ตอนนี้เป็นสถานการณ์ที่แย่มาก การอยู่กับคนที่พึ่งเจอกันครั้งเเรกบรรยากาศก็ แย่สุดๆ!!
"เอ่อ...คือว่า" โอ้ยเกร็งเกินไปๆแล้ว จะพูดอะไรดีเนี่ย นายก็พูดอะไรบ้างสิ ฉันจะเป็นบ้าอยู่แล้วนะ!
ทำไมมันถึงเงียบขนาดนี้
"นี่..ไม่มีใครอยู่ใช่มั้ย" หะ นั่นคือคำถามหรอ?
"จะว่ามีก็มีนะ คุณเมดกับคุณพ่อบ้าน เต็มไปหมดแหล่ะ" อ๊าก ฉันพูดอะไรเนี่ย ทำไมประโยคมันดูแปลกๆยังไงก็ไม่รู้
"งั้นแสดงว่า..ในบ้านนี้คนใหญ่สุดก็คือเธอใช่ไหม"
เขาจะได้อะไรจากคำถามนี้วะคะ อืม~ใหญ่สุดตอนนี้ก็คงเป็นฉันสินะ รู้สึกดีแต่ก็รู้สึกไม่ดีแหะ
"ประมาณนั้น" อึดอัดเว้ย! "นายถามทำไมหรอ"
"หึ.." ห..หัวเราะ บ้าป่ะเนี่ยมีอะไรน่าหัวเราะไม่ทราบอะ รู้สึกว่าถ้าอยู่ด้วยกันนานกว่านี้ไมเกรนขึ้นแน่
"พรุ่งนี้คือวันเปิดเทอมใช่ไหม?"
"ใช่..ค่ะ" เฮ้อ วันเปิดเทอม สำหรับฉันคือวันนรกแตกชัดๆ ทุกคนอาจจะยังไม่รู้นะคะว่าฉันอายุเเค่ 17 เป็นไงเป็นวัยใสสุดๆไปเลยใช่ไหมล่ะ แต่มันกลับไม่ใช่อย่างนั้นไง; ;
"งั้นเรามาตั้งกฎการอยู่ร่วมกันกันเถอะ•\=•" กฎ? จู่ๆก็รู้สึกไม่น่าไว้ใจแปลกๆ เขาวางกระดาษเป็นหนึ่งบนโต๊ะเเละพล่ามต่อว่า "1.เวลาอยู่บ้านเธอห้ามอยู่นอกสายตาฉัน 2.เวลาอยู่ที่โรงเรียนเราไม่รู้จักกัน อย่าตีสนิท 3.ห้ามตกหลุมรักฉัน 4.เวลาฉันพาผู้หญิงเข้าบ้านเธอต้องอยู่เงียบๆ แค่นี้แหล่ะ^^" หะ ไอกฎข้อ 3 นี่คืออะไร แล้ากฎข้อ 4 ก็ขัดจากกฎข้อ 1 แล้วทำไมมันถึงมีแต่กฎเข้าข้างตัวเองหะ
"ได้ แต่นั่นกฎเป็นของนายเอง เพราะฉะนั้น ฉันก็มีกฎของฉัน โอเคไหม" ลองไม่โอเคดูสิ ท่านพ่อเลือกคนพันธุ์นี้มาได้ไงเนี่ย
"โอเค ในเมื่อเธอยอมกฎของฉัน"
"แน่อยู่แล้วไม่ต้องห่วง ฉันทำตามกฎของนายได้"
หึ แค่กฎทำไมฉันจะทำไม่ได้
"ว่ามาเลย กฎของเธอน่ะ" ชิ..อวดเบ่งชะมัด ไม่ได้คิดไว้ซะด้วย ด้นสดมันเอาแล้วกัน
"1.นายห้ามเข้าทุกห้องนอนยกเว้นห้องของนาย
2.ถ้านายจะพาผู้หญิงเข้ามาบอกฉันก่อนด้วย 3.ห้ามใช้คนที่นี่ พวกเขาจะทำตามหน้าที่ของตัวเอง เคารพพวกเขาด้วย บางคนอยู่มา สิบๆปี
4.อย่าทำท่าทาง รังเกียจหรือเหยียดหยามฉันเพราะฉันใหญ่สุด แค่นี้ทำตามได้รึเปล่า" หึหึ เป็นไงล่ะเจอกฎที่ฉันด้นสดเข้าไป พูดไม่ออกเลยล่ะสิ
"ชิ..ได้ นี่คือกฎที่เราใช้ร่วมกัน" ดิว
โปรดติดตามตอนต่อไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 44
Comments