ฉันเนี่ยนะตัวร้ายที่หล่อที่สุดในเรื่อง
ตอนที่ 5 [ห่วงใย?]
มิลา แปลงร่างเป็นภูตตัวน้อยๆเพื่อสื่อสารกับคิออลง่ายขึ้น
คิออล
เธอมาอยู่ที่นี่ได้ไง
มิลา
นายสลบไปเพราะเชื่อมั่นในตัวเนโอมากไป
มิลา
รู้มั้ยฉันเป็นห่วงมาก
มิลา
ฉันนะ..กลัวนายตายจากฉันไปจริงๆ
คิออล ยื่นมือออกไปพร้อมลูบหัวของมิลาและยิ้มออกไป
คิออล เงยหน้ามองจึงได้เห็นเงาเดินลงมาเรื่อยๆก่อนที่จะพบกับเนโอ ที่มีสายตาอันว่างเปล่า
เนโอ
เจ้าไม่สมควรจะมีชีวิตอยู่!!
คิออล
ฉันโจมตีเมืองคานส์นะ
คิออล
ไม่ได้โจมตีเมืองสวิส
เนโอ
ตอนนั้นเลนาก็อยู่ในเมืองคานส์
คิออล
/ในนิยายเลนาไม่ได้อยู่ในเมืองคานส์นิ/
เนโอจับดาบข้างๆคิออล ขึ้นมาและชี้ไปที่เขาพร้อมน้ำตาที่ไหลลงมาอย่างช้าๆ
ณ ตอนนี้เลนานอนโคมาเป็นเวลา 16 ชม. แล้วตอนนี่ก็ยังไม่ตื่นขึ้นมา เนโอผู้ไปเยี่ยมเป็นคนแรก เขาได้เห็นเลนาที่นอนสลบอยู่ อัศวินของฝั่งเลนาก็ได้มาบอกว่า ทหารของฝั่งคิออลได้โจมตีไปที่เลนาจึงทำให้นอนสลบอยู่เช่นนี้ เนโอจึงโกรธแค้นคิออล เป็นอย่างมาก คิดจะฆ่าอย่างเดียว
ก่อนที่จะเคจิออลกำลังเดินทางมา เลนาก็โดนโจมตีและเดินทางกลับอย่างรวดเร็ว
จึงได้รู้ว่าทำไมเนโอถึงว่างแผนรอบวางยา
เนโอ
เจ้าจะทำยังไงเมื่อคนที่เจ้ารักตายต่อหน้าต่อตา
คิออล
ฉะ..ฉันคงร้องไห้และพร้อมแก้แค้นนั้นแหละ
เนโอ
เจ้ารู้อยู่แล้วทำไมเจ้ายังทำมันอยู่
คิออล
เนโอ เจ้าอย่าคิดเองเออเองสิวะ
คิออล
ข้าบอกว่าข้าไม่ได้ทำ
คิออล
ฟังฉันเนโอฉันก็รักเลนาพวกเรารู้จักกันตั้งแต่เด็ก ฉันจะทำร้ายเลนาลงหรอ
คิออล
ฉันก็รัก! รักมากๆ รักยิ่งกว่าเจ้าเสีย!
เนโอ ปล่อยดาบลงพร้อม เดินเข้าไปใกล้ๆ คิออล เนโอเหมือนจะพูดอะไรสักอย่างอยู่ๆเขาก็ล้มลง
ด้วยความตกใจคิออลจึงกระโดดไปรับ ถึงแม้ว่าจะโดดหมัดแขนอยู่เขาก็จะช่วยให้ได้ มิลาเห็นเช่นนั้นจึงใช้เวทของตนทำให้เนโอลอยขึ้นพร้อมปล่อยลงมาช้าๆจนถึงพื้น
มิลา ชี้นิ้วไปที่เชือก อยู่ๆเชือกนั้นก็โดนไฟสีฟ้าลุกไหม้จนเหลือแต่ขี้เทา
คิออล รีบพยุงตัวขึ้นพร้อมวิ่งไปหาเนโอด้วยความเป็นห่วง
มิลา
แล้วมันเกี่ยวเชี้ยไรเนี่ยยย
มิลา
ไปได้ยินมาจากไหนละนั้น
พูดเสร็จ มิลาก็ได้ใช้ฮีลทันที
คิออล
เนโอ คงไม่เป็นอ่ะไรมาก
คิออล
น่าจะเป็นเพราะไม่ได้กินอะไรเลย
คิออล หยิบอาหารอัดเม็ดที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อมาพร้อมหยัดเข้าปากเนโอ
มิลา เธอช่วยทำนี่ช่วยทำนั้นจนเสร็จทุกอย่าง คิออล ป้อนข้าวให้เนโอที่ละคำที่ละคำพร้อมให้น้ำที่ละนิดเพื่อให้กลืนง่ายๆ คิออลใช้หินเรียบๆแถวนั้นมาเป็นหมอนให้กับเนโอพร้อมถอดเสื้อคุมออกเพื่อเป็นผ้าห่มให้
คิออล เดินหาไม้แถวนั้นพร้อมก่อไฟขึ้น
มิลา
โห้...นายเก่งงานอะไรแบบนี้หรอเนี่ย
คิออล
แค่สามารถช่วยคนได้ฉันก็อิ่มแล้ว
มิลา
ไม่เหมาะกับตัวร้ายเลย
คิออล
ฉันอยากใช้ชีวิตแบบนี้ไปก่อน
มิลา
ถ้าเปลี่ยนความคิดละก่อนเรียกฉันได้ตลอดนะ
พูดเสร็จ แสงสีทองก็ได้สาดส่องลงมาที่มิลาคนเดียวก่อนที่เธอจะหายไป แสงนั้นมันจ้าเกินไปทำให้เนโอตื่นขึ้น เขาพยุงตังขึ้นมานั่งพร้อมหันมองไปมา ก่อนที่จะก้มดูเสื้อของคิออลพร้อมหยิบขึ้นมาดูด้วยความมึนงง
เนโอ
ข้านะ...สามารถดูแลตัวเองได้
เนโอ
แล้วทำไม...ทำไมเจ้าถึงดูแลข้าด้วย!
คิออล
เนโอ..ข้านะเป็นห่วงเจ้านะ
คิออล
ข้าอยากให้เจ้าสมหวังกับเลนา
คิออล
ข้าไม่อยากขัดเลยสักนิด
คิออล
อย่างโกรธเกลียดข้าเลย
เนโอ
ข้าจะเชื่อเจ้าได้ยังไง
เนโอ หันหน้าหนี ก่อนที่จะลุกขึ้นพร้อมเดินหันหลังให้
คิออล
ขอแค่เจ้าได้แต่งงานกับเลนาข้าก็ดีใจแล้ว
เนโอพูดเสร็จ เขาก็เดินออกไป ก่อนที่จะตะโกนว่า
สุดเสียงคำนั้น คิออลก็ได้ยิ้มออกมา ก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วหยิบเสื้อของตนและเดินตามเนโอไป
Comments