ก่อนฮีทวันแรก

วันที่ 10 เดือนกุมภาพันธ์ เวลาบ่ายโมง ณ โรงเรียน ฮานะนาระ โรงเรียนที่มีชื่อเสียงด้านดอกไม้ที่สวยงาม

          ณ ห้อง 3/2

"เห้อ~ น่าเบื่อจัง"

ชายหนุ่มร่างบางอายุ17ปี ที่มีผมสั้นสีดำและตาสีเทาเปล่งประกายบ่นกับตัวเองและมองไปรอบๆห้องอย่างเบื่อหน่าย

   "เอ๊ะ! ทามาดะ..."

 เขานั้นได้สังเกตว่าเพื่อนของเขาที่นั่งอยู่แถวหน้าหายไป

   "ครูครับ! ขออนุญาตไปเข้าห้องน้ำครับ"

 ชายหนุ่มพูดออกไปในขณะที่ครูกำลังสอนอย่างแน่วแน่

   "อ่ะๆไปสิ โยอิจิคุง"

โยอิจิเดินออกไปจากห้องและเดินไปยังห้องน้ำภายในเวลาที่ไม่นานมากนัก เมื่อมาถึงก็เห็นหนุ่มคนนึงที่มีร่างกายสูงใหญ่ผมสั้นสีดำมีรอยสักตามตัวเจาะหูเจาะคิ้วกำลังสูบบุหรี่อยู่

   "ทามาดะ! ไปเรียนได้แล้ว"

โยอิจิเรียกหนุ่มอีกคนด้วยเสียงดังลั่นห้องน้ำ ร่างสูงใหญ่ค่อยๆยืนขึ้นและเดินไปหาโยอิจิก่อนจะยื่นแขนของเขาไปบีบเอวของอีกฝ่ายและดึงมาใกล้ๆ

   "นี่โยอิจิมึงจะทำตัวเป็นแม่กูอีกนานมั้ยเนี่ย"

 ทามาดะพูดด้วยน้ำเสียงต่ำและน่าเกรงขาม โยอิจิที่โดนบีบเอวไปก็เจ็บนิดๆเลยผลักมือของทามาดะออก จากนั้นก็หยิกแก้มของอีกฝ่ายและลากออกไปนอกห้องน้ำ

    "นี่! แม่นายเนี่ยเป็นคนฝากนายไว้กับฉันนะ แถมเธอยังบอกให้กูดูแลมึงดีๆด้วย"

ทามาดะที่โดนลากมาแบบนี้ก็ไม่ตอบโต้อะไรเนื่องจากเจ็บตรงแก้มเป็นอย่างมาก แต่เมื่อโยอิจิเดินผ่านสนามเบสบอลและเหลือบไปเห็นหนุ่มคนนึงเขาก็หยัดทันที

    "เป็นไรไป?"

ทามาดะถามก่อนจะมองตามโยอิจิจนเห็นหนุ่มคนนึงที่กำลังซ้อมตีลูกอยู่ เขาคือทามะหนุ่มหล่อในชมรมเบสบอลเขาเป็นที่หมายปองของเหล่าโอเมก้าในโรงเรียน

   "เจ้านั่นอีกแล้วหรอ?"

ทามาดะถามโยอิจิที่มองทามะสายตาไม่กระพริบ

   "ก็เขาหล่อนี่~"

โยอิจิมองและจิกเสื้อของทามาดะไปด้วย

   "เห้ย! อย่ามาจิกเสื้อกันสิ"

   "โทษๆ"

โยอิจิเปลี่ยนไปจับแขนทามาดะและเดินไปต่อ

    "นี่ทำไมต้องปลื้มเจ้านั่นขนาดนั้นเนี่ย"

    "ก็เขาเป็นอัลฟ่าที่หล่อสุดๆเลยนี่นา"

    "กูก็อัลฟ่านะเว้ย! หันมาสนใจบ้างดิ"

ทามาดะแก้มแดงขึ้นมาและปิดปากตัวเองทำเหมือนไม่ได้พูดอะไรออกมา

    "ก็เขาเป็นอัลฟ่าที่ใจดีมากๆเลยนี่นา เขาไม่เคยเอาโอเมก้าเล่นๆตอนฮีทเลย สุภาพบุรุษสุดๆเลยล่ะ"

 ทามาดะไม่พอใจเล็กน้อยที่โยอิจิพูดออกมาอย่างนั้น เขามองทามะด้วยสายตาโกรธเกรี้ยวก่อนจะพูดกับโยอิจิ

    "นี่โยอิจิ!"

ทามาดะขึ้นเสียงขึ้นมาแบบเหวี่ยงๆ

    "ถ้างั้นตอนแกติดฮีทอยู่ก็ลองมาอยู่ใกล้ๆเจ้านั่นสิ ถ้ามันไม่เอามึงกูยอมเลี้ยงทุกอย่างให้มึงเลยหลังจากหายฮีท"

โยอิจิตกใจกับคำพูดของทามาดะเขาเขินมากที่เห็นว่าทามะหันมามองพวกเขาทั้งสอง โยอิจิเลยตบหน้าทามาดะไปหนึ่งที

    "ก-ก็ได้! ต-แต่ถ้าเขาเอากู กูยอมให้มึงกัดคอกูเลย!"

โยอิจิพูดด้วยน้ำเสียงเขินอายและหน้าแดงก่ำ แต่ไม่ได้เพราะเขินทามาดะแต่เพราะกำลังนึกสภาพตัวเองกำลังถูกทามะผลักตัวเองเข้ากำแพงก่อนจะค่อยๆปลดเสื้อผ้าของโยอิจิออก

    "ห้ะ!!??!"

ทามาดะงงงวยกับความกล้าของโยอิจิ หลังจากนั้นทั้งสองก็เดินกลับไปที่ห้องเรียนแบบที่ไม่กล้าพูดคุยกันเลยสักคำ

     ในเย็นวันนั้นตอนเลิกเรียนในขณะที่โยอิจิกำลังรอทามาดะไปเอามอไซมารับนั้นก็มีขายคนนึงเดินเข้ามาและปิดตาโยอิจิเอาไว้

      "นี่ทามาดะอย่ามาทำไรแบบนี้สิ เราต้องรีบกลับบ้านนะ"

ชายคนนั้นเอามือออกเผยให้เห็นว่าเขาคือทามะ

      "อ้ะ! เอ๋ ท-ทามะคุง?"

ทามะยิ้มให้โยอิจิหนึ่งทีก่อนจะวางมือของเขาบนไหล่ของโยอิจิ

      "พอดีว่าชั้นไปได้ยินที่เพื่อนนายถ้ากับนายแล้วนะ ยังไงซะนายก็ชนะแน่นอนชั้นน่ะถึงจะคลั่งมั่งตอนโอเมก้าปล่อบฟีโรโมน แต่ยังไงซะชั้นก็จะเอาและกัดโอเมก้าที่ต้องการเท่านั้น"

แก้มของโยอิจิคอยๆชมพูขึ้นและจินตนาการภาพที่เขามีรอยกัดของทามะขึ้นมา

      "งั้นขอไปก่อนนะ"

ทามะเดินออกไปยังท้องถนนและเดินกลับบ้านไป เป็นเวลาเดียวกันกับที่ทามาดะจูงมอไซมาพอดึ

"เอ้า ขึ้นรถสิ"

ทามาดะพูดและหยิบหมวกกันน็อคให้โยอิจิแต่โยอิจิกำลังเหม่อลอยกับทามะอยู่

"นี่! ขึ้น!"

ทามาดะตะโกนใส่โยอิจิ โยอิจิที่รู้ตัวก็สวมหมวกกันน็อคแต่ก็หยิกทามาดะไปหนึ่งที

"บอกแล้วไงว่าไม่ชอบน่ะเวลาตะโกนแบบนี้"

"เออๆ"

ทามาดะกับโยอิจิขึ้นรถและเมื่อพร้อมแล้วทามาดะก็บิดมอไซออกไป หลังจากนั้นไม่นานนักทั้งคู่ก็กลับมาในห้องเช่าของตนและเข้าไปนั่งบนโซฟาของห้อง

"นี่โยอิจิเรามีการบ้านอะไรมั้ยวันเนี้ย"

"ไม่มีนะ"

โยอิจิเดินไปที่ห้องนอนและค่อยๆถอดเสื้อผ้าและก็ใส่ผ้าขนหนูไปอาบน้ำ

*ซู่ ซู่ ซู่*

โยอิจิยืนอาบน้ำอยู่แต่ก็คิดถึงเรื่องทามะไม่เลิกจนสุดท้ายต้องค่อยๆนำมือไปของตัวเองไปจับที่แท่งเนื้อเล็กๆเพื่อสำเร็จความใคร่ของตน

หลังจากอาบเสร็จโยอิจิก็แต่งตัวและไปกินข้าวพร้อมกับทามาดะจนเวลาล่วงเลยไปตอนกลางคืน โยอิจิกับทามาดะก็นอนด้วยดันและโยอิจิก็เริ่มฝัน

"นี่จะไปใหนล่ะโยอิจิ"

ทามะที่ตอนนี้กำลังติดรัทจากฟีโรโมนของโยอิจิอยู่น้้นก็ผลักโยอิจิลงพื้น

"ถ้าชั้นกัดคอนี่เลือดจะไหลมั้ยนะดูเปราะบางมากเลย"

โยอิจิทำอะไรไม่ได้นอกจากนอนนิ่งๆให้อีกฝ่ายค่อยๆยื่นหน้ามาใกล้ๆคอของตน

"นายน่ะ... เป็นของชั้นนะ~"

ทามะพูดขึ้นและกัดไปที่คอของโยอิจิเต็มแรง แต่แล้ว โยอิจิก็สะดุ้งตื่นจากเสียงกรนของทามาดะ

"น่ารำคาญจัง..."

โยอิจิบ่นก่อนจะเหลือบไปเห็นวันที่ในโทรศัพท์ของตัวเองที่เผลอเปิดทิ้งไว้

"เอ๋! ป-แปลว่า พ-พรุ่งนี้ก็"

โยอิจิแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเลยเทียบปฏิทินกับเวลาติดฮีทครั้งล่าสุด

"ไม่ผิดแน่ พ-พรุ่งนี้ติดฮีทแล้ว!"

โยอิจิหน้าแดงก่ำเพราะเขินอายที่ต้องทำตามคำท้าไวขนาดนี้

"ย-แย่จริง"

โยอิจิกุมหัวของตัวเองแต่สุดท้ายก็ยอมรับสิ่งที่กำลังจะตามมา สุดท้ายโยอิจิก็นอนลงและใหัวันพรุ่งนีัมาถึฝ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***