สมัยก่อน สนุก

ปราง(เเม่นอ)

นังผึ้ง

บ่าว

เจ้าค่ะ

ปราง(เเม่นอ)

เจ้าจงตามลูกสาวข้ามาที

ปราง(เเม่นอ)

ป่านี้ยังมิตื่น

บ่าว

เจ้าค่ะเเม่นาย

บ่าว

บ่าว

คุณหนูเจ้าเเม่นายให้บ่าวมาตามเจ้าค่ะ

เเม่บัว(นอ)

อืออ

เเม่บัว(นอ)

ข้าพึ่งตื่นเมื่อกี้

เเม่บัว(นอ)

จงไปเตรียมน้ำให้ข้าที

บ่าว

เจ้าค่ะ

บ่าว

บ่าวเตรียมน้ำเรียบร้อยเเล้วเจ้าค่ะ

บ่าว

คุณหนูเชิญอาบได้เลยเจ้าค่ะ

เเม่บัว(นอ)

ได้ออกไปก่อน

เเม่บัว(นอ)

เย็นจัง

เเม่บัว(นอ)

ใส่ชุดอะไรดีนะ

เเม่บัว(นอ)

เอาชุดนี้เเล้วกัน

คุณเเม่เจ้าค่าส

เเม่บัว(นอ)

เรียกลูกมามีอันใดรึเจ้าค่ะ

ปราง(เเม่นอ)

ทำมั้ยหากเเม่ไม่อันใดจะเรียกเจ้าไม่ได้รึ

เเม่บัว(นอ)

ได้สิเจ้าค่ะ

เเม่บัว(นอ)

ว่าเเต่

เเม่บัว(นอ)

ท่านเเม่

ปราง(เเม่นอ)

เเม่จะพาเจ้าเข้าวังไปหาพี่สาวเจ้า

ปราง(เเม่นอ)

เเม่จะไปเยี่ยมเพื่อนด้วย

เเม่บัว(นอ)

ลูกไม่เห็นรู้ว่าท่านแม่มีเพื่อนในวังด้วย

ปราง(เเม่นอ)

ช่างเถอะช่างเถอะ

ปราง(เเม่นอ)

เจ้าแต่งตัวเสร็จแล้วใช่หรือไม่

เเม่บัว(นอ)

เจ้าค่ะท่านแม่

เเม่บัว(นอ)

ลูกอยากไปหาพี่สาวแล้ว

ปราง(เเม่นอ)

เข้าไปในวังเจ้าต้องอย่าลืมว่าพี่สาวของเจ้าไม่ใช่คนธรรมดาแล้ว

ปราง(เเม่นอ)

ตอนนี้นางเป็นถึงเมียของพ่อเจ้ายุยศราช

เเม่บัว(นอ)

เจ้าค่ะลูกรู้แล้ว

ตัด

เเม่บัว(นอ)

นี่น่ะหรอวังหลวง

ปราง(เเม่นอ)

ใช่

ปราง(เเม่นอ)

นั่นไงคนรับใช้ของพี่เจ้ามารับแล้ว

ปราง(เเม่นอ)

ตามแม่มา

คนรับใช้ชองพี่สางนางเอก

ถวายบังคมเพคะ

ปราง(เเม่นอ)

ตามสบายเถอะ

ปราง(เเม่นอ)

รีบพาเรากับลูกสาวเราไปพบแม่เหมยเถอะ

คนรับใช้ชองพี่สางนางเอก

ค่ะ

เเม่บัว(นอ)

ท่านพี่

เหมย(พี่นอ)นางรอง

น้องพี่เจ้าโตแล้วช่างสวยยิ่งนัก

เเม่บัว(นอ)

ท่านพี่เหตุใดจึงผอมไปมากข้าคิดถึงท่านถึงท่านจะผอมไปแต่อย่างไรท่านก็งามงามกว่าหญิงใด

เหมย(พี่นอ)นางรอง

ปากเจ้ายังหวานไม่เคยเปลี่ยน

ปราง(เเม่นอ)

เหมือนไม่เคยได้คุยกันมาก่อนเลยนะ

เหมย(พี่นอ)นางรอง

ท่านแม่

เหมย(พี่นอ)นางรอง

ข้าคิดถึงท่านอย่างยิ่งนัก

ปราง(เเม่นอ)

เจ้าจะร้องไห้ด้วยเหตุใดตอนนี้แม่กับน้องสาวเจ้าก็มานี่แล้ว

เหมย(พี่นอ)นางรอง

เชิญท่านแม่เข้าไปในเรือนเจ้าค่ะ

ปราง(เเม่นอ)

ทำไมถึงเงียบอย่างนี้ล่ะ

เหมย(พี่นอ)นางรอง

ตอนนี้เสด็จพี่ไปทำราชกิจตอนนี้ห็เหลือแค่ลูกกับบ่าวไพร่

เหมย(พี่นอ)นางรอง

ลูกเหงาเหลือเกิน

เหมย(พี่นอ)นางรอง

ถ้าวันนั้นลูกไม่ได้เจอกับเขาลูกก็คงไม่ต้องมาอยู่ที่นี่แต่งงานกับเขา

ปราง(เเม่นอ)

เอาเถอะแม่รู้ว่าเจ้าเหงาแม่ก็จะมาอยู่กับเจ้าสัก 2-3 วัน

เหมย(พี่นอ)นางรอง

ลูกดีใจเหลือเกิน

เเม่บัว(นอ)

ท่านพี่น้องอยากไปเดินเล่นท่านพาน้องไปเดินเล่นได้ไหม

เหมย(พี่นอ)นางรอง

ได้สิแต่ก่อนอื่นพี่จะพาเจเาไปลองชุดก่อนหน้านี้มีคนเอาชุดสวยๆงามๆมาให้พี่พี่พาเจ้าไปลองเลือกเอาไหม

เเม่บัว(นอ)

ได้สิคะ

เหมย(พี่นอ)นางรอง

น้องลองชุดนี้ให้พี่ดูหน่อยได้หรือไม่

เเม่บัว(นอ)

ได้สิเจ้าค่ะ

เเม่บัว(นอ)

ท่านพี่น้องสวยหรือไม่เจ้าค่ะ

เหมย(พี่นอ)นางรอง

เจ้างามมากงามไม่มีใครเทียบได้

เเม่บัว(นอ)

งั้นน้องเอาชุดนี้แล้วตอนนี้เราไปเดินเล่นได้หรือยังเจ้าคะ

เหมย(พี่นอ)นางรอง

ได้สิ

ตัด

เเม่บัว(นอ)

สวนดอกไม้นี้งามมากเลยเจ้าค่ะ

เหมย(พี่นอ)นางรอง

เอาอย่างนี้ดีไหมหากเจ้าคิดว่าที่นี่งามเจ้ามาอยู่กับพี่ได้ไหม

เเม่บัว(นอ)

น้องก็ยังไม่รู้เช่นกัน

เหมย(พี่นอ)นางรอง

ไม่เป็นไรพี่จะรอนะ

เเม่บัว(นอ)

ท่านพี่น้องขอถามอะไรหน่อยได้หรือไม่

เหมย(พี่นอ)นางรอง

ได้สิก็มีอะไรจะถามพี่หรือ

เเม่บัว(นอ)

ท่านมีความสุขหรือไม่ที่ต้องเข้าวังแต่งานกับคนที่ท่านไม่ได้รัก

เหมย(พี่นอ)นางรอง

เหตุใดจึงถามเช่นนี้คนที่แต่งงานด้วยพี่ก็ต้องรักเขาสิ

เเม่บัว(นอ)

น้องรู้ว่าท่านพี่รักเขาแต่เขาเคยรักท่านหรือไม่

เเม่บัว(นอ)

อยากให้ท่านพี่มีความสุข

เหมย(พี่นอ)นางรอง

เจ้าไม่ต้องกังวลพี่อยู่ที่นี่พี่มีความสุขดีแค่บางทีอาจจะเหงาเหงาไปหน่อยแต่ตอนนี้พี่ก็มีเจ้าอยู่เป็นเพื่อน

เเม่บัว(นอ)

พอแล้วน้องไม่ถามแล้ว

เหมย(พี่นอ)นางรอง

พี่ถามอะไรกับเจ้าได้หรือหากวันหนึ่งเจ้าเจอกับคนที่มียศฐาบรรดาศักดิ์สั่งให้เจ้าแต่งงานกับคนที่เจ้าไม่รักจะเเต่งหรือไม่

เเม่บัว(นอ)

ท่านพี่ก็รู้น้องไม่มีทางยอมแต่งงานกับคนที่น้องไม่ได้รักหากจะแต่งก็ต้องแต่งกับคนที่เรารักไม่ใช่หรอ

เหมย(พี่นอ)นางรอง

ชั้งเถอตอนเย็นพี่จะพาเจ้าไปถวายบังคมองค์รัชทายาทกับพี่เขยเจ้า

ตัดมาตอนเย็น

เหมย(พี่นอ)นางรอง

ท่านแม่คะนี่ก็เย็นแล้วเราจะจะไปวังหลวงหรือยังเพคะ

ปราง(เเม่นอ)

ได้เดี๋ยวรอน้องจะแต่งตัวสักแป๊บ

เเม่บัว(นอ)

ท่านแม่ท่านพี่ข้ามาเเล้วเจ้าค่ะ

เหมย(พี่นอ)นางรอง

น้องพี่ช่างงามเหลือเกิน

ปราง(เเม่นอ)

เสร็จแล้วก็รีบไปเถอะเดี๋ยวจะมืดจะค่ำซะก่อน

ปราง(เเม่นอ)

การ้นต์

เชิญทุกคนเข้ามาก่อนขอรับ

ปราง(เเม่นอ)

ได้ขอบใจ

(เเม่พอ)

ปรางไม่ได้เจอเจ้านานยังสวยอยู่เลย

ปราง(เเม่นอ)

หม่อมฉันก็ไม่ได้เจอพระองค์นานตอนนี้เกือบจะจำไม่ได้แล้ว

(เเม่พอ)

เหตุใดจึงพูดเป็นพิธีกับข้า

(เเม่พอ)

เจ้าจงพูดเหมือนเดิมอย่างไรเราก็เป็นเพื่อนกัน

ปราง(เเม่นอ)

ได้แกนี่ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ

(เเม่พอ)

เอาเถอะเราไปนั่งคุยกันดีกว่า

ปราง(เเม่นอ)

เออเดี๋ยว

ปราง(เเม่นอ)

คนนี้แม่บัวลูกสาวคนกลางของเรา

(เเม่พอ)

นี่นะหรือลูกสาวคนกลางของเจ้าช่างงามเหมือนแม่ยิ่งนักข้าเคยเจอแต่ลูกสาวคนโตของเเก

เเม่บัว(นอ)

สวัสดีเจ้าค่ะ

(เเม่พอ)

ไหว้พระเถอะ

เหมย(พี่นอ)นางรอง

เสด็จแม่ถวายบังคมเพค่ะ

(เเม่พอ)

☺️

เมียคนเเรกของพอ)น.ร

ท่านแม่ใครมาหรือข้าไม่เคยเห็นคนบ้านป่า

(เเม่พอ)

เจ้าพูดอันใดให้เกียรติเพื่อนข้าบ้าง

เมียคนเเรกของพอ)น.ร

เพื่อนของท่านแม่หม่อมฉันขอโทษด้วยค่ะ

ปราง(เเม่นอ)

ไม่เป็นไรหรอกจ้ะแล้วนี่คือ

เมียคนเเรกของพอ)น.ร

อ๋อหนูชื่อมิ้นเป็นเมียขององค์รัชทายาทเจ้าค่ะ🙄

ปราง(เเม่นอ)

อ๋ออ๋อ แล้วตอนนี้รัชทายาทกับยศราชไปไหนล่ะ

(เเม่พอ)

อีกสักประเดี๋ยวก็คงมาตอนนี้เขาไปราชการเขาบอกข้าว่าใกล้จะถึงแล้ว

ปราง(เเม่นอ)

แม่เหมยพาน้องสาวเจ้าเข้าไปนั่งรอ

นั่ง

พ่อเจ้ายศราช(พร)

เสด็จแม่

(เเม่พอ)

ยศราชลูกแม่เจ้ากลับมาได้สักที

(เเม่พอ)

แม่คิดถึงเจ้าเหลือเกิน

องค์รัชทายาท(พอ)

เสด็จแม่คิดถึงแต่เจ้าพี่เสด็จแม่ไม่ทรงคิดถึงลูกหรือ

(เเม่พอ)

รณจักรลูกแม่

(เเม่พอ)

เหตุใดแม่จะไม่คิดถึงลูก

องค์รัชทายาท(พอ)

🙂

เมียคนเเรกของพอ)น.ร

ท่านพี่ท่านกลับมาแล้วข้าคิดถึงท่านเหลือเกิน

องค์รัชทายาท(พอ)

มิ้นปล่อยพี่ก่อน

เมียคนเเรกของพอ)น.ร

เหตุใดกลับมาคราวนี้ท่านถึงพูดกับน้องเช่นนี้

(เเม่พอ)

หยุดพูดได้แล้วลูกชายข้ากลับมาเหนื่อยๆ

(เเม่พอ)

ยศราชเมียเจ้ากับแม่ยายเจ้านั่งอยู่ข้างใน

(เเม่พอ)

แถมแม่ได้เห็นลูกสาวคนกลางของเพื่อนแม่นังช่างงามดังดอกบัว

พ่อเจ้ายศราช(พร)

ลูกชักอยากจะรู้แล้วสิขอรับว่าน้องสาวของภรรยารู้งามเท่าใด

องค์รัชทายาท(พอ)

ท่านจะเอาเขามาเป็นภรรยาอีกคนหรือจะเอาทั้งพี่ทั้งน้องหรือ

พ่อเจ้ายศราช(พร)

ข้าไม่ทำเช่นนั้นยังเจ้า

(เเม่พอ)

พอแล้วนะหยุดทะเลาะกันได้แล้วรีบเข้าบ้านเถอะ

(เเม่พอ)

ปรางนี่ไงพ่อยศราชกับรณจักรลูกชายฉัน

องค์รัชทายาท(พอ)

สวัสดีครับ

พ่อเจ้ายศราช(พร)

สวัสดีครับ

ปราง(เเม่นอ)

ไหว้พระเถอะหล่อนะเนี่ยเราสองคน

ปราง(เเม่นอ)

แม่บัวแม่เหมยมาไหว้พี่เขา

เหมย(พี่นอ)นางรอง

ถวายบังคมเพคะองค์รัชทายาทท่านพี่ยศราช

พ่อเจ้ายศราช(พร)

🙂เหตุใดต้องพูดพิธีการกับพี่ด้วยเล่าเเม่เหมย

เหมย(พี่นอ)นางรอง

ท่านพี่น้องคิดว่าท่านพี่จะไม่กลับมาแล้ว

พ่อเจ้ายศราช(พร)

พี่ต้องกลับมาหาน้องอย่างแน่นอน

เหมย(พี่นอ)นางรอง

🙂

เเม่บัว(นอ)

ถวายบังคมเพคะองค์รัชทายาทท่านยศราช

พ่อเจ้ายศราช(พร)

นี่นะหรือแม่บัว

พ่อเจ้ายศราช(พร)

เรียกข้าว่าพี่เหมือนที่พี่สาวของเจ้าที่เรียกเถอะ

เเม่บัว(นอ)

ค่ะท่านพี่

องค์รัชทายาท(พอ)

อารมณ์คมคายนักนะท่านพี่ยศราช

องค์รัชทายาท(พอ)

เจ้าเรียกเขาว่าท่านพี่แล้วเจ้าก็ต้องเรียกข้าว่าท่านพี่ด้วย

เเม่บัว(นอ)

คะ🤨

องค์รัชทายาท(พอ)

ข้าไม่พูดซ้ำ

เเม่บัว(นอ)

ค่ะท่านพี่

(เเม่พอ)

เอาล่ะที่แม่เรียกทุกคนมาวันนี้

(เเม่พอ)

แม่คิดว่ารณจักษ์อายุเริ่มเยอะแล้วแม่อยากให้เจ้ามีคู่ครองสักที

เมียคนเเรกของพอ)น.ร

หม่อมฉันนี่ไงเพคะท่านแม่

(เเม่พอ)

ข้ารู้ว่าเจ้าคือเมียของรณจักรเจ้าคนเดียวก็ไม่ไหวทั้งบ้านทั้งดูแลเขา

(เเม่พอ)

ข้าต้องการให้รณจักรแต่งงานกับแม่บัว

เเม่บัว(นอ)

ห๊ะ

เเม่บัว(นอ)

หม่อมฉันคงไม่เหมาะหรอกเพคะ

องค์รัชทายาท(พอ)

เหตุใดจะไม่เหมาะ

เเม่บัว(นอ)

พระองค์ทรงทำเช่นนี้พระองค์ทรงรักของฉันหรือ

เเม่บัว(นอ)

ต่างคนต่างหากไม่รักกันอยู่ด้วยกันก็ไม่มีความสุข

เเม่บัว(นอ)

หม่อมฉันขอตัว

เเม่บัว(นอ)

ฮื้อออ🥲🥲

เเม่บัว(นอ)

ทำมายย

เเม่บัว(นอ)

อึก

เเม่บัว(นอ)

เอาสุรามาอีก

องค์รัชทายาท(พอ)

เจ้าไม่เเต่งงานกับข้าขนาดนั้นเลยรึ

เเม่บัว(นอ)

คนเพิ่งเจอกันต้องมาแต่งงานกันไม่คิดว่ามันเร็วไปหน่อยหรอ

องค์รัชทายาท(พอ)

แต่ข้ารักเจ้าจริงๆ

เเม่บัว(นอ)

พูดมาก

เเม่บัว(นอ)

องค์รัชทายาท(พอ)

อย่าข้าไม่อยากล้วงเกินเจ้า

เเม่บัว(นอ)

เเต่ตอนนี้เหมือนท่านทนไม่ไหวเเล้วนะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ