แด่เธอผู้จากไป
แด่เธอผู้จากไป [1]
เนื้อเรื่องทั้งหมด ทางเราจิตนาการเองทั้งหมด ไม่มีเจตนาเอาของใครมาแต่งทั้งนั้น
เราอาจจะไม่ควรได้แต่งเพราะเปิดเทอมนั้นใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
/ กระซิบ
() กระซิบ
- สื่อสาร
? งง สงสัย ถาม
! ตะโกน ตกใจ โกรธ
เนื้อหามีคำหยาบโปรดใช้วิจารณญาณในการรับชมค่ะ
𝚕
เค..ทำไมนั่งเหม่อลอยแบบนั้น
เธอพูดคำถามออกไปทันทีที่ได้เห็นสีหน้าท่าทางของ เค
เค จับหน้าผากตัวเองก่อนที่จะมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
เค ทำสีหน้าสับสนกระวนกระวาย เขารีบลุกจากเก้าอี้ก่อนที่จะเดินออกไปจากร้าน
?
-อย่าทำนิสัยแย่ๆต่อหน้าแม่แหละ-
?
-รีบๆกลับเดี๋ยวฉันซวยด้วย-
เสียงเงียบสนิท ผู้คนเดินไปมา เคเงยหน้าขึ้นมองฟ้า สับสนกับตัวเอง
𝚔
/ไม่สิ..เดี๋ยวแม่โกรธ.../
เขาถอนหายใจ เดินเข้ากลับไปที่ร้านและบอกกล่าวเอว
เค หยิบข้าวของ ของตัวเองก่อนที่จะจ่ายค่าอาหารและวิ่งออกไปทันที
แก๊ก เสียงเปิดประตูดังขึ้น ครอบครัวกลุ่มหนึ่งหันไปมองตามเสียง ก่อนที่จะตามด้วยใครบ้างคนเข้ามา
ผู้เป็นแม่วิ่งเข้ามากอดอย่างมีความสุข
?
วันนี้อยู่บ้านสักหน่อยนะ
?
แม่กับทุกคนที่นี่จะไปเที่ยวนะ
?
นี่!...เธอโตแล้วนะยังมาเถียงอีก
เสียงปริศนาดังขึ้นจากข้างหลังผู้เป็นแม่ เธอหันมองไปข้างหลัง จนได้เห็นช่องว่าง เค มองจากช่องว่างนั้นไป
𝙹
หุบปากแล้วทำตามที่แม่บอกสิ
𝙹
โถ่ๆๆ..พูดหยาบคายจังนะต่อหน้าแม่แกด้วย
เขายิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนที่จะตามมาด้วยเสียงผู้เป็นแม่
?
นั้นสิ!...หัดมีมารยาทบ้างต่อหน้าฉันเลยนะ
เธอเดินปี่มาตบหน้าลูกชายของตน
?
วันนี้และวันต่อๆไป แกต้องอยู่ที่นี่
เค อึ้งกับคำพูดนั้น ก่อนที่จะโดนตบอีกรอบและรอบต่อๆไป
เค เดินเข้ามาในห้อง ว่างของไว้ข้างๆก่อนที่จะนอนฟุกไปกับเตียง
เขานอนเหม่อต้องไปที่หน้าต่างบานหนึ่งก่อนที่จะลุกขึ้นและเดินตรงไปที่หน้าต่างบานนั้น
เขาจ้องมองไปข้างนอก และคิดคำๆหนึ่งออกมา
𝚔
/พรุ่งนี้และตลอดไป ฉันจะต้องมีชีวิตรอด/
หมดคำกล่าว เขาก็ได้หมดสติลงทันที
แด่เธอผู้จากไป[2]
เสียงนาฬิกาดังขึ้น เขาค่อยสะยุงตั้งขึ้นก่อนที่จะเหล่มองไปที่ นาฬิกา
เขาลุกขึ้นจากตรงนั้นเดินลงมาจากชั้นสองสู่ชั้นหนึ่ง เขากวาดสายตามองรอบๆ ความเงียบสงบ ไม่มีแม้แต่ผู้คนที่อยู่ในบ้านของเขา
เขาปิปากพูดออกมาก่อนที่จะเดินตรงไปที่ครัวพร้อมเปิดตู้เย็นที่อยู่ด้านขวาของเขา
เขาปิดประตูตู้เย็น ก่อนที่จะขึ้นห้องของตน
เขาปิดโทรศัพท์ ก่อนที่จะใส่เสื้อแขนยาวทับเสื้อแขนสั้น เค เดินลงบันไดเพื่อที่จะไปห้องนั่งเล่น เหล่สายตาไปทางซ้ายจะเจอห้องนั่งเล่นทันที
𝚔
ไม่เห็นมีความสุขสักนิดใครบอกว่าอยู่กับครอบครัวแล้วมีความสุขกัน..
เขาพึมพำออกมา มองเพดานห้อง นั่งเล่นอยู่บนโซฟา ก่อนที่จะมีเสียงออดดังขึ้น
"แก๊ก" เสียงเปิดประตูก่อนที่จะตามด้วยเสียงฝีเท้าเดินเข้ามา
เธอนั่งข้างๆเค ก่อนที่จะยื่นอาหารสำเร็จรูปให้
𝚕
ทำไมนายถึงอยู่คนเดียงว่ะ
𝚕
ว่าแต่...นายลืมคนเก่าได้แล้วใช่ไหม
เธอลุกขึ้นจากที่นั่งก่อนที่จะเดินตรงไปที่ครัวพร้อมเปิดตู้เย็น
เธออุทานออกมาก่อนที่จะตะโกนถามเค
เค ตะโกนตอบกลับทันทีที่ได้คำถาม
เธอด่าออกมาก่อนที่จะเดินตรงไปที่เคและปิปากพูด
𝚕
เถอะน่าเดี๋ยวมึงก็ผอมจนเห็นกระดูกหรอก
เคตอบตกลงทันทีเธอจับข้อมือเคก่อนที่จะหยิบกระเป๋าเงินของตนและเดินตรงไปที่ประตู
เคตกใจเป็นอย่างมากไม่คิดไม่ฝันว่าจะเจอเขาที่นี่
เจยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนที่ตะมาจับไหล่เอว
𝙹
อะ...อ้าวขอโทษครับพอดีมือมันอยากจับ
เจพูดเสร็จก็ปล่อยมือจากไหล่เอวทันที
𝚕
ไม่มีอาหารในตู้เย็นเลยเนี่ยนะบ้ารึป่าว
เอวเดินไปจับผมผู้เป็นแม่พร้อมดึงหัว
ผู้เป็นแม่กรี๊ดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด
𝙹
นี่ปล่อยแม่กูเดี๋ยวนี้!!
เคจับไปที่ไหล่ขวาของเอวพร้อมสายหัว
สุดเสียงคำพูดนั้นเอวก็ปล่อยมือทันที
𝚕
ถ้ามีครั้งที่2มึงเจอกูแน่ยัยแก่
𝚕
อย่าเก่งค่ะ...หนูขอเตือน
ทั้งสองเดินหนีจากตรงนี้ก่อนที่จะมีเหตุอะไรเกิดขึ้น
𝚔
นี่!...ถึงเธอจะเป็นลูกของ"ทนาย"แต่อย่าไปทำอะไรแบบนี้เลยเราไม่มีหลักฐานำพอ
𝚕
ไม่พออีกหรอการทำร้ายร่างกายลูกเนี่ยคือไม่ใช่หลักฐาน
𝚕
ฉันจะเอาอันนี้แหละคือหลักฐาน
เธอจับหน้าผากตัวเองก่อนที่จะแสยะยิ้มชั่วร้ายออกมา
แด่เธอผู้จากไป[3]
สุดคำพิมพ์นั้น เอวปิดโทรศัพท์หยิงเสื้อแขนยาวก่อนที่จะรีบวิ่งไปหาเคคิดว่าเกิดเหตุร้ายแต่ที่ไหนได้
𝚔
ฉันลืมอาหารไว้ที่ร้านคาเฟ่อ่ะ
"ตึงๆๆ" เสียงก๊อกประตูดังสนั่นก่อนที่จะตามด้วยเสียงคนเรียก
𝚕
นายบอกว่าเรื่องด่วนคิดว่าโดนทำร้าย
𝚔
ฉันแค่ลืมอาหารไว้ที่คาเฟ่
เธออุทานออกมาอย่างผิดหวัง
𝚕
ว่าแต่นายไม่คิดจะมีแฟนเลยหรอ
เค ชะงักกับคำถาม ก่อนที่จะพูดตอบกลับ
𝚔
ยังไม่อยากเริ่มชีวิตใหม่
𝚕
นายไม่คิดจะหาข้าวให้ฉันกินรึไง
เค ก้มมองขนมก่อนที่จะมีคนมาเดินชน
𝚔
คุณครับ!..ผมเกิดหน้าคว่ำแล้วนะเนี่ย
เขาจับข้อมือเค ก่อนที่จะลูบข้อมือเบาๆ
เค ตอบเสียงแข็งพร้อมสบัดมือออก
𝚃
งั้นของที่คุณถืออยู่ผมจะจ่ายให้
𝚃
โถ่ๆๆ...อยู่กับลูกสาวฉันทั้งที่ก็ต้องดูแลหน่อย
𝚔
อ่า..ขอโทษที่เสียมารยาทด้วยครับ
บ้าน[𝙺]
|ณ เวลา 19:56 น.|
เอว เดินมาหาอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะตกใจอย่างสุดลึก
เขาจับไปที่ไหล่ซ้ายก่อนที่จะส่งยิ้มให้เค
เธอเดินกลับไปที่ตนมา สีหน้าหงุดหงิด
𝚕
ฉันหิวจะตายอยู่แล้วเร็วๆ
𝚃
ฉันชื่อ พี เรียก พี เฉยๆเถอะ
𝚃
/เมื่อกี้เรียกคุณงั้นหรอ../
𝚃
/เหมือนคู่แต่งงานใหม่เลย/
𝚕
นี่พ่อจะกลับตอนไหนงั้นหรอ
พี ยิ้มเจ้าเล่ห์จับไปที่คางเหมือนคิดอะไรสักอย่าง
𝚔
ดึกแล้วพีจะกลับเลยไหมครับ
𝚔
ว่าแต่เอาเหล้ามาจากไหนครับเนี่ย
𝚃
เธอหยิบมาจากกระเป๋าตัวเอง
เค เอียงคอเล็กน้อย
พี มองตามคอที่เอียงนั้นก่อนที่จะยิ้มออกมา
𝚔
คุณเมื่อไหร่จะกลับไม่มี พี
𝚔
ที่นอนสำรองก็ให้เอวไปแล้ว
เค เหลือบมองจากบันไดไปที่พีอย่างกังวล เขาคุยโทรศัพท์อยู่ที่ห้องนั่งเล่น เขาทำหน้าเข้มก่อนที่จะสบตากับเค สีหน้าเขาก็เปลี่ยนจากเข้มเป็นหวานซะงั้น
เขากดว่างสายก่อนที่จะเงยหน้ามองเคพร้อมยิ้มออกมา
เขาจุดไฟแช็คพร้อมสูบบุหรี่ก่อนที่จะหันมองเค
สุดเสียงคำพูด เสียงไอก็ดังขึ้น
พี ตกใจอย่างมาก เขาโยนบุหรี่ทิ้งทันทีก่อนที่จะไปดูอาการเค เขาโอบกอดคนที่กำลังจะล้ม อีกข้างจับเอวไว้ อีกข้างจับไปที่ใบหน้าอย่างกังวล
อยู่ๆเขาก็คำอะไรขึ้นกระทันหัน
𝚃
อืม..ถึงกับเปลี่ยนนิสัยเลยหรอ
𝚕
หนูไม่อยากทำให้เขาต้องเจ็บ
𝚃
พอดีผมคิดได้อะไรบ้างอย่าง
เขาปล่อยทันที ก่อนที่จะทิ้งกล้องบุหรี่ลงถังขยะ
𝚃
คุณไม่ชอบกลิ่นบุหรี่งั้นหรอ
𝚔
อ่า..คุณอย่าลืมขึ้นมานอนนะครับ
เค ขึ้นบันไดอย่างช้าๆ เขามองไปที่พี ก่อนที่จะโบกมือลา
เสียงเปิดประตูดังขึ้น พีเปิดก้าวเข้ามา
𝚃
เห้อ..เหมือนเลี้ยงลูก 2 คนเลยแหะ
เขาเอนตัวนอนอย่างช้าๆ มองหน้าเค จับไปที่เส้นผมข้างหน้าเบาๆ เคนอนตะแคงขวากอดผ้าห่มไว้
𝚃
นี่เจ้าหนูฉันไม่ผ้าห่มนะ
เค งัวเงีย ก่อนที่จะปล่อยผ่าห่มที่ตนกอดไว้
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
