ผิดพลาด 1/2

มิโน่

วันนี้เป็นวันเกิดผมเพื่อนรุ่นพี่ของผมเขาพามาเลี้ยงที่ ST ผับ วันนี้ไลลาแต่งตัวสวยมากแล้วก็เซ็กซี่สุดๆ จนผมอดใจไม่ไหวแอบเอาเปรียบเธอด้วยการสำรวจร่างกายไลลาผ่านสายตา ปกติไลลาไม่ค่อยแต่งตัวเซ็กซี่เท่าไรส่วนมากไลลาจะใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์เท่ๆ แต่ไม่ว่าไลลาจะใส่แบบไหนเธอก็สวยที่สุดสำหรับผม ผิดกับเฌอรีนรายนั่นชอบแต่งตัวเซ็กซี่ล่อเสือล่อตระเข้ ผมยืนยิ้มอยู่คนเดียวที่หน้ากระจกห้องน้ำเหมือนคนบ้าเลย ว่าไม... ผมขอตัวแยกออกมาเข้าห้องน้ำเพราะรู้สึกมึนๆ ดื่มหนักไปหน่อยผมกำลังเดินออกจากห้องน้ำเพื่อกลับไปหาเพื่อนๆ ที่โต๊ะ ก็มีผู้ชายสองคนกำลังหิ้วปีกผู้หญิงคนหนึ่งเดินผ่านหน้าผมไปทางบันไดหนีไฟ ผมจะไม่เข้าไปยุ้งเลย ถ้าผู้หญิงที่ไอ้พวกเหี้ยสองตัวนั้นมันหิ้วไปไม่ใช่เพื่อนผม เฌอรีน ผมรีบเดินตามพวกมันไป พวกมันพาเฌอรีนเข้าไปที่ประตูบันไดหนีไฟ ผมผลักประตูเข้าไปทันที ไอ้พวกเหี้ยสองตัวมันกำลังจะขืนใจเฌอรีน ไอ้คนแรกมันนั่งคร่อมตัวเฌอรีนไว้ส่วนไอ้คนที่สองมันกำลังพยายามจับขาเฌอรีนให้แยกออกจากกัน

“มึงทำเหี้ยไรว่ะ..สัส” ผมสถบคำหยาบออกมาอย่างเหลืออดพร้อมกับกระชากตัวไอ้คนที่นั่งคร่อมเฌอรีนออกแล้วปล่อยหมัดใส่หน้ามันทันทีแล้วผมก็หันไปถีบไอ้คนที่จับขาเฌอรีนจนมันกลิ้งตกบันได ผมหันกลับมากระชากคอไอ้คนที่โดยผมต่อยทีแรก ผมง้างหมัดขึ้นเตรียมจะซัดมันอีกรอบ

“ผมขอโทษพี่...ปล่อยผมไปเถอะ” มันรีบยกมือไหว้ผมพะงาบๆ แต่ผมไม่สนคำขอของมันหรอกผมปล่อยหมัดหนักๆ ใส่ปากมันทันที ผมเตรียมจะซ้ำอีกรอบ

“มิโน่” เสียงเฌอรีนเรียก ทำให้ผมเผลอหันไปมองตามเสียงเรียก มันอาศัยจังหวะนั้นวิ่งหนีออกไปทันที ส่วนไอ้คนที่ผมถีบตกบันไดไม่เห็นมันอยู่ตรงนั้นแล้ว ผมรีบซุดตัวนั่งลงเข้าไปดูเฌอรีน

“แกเป็นไงบ้างเฌอรีน” สีหน้าเฌอรีนดูไม่ค่อยดีเลย ทั้งหน้าทั้งตัวของเฌอรีนแดงเถือกเหมือนลูกตำลึงสุกไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหล้ารึเพราะของอย่างอื่น เสื้อสายเดี่ยวก็หลุดหลุยจนเห็นบราปีกนกที่เธอใส่ปกปิดหน้าอกไว้

ผมค่อยๆ พยุงเฌอรีนให้ลุกขึ้นแต่จู่ๆ เฌอรีนก็เขามากอดผมไว้แน่น

“เฌอรีน...แกไหวไม” ผมดันตัวเฌอรีนออกห่างเล็กน้อยเพื่อให้ดูหน้าเธอได้ถนัด

“มิโน่..ฉัน..ร้อน..” เสียงของเฌอรีนค่อนข้างแหบพร่า

“นี่แกโดนมอมยาหรอ” มือเฌอรีนเริ่มอยู่ไม่สุขลูบไล้หน้าอกผมเล่น ไล่ลงมาที่หน้าท้องแล้วก็เลื่อนลงต่ำไปอีก

“เดียวฉันจะพาเธอกลับไปที่โต๊ะ” ผมขบกรามแน่น เธอเล่นเล้าโล้มผมแบบนี้ใครมันจะไปทนไหวว่ะ ต้องรีบพาเฌอรีนออกไปให้เร็วที่สุดก่อนที่ผมจะไม่มีสติพาเธอออกไป

“ไม่ไป...อยู่กับฉันก่อนนะ..มิโน่” สีหน้าของเฌอรีนแสดงออกชัดเจนว่าเธอต้องการอะไร ไม่ได้นะท่องไว้มิโน่ท่องไว้...ผมจับมือเฌอรีนแล้วออกแรงดึงให้เธอเดินตามแต่เธอกลับกระชากตัวผมเข้าหาเธอแทน แรงเยอะจังว่ะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

บาดตา บาดใจ

บทต่อไป

ผิดพลาด 2/2

