ตอนที่ 2
ในค่ำคืนที่เหน็บหนาว คือโจรก็ได้กล่าวพูดถึงกับแม่เขาว่า
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
แม่ครับ
ซือเฟย ( แม่ซือโจ
ว่าไงจ๊ะลูก มีอะไรหรือเปล่า
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
แม่ครับผมคิดว่า พระจันทร์คืนเดือนเพ็ญวันนี้รู้สึกมันแปลกๆนะครับแม่ แม่ว่าไหม
ซือเฟย ( แม่ซือโจ
แม่ว่ามันอาจจะเป็นสีแดงก็ได้นะจ๊ะท้องฟ้าที่กำลังใกล้จะตกดินนะลูก ขึ้นเดือนเพ็ญแม่ไม่เคยเห็นเป็นสีแดงเช่นนี้นะ แม่ไม่เคยนะลูกลูกคิดอะไรมากหรือเปล่าจ๊ะ
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
ไม่มีอะไรหรอกครับแม่ผมสงสัยผมก็เลยถามไปอย่างนั้นแหละ ดึกแล้วผมนอนแล้วนะครับแม่ฝันดีครับพรุ่งนี้เช้าเจอกัน
ซือเฟย ( แม่ซือโจ
ได้จ้าฝันดีนะลูก
หลังจากนั้นในวันเดือนคืนหงายเป็นจันทร์เพ็ญเป็นซึ่งเป็นเวลาคู่โลกขนานได้ติดชนกันและ ได้เข้ามาครอบงำในโลกของปัจจุบันโดยที่เหล่าขุนนางนั้นได้เห็นปรากฏการณ์อันน่าประหลาดใจ
หลิวเย่ (พี่ชายหลิวเจีย)
นั่นอะไรกัน น้องพี่เจ้าดูนั่นสิ มันเกิดอะไรขึ้นทำไมท้องฟ้าเป็นเช่นนั้นแล้วดวงจันทร์เพ็ญทำไมเป็นสีแดงเช่นนั้น มันจะต้องเกิดอาเพศอะไรแน่นอนถ้าว่า
หลิวเจีย (อดีต ฮ่องเต้)
ท่านใจเย็นๆก่อนท่านพี่ข้าว่ามันคงเป็นแค่เพียงบังเอิญเท่านั้นแหละฉันอย่าเพิ่งคิดอะไรมากเลย
หลิวเย่ (พี่ชายหลิวเจีย)
เจ้าจะไม่ให้ข้าคิดได้อย่างไรเจ้าดูนั่นสิ วันเดือนเพ็ญมันกลายไปเป็นสีแดง มันจะต้องเกิดอาเพศแน่ๆ
หลิวเจีย (อดีต ฮ่องเต้)
อะไรกัน สีแดงท้องฟ้าของจันทร์เพ็ญนั่น ทำไมช่างดูน่ากลัวยิ่งนัก ฟ้าท้องฟ้าสีแดง แล้วลมพายุมาเช่นไร อะไรกันผู้เฒ่าหายไปไหนกันหมดช่วยข้าด้วยท่านพี่ ทหาร พวกเจ้าหายไปไหนกันหมดเนี่ย แล้วแล้วค่าทำไมมาอยู่ในพายุหมุนแบบนี้ ใครก็ได้ช่วยข้าที อณาๆๆๆ
ฉิงหลง ( องครักษ์ผู้ติดตาม)
สะบัดพระบาททรงเสด็จไปไหนพยัคฆ์ค่ะพระบาท ฝ่าพระบาท หายไปไหน แล้วลมพายุหมุนนั่น ทำไมดึงดูดฝ่าบาทไปเช่นนั้น พวกเราต้องช่วยกันแล้วล่ะ
เมื่อนั้นท้องฟ้าได้เกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้นในคืนวันเพ็ญพระจันทร์เป็นสีแดงเรากับว่า ท้องฟ้านั้นได้แปรปรวนเป็นหนึ่งในโลกคู่ขนานที่ฮ่องเต้ หลินเจีย ได้โดนพัดไปยังอีกโลกของโลกหนึ่งเป็นเศษเสี้ยวของโลกที่อยู่ท่านขณะกึ่งกลางและตกลงไปในอยู่ช่วงโคตรอายุสมัย 2024 หรือดังนั้นทำให้เขาได้ตกใจยิ่งนัก เขาตกลงมาจากท้องฟ้า และวิ่งเข้าสู่ ทะลุบ้านของซือโจ เขาตกใจยิ่งนักที่ได้เห็นหนุ่มน้อยนั้น อยู่บนที่นอนแต่ตัวเขานั้นตกลงมากับพื้น อย่างเจ็บสาหัส
หลิวเจีย (อดีต ฮ่องเต้)
ช่วยข้าด้วย เจ็บยิ่งนัก อะไรกันเนี่ย นี่มันที่ไหนแล้วข้าอยู่ที่ใด ทำไม ราชวังถึง 8 ยิ่งนักวังของข้า บ้านของข้า ที่ประทับของข้า อะไรกัน ข้าอยู่ที่ไหนเนี่ย เจ็บชะมัดเลย
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
อะไรกันเนี่ย เฮ้ย นี่ไง นายเป็นใครกันเนี่ยนายมาอยู่ในบ้านของฉันได้ยังไง แต่งตัวก็แปลก ออกจะหน้าตาดี แล้วทำไม นายถึงแต่งตัวแบบนี้ แปลกจัง บ้าหรือเปล่า
หลิวเจีย (อดีต ฮ่องเต้)
เฮ้ยนี่เจ้า มันเกินไปแล้วนะ เจ้ามาด่าข้าว่าบ้าได้ยังไง ข้าไม่ได้บ้าซะหน่อย แล้วเจ้าน่ะแต่งตัวอะไร เจ้าแต่งตัว เหมือนพวกฝรั่งเลย ถ้าไม่รู้หรอกนะ ถ้าเจ้าว่าข้าเช่นนี้ เจ้าที่โดนตัดหัวแน่
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
นี่ให้มันน้อยๆหน่อยนะนายอ่ะ นายเป็นใครฉันก็ยังไม่รู้จักและแถมมาตกอยู่กับบ้านฉันอีกบ้านฉันพังหมดแล้วมั้งเนี่ย เฮ้ย ร้ายจริงๆเลย แล้วนายอยู่ยุคสมัยไหนเนี่ย นายถึงได้แต่งตัวบ้าๆแบบนี้ นายนี่ มันบ้านของฉันนะ ที่บ้านนายซะหน่อย อย่ามาปากดีนักเลย เจ็บตัวนายจะปากเก่งอีกจะมาเติมมาตัดหัวอะไรฉันนักหนาล่ะฉันไปทำอะไรให้นายล่ะ เราจะไปตัดหัวฉันทำไม ที่นี่มันมีให้นายตัดหรือไง นายสูงศักดิ์นักหรอ เจ็บ ตัวแล้วยังจะปากเก่งอีก
หลิวเจีย (อดีต ฮ่องเต้)
นี่เจ้า เจ้าว่าข้าเช่นนั้นได้อย่างไร เจ้านี่นะ ช่างเถอะ ข้าเจ็บตัวแล้วข้าเจ็บขา เจ้าช่วยพยุงข้างขึ้นก่อนได้ไหมอ่ะแล้วข้าจะเล่าให้เจ้าฟัง ได้ ได้โปรดช่วยข้าด้วย
หลิวเจีย (อดีต ฮ่องเต้)
เออขอบคุณมาก ขอบคุณท่านแล้วลำบากท่านแล้วล่ะ
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
ไหนไหนว่ามาซิมันเกิดอะไรขึ้น แล้วทำไมจู่ๆนาถึงตกลงมาจากฟ้าแล้วมาทำบ้านฉันพังเนี่ยนะ ฉันก็ไม่มีปัญญาซ่อมเหมือนกันน่ะบ้านหลังนี้เป็นบ้านของแม่ฉัน แม่ฉันเอาไปทำงานต่างจังหวัดนานๆทีก็กลับมาทีนึงน่ะ เฮ้ยทั้งแม่รู้นะเป็นเรื่องแน่เลยนะ บ้านพังแบบนี้ เอาเป็นว่าน่าจะชดใช้ฉันยังไงอ่ะ นายมีตังค์ไหมล่ะ
หลิวเจีย (อดีต ฮ่องเต้)
ข้าวไม่มีหรอก ค่าเอง ก็เป็นฮ่องเต้อยู่ในราชวัง เรื่องเงินทองน่ะถ้ามีมากมายข้าย่อมมีแต่มันไม่ใช่ตอนนี้แล้วบ้านของข้าก็หายสาบสูญส่วนข้าก็มาอยู่ในบ้านเจ้า ถ้าจะอธิบายให้เจ้าฟังก็แล้วกัน
หลิวเจีย (อดีต ฮ่องเต้)
เจ้าคงจะ เป็นคนโลกปัจจุบันสินะ ข้าเอง ก็แปลกใจเช่นกันว่าจู่ๆข้าก็โดนลมเพลมพัดเข้ามา โดนแรงพายุพัดตัวข้าเข้ามา ในมุมล้อมอกพร้อมร่วมไปด้วยลมพายุที่หนัก แล้วท้องฟ้าก็แดงจ๋า แจ่มแจ้ง ท้องฟ้าในเดือนในเดือนจันทร์ แผลแดงออกมาเป็นพระจันทร์เต็มดวงและเป็นพระจันทร์ที่สีแดงอย่างที่ข้าไม่เคยเห็นมาก่อนมันจึงดึงดูดค่าให้ข้ามมาอยู่ในยุคสมัยของเจ้าแน่ๆข้าว่า
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
เอาล่ะนายเลิกโกหกได้แล้ว ไร้สาระน่ะนี่มันยุคไหนแล้ว เอาเป็นว่าฉันฟังเรื่องที่ไหนเล่าก็แล้วกันแต่ฉันก็ไม่ได้ปักใจเชื่ออะไรนายหรอกนะ เอาเป็นว่านายหิวข้าวหรือเปล่า งั้น บ้านฉันพังอ่ะนายก็ชดใช้ในการช่วยฉันทำงานในบ้านก็แล้วกัน
หลิวเจีย (อดีต ฮ่องเต้)
ได้ๆ ค่ารับปากเจ้า ข้าจะช่วยงานเจ้า ทุกอย่างเลย แต่ขอให้เจ้า ได้ช่วยให้ข้า กลับไปยังโลกของข้าด้วย
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
เออแล้วจะให้ฉันเรียกนายว่าอะไรอ่ะ ฮ่องเต้ หรอ ให้เรียกอย่างนี้หรอ
หลิวเจีย (อดีต ฮ่องเต้)
ไม่นะไม่นะ ข้ามีชื่อถ้าชื่อหลินเจีย หลิวหลินเจี่ย ค้าเป็นองค์ฮ่องเต้ของในราชวังถิ่นถ้าอยู่ในเมือง หลิวหยาง ข้าขอโทษด้วยที่ค่าเสื่อมและญาติกับท่าน
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
นายชื่อหลิวหลินเจียหรอ OK ยินดีที่ได้รู้จักกันแล้วกัน เอาเป็นว่า ฉันชื่อ ชื่อโจ เอาเป็นว่านายเรียกฉันชื่อนี้ก็แล้วกัน แล้วตกลงนายจะให้ฉันเรียกนายชื่อหลิวหลินเจียเหรอ
หลิวเจีย (อดีต ฮ่องเต้)
ไม่ไม่เป็นไรเราเรียกข้าว่าหลินเจียก็ได้ถ้าไม่ถือข้าไม่ถือ แต่ตอนนี้ข้าหิวข้าวมากเลย เจ้าหาอะไรให้ข้ากินหน่อยได้ไหม
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
ได้ดิ เอาที่บ้านฉันมีแต่มาม่านายกินได้หรือเปล่าอ่ะ ถ้ากินไม่ถูกใจก็บอกฉันได้นะเดี๋ยวฉันออกไปหาของอะไรมาให้นายกินก็แล้วกัน
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
ดูไปเจ้าก็เป็นคนดีเช่นกันนะ ถ้าไว้ใจเจ้า เอาเป็นว่า ถ้าจะอยู่กับเจ้าก็แล้วกันนะคือโจ ข้าจะช่วยเจ้าทำงานบ้านทุกอย่าง ตอนที่เจ้าต้องการเลยล่ะ แต่ถ้าเจ้าช่วยข้ากลับไปในยังโลกของข้าได้ข้าจะช่วยเหลือเจ้าทุกอย่างข้าจะให้เงินเจ้าไม่อั้นเลยล่ะจะตบรางวัลให้เจ้าอย่างงามเลย
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
ไม่ล่ะไม่เป็นไรหรอกเรามนุษย์เหมือนกันน่ะ ย่อมช่วยเหลือกันได้อ่ะ เรื่องเงินทองฉันไม่เอาหรอกนะ สิ่งที่ฉันต้องการเงินทองอ่ะ ฉันสู้ฉันทำงานดีกว่า หาเงินด้วยตัวเองดีกว่านะ ฉันเพิ่งจะอายุแค่ 24 เท่านั้นเองอ่ะ แล้วนายล่ะอายุเท่าไหร่หรอ
หลิวเจีย (อดีต ฮ่องเต้)
ข้าหรอ ข้า อายุ 34 นะ เค้าขอโทษเจ้าด้วยนะ ถ้าแก่มากเลยใช่ไหม ไอ้เจ้าเนี่ยเขาเรียกว่าอะไรหรอ มันดูเหมือน เป็นเส้นหมี่ ใช่ไหม ในยุคสมัยข้าข้ากินไม่เป็นหรอกนะ ถ้าจะกินแต่ขนมฮัว ขนมกล้วยมา ขนมกล้วยไม้ ช้างไม่กินเช่นนี้หรอกแต่ถ้าข้าจะกินกับข้าว ข้าก็จะกินต้มไก่ ต้มจืดต้มฟัก ตุ๋น หูกวางน่ะ ถ้าจะกินเช่นนั้น
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
อันนี้เขาเรียกว่ามาม่าหรือเส้นหมี่ฉันเข้าใจล่ะว่านายไม่เคยกินหรอกเอางี้นายลองกินดูสิอร่อยนะ นายกินแล้วนายจะติดใจเลยล่ะ กินสิเดี๋ยวเย็นเอา
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
คืนนี้นายก็นอนที่นี่กับฉันแล้วกันแล้วก็ถ้าแม่มาฉันก็จะอธิบายให้แม่ฟังก็แล้วกัน เอาเป็นว่านายกินมาม่านี่หมดแล้วนายก็ขึ้นไปบนห้องฉันแล้วก็ไปอาบน้ำอาบท่าเดี๋ยวฉันจะเตรียมเสื้อผ้าให้นายก็แล้วกันนะ
หลิวเจีย (อดีต ฮ่องเต้)
ได้ๆถ้าตกลง ข้าเชื่อฟังเจ้า
ฉิงหลง ( องครักษ์ผู้ติดตาม)
องค์ชาย องค์ชายพะยะค่ะ ฝ่าบาทหายไปเช่นนี้จะทำเช่นไรดี ข้าน้อยสมควรตายข้าน้อยสมควรตาย
หลิวเย่ (พี่ชายหลิวเจีย)
เฮ้ยจะทำยังไงได้แล้ว ฮ่องเต้น่ะ ฮ่องเต้หลินเจีย หายตัวไปเช่นนี้ข้าก็ลำบากใจ งั้นเราช่วยหาคิดวิธีตามหา ฮ่องเต้หลินเจียก็แล้วกัน
หลิวเย่ (พี่ชายหลิวเจีย)
พวกเจ้าเอาไปสืบคดีสืบตามหาว่าห้องเต้าหลินเจียอยู่ที่ใดลมพัดไปทางใดหาไม่เจอไม่ต้องกลับมาให้ข้าเห็นหน้าอีก
หลิวเย่ (พี่ชายหลิวเจีย)
ซูหลิน เจ้าเป็นยังไง เจ้าได้ความอะไรบ้างไหม เจ้าได้เห็นฮ่องเต้พัดไปทางใดตกน้ำไปที่ใด ถ้าเดือดร้อน เจ้าช่วยเป็นห่วงเป็นตาให้ข้าที
ซูหลิน ( นางรับใช้ของซือโจ)
องค์ชายรอง หม่อม ฉันก็ไม่รู้นะเพคะ ว่าองค์ฮ่องเต้เสด็จหายไปที่ใด ข้าเองก็ยังนึกแปลกใจว่าจู่ๆมีลมพัดกระโชกโฮกฮากเข้ามาแล้วสามารถพักฮ่องเต้หายออกไปได้เช่นนี้มันน่าแปลกอยู่นะเพคะ ถ้าเป็นไปได้ข้าน้อยจะสืบให้
หลิวเย่ (พี่ชายหลิวเจีย)
ดีขอบใจมากนะ ซูหลิน ถ้าต้องขอเสียมารยาทรบกวนเจ้าแล้วล่ะคนใช้อย่างเจ้าข้าก็ขอบใจมากนะ นางรับใช้อย่างเจ้านี่ ซึ่งดีจริงๆ ซื่อสัตย์ดีจริงๆ แค่ยอมรับว่าน้องชายข้าดูแลคนของประชาชนได้ดีจริงๆดูพวกเราขุนนางและคนรับใช้ได้ดีจริงๆ แค่นับถือ
ซูหลิน ( นางรับใช้ของซือโจ)
ไม่เป็นไรเจ้าค่ะองค์ชาย ข้าน้อย ซูหลิน จะขอรับใช้ องค์ฮ่องเต้ฝ่าบาทและองค์ชายรองไปตลอดกาลเพคะ
หลังจากนั้นมา ทั้ง ชื่อโจ และหลินเจีย ก็ได้นอนร่วมพักชายคาเดียวกัน และเขาก็ได้ต่างคนต่างดูแลกันซึ่งและกันจนเรื่อยมา
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
เออขอโทษนะ ฉันว่าผมนายมันยาวไปมากเลยล่ะ เอางี้นะ ให้ฉันตัดผมให้ไหม นายจะได้ดูเหมือนคนปกติเขาเวลาออกไปข้างนอกน่ะ ฉันกลัวเขาจะหาว่านายเป็นคนบ้านอ่ะ โอเคไหมตกลงนะ
หลิวเจีย (อดีต ฮ่องเต้)
ข้าดูเหมือนคนบ้าขนาดนั้นเลยหรอ
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
ก็ใช่น่ะสิ ก็ดูชุดนายสิ ออกจะใส่ชุดออกจีนโบราณขนาดนี้ออกจะ ดูเป็นฮ่องเต้ขนาดนี้แต่ถ้านายน่ะมาอยู่ในยุคนี้นายไม่สามารถจะใส่ได้นะเขาจะคิดว่านายน่ะเป็นนักแสดงซะด้วยซ้ำ แต่การกระทำคำพูดของนายอ่ะ มันทำให้เขาคิดว่าน่าจะเป็นคนบ้า นี่มันยุคไหนแล้ว นายก็ดูเอาเองเถอะ นี้นะเสื้อผ้า เดี๋ยวผมฉันจะตัดให้นายก็แล้วกัน
หลิวเจีย (อดีต ฮ่องเต้)
ได้ๆข้าเชื่อเจ้าข้าฟังเจ้าแต่ถ้าเป็นคนอื่นเขาไม่เชื่อฟังนะ ถ้าเชื่อฟังเจ้ากับแม่เจ้าเท่านั้น
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
นี นี่แล้วเวลานายขอไปข้างนอกกับฉันนายก็ห้ามพูดข้ากับเจ้านายท่านเด็ดขาด เขาจะสงสัยนายเอา เอาเป็นว่านายอ่ะ พูดกับฉันว่านายฉันก็แล้วกัน เขาจะได้ดูไม่สงสัยนายไงโอเคไหม แล้วทำตัวเป็นปกติให้มากที่สุด ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่ต้องพูดอะไรเลยดีกว่า ถ้ามีคนมาถามว่านายชื่ออะไรนายก็บอกว่าผมชื่อนี้ชื่อนี้ก็ว่าไป คุณน่าจะต้องพูดว่าผมคุณฉันเธอคุณนายพูดแค่นั้นพอ
หลิวเจีย (อดีต ฮ่องเต้)
ตกลงตามนี้นะ
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
ได้ๆ ได้ครับ ผมจะฟังคุณก็แล้วกันนะครับ แบบนี้ใช่ไหม ข้าพูดถูกหรือเปล่า ถ้าข้าพูดอะไรผิดพลาดไป อย่าโกรธข้าเลย ข้าคงยังไม่เคยชินน่ะ
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
ถูกแล้วล่ะ เอาเป็นว่านายไปอาบน้ำแล้วก็นอนนะ นี่ ถ้านายไม่รังเกียจฉัน ในบรรดาบนเตียงกับฉันก็ได้ ฉันจะนอนฝั่งซ้ายนายนอนฝั่งขวาก็แล้วกันนะ ตกลงไหม เราแบ่งที่นอนกัน แต่น่าจะต้องอยู่กับฉันในฐานะเพื่อนเท่านั้นถ้าแม่ถามฉันนายก็บอกว่านายเป็นเพื่อนมาจากต่างจังหวัดมาเรียนกับฉัน แล้วก็นายยังไม่มีที่พักนายอย่ามาพักเดียวบ้านเดียวกับฉันก็แล้วกันตกลงไหม พูดตามนี้นะ แม่จะได้ไม่สงสัย
หลิวเจีย ( ตอนปัจจุบัน)
ได้สิ ก็ข้าบอกว่าข้าตามใจเจ้า โอเค ไม่สิ ฉันโอเค ฉันตามใจนายก็แล้วกัน ตกลง ฉันจะไปอาบน้ำแล้วล่ะ
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
นายดูหล่อขึ้นเยอะเลยนายตัดผมแบบนี้ค่อยดูเป็นผู้เป็นคนหน่อย
หลิวเจีย ( ตอนปัจจุบัน)
เจ้าพูดอะไรก็ให้มันน้อยๆหน่อยเถอะนะ แค่เจ้าตัดผมข้า ข้าก็แปลกใจตัวข้าพระมากพอแล้วล่ะ
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
ก็ได้ก็ได้ฉันนอนแล้วนะ นายไม่นอนฝั่งไหนนุ่น หลับฝันดีก็แล้วกันบาย
หลิวเจีย ( ตอนปัจจุบัน)
หลับฝันดีหรอ OK ได้ ให้พูดแบบนี้ใช่ไหม ฝันดีนายด้วยก็แล้วกันนะ บาย
หลังจากนั้นเขาทั้งสองก็ได้นอน หลับไปถึงเช้ารุ่ง เมื่อถึงวันที่แม่กลับมา แม่ก็ได้รีบทำอาหารเช้าเตรียมให้เขาแต่แปลกใจว่า เอ๊ะ มีเพื่อนมาทำไมไม่บอกแม่ กันนะ ไม่เป็นไร ก็เดี๋ยว จัดการให้ทั้งคู่ก็แล้วกัน แม่ของเขาพูดจบ เขาก็เดินลงไปข้างล่าง และไปเตรียมอาหารให้กับลูกชายและเพื่อนของเขา
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
อรุณสวัสดิ์ครับแม่ แม่ครับแม่มาแล้วหรอ
ซือเฟย ( แม่ซือโจ
ซือโจ นั่นลูกพาเพื่อนมานอนบ้านเหรอจ๊ะ มาเรียนที่เดียวกันหรือเปล่าถ้ามาเรียนที่เดียวกันอยู่กับเราก็ได้นะพักกับเราก็ได้นะจ๊ะจะได้ไม่ต้องไปลำบากเสียเงินค่าเช่าห้องนะ อยู่ที่นี่ได้ไม่ว่านะจ๊ะ
ซือเฟย ( แม่ซือโจ
เออแล้วเราล่ะชื่ออะไรเหรอ เรียกฉันว่าแม่ก็ได้นะจ๊ะ ฉันเป็นแม่ของซือโจน่ะ
หลิวเจีย ( ตอนปัจจุบัน)
ผมชื่อหลิวหลินเจียครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ ผมมาจากต่างจังหวัดนะครับเพราะแม่ผมไม่มีหรอกครับผมหาเงินทำงานเรียนด้วยตัวเองนะครับ
ซือเฟย ( แม่ซือโจ
จ้าไม่มีหรอกจ้ะอยู่ได้ไม่เป็นไรหรอกเนาะ เราอยู่กันได้ใช่ไหม เอาละๆเดี๋ยวจะสายรีบทานข้าวเถอะ เดี๋ยวแม่ก็จะไป ธุระแล้วล่ะจ้ะแล้วเดี๋ยวเย็นเจอกันนะจ๊ะ ทั้งสองคนเลย
ซือเฟย ( แม่ซือโจ
เธออายุเท่าไหร่แล้วล่ะ
ซือเฟย ( แม่ซือโจ
หลินเจีย เธออายุเท่าไหร่แล้วจ๊ะ ปีนี้
หลิวเจีย ( ตอนปัจจุบัน)
ตามจริงผมอายุ 34 แล้วครับ ผมมาหางานทำผมเป็นรุ่นพี่เขาชื่อโจนะครับ
ซือเฟย ( แม่ซือโจ
เป็นรุ่นพี่เหรอจ๊ะเป็นรุ่นพี่ที่ทำมาหางานทำใช่ไหม เออก็ดีแล้วล่ะ เธอเพิ่งจบออกไปก็ อยู่ที่นี่ด้วยกันและกันนะจ๊ะ เป็นเพื่อนกันก็แล้วกันอยู่ดูแลบ้านด้วยก็แล้วกันนะจ๊ะ น้าไม่คิดค่าบ้านหรอกจ้ะอยู่ด้วยกันนี่แหละเนาะ เอาเถอะไปเถอะเดี๋ยวจะสายเอา เธอเองก็รีบไปหางานทำใช่ไหม ส่วนซื้อโจ๊กก็รีบไปเรียนหนังสือนะจ๊ะ เดี๋ยวเย็นก็ต่างคนต่างกลับมาเจอกันละกันเนาะ
ซือโจ ( ตอนปัจจุบัน )
ครับแม่ขอบคุณนะครับ
ซือเฟย ( แม่ซือโจ
ไม่เป็นไรจ้าไม่เป็นไรเลยดีซะอีกมีคนอยู่กัน แม่รู้สึกดีนะจ๊ะ ขอบใจมากนะ หลินเจีย อยู่ด้วยกัน 3 คนอบอุ่นออก ยินดีต้อนรับเข้าสู่บ้านเรานะจ๊ะ
หลิวเจีย ( ตอนปัจจุบัน)
ขอบคุณครับคุณอา
Comments
not
สุดยอดเลยแอด! 😍
2024-07-04
0