ใครว่าฉันอยู่ตัวคนเดียวล่ะ
บทนำ
แอรีส
เหอะ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันคนเยอะแยะไปซะหมด
แอรีส
พอกันทีเจ้าพวกนี้ถอยออกไป!!!//ใช้พลัง
เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดค่อยๆเพิ่มขึ้นจากพลังของหญิงสาว
เอลวิส
รีบไปกันเถอะ เจ้าพวกสวะพวกนี้เราจะสนใจไปทำไมกัน
หญิงสาวอีกคนที่พึ่งพูดขึ้นมาได้ไม่นานนั้น
เธอเปรียบเหมือนกระจกอีกด้านของแอรีส
แอรีส
เอลวิส ฉันรู้ว่าเธอเป็นห่วงนะ
แอรีส
แต่เจ้าพวกนี้มันเกะกะลูกตาฉันเหลือทนจริงๆ
เอลวิส
เพราะเธอมัวแต่ใช้อารมณ์แบบนี้ไง พวกเราถึงไม่ได้กลับแดนพวกเรากันสักที
เอลวิส
...เห้อ มากับฉันเถอะคนดี
แอรีส
ก็ได้ อย่าให้เห็นเชียวล่ะ//จ้องมองพวกที่นอนก่ายกองอยู่บนพื้น
สายตาแอรีสนับว่าเป็นสิ่งต้องห้ามสำหรับใครก็ตามที่จ้องมองนานๆ ดวงตาของเธอมีพลังสะกดจิตใจของคนนั้นๆ แต่เธอเองก็ใช้เยอะไม่ได้เพราะมันก็มีผลต่อพลังของเธอเช่นกัน
ร่างกายไม่ทันได้พูดหักห้ามอะไร ร่างกายของตนก็กลายเป็นดาบไปเป็นที่เรียบร้อย
แอรีส
ดีมาก ต่อให้เธอจะห้ามฉันแต่สุดท้ายก็ไม่อาจขัดคำของฉันได้อยู่ดี
เอลวีสในร่างดาบเงียบสงัดราวกับไม่อาจจะส่งเสียงอะไรใดๆได้
เลนนี่
เจ้านี่เหลือทนจริงๆ
เลนนี่
สร้างแต่ความวุ่นวาย//จ่อหอกไปทางอีกฝ่าย
แอรีส
(เลนนี่สินะ หอกงั้นหรอแสดงว่าไม่เบาสินะ)
แอรีส
แล้วยังไง เธอคิดว่าตัวเองจะสู้ฉันได้งั้นหรอ
สายตากับการกระทำที่ท้าทาย
แต่ใครเล่าจะไม่ฝ่าฝืนกฎเลย ไม่มีหรอกยิ่งพวกเลือดผสมราชวงศ์กับชาวบ้านธรรมดา
แม้รู้ว่าตนเองมีสายเลือดราชวงศ์แต่ก็ไม่อาจถูกยอมรับ จึงคิดแค้นเช่นเดียวกัน แต่ก็น้อยนักที่จะก่อกบฏขึ้นมา
แอรีส
ฮ่า..เธอคิดว่าฉันกลัวความตายนักรึไง//พุ่งตัว
เสียงดังราวกับหินก้อนใหญ่ตกกระทบพื้น
ทั้งสองที่แม้มีพลังที่ต่างกันแต่ก็ล้วนสูสีกันอยู่
เลนนี่
เจ้าก่อกบฏ ไม่ให้อภัยเด็ดขาด//สีหน้าเรียบนิ่งแต่แฝงไปด้วยความมุ่งมั่นที่จะกำจัดอีกฝ่าย
แอรีส
นี่ถ้าจะฆ่ากันก็ช่วยทำให้มันดีกว่านี้หน่อยเซ่!//ยิ้มด้วยสะใจก่อนจะใช้ดาบฟันไปที่กลางหน้าอกอีกฝ่าย
เลือดค่อยๆไหลซึมออกมา แม้จะหลบได้แต่ดาบนั่นไม่ธรรมดา นั่นทำให้เลนนี่แปลกใจเป็นอย่างมาก
เลนนี่
(เจ้าดาบอันนั้นมันไม่ธรรมดา แต่เพราะเหตุใดกันล่ะ!?)//ปิดปากแผล
อีธาน
//โผล่มาจากด้านเลนนี่
อีธาน
แหม..ผมไม่คิดว่าจะขนาดนี้เหมือนกันนะครับคุณแอรีส//หันไปมองแอรีส
แอรีส
อะไรกันหมอนี่มาได้ไง//มอง
แอรีส
ฝากไว้ก่อนเถอะเลนนี่
เลนนี่
ฉันต่างหากที่ต้องพูดคำนั้นน่ะ..//บาดเจ็บ
แอรีส
ปากดีแบบนั้นตายไวนะ//หายไป
อีธาน
ขอโทษด้วยนะครับ เธอคงซนน่าดู//หายไป
เลนนี่
คนบ้าอะไรขอโทษทั้งที่ฝ่ายตัวเองก็คิดเหมือนๆกันแท้ๆ
เลนนี่
แต่คิดไม่ตกเรื่องดาบนั่นอยู่เลย จะเหมือนที่พวกเราใช้กันหรอ
เลนนี่
//มองหอกในมือตัวเอง
เลนนี่
ไม่สิ มันแปลกกว่านั้น
เลนนี่
ช่างมันเถอะ..ฉันเหนื่อยแล้วล่ะ//หลับตาลง
ภายในมุมมืดที่ไม่มีใครมองเห็นหรือรับรู้
??:สิ้นหวังดีจังนะ//ยิ้มอ่อน
Comments