ฅีธาญ ไม่ต้องห่วง

เริ่ม!!

*** เนื้อหาและพฤติกรรมของตัวละคร อาจไม่เหมาะสมกับบุคคลที่อายุน้อยกว่า 100 ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ

----------●----------

แนท

มีอะไรให้กินม่ะ //เดินเข้าบ้าน

ณริน

เป็นไงมาไง ถึงกลับมาบ้านสักที//กวาดบ้าน

แนท

ไม่ต้องยุ่ง! ว่าจะกลับมาอยู่บ้านสักพัก //นั่ง

แนท

แล้วนี่น้าอรไปไหน

แนท

แล้วทำไมแกไม่ไปทำงาน

ณริน

น้าอรไปเล่นไพ่ตั้งแต่เช้าละ อีกประเดี๋ยวก็คงจะกลับมา //เดินไปเอาอาหาร

ณริน

ฉันไม่ค่อยสบายเลยพักวันนึง แต่ก็ดีขึ้นแล้วแหละ

ณริน

ตอนเย็นก็ไปทำงานแล้ว //วางอาหาร

แนท

นี่! แกไม่คิดที่จะมีผัวเหรอว่ะ //นั่งกินข้าว

ณริน

ฉันไม่คิดไอ้เรื่องพวกนั้นหรอก //เทน้ำใส่แก้ว

แนท

ฉันจะบอกอะไรแกให้นะ ถ้าแกมีผัวรวยๆ

แนท

มีสักคน เราคอยเอาเงินจากมันก็สบายไปทั้งชาติละ

ณริน

เหมือนที่พี่ทำอยู่งั้นเหรอ

แนท

เออ ว่าจะเปลี่ยนคนและ ไอ้แก่นี่น่ารำคาญ //ดื่มน้ำ

ณริน

แต่ระวังเมียเขาไว้ก็ดีนะพี่ เดี๋ยวจะโดนของดีโดยไม่รู้ตัวนะ //เก็บจาน

แนท

ไม่ต้องมาสอนย่ะ ฉันรู้ดี

ณริน

ฉันก็แค่เป็นห่วง

แนท

นี่ฉันจะบอกให้นะ เราจะมีกินมีใช้ได้อ่ะ ต้องหน้าด้านไม่ต้องอายใคร

แนท

ไม่ใช่อะไรก็เกรงใจๆ เหมือนที่แกเป็น

ณริน

อยู่แบบนี้ฉันก็มีความสุขแล้ว ไม่ได้ฉันมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นไม่ได้หรอก

แนท

นี่! แกไม่ต้องเป็นห่วงฉันเลยนะ ระดับฉันไม่เคยพลาดหรอก

ณริน

เดี๋ยวฉันจะไปอาบน้ำก่อนนะ ต้องไปทำงาน

แนท

เออๆ

. . .

อร

ยัยแนท แกโดนเสี่ยถีบกระเด็นออกมาหรือยังไง

อร

ถึงกลับมาบ้านได้

แนท

แหมน้า ฉันอยากกลับมาฉันก็กลับนั่นแหละ

อร

แล้วนี่จะกลับมาอยู่นานไหม

แนท

ไม่รู้อ่ะ รอจนกว่าจะหาคนใหม่ได้ก่อน

อร

เออๆ รีบหาก็แล้วกัน

แนท

อ่ะน้าฉันให้ //เอาเงินให้

อร

อะไร

แนท

ฉันมีให้แค่นี้แหละ 25,000 บาท

อร

มีให้แค่นี้เหรอว่ะ //หยิบเงิน

แนท

ทั้งตัวฉันก็มีแค่นี้แหละ เอาไปใช้ก่อน

แนท

แล้วพายัยรินไปโรงพยาบาลด้วยนะ เห็นบอกป่วย

อร

โอ้ย สำออยสิไม่ว่า

อร

มันขี้เกียด บอกให้หาผัวรวยๆ ก็ไม่เอา

อร

ละนี่มันไปไหน

แนท

อาบน้ำอยู่ ยัยรินก็จะไปทำงาน

แนท

นี่น้า ยัยรินมันป่วยขนาดนั้นน้าไม่สงสารมันบ้างเหรอ

อร

สงสารมันทำไม พ่อมันเคยสงสารฉันบ้างไหม

แนท

พ่อยัยรินอ่ะเหรอ

อร

ไม่มี!! ใครพูดพ่อใครไม่มี

. . .

แนท

จะไปแล้วเหรอ

ณริน

อื้ม มีอะไรเหรอ //หยิบกระเป๋า

อร

รีบไปได้ล่ะไม่ต้องถามมาก //ชี้หน้า

ณริน

จ่ะน้า //เดินออกไป

แนท

เอ้าน้า //สงสัย

อร

โอ้ย ถ้าไม่ทันไปทำงานนะเดี๋ยวเจอแน่ //ตะโกน

รินใส่รองเท้าแล้วลืมถุงผ้าหรือกระเป๋าไว้ จึงเดินกลับมาเอา

แนท

ทำไม~~

อร

ไม่ต้องถามหรอก ไปทำอะไรมาให้กินสักอย่างสิ

แนท

จะบ้าเหรอน้า ฉันทำอะไรเป็นที่ไหน

อร

งั้นเราสั่งอะไรมากินม่ะ เห็นยัยวลัยมันสั่งมากินประจำ //ตื่นเต้น

แนท

ใช่ยัยแก่เหม็นสาบที่มายืนตะโกนหน้าบ้านเราอ่ะเหรอ

อร

เอ๊อไม่ต้องสงสัยสั่งมากิน ฮ่าๆ //ยิ้ม

แนท

แล้วยัยรินกินอะไรยัง

อร

ไม่ต้องเป็นห่วงมัน เดี๋ยวมันก็กินข้าวเหลือๆจากลูกค้านั่นแหละ

ณริน

นี่ไง //หยิบกระเป๋าผ้า + ได้ยินเสียง

อร

ไม่ต้องเป็นห่วงมัน บางทีใช้เงินทิปค่าจ้างซื้อกินทีนะดีกว่าฉันอีก

ณริน

//ร้องไห้

แนท

จ่ะน้า

อร

เอาอะไรดีว่ะ อะไรนะที่เขาเรียกพิกชาลิ้น

อร

พิดอะไรว่ะ //คิด

แนท

พิซซ่าอ่ะเหรอ

อร

เออๆ เอามาเยอะๆเลย

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ