รักที่ไม่อาจปฏิเสธได้
เรื่องก่อนหน้านี้หลายปี ก่อนตอนที่1
อาไท:พ่อนางเอก
ซื้อของไปทำอาหารเย็นดีกว่า
อาไท:พ่อนางเอก
//เดินเลือกของ
อาไท:พ่อนางเอก
เอาแค่นี้แหละ//เดินไปคิดเงิน
อาไท:พ่อนางเอก
นี่ครับ//ยื่นเงินให้พนักงาน
อาไท:พ่อนางเอก
ฝนตกหนักจังเลย//เดินกลับบ้านพร้อมบ่น
เดินผ่านบ้านเก่าๆหลังหนึ่ง
อาไท:พ่อนางเอก
เอ๊ะ!! เสียงเด็กร้องที่ไหน//มองไปที่บ้านเก่าๆหลังนั้น
อาไท:พ่อนางเอก
ใครใจบาปมาทิ้งหนูไว้ตรงนี้กันนะ//ในใจ
อาไท:พ่อนางเอก
คือ..เดี๋ยวผมเล่าให้ฟัง เอาผ้ามาเช็ดตัวเด็กก่อน//เช็ดตัวให้เด็ก
อาไท:พ่อนางเอก
คือ ผมเห็นเด็กที่บ้านเก่าๆระหว่างทางเดินกลับบ้าน ไม่รู้ใครเอาเด็กมาทิ้ง จิตใจทำด้วยอะไร//โมโห
อาไท:พ่อนางเอก
เขาบอกว่า3ขวบ พ่อแม่ทิ้งแต่เด็ก เลยอยู่กับยาย พอยายเสียก็เลยได้อยู่คนเดียว
อาไท:พ่อนางเอก
เราเลี้ยงเด็กคนนี้ไว้ได้มั้ยคุณ//ถามแม่
อาไท:พ่อนางเอก
ครับ//ตอบแม่
อาไท:พ่อนางเอก
ป่ะเข้านอนกัน//บอกเด็ก
:ตอนนี้แม่นางเอกท้องนางเอกอยู่นะคะ อีกไม่กี่อาทิตย์ก็จะคลอดแล้ว และเด็กที่มาจากบ้านเก่านั้น (ก็คือพระเอกค่ะ)
อาไท:พ่อนางเอก
ขอให้คุณกับลูกปลอดภัย//ในใจ
อาไท:พ่อนางเอก
//นั่งเครียด
อาไท:พ่อนางเอก
ใช่ครับ//รีบตอบ
หมอ
คุณคือญาติของคนไข้ใช่มั้ยครับ//ถามอาไท
หมอ
ยินดีด้วยนะครับที่ลูกสาวของคุณปลอดภัย แต่..
อาไท:พ่อนางเอก
แต่อะไรครับหมอ!!//พูดด้วยความตกใจ
หมอ
แต่ภรรยาของคุณไม่รอดครับ ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ
หมอ
ไม่นะ ไม่จริง😭😭😭😭//ร้องไห้หนักมาก
:หลังจากที่มูฟออนเรื่องคุณแม่ได้แล้ว พ่อก็เลี้ยงพระเอกกับนางเอกมา ด้วยตัวคนเดียว
และ หลายปีผ่านไปพระเอกก็อายุ18ปี และมีแพลนว่าจะต้องเรียนหมอให้ได้
อาไท:พ่อนางเอก
ข้าวหอมตื่นได้แล้วลูก เปิดเทอมวันแรกอย่าสายล่ะ//เรียกนางเอก
ข้าวหอม:นางเอก
//หลับแบบไม่ได้ยินอะไรเลย~~~
อาไท:พ่อนางเอก
ดาวเหนือ แกไปเรียกน้องแกมากินข้าวแต่งตัวไปโรงเรียนเร็ว เดี๋ยวสาย//บอกพระเอก
ดาวเหนือ:พระเอก
เดินไปปลุกที่เตียง//เขย่าตัวนางเอก
ดาวเหนือ:พระเอก
ตื่นได้แล้วๆๆๆๆๆ//พูดใส่หู
ข้าวหอม:นางเอก
อื้มมมม~~//งัวเงีย ลุกขึ้นตื่น
ดาวเหนือ:พระเอก
ไปกินข้าวได้แล้ว เดี๋ยวสายนะ
ดาวเหนือ:พระเอก
พ่อดุมาพี่ไม่รู้ด้วยนะ//น้ำเสียงเบา
ข้าวหอม:นางเอก
พ่อไม่ว่าหรอกกก นอนต่อก่อนนะจ้ะ//ล้มตัวลงนอน
อาไท:พ่อนางเอก
ข้าวหอมตื่นมากินข้าวไปโรงเรียนนนนนนนน!!!!//ตะโกน
ข้าวหอม:นางเอก
//รีบลุกทันที
ข้าวหอม:นางเอก
ค่าา//บอกพ่อ
ดาวเหนือ:พระเอก
หึ//ขำเบาๆ
อาไท:พ่อนางเอก
ดูพี่แกเป็นตัวอย่างซะบ้าง ตื่นแต่เช้า ช่วยพ่อทำอาหาร//บ่นนางเอกแบบน้ำเสียงเบา
ข้าวหอม:นางเอก
ค่าาา จะไม่ตื่นสายอีกแล้ววว
ดาวเหนือ:พระเอก
อย่าบ่นน้องเลยครับ//บอกพ่อ
ข้าวหอม:นางเอก
ไปโรงเรียนก่อนนะคะ//บ๊ายบายพ่อ
ข้าวหอม:นางเอก
พี่ดีในสายตาพ่อตลอดเลยอ่ะ//น้อยใจ
ดาวเหนือ:พระเอก
ทำไมคิดอย่างนั้น//ถาม
ข้าวหอม:นางเอก
พ่อชมพี่ว่า ตื่นเช้า ขยัน เรียนเก่ง หนูอยากโดนชมบ้างอ่ะ
ดาวเหนือ:พระเอก
แล้วที่บรรยายมานี่ หนูเคยทำมั้ย//กวนนางเอก
ข้าวหอม:นางเอก
อย่ามาซ้ำเติมสิ!!
ดาวเหนือ:พระเอก
ไม่ได้ซ้ำเติม หนูเองก็ดี แต่ถึงแม้ไม่ได้เรียนเก่งแต่ด้านศิลปะหนูเก่งมากหนิ
ข้าวหอม:นางเอก
มันก็จริงอ่ะเนอะ ขอบคุณมากที่บอก มีกำลังใจละ//ยิ้มร่าเริง
ข้าวหอม:นางเอก
บ็ายบาย ไว้เจอกันนะพี่//ยิ้ม
ดาวเหนือ:พระเอก
เช่นกัน//บ็ายบาย
ดาวเหนือ:พระเอก
น่ารักชะมัดเลย//ยิ้มเขิน
ตอนที่1
ข้าวหอม:นางเอก
//เดิน มองไปเรื่อย
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
ข้าวหอมมม//ตะโกนเรียก
ข้าวหอม:นางเอก
ว่าไงงงงง//โบกมือ
ข้าวหอม:นางเอก
ปิดเทอมเหงามากไม่มีอะไรทำเลย
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
เหมือนกัน ป่ะเข้าห้องกัน//บอกนางเอก
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
นั่งตรงนี้มั้ย?//ถามนางเอก
ข้าวหอม:นางเอก
ได้ๆ นั่งเลย
ครู
วันนี้นะคะ เราก็จะมาเรียนเรื่องนี้กันค่ะ
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
แกๆ กินร้านนี้ดีมั้ย//สกิดถามนางเอก
ข้าวหอม:นางเอก
อื้ม เอาสิมีแต่ของน่ากินทั้งนั้น//ตอบด้วยรอยยิ้ม
ข้าวหอม:นางเอก
หืมมม น่ากินมากกก//ดม
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
ของฉันก็ไม่แพ้ของแกหรอก//บอกนางเอก
ดาวเหนือ:พระเอก
//เดินมาที่โต๊ะนางเอก
ดาวเหนือ:พระเอก
นั่งด้วยได้มั้ยครับ?//ถามนางเอกและแป้งร่ำ
ข้าวหอม:นางเอก
อ่าวว พี่//มองพระเอก
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
พี่เพื่อนฉันนี่หล่อจริงๆเลย//พูดกับนางเอก
ดาวเหนือ:พระเอก
เรียนวันแรกเป็นไงบ้าง//ถามนางเอก
ข้าวหอม:นางเอก
ก็ดีแหละ//ตอบพระเอก
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
//กิน งั้มๆๆๆๆๆๆ
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
รีบกินสิ เราจะไปค่าเฟ่กันต่อนะ ลืมแล้วหรอ//บอกนางเอก
ข้าวหอม:นางเอก
เออๆ ไม่ลืมหรอก//ตอบแป้งร่ำ
ดาวเหนือ:พระเอก
จะไปคาเฟ่ไหนหรอ ไกลรึป่าว ให้ไปพี่เป็นเพื่อนมั้ย//ถามนางเอก
ข้าวหอม:นางเอก
ไปสองคนก็พอแล้ว
ดาวเหนือ:พระเอก
พี่เป็นห่วง//บอกนางเอก
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
กิ้วๆๆๆๆๆ//แซวทั้งสอง
ข้าวหอม:นางเอก
มากงมากิ้วอะไร เอาจานไปเก็บแล้วรีบไปได้แล้ว//รีบตอบแป้งร่ำด้วยความเขินนิดๆ
ดาวเหนือ:พระเอก
//ยิ้มเบาๆ
ข้าวหอม:นางเอก
//เดินไปคาเฟ่
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
+
ข้าวหอม:นางเอก
โหววว สวยจัง//มองรอบ
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
ร้านนี้แหละๆ//บอกนางเอก
ดาวเหนือ:พระเอก
//พระเอกแอบเดินตามมา เพราะเป็นห่วงนางเอก
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
+
ข้าวหอม:นางเอก
เอาชาเขียวหวา--น-//โดนแทรก
ดาวเหนือ:พระเอก
เอาหวานน้อยครับ//บอกพนักงาน
ข้าวหอม:นางเอก
อ่าวววววว พี่
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
เอาโกโก้หวานปกติค่ะ//บอกพนักงาน
ข้าวหอม:นางเอก
อิจฉาเธอจัง ไม่มีใครมาคอยแทรก//พูดกับแป้งร่ำ
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
ก็สวยยย//เชิ่ดใส่นางเอก
ข้าวหอม:นางเอก
พี่มาได้ไงคะ//ถามพระเอก
ดาวเหนือ:พระเอก
เดินตามมาตั้งนานแล้ว พี่ก็นึกว่าจะไปไกล เป็นห่วงเลยเดินตามมา//บอกนางเอก
ครู
ชาเขียวได้แล้วนะคะ//วางบนโต๊ะ
ข้าวหอม:นางเอก
//กินชาเขียวที่สั่ง
ข้าวหอม:นางเอก
หืมม ไม่หวานเลยย//ทำหน้าบึ้ง
ดาวเหนือ:พระเอก
อย่ากินหวานเยอะ พี่กลัวหนูอ้วน
ข้าวหอม:นางเอก
ไม่อ้วนหรอก ขนาดเพื่อนหนูยังกิน//บอกพระเอก
ดาวเหนือ:พระเอก
ดื้อหรอ//พูดพร้อมมองหน้านางเอก
ดาวเหนือ:พระเอก
ถ้ากินหวานเนอะฟ้องพ่อแน่//พูดขู่เล่นๆ
ข้าวหอม:นางเอก
ก็ด้ายยยย//ลากเสียง
ครู
โกโก้ได้แล้วนะคะ//วางที่โต๊ะ
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
ขอบคุณค่าาาา//ดีใจ
แอดแต่งเป็นเรื่องแรก ไม่ถูกใจยังไงขอโทษนะคะ 🙏🙏
ตอนที่2
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
กินเสร็จแล้วเข้าโรงเรียนต่อเลยมั้ย หรือว่าจะไปไหนต่ออีก//ถามนางเอก
ข้าวหอม:นางเอก
เข้าโรงเรียนเลยก็ได้//ตอบแป้งร่ำ
ข้าวหอม:นางเอก
เป็นอะไรมั้ย เจ็บรึป่าว//ถามเด็ก
ดาวเหนือ:พระเอก
//เอารถขึ้น อุ้มเด็กยืนขึ้น
ดาวเหนือ:พระเอก
ให้พี่ไปส่งที่บ้านมั้ย//ถามเด็ก
ตัวประกอบ
ใครจ้ะ รอเดี๋ยวนะ//ตะโกนบอก
ดาวเหนือ:พระเอก
เอาน้องมาส่งครับ//พูดกับป้า
ดาวเหนือ:พระเอก
เห็นน้องรถล้ม คิดว่าน่าจะเดินไม่ไหว เลยอาสามาส่งครับ//บอกป้า
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
หึ้ยย!! คาบบ่ายแล้วหนิ//ดูเวลา ตกใจ
ดาวเหนือ:พระเอก
งั้นไปก่อนนะครับ//บอกป้า
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
+
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
//หอบเหมือนกัน
ครู
เข้าสายนะคะสองคนนี้//พูดกับนางเอกและแป้งร่ำ
ข้าวหอม:นางเอก
ขอโทษค่ะ//ก้มหน้า
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
ขอโทษนะคะ จะไม่สายอีกแล้ว//บอกครู
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
ค่ะ
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
แกเดินกลับบ้านกับใครอ่ะ//ถามนางเอก
ข้าวหอม:นางเอก
กับพี่ฉันไง
ดาวเหนือ:พระเอก
//เดินมากับเพื่อนพอดี
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
ห้ะะ!!//ตกใจ
ข้าวหอม:นางเอก
อะไรหรอแก//ถามแป้งร่ำ
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
ป่ะ...ป่าวว//เลิ่กลั่ก
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
อรั้ยยย พี่ภูผาาาาา//ในใจ เขิน เพราะแอบชอบ
ข้าวหอม:นางเอก
//มองแป้งร่ำกับพี่ภูผาสลับกันไปกันมา
ข้าวหอม:นางเอก
ยืนตัวบิดอะไรเนี่ยยัยแป้ง//บ่น
ภูผา:เพื่อนสนิทพระเอก
//มองแป้งร่ำ
ภูผา:เพื่อนสนิทพระเอก
ยิ้มเขิน//แอบชอบเหมือนกัน
ภูผา:เพื่อนสนิทพระเอก
ถึงซอยบ้านฉันแล้วกลับก่อนนะเหนือ//โบกมือ
ดาวเหนือ:พระเอก
เออๆ//โบกมือกลับ
ภูผา:เพื่อนสนิทพระเอก
แป้งร่ำ ซอยบ้านเธออยู่ใกล้ๆหนิ ไปด้วยมั้ยจะเดินไปส่ง//ถามแป้งร่ำ
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
ได้ค่ะ//ก้มหน้าเขิน
แป้งร่ำ:เพื่อนสนิทนางเอก
บ๊ายๆนะข้าวหอม//โบกมือ
ข้าวหอม:นางเอก
จ้าาาา//ตอบแป้งร่ำ
พระเอกกับนางเอกเดินกลับด้วยกัน
ดาวเหนือ:พระเอก
//มองหน้านางเอก
ดาวเหนือ:พระเอก
น่ารักจัง//ในใจ
ข้าวหอม:นางเอก
กลับมาแล้วค่าาาาา//เปิดประตู
ดาวเหนือ:พระเอก
กลับมาแล้วครับ//เดินตามนางเอกเข้าไป
อาไท:พ่อนางเอก
กลับมาแล้วหรอ//ถามทั้งสอง
ข้าวหอม:นางเอก
หอมจัง//ได้กลิ่นอาหาร
อาไท:พ่อนางเอก
//กำลังทำกับข้าว
ข้าวหอม:นางเอก
โหววว น่ากินมากเลย//ยิ้ม
ดาวเหนือ:พระเอก
หึ//ขำเบาๆ
ข้าวหอม:นางเอก
//งั้มๆๆๆๆๆ
ดาวเหนือ:พระเอก
ขนาดกินยังน่ารักเลย//ในใจ
อาไท:พ่อนางเอก
ข้าวหอมลูก//เรียก
อาไท:พ่อนางเอก
วันนี้ประตูห้องหนูมันพังน่ะ และหลังคาก็รั่ว พ่อยังหาช่างมาซ่อมไม่ได้เลย สองสามวันนี้ลูกนอนกับพี่ดาวเหนือไปก่อนนะลูก//บอกนางเอก
ข้าวหอม:นางเอก
ได้ค่ะ//ตอบพ่อ
ดาวเหนือ:พระเอก
เอ๊ะ ทำไมไม่ปฏิเสธเลยล่ะ//ถามในใจ
ข้าวหอม:นางเอก
นอนด้วยคนนะคะ//ยิ้มร่าเริง
ข้าวหอม:นางเอก
//เดินไปอาบน้ำ
เปิดน้ำ
ฟู่ๆซ่าๆ
เสียงน้ำไหล
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
