แด่เธอผู้จากไป แด่เธอผู้จากไป [1]

. .

เนื้อเรื่องทั้งหมด ทางเราจิตนาการเองทั้งหมด ไม่มีเจตนาเอาของใครมาแต่งทั้งนั้น

เราอาจจะไม่ควรได้แต่งเพราะเปิดเทอมนั้นใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

. .

/ กระซิบ () กระซิบ - สื่อสาร ? งง สงสัย ถาม ! ตะโกน ตกใจ โกรธ

เนื้อหามีคำหยาบโปรดใช้วิจารณญาณในการรับชมค่ะ

. .

ณ คาเฟ่แห่งหนึ่ง

𝚕

เค..ทำไมนั่งเหม่อลอยแบบนั้น

𝚕

นอนไม่หลับหรอ

เธอพูดคำถามออกไปทันทีที่ได้เห็นสีหน้าท่าทางของ เค

𝚔

นิดหน่อย

𝚕

โถ่..นอนให้เพียงพอสิ

เค จับหน้าผากตัวเองก่อนที่จะมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

𝚔

อ่า..ญาติโทรมานะ

เค ทำสีหน้าสับสนกระวนกระวาย เขารีบลุกจากเก้าอี้ก่อนที่จะเดินออกไปจากร้าน

𝚕

โอเคไหมนั้น

เธอ อุทานออกมา

. .

ณ นอกร้าน

𝚔

-โทรมาทำไม!-

-โทรตามกลับบ้าน-

-แม่แกบ่นใหญ่แล้ว-

-อย่าทำนิสัยแย่ๆต่อหน้าแม่แหละ-

𝚔

-รู้แล้ว-

-รีบๆกลับเดี๋ยวฉันซวยด้วย-

𝚔

-อืม-

-ชิ-

ตุ๊ด

เสียงเงียบสนิท ผู้คนเดินไปมา เคเงยหน้าขึ้นมองฟ้า สับสนกับตัวเอง

𝚔

/จะกลับไปดีรึป่าว/

𝚔

/ไม่สิ..เดี๋ยวแม่โกรธ.../

𝚔

เฮ้อ

เขาถอนหายใจ เดินเข้ากลับไปที่ร้านและบอกกล่าวเอว

𝚔

ฉันคงต้องกลับบ้านแล้ว

𝚕

งั้นหรอ

𝚕

ธุระด่วนรึป่าว

𝚕

รีบๆกลับเถอะ

𝚔

อืม

เค หยิบข้าวของ ของตัวเองก่อนที่จะจ่ายค่าอาหารและวิ่งออกไปทันที

. .

ณ บ้าน[𝙺]

แก๊ก เสียงเปิดประตูดังขึ้น ครอบครัวกลุ่มหนึ่งหันไปมองตามเสียง ก่อนที่จะตามด้วยใครบ้างคนเข้ามา

𝚔

กลับมาแล้วครับ

ลูก!

ผู้เป็นแม่วิ่งเข้ามากอดอย่างมีความสุข

วันนี้อยู่บ้านสักหน่อยนะ

แม่กับทุกคนที่นี่จะไปเที่ยวนะ

𝚔

คะ..ครับ!?

𝚔

จะไปเที่ยว

𝚔

แล้วผมแหละ

นี่!...เธอโตแล้วนะยังมาเถียงอีก

บอกให้เฝ้าก็เฝ้าสิ!

𝚔

...

𝚔

ครับ

𝙹

อย่างงั้นแหละ

เสียงปริศนาดังขึ้นจากข้างหลังผู้เป็นแม่ เธอหันมองไปข้างหลัง จนได้เห็นช่องว่าง เค มองจากช่องว่างนั้นไป

𝙹

หุบปากแล้วทำตามที่แม่บอกสิ

𝚔

อย่ายุ่ง

𝚔

เป็นแค่ญาติอย่ามาเสือก

𝙹

โถ่ๆๆ..พูดหยาบคายจังนะต่อหน้าแม่แกด้วย

เขายิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนที่จะตามมาด้วยเสียงผู้เป็นแม่

นั้นสิ!...หัดมีมารยาทบ้างต่อหน้าฉันเลยนะ

𝚔

ครัย

𝚔

แล้วจะไปตอนไหนแหละ

𝚔

ผมจะได้ย้าย

พรุ่งนี้

𝚔

ผมกลับได้แล้วใช่ไหม?

ไม่

เธอเดินปี่มาตบหน้าลูกชายของตน

𝚔

วันนี้และวันต่อๆไป แกต้องอยู่ที่นี่

เค อึ้งกับคำพูดนั้น ก่อนที่จะโดนตบอีกรอบและรอบต่อๆไป

. .

ณ ห้องนอน

เค เดินเข้ามาในห้อง ว่างของไว้ข้างๆก่อนที่จะนอนฟุกไปกับเตียง

𝚔

/ทำไมต้องมาเจอแบบนี้/

เขานอนเหม่อต้องไปที่หน้าต่างบานหนึ่งก่อนที่จะลุกขึ้นและเดินตรงไปที่หน้าต่างบานนั้น

𝚔

...

เขาจ้องมองไปข้างนอก และคิดคำๆหนึ่งออกมา

𝚔

/พรุ่งนี้และตลอดไป ฉันจะต้องมีชีวิตรอด/

หมดคำกล่าว เขาก็ได้หมดสติลงทันที

. .

จบ ตอนที่ 1

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ