไทม์
ห้ามไปไหนถ้าชั้นไม่อนุญาต
ไทม์
ดูแลบ้านให้ดี อยู่บ้านว่างๆก็ทำตัวให้เป็นประโยชน์ด้วย
ว่าจบชายร่างสูงก็เดินสาวเท้าออกไปทันที
จิน
เวลาแบบนี้ถ้าเป็นเมื่อก่อน ตอนนี้เราคงกำลังอยู่ที่โรงเรียน
จิน
ทำไมม๊าถึงทิ้งจินไปเร็วจัง😢
ร่างบางนอนเบื่อๆคนเดียวภายในบ้านหลังใหญ่ พลางคิดเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปด้วย จนเขาเพลอหลับไปในที่สุด
เมื่อขายร่างสูงเข้ามาภายในบ้าน ก็เจอกับร่างบางที่กำลังนอนหลับอยู่บนโซฟาตัวใหญ่
เมื่อร่างบางเมื่อรู้สึกตัวแล้วก็มีอาการตกใจเล็กน้อย
จิน
จินกำลังรอพี่ไทม์น่ะครับ😊
จิน
เหมือนจะเริ่มหิวแล้วครับ😄😅
ระหว่างที่ทั้งสองทานข้าวอยู่นั้น
จิน
จินอยากไปโรงเรียนน่ะครับ
จิน
จินยังไม่ทำเรื่องย้ายเลย
จินกลัวเรียนไม่ทันเพื่อน
จิน
ยิ่งเข้ากลางเทอมแบบนี้-
ไทม์
ใครว่าชั้นจะส่งเธอเรียน?
ไทม์
จำเป็นต้องเรียนอยู่หรอลูกกระหรี่อย่างเธอน่ะจิน
จิน
พี่ไทม์! พี่กำลังว่าม๊าของจินอยู่นะ!
ไทม์
แล้วสิ่งที่ชั้นพูดมันไม่ถูกหรอ?
ไทม์
ก็สมควรแล้วที่แม่เธอตาย
ไทม์
ตอนแรกก็กะว่าจะไม่อะไรๆแล้วนะ
ไทม์
ขอมาอยู่ด้วย...ชั้นก็ให้อยู่
ไทม์
อยู่ที่นี่มีข้าวให้กิน มีที่ซุกหัวนอนสบายๆ ยังจะกล้าขอนั่นขอนี่เพิ่มอีกนะ😒
ไทม์
หึ พูดแค่นี้จะร้องไห้ละหรอ?
ไทม์
อ่อนแอกว่าผู้หญิงซะอีก😒
จิน
อึก-ทำไม...พี่ต้อง-อึก
ไทม์
เพราะแม่เธอเป็นเมียน้อยพ่อชั้นไงจิน!!
ไทม์
เธอรู้ปะว่าวันนี้ชั้นไปเยี่ยมพ่อ!
ไทม์
เชื่อมั้ยจิน...ชั้นเห็นสร้อยร็อคเก็ต ที่มีรูปแกกับแม่ของแก
ไทม์
ทั้งชีวิตนี้...เขาเคยมอบความรักให้ชั้นบ้างมั้ย!!
ไทม์
ในใจเค้ามีลูกกี่คนกันแน่!//จับไหล่ร่างบางทั้งสองข้าง
ไทม์
ความรักของเขามันก็มีให้แค่แกเท่านั้นแหละจิน!!
ชายร่างสูงตวาดเด็กน้อยเสียงดัง จนร่างบางเริ่มกลัว
จิน
จินไม่รู้ ปล่อยจินเถอะ😭
ไทม์
ไหนๆทั้งชีวิตนี้ของช้้นก็ได้รับความรักแค่นิดเดียว แถม...
ไทม์
เธอก็ได้รับความรักและความสุขตั้งเยอะแยะ
ไทม์
งั้นเธอก็มาเป็นความสุขของชั้นแล้วกันนะ😏
จิน
ปล่อยจิน จินเป็นน้องพี่นะ!
ถึงแม้ร่างบางจะดูตัวเล็กมาก แต่เขาก็อายุ16แล้ว โตพอที่จะรู้เรื่องบางเรื่อง
สัญชาตญาณของร่างบางมันกำลังของเขาว่า ภัยกำลังมาถึงตัวในไม่ช้า
ไทม์
นี่...แบ่งๆกันหน่อยสิ
ไทม์
เป็นพี่น้องกันไม่ใช่รึไง
ไทม์
จะรักความรักไปคนเดียวรึไงหื้มม
ร่างบางดิ้นทุรนทุราย แต่ก็มิอาจหลุดพ้นไปจากพัธนาการอ้อมกอดของคนร่างสูงได้
ไทม์
กูบอกให้อยู่นิ่งๆไงวะ//ตบจิน
ไทม์
มึงนอนอ้าขาให้กูเอาเฉยๆดีกว่า จะได้ไม่ต้องเจ็บตัวไปมากกว่านี้😒
จิน
ไม่-ฮือออ จินเป็นผู้ชายนะ!😭
ไทม์
แม่มึงก็เป็นกระหรี่ มึงก็คงเป็นกระหรี่เหมือนๆกับแม่มึงน่ะแหละจิน
ไทม์
อย่ามาทำเล่นตัวไปหน่อยเลย😏
จิน
จินเป็นผู้ชาย...พี่ไทม์อย่าทำแบบนี้กับจินนะ😭
สุดท้ายแล้วร่างบางก็ต้องทนเจ็บปวดกับสิ่งที่เขามอบให้ แม้จิตใจจะไม่ต้องการ และร่างกายที่พยายามดิ้นขัดขืนมากเพียงใด แต่สุดท้ายร่างบางกลับทำได้แค่นอนร้องไห้ยอมรับชะตากรรมเพราะมิอาจสู้แรงของชายร่างใหญ่ได้เลยแม้แต่น้อย
Comments