รักที่ไม่อาจปฏิเสธได้ เรื่องก่อนหน้านี้หลายปี ก่อนตอนที่1

เริ่มเรื่อง

ในคืนวันที่ฝนตก

ณ ซุปเปอร์มาร์เก็ต

อาไท:พ่อนางเอก

ซื้อของไปทำอาหารเย็นดีกว่า

อาไท:พ่อนางเอก

//เดินเลือกของ

อาไท:พ่อนางเอก

เอาแค่นี้แหละ//เดินไปคิดเงิน

ติ้ด

ครู

ทั้งหมดเป็นเงิน223ค่ะ

อาไท:พ่อนางเอก

นี่ครับ//ยื่นเงินให้พนักงาน

ครู

ไว้มาอุดหนุนใหม่นะคะ

นอกซุปเปอร์มาร์เก็ต

อาไท:พ่อนางเอก

ฝนตกหนักจังเลย//เดินกลับบ้านพร้อมบ่น

เดินผ่านบ้านเก่าๆหลังหนึ่ง

เสียงเด็กร้องไห้

อาไท:พ่อนางเอก

เอ๊ะ!! เสียงเด็กร้องที่ไหน//มองไปที่บ้านเก่าๆหลังนั้น

อาไท:พ่อนางเอก

ใครใจบาปมาทิ้งหนูไว้ตรงนี้กันนะ//ในใจ

พากลับบ้าน

เปิดประตู

อาไท:พ่อนางเอก

คือ..เดี๋ยวผมเล่าให้ฟัง เอาผ้ามาเช็ดตัวเด็กก่อน//เช็ดตัวให้เด็ก

อาไท:พ่อนางเอก

คือ ผมเห็นเด็กที่บ้านเก่าๆระหว่างทางเดินกลับบ้าน ไม่รู้ใครเอาเด็กมาทิ้ง จิตใจทำด้วยอะไร//โมโห

อาไท:พ่อนางเอก

เขาบอกว่า3ขวบ พ่อแม่ทิ้งแต่เด็ก เลยอยู่กับยาย พอยายเสียก็เลยได้อยู่คนเดียว

อาไท:พ่อนางเอก

เราเลี้ยงเด็กคนนี้ไว้ได้มั้ยคุณ//ถามแม่

อาไท:พ่อนางเอก

ครับ//ตอบแม่

อาไท:พ่อนางเอก

ป่ะเข้านอนกัน//บอกเด็ก

:ตอนนี้แม่นางเอกท้องนางเอกอยู่นะคะ อีกไม่กี่อาทิตย์ก็จะคลอดแล้ว และเด็กที่มาจากบ้านเก่านั้น (ก็คือพระเอกค่ะ)

และแล้ววันคลอดก็มาถึง

ณ ห้องคลอดที่โรงพยาบาล

อาไท:พ่อนางเอก

ขอให้คุณกับลูกปลอดภัย//ในใจ

อาไท:พ่อนางเอก

//นั่งเครียด

อาไท:พ่อนางเอก

ใช่ครับ//รีบตอบ

หมอ

คุณคือญาติของคนไข้ใช่มั้ยครับ//ถามอาไท

หมอ

ยินดีด้วยนะครับที่ลูกสาวของคุณปลอดภัย แต่..

อาไท:พ่อนางเอก

แต่อะไรครับหมอ!!//พูดด้วยความตกใจ

หมอ

แต่ภรรยาของคุณไม่รอดครับ ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ

หมอ

ไม่นะ ไม่จริง😭😭😭😭//ร้องไห้หนักมาก

:หลังจากที่มูฟออนเรื่องคุณแม่ได้แล้ว พ่อก็เลี้ยงพระเอกกับนางเอกมา ด้วยตัวคนเดียว

และ หลายปีผ่านไปพระเอกก็อายุ18ปี และมีแพลนว่าจะต้องเรียนหมอให้ได้

เช้าอีกวันอันสดใส

อาไท:พ่อนางเอก

ข้าวหอมตื่นได้แล้วลูก เปิดเทอมวันแรกอย่าสายล่ะ//เรียกนางเอก

ข้าวหอม:นางเอก

//หลับแบบไม่ได้ยินอะไรเลย~~~

อาไท:พ่อนางเอก

ดาวเหนือ แกไปเรียกน้องแกมากินข้าวแต่งตัวไปโรงเรียนเร็ว เดี๋ยวสาย//บอกพระเอก

ดาวเหนือ:พระเอก

ได้ครับ

:เคาะประตูห้อง ก๊อกๆๆๆ

ไม้ได้ล็อค

ดาวเหนือ:พระเอก

เดินไปปลุกที่เตียง//เขย่าตัวนางเอก

ดาวเหนือ:พระเอก

ตื่นได้แล้วๆๆๆๆๆ//พูดใส่หู

ข้าวหอม:นางเอก

อื้มมมม~~//งัวเงีย ลุกขึ้นตื่น

ดาวเหนือ:พระเอก

ไปกินข้าวได้แล้ว เดี๋ยวสายนะ

ดาวเหนือ:พระเอก

พ่อดุมาพี่ไม่รู้ด้วยนะ//น้ำเสียงเบา

ข้าวหอม:นางเอก

พ่อไม่ว่าหรอกกก นอนต่อก่อนนะจ้ะ//ล้มตัวลงนอน

อาไท:พ่อนางเอก

ข้าวหอมตื่นมากินข้าวไปโรงเรียนนนนนนนน!!!!//ตะโกน

ข้าวหอม:นางเอก

//รีบลุกทันที

ข้าวหอม:นางเอก

ค่าา//บอกพ่อ

ดาวเหนือ:พระเอก

หึ//ขำเบาๆ

กินข้าวเช้ากัน

อาไท:พ่อนางเอก

ดูพี่แกเป็นตัวอย่างซะบ้าง ตื่นแต่เช้า ช่วยพ่อทำอาหาร//บ่นนางเอกแบบน้ำเสียงเบา

ข้าวหอม:นางเอก

ค่าาา จะไม่ตื่นสายอีกแล้ววว

ดาวเหนือ:พระเอก

อย่าบ่นน้องเลยครับ//บอกพ่อ

กินข้าวเสร็จ

ข้าวหอม:นางเอก

ไปโรงเรียนก่อนนะคะ//บ๊ายบายพ่อ

ดาวเหนือ:พระเอก

ระหว่างทางเดินไปโรงเรียน

ข้าวหอม:นางเอก

พี่ดีในสายตาพ่อตลอดเลยอ่ะ//น้อยใจ

ดาวเหนือ:พระเอก

ทำไมคิดอย่างนั้น//ถาม

ข้าวหอม:นางเอก

พ่อชมพี่ว่า ตื่นเช้า ขยัน เรียนเก่ง หนูอยากโดนชมบ้างอ่ะ

ดาวเหนือ:พระเอก

แล้วที่บรรยายมานี่ หนูเคยทำมั้ย//กวนนางเอก

ข้าวหอม:นางเอก

อย่ามาซ้ำเติมสิ!!

ดาวเหนือ:พระเอก

ไม่ได้ซ้ำเติม หนูเองก็ดี แต่ถึงแม้ไม่ได้เรียนเก่งแต่ด้านศิลปะหนูเก่งมากหนิ

ข้าวหอม:นางเอก

มันก็จริงอ่ะเนอะ ขอบคุณมากที่บอก มีกำลังใจละ//ยิ้มร่าเริง

ถึงโรงเรียน

ข้าวหอม:นางเอก

บ็ายบาย ไว้เจอกันนะพี่//ยิ้ม

ดาวเหนือ:พระเอก

เช่นกัน//บ็ายบาย

ดาวเหนือ:พระเอก

น่ารักชะมัดเลย//ยิ้มเขิน

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ