เศร้า
เเม่บัว(นอ)
เสด็จพี่เพคะเช้าแล้วเพคะ
องค์รัชทายาท(พอ)
พี่ยังไม่อยากตื่นเลยพี่อยากนอนกอดน้อง
เเม่บัว(นอ)
ตอนนี้เช้าแล้วหากเสด็จพี่ไม่แต่งตัวไปทำราชการเขาจะว่าได้นะเพคะ
องค์รัชทายาท(พอ)
เอาเถอะอย่างไรวันนี้พี่ก็ไม่ได้มีงานอะไรแล้ว
องค์รัชทายาท(พอ)
พี่จะพาเจ้าไปเดินเที่ยวตลาดนะ
เเม่บัว(นอ)
จริงแล้วเพคะหม่อมฉันไม่ได้เดินตลาดนานแล้ว
องค์รัชทายาท(พอ)
งั้นน้องไปแต่งตัวเถอะ
องค์รัชทายาท(พอ)
เมียพี่ช่างงามจริงๆ
องค์รัชทายาท(พอ)
งั้นเรารีบไปตลาดกันเถอะเเม่บัว
องค์รัชทายาท(พอ)
น้องอยากกินอะไรหรือไม่
เเม่บัว(นอ)
น้องอยากกินหลายอย่างเลยพี่คะ
เเม่บัว(นอ)
แต่น้องก็ไม่หิว
องค์รัชทายาท(พอ)
พี่ว่าเราเดินไปดูทางโน้นดีไหม
องค์รัชทายาท(พอ)
วันนี้พี่อุตส่าห์พาเจ้ากลับมาตลาดเราต้องให้รางวัลกับพี่แล้ว
เเม่บัว(นอ)
แล้วท่านพี่อยากได้อันใดเป็นรางวัล
องค์รัชทายาท(พอ)
พี่อยากได้เจ้า
เเม่บัว(นอ)
เมื่อคืนนี้ก็เพิ่ง
องค์รัชทายาท(พอ)
ก็นั่นเมื่อคืน
เเม่บัว(นอ)
อีกหน่อยท่านพี่ก็คงเบื่อน้อง
องค์รัชทายาท(พอ)
น้องเอายังไงก็ไม่เบื่อ/กระซิบ
เเม่บัว(นอ)
ท่านพี่พูดอะไรไม่อายบ่าวไพร
องค์รัชทายาท(พอ)
ไม่เห็นจะมีบ่าวใครสักคน
องค์รัชทายาท(พอ)
งั้นเรารีบกลับกันดีกว่า
เเม่บัว(นอ)
เสด็จพี่เหตุใดมาตรงนี้
องค์รัชทายาท(พอ)
พี่อยากเปลี่ยนบรรยากาศ
เเม่บัว(นอ)
เดี๋ยวก็มีคนมาเห็นหรอก
องค์รัชทายาท(พอ)
ไม่มีใครมาเห็นพี่ไล่พวกมันออกไปหมดแล้ว
เเม่บัว(นอ)
เสด็จพี่ตื่นได้แล้ว
องค์รัชทายาท(พอ)
เช้าแล้วหรือ
องค์รัชทายาท(พอ)
มาให้พี่กอดที
องค์รัชทายาท(พอ)
เจ้าเหม็นพี่หรือไม่เห็นเหม็นเลย
เเม่บัว(นอ)
น้องว่าน้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน
องค์รัชทายาท(พอ)
เหตุใดวันนี้แต่งตัวเหมือนจะอยู่ในเรือน
เเม่บัว(นอ)
เพคะวันนี้น้องไม่อยากออกไปไหน
องค์รัชทายาท(พอ)
เจ้าหิวอะไรหรือเปล่า
เเม่บัว(นอ)
น้องอยากกินของเปรี้ยว
องค์รัชทายาท(พอ)
ได้เดี๋ยวพี่จะไปเอามาให้
องค์รัชทายาท(พอ)
นี่คือมะม่วง
องค์รัชทายาท(พอ)
ก็ชอบหรือไม่
เเม่บัว(นอ)
ชอบมากเลยไหมคะ
องค์รัชทายาท(พอ)
ถ้าชอบก็กินเยอะๆพี่ไปทำงานก่อนนะ
เเม่บัว(นอ)
ช่วยเราเปลี่ยนเสื้อทีเรารู้สึกอึดอัด
เเม่บัว(นอ)
ช่วยพยุงเราไปนั่งที
บ่าว
แม่นายส่งไม่สบายหรือเปล่าเจ้าคะ
เเม่บัว(นอ)
เราก็ไม่แน่ใจช่วงนี้เราอยากกินของเปรี้ยวเราเหม็นแม้กระทั่งเจ้าพี่เราอยากอ้วกด้วย
บ่าว
ให้บ่าวไปเรียกหมอดีไหมเจ้าคะ
ปราง(เเม่นอ)
ใครเป็นอะไรหรือแม่บัว
เเม่บัว(นอ)
ไม่มีใครเป็นอันใดเจ้าค่ะ
ปราง(เเม่นอ)
แล้วเหตุใดจึงแต่งชุดนี้
เเม่บัว(นอ)
ลูกรู้สึกไม่สบายตัวเลยไม่อยากออกไปไหนเลยแต่งชุดบรรทมเพค่ะ
ปราง(เเม่นอ)
ไปหาหมอหรือไม่
เเม่บัว(นอ)
ไม่เป็นไรหรอกค่ะท่านแม่
ปราง(เเม่นอ)
แล้วอาการเป็นอย่างไรบอกแม่ได้หรือไม่
เเม่บัว(นอ)
มันก็อยากกินของเปรี้ยวอยากอ้วกเหม็นทุกอย่างเลยเจ้าค่ะ
ปราง(เเม่นอ)
แปลกอาการเหมือนคนท้อง
เเม่บัว(นอ)
อะไรนะเจ้าคะอาการเหมือนคนท้อง
ปราง(เเม่นอ)
ตอนแม่ท้องเจ้ากับพี่สาวเจ้าก็อาการแบบนี้
ปราง(เเม่นอ)
แม่ว่าให้หมอหลวงมาตรวจดีไหม
บ่าว
หมอมาแล้วหมอมาแล้วเจ้าค่ะ
จอม
แม่บัวบอกบอกข้าทีว่าอาการเป็นเช่นใด
เเม่บัว(นอ)
ก็มีเวียนหัวคลื่นไส้รู้สึกมีเหม็นทุกอย่าง
ปราง(เเม่นอ)
เป็นอย่างไรหมอหลวง
จอม
ดีใจด้วยขอรับแม่นายท้องได้ 2 อาทิตย์แล้ว
ปราง(เเม่นอ)
ท้องจริงๆด้วย
ปราง(เเม่นอ)
ขอบใจมากนะหมอหลวง
ปราง(เเม่นอ)
มึงจงไปส่งหมอหลวง
ปราง(เเม่นอ)
แม่บัวเจ้าท้องแล้วนะ
เเม่บัว(นอ)
ลูกลูกไม่รู้จะพูดอะไรดี
เเม่บัว(นอ)
ลูกกลัวว่าท่านพี่จะไม่ชอบเด็ก
ปราง(เเม่นอ)
ไม่ต้องไม่ต้องกลัวอันใดเจ้ามีแม่อย่างไรรณจักรก็ต้องรักลูกเขา
เเม่บัว(นอ)
ท่านแม่ลูกอยากไปหาพี่เหมย
ปราง(เเม่นอ)
แต่แม่ว่าช่วงนี้ก็ต้องแต่งตัวไม่ให้อึดอัด
เเม่บัว(นอ)
ลูกไปเปลี่ยนเสื้อก่อนนะเจ้าค่ะ
เเม่บัว(นอ)
ท่านแม่ลูกแต่งตัวเสร็จแล้ว
เหมย(พี่นอ)นางรอง
แม่บัวพี่คิดถึงเจ้าเหลือเกิน
เเม่บัว(นอ)
น้องก็คิดถึงพี่
เเม่บัว(นอ)
เหตุใดท่านจึงดูไม่มีชีวิตชีวา
ปราง(เเม่นอ)
แม่บัวเจ้าย่า
เหมย(พี่นอ)นางรอง
ท่านแม่ไม่เป็นอันใด
เหมย(พี่นอ)นางรอง
อย่างใดสักวันแม่บัวก็คงต้องรู้
เเม่บัว(นอ)
รู้อะไรหรือพี่ไหม
เหมย(พี่นอ)นางรอง
แม่บัวหากสักวันพี่คนนี้ไม่อยู่แล้วเจ้าต้องอยู่ให้ได้ต้องดูแลตัวเองดีๆนะ
เเม่บัว(นอ)
เหตุใดพี่จึงพูดเช่นนั้น
เหมย(พี่นอ)นางรอง
หลายปีมานี้พี่เข้าวังมาพี่ก็ป่วยหนักพี่ไม่เคยบอกใครเลย
เหมย(พี่นอ)นางรอง
พี่หาทางรักษาตนเองมาหลายปี
เหมย(พี่นอ)นางรอง
ก็ไม่มีวิธี
เหมย(พี่นอ)นางรอง
พี่เลยอยากให้เธอแต่งงานมีครอบครัวที่ดี
เหมย(พี่นอ)นางรอง
ให้คนๆนั้นดูแลเจ้ายิ่งกว่าพี่
เเม่บัว(นอ)
เหตุใดพี่ไม่บอกน้อง
เหมย(พี่นอ)นางรอง
พี่ไม่อยากให้เราร้องไห้แบบนี้ไง
เเม่บัว(นอ)
พี่ต้องสัญญากับน้องพี่ต้องอยู่ดูแลหลาน
เหมย(พี่นอ)นางรอง
หลานหลานหมายความว่าเจ้าท้องหรือ
เหมย(พี่นอ)นางรอง
พี่จะอยู่ดูแลหลานนะ
เเม่บัว(นอ)
ท่านพี่ท่านไปอยู่ที่เรือนของข้าได้หรือไม่
เหมย(พี่นอ)นางรอง
พี่จะไปอยู่กับเจ้าสัก 2-3 วันให้เจ้าหายเหงาไปสักพัก
เเม่บัว(นอ)
นั่งก่อนเพคะท่านพี่ท่านแม่
ปราง(เเม่นอ)
แม่ไม่ได้เจอแม่ปิ่นนานหลายปีแล้วนะ
ปราง(เเม่นอ)
ถ้าเราได้มาอยู่ครบครอบครัวก็คงจะดี
เหมย(พี่นอ)นางรอง
แม่แม่ปิ่นหายหน้าหายตาไปหลายปี
เหมย(พี่นอ)นางรอง
แม่ไม่ต้องอยากเจอนางหรอก
เหมย(พี่นอ)นางรอง
นางงตัดขาดจากเรานางบอกวันหลังไม่เคยรู้จักเราด้วยซ้ำ
เเม่บัว(นอ)
พี่เหมยพอแล้วถึงแม่ปิ่นจะตัดขาดกับเราไปแล้วแต่นางก็ยังเป็นครอบครัวของเรา
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
พี่บัวพี่เหมยท่านแม่
ปราง(เเม่นอ)
แม่ปิ่นก็มาได้เช่นไร
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
ข้าขอโทษที่ข้าพูดไม่ดีกับท่านกับพี่
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
ข้าอยากมาหาท่านอยากมาขอโทษท่านแต่พอไปไปเรือนพวกบ่าวก็บอกว่าท่านอยู่ในวังหลวงข้าก็เลยมาหา
เหมย(พี่นอ)นางรอง
เงินหมดแล้วสิท่าถึงมาหา
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
พี่เหมยน้องไม่เคยคิดจะเอาเงินเลย
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
เราคิดถึงพวกพี่
เหมย(พี่นอ)นางรอง
คำคิดถึงของแม่ปิ่นมันเป็นความจริงหรือความเท็จกันเล่า
เเม่บัว(นอ)
เอาล่ะถ้าแม่ปิ่นกับตัวกลับใจแล้วพวกเราก็พร้อมให้อภัย
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
พี่บัวต้องขอโทษขอโทษทุกสิ่งทุกอย่าง🙄
เเม่บัว(นอ)
ไม่เป็นอะไรหากเจ้าก็กลับมาแล้วก็แล้วกันไป
เเม่บัว(นอ)
เดี๋ยวพี่จะให้พวกบ่าวจัดห้องไว้ให้
เหมย(พี่นอ)นางรอง
แม่บัวไม่ต้องจัดห้องให้นางไปนอนเรือนข้า
เเม่บัว(นอ)
เออแม่ปิ่นเจ้า
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
ได้เจ้าค่ะน้องกลับมานี่รบกวนพวกพี่แล้วให้น้องๆไหนน้องก็ยอม
องค์รัชทายาท(พอ)
แม่บัวเสียงครึกครื้นอันใดกัน
องค์รัชทายาท(พอ)
แล้วนี่คือใคร
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
หล่อ/กระซิบ
เเม่บัว(นอ)
คนนี้คือน้องสาวของน้องเองเพคะ
องค์รัชทายาท(พอ)
พี่ไม่เห็นเคยได้ยินว่าน้องมีน้องสาว
เเม่บัว(นอ)
น้องของฉันไม่ค่อยชอบออกไปไหนก็เลยจะไม่ค่อยมีคนรู้จักนะพี่คะ
องค์รัชทายาท(พอ)
แล้วนี่มีที่พักหรือยัง
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
มีแล้วเพคะ
เหมย(พี่นอ)นางรอง
คนรับใช้พาแม่ปิ่นไปเรือนค่าจัดหาที่หลับที่นอนให้นาน
เเม่บัว(นอ)
เสด็จพี่น้องอยากให้พี่ใหม่มานอนค้างที่นี่สัก 2-3 วันกับท่านแม่ได้หรือไม่
องค์รัชทายาท(พอ)
ได้สิเจ้าจะได้ไม่เหงา
เเม่บัว(นอ)
เราก็วันนี้น้องขอไปนอนกับท่านพี่เหมยกับท่านแม่ได้หรือไม่
องค์รัชทายาท(พอ)
เจ้าจะทิ้งให้พี่นอนคนเดียวหรือ
เเม่บัว(นอ)
เป็นยังไงบ้างเพคะห้องนอนสวยไหม
เหมย(พี่นอ)นางรอง
พออยู่ได้
ปราง(เเม่นอ)
งั้นทุกคนแยกย้ายกันไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
เเม่บัว(นอ)
น้องแต่งตัวเสร็จแล้วเจ้า
ปราง(เเม่นอ)
แม่ก็เสร็จแล้วเหมือนกัน
เหมย(พี่นอ)นางรอง
พี่ก็เรียบร้อยแล้ว
เหมย(พี่นอ)นางรอง
งั้นเราไปทานกับข้าวกันเถอะเจ้าค่ะ
เเม่บัว(นอ)
ท่านแม่อร่อยหรือไม่
ปราง(เเม่นอ)
ก็ต้องอร่อยสิแม่บัวกับแม่เหมยอุตส่าห์ลุงครัวทั้งที
เเม่บัว(นอ)
อ้าวท่านพี่จะออกไปไหนหรือ
องค์รัชทายาท(พอ)
พี่มีงานที่ต้องทำนะมันเป็นงานด่วน
องค์รัชทายาท(พอ)
เชิญเสด็จแม่รับประทานอาหารให้อร่อยนะขอรับ
เเม่บัว(นอ)
เรากินข้าวเรารีบไปนอนเถอะเพคะ
องค์รัชทายาท(พอ)
เอ็งนี่นะข้ากำลังจะได้ทานข้าวกับครอบครัวพร้อมหน้าพร้อมตาแต่กลับมีงานอะไรก็ไม่รู้มา
องค์รัชทายาท(พอ)
ช่างเถอะช่างเถอะ
คนรับใช้ชองพี่สางนางเอก
นี่คือห้องที่นายหญิงใหม่ให้จัดให้เพคะ
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
ขอบใจมาก
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
ออกไปเถอะข้าจะแต่งตัว
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
ไม่น่าเชื่อว่าพี่บัวจะมีสามีที่หล่อเราขนาดนี้
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
ข้าต้องแย่งมาให้ได้
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
เอ๊ะนั่นสามีพี่บัวนี่
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
คราวนี้แหละสามีพี่บัวต้องเป็นของเรา
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
องค์รัชทายาทเพคะ
องค์รัชทายาท(พอ)
นี่น้องสาวแม่บัว
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
คือว่าหม่อมฉันอยากจะถามพระองค์หน่อยนะคะ
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
คือว่าถ้าจะถามตรงนี้ก็จะเสียมารยาทเชิญองค์รัชทายาทขึ้นไปบนเรือนก่อนนะพี่คะ
องค์รัชทายาท(พอ)
เออแต่ว่าข้าต้องไปราชกิจ
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
แป๊บเดียวพี่คะ
การ้นต์
องค์รัชทายาทขอรับเขาเลื่อนนัดแล้วขอรับ
องค์รัชทายาท(พอ)
เลื่อนนัดอะไรตอนนี้ช่างเถอะช่างเถอะ
องค์รัชทายาท(พอ)
เอ็งจะไปไหนก็ไป
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
เดี๋ยวหม่อมฉันไปนำน้ำชามาให้ดื่มนะเพคะ
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
นี่ช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหมจ๊ะคือว่าช่วยไปซื้อของให้ฉันทีนะจ๊ะ
คนรับใช้ชองพี่สางนางเอก
ได้เจ้าค่ะ
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
คนรับใช้ของอีเหมยก็หลอกง่ายมึงเจ้านาย
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
มาแล้วเพคะน้ำชา
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
ต้องดื่มก่อนไปคะ
องค์รัชทายาท(พอ)
เจ้ามีเรื่องอันใดจะคุยกับข้าหรือ
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
เออคือว่าหม่อมฉันอยากจะคุยเรื่อง
องค์รัชทายาท(พอ)
ทำไมค่าเวียนหัว
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
เป็นอะไรเพคะให้หม่อมฉันตามหมอหรือไม่
องค์รัชทายาท(พอ)
ข้าไม่เป็นไรสงสัยข้าคงจะดื่มสุรามาก็เลยเวียนหัว
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
องค์รัชทายาทเพคะ
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
ท่านต้องเป็นของข้าเพียงคนเดียว
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
ข้าต้องได้เป็นเมียท่าน
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
องค์รัชทายาท
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
เป็นของฉันคนเดียว
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
ตื่นแล้วหรือเพคะองค์รัชทายาท
องค์รัชทายาท(พอ)
ข้าข้าทำอันใดเจ้า
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
เมื่อคืนนี้พระองค์ทรงไปดื่มเหล้ามาแล้วพระองค์ก็ทำไม่ดีไม่ร้ายหม่อมฉัน
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
รู้หม่อมฉันจะเอาหน้าไปพบพี่บัวได้อย่างไร
องค์รัชทายาท(พอ)
ข้าจะรับผิดชอบตัวเองเจ้าไม่ต้องเป็นห่วง
องค์รัชทายาท(พอ)
ข้าจะไปคุยกับพี่สาวเจ้าให้
เเม่บัว(นอ)
เสด็จแม่เหตุใดเสด็จพี่ยังไม่มา
ปราง(เเม่นอ)
รออีกประเดี๋ยวเถอะแม่บัว
เหมย(พี่นอ)นางรอง
น้องนั่งลงเถอะแม่บัวเจ้าก็ท้องอยู่
เเม่บัว(นอ)
ท่านกลับมาแล้ว
องค์รัชทายาท(พอ)
แม่บัวพี่มีอันใดจะพูดด้วย
เเม่บัว(นอ)
แม่ปิ่นเจ้ามาที่นี่ได้อย่างไร
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
คือว่าน้องมา
องค์รัชทายาท(พอ)
แม่บัวพี่มีอันใดจะคุยด้วยเจ้าไปคุยกับพี่ทีเถอะ
องค์รัชทายาท(พอ)
แม่บัวพี่ขอโทษ
เเม่บัว(นอ)
ขอโทษทำไมหรือค่ะ
องค์รัชทายาท(พอ)
เมื่อคืนนี้พี่ไปดื่มเหล้ามาแล้วพี่ก็ไปเรือนของแม่ปิ่นพี่กับแม่ปิ่น
เเม่บัว(นอ)
พี่กับแม่ปิ่นทำไมเพคะ
องค์รัชทายาท(พอ)
พี่กับแม่ปิ่นมีอะไรกัน
เเม่บัว(นอ)
เสด็จพี่เหตุจึงทำเช่นนี้
เเม่บัว(นอ)
ท่านพี่รู้หรือไม่ว่าตอนนี้น้องท้องอยู่
เเม่บัว(นอ)
หากลูกเกิดมาเห็นว่าพ่อมีเมียหลายคน
องค์รัชทายาท(พอ)
ลูกเจ้าท้อง
องค์รัชทายาท(พอ)
พี่จะเป็นพ่อคนเร้าหรือ
เเม่บัว(นอ)
ใช่ไหมคะท่านพี่กำลังเป็นพ่อคน
เเม่บัว(นอ)
ถ้าอย่างไรแม่ปิ่นก็เป็นน้องของน้อง
เเม่บัว(นอ)
หากท่านพี่จะแต่งงานเข้ามาในเรือน
เเม่บัว(นอ)
แต่ข้าต้องมีสิทธิ์มากกว่าไม่เป็นข้าต้องเป็นใหญ่ที่สุดในบ้านหลังนี้
เเม่บัว(นอ)
ส่วนงานแต่งไม่ควรจัดยิ่งใหญ่เพราะเขาอาจจะกล่าวหาท่านพี่ว่ามีเมียหลายคน
เเม่บัว(นอ)
ข้าก็มีกฎของข้าหากนางเข้ามาในเรือนนี้แล้วท่านพี่ต้องให้นางมาคารวะข้าและข้าจะบอกกฎของบ้าน
เเม่บัว(นอ)
และกฎของค่าข้อแรกคือห้ามนางท้อง
องค์รัชทายาท(พอ)
แม่บัวเจ้าจะใจร้ายไปแล้วนะ
เเม่บัว(นอ)
น้องยังใจร้ายไม่เท่าเจ้าพี่เลยเจ้าค่ะ
องค์รัชทายาท(พอ)
ได้พี่จะแต่งงานเข้าเรือนนี้
องค์รัชทายาท(พอ)
ขอถามอะไรหน่อยได้หรือไม่
องค์รัชทายาท(พอ)
แล้วถ้าหากนาง
องค์รัชทายาท(พอ)
ตั้งครรภ์เจ้าจะทำอย่างไรกับลูกในท้องนาง
เเม่บัว(นอ)
หม่อมฉันยังบอกไม่ได้หรอกว่าหม่อมฉันจะจัดการอย่างไรมันก็ต้องรอต่อไป
องค์รัชทายาท(พอ)
เจ้าดูแลตัวเองด้วยนะ
เเม่บัว(นอ)
ลูกไม่รู้ว่าลูกควรทำอย่างไรดี
ปราง(เเม่นอ)
เจ้าอย่าเสียใจไปเลยลูกผู้ชายย่อมมีเมียหลายคนเป็นเรื่องปกติ
เหมย(พี่นอ)นางรอง
ท่านแม่มันจะไม่ใช่เรื่องปกติเพราะว่ามาเอาน้องสาวของเมียนี่แหละเจ้าค่ะ
เหมย(พี่นอ)นางรอง
ไม่หนาเอามันเข้ามาอยู่ด้วย
เหมย(พี่นอ)นางรอง
แต่อย่างใดเสียชายที่มีเมียหลายคนก็เป็นเรื่องปกติเหมือนที่ท่านบอก
เเม่บัว(นอ)
นั่นสิเจ้าคะลูกควรทำใจไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ
เเม่บัว(นอ)
เสด็จพี่จะจัดงานแต่งให้นาง
ปราง(เเม่นอ)
เอาเถอะเอาเถอะอย่างไรเราก็ทำอันใดไม่ได้แล้วจัดงานแต่งเสร็จเจ้าก็ย้ายไปอยู่กับแม่
ปราง(เเม่นอ)
แต่งตัวเถอะแม่บัว
ปราง(เเม่นอ)
ถึงวันนี้อย่างไรก็เป็นงานแต่งของแม่ปิ่น
เเม่บัว(นอ)
ลูกไม่คิดว่าน้องสาวจะแย่งสามีลูก
เเม่บัว(นอ)
ช่างมันเถอะค่ะลูกจะรีบแต่งตัว
ปราง(เเม่นอ)
ลูกของแม่นี่ช่างงามกว่าใคร
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
รัชทายาทเพคะ
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
หม่อมชั้นงามหรือไม่เจ้าคะ
องค์รัชทายาท(พอ)
ตอนนี้พิธีก็เสร็จหมดแล้ว
องค์รัชทายาท(พอ)
เจ้าพักผ่อนเถอะ
องค์รัชทายาท(พอ)
ข้าก็จะพักผ่อนเช่นกัน
องค์รัชทายาท(พอ)
นี่ก็เช้าแล้วเจ้าอย่าลืมไปคารวะพี่สาวซะด้วย
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
พี่คะท่านพี่
เหมย(พี่นอ)นางรอง
น้องร้องวันนี้แม่ปิ่นจะมาคารวะน้องหรือ
เเม่บัว(นอ)
น้องอยากให้แม่ปิ่นรู้ถึงแม้ไม่เป็นจะเข้ามาแต่อย่างใดน้องก็เข้ามาก่อนควรเคารพน้อง
บ่าว
แม่นายเพคะนายหญิงรองมาคารวะเพคะ
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
พี่หญิงเพคะน้องถวายบังคมเพคะ😒
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
ทรงดื่มน้ำชาเพคะ
เเม่บัว(นอ)
น้ำชานี้พี่รับไว้แต่พี่คงไม่ดื่ม
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
หากพี่หญิงไม่พอใจอะไรน้องทรงบอกน้องได้เลยนะพี่คะ
เเม่บัว(นอ)
เหตุใดพี่จึงจะไม่พอใจน้องเล่า
เเม่บัว(นอ)
อย่างไรน้องก็เป็นน้องของพี่
เเม่บัว(นอ)
เอาเถอะเอาเถอะ
เเม่บัว(นอ)
เจ้าเข้ามาในบ้านหลังนี้ก็มีกฎบ้าน
เเม่บัว(นอ)
พี่จะบอกกดให้แล้วกัน
เเม่บัว(นอ)
กฎข้อแรกห้ามใครบนเรือนหลังนี้ทะเลาะวิวาทกันแม้จะเป็นนายหญิงร้องก็ตาม
เเม่บัว(นอ)
กฎข้อที่ 2 ห้ามนายหญิงรองหรือเมียคนไหนที่แต่งทีหลังห้ามท้องเด็ดขาด
เเม่บัว(นอ)
กฎก็มีแค่นี้ล่ะจ๊ะ
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
แต่เหตุใดกฎข้อที่ 2 ถึงไม่ให้น้องท้อง
เเม่ปิ่น(น้องนอ)น.ร
แต่พี่หญิงท้องได้
Comments
Brian
แปลกใจ
2024-06-03
0