๑๒

🥀🌹🥀
ตัวตนของโรซามีเพียงพวกแวมไพร์ที่รู้ริชาร์ดจึงส่งตัวเธอเข้าไปเรียนในเมืองฝั่งมนุษย์เพื่อความปลอดภัยของเธอ..และพยายามแฝงตัวเพื่อปกป้องเธออย่างลับๆ
NovelToon
คฤหาสน์ตระกูลการ์ริส
ซีเลีย£
ซีเลีย£
ท่านมีอะไรจะพูดกับข้า..ก็พูดกับข้าด้านนอกก็ได้ไม่จำเป็นให้ข้ามาที่คฤหาสน์ของท่าน
อาร์วิน◇
อาร์วิน◇
ข้าก็แค่ไม่อยากให้คนอื่นได้ยินที่เราคุยกันไง
ซีเลีย£
ซีเลีย£
ท่านมีอะไรว่ามาเถอะ..
อาร์วิน◇
อาร์วิน◇
ข้าอยากให้เจ้าพาเพื่อนของเจ้ามางานเลี้ยงเต้นรำของข้ากับโรเวน่า..
ซีเลีย£
ซีเลีย£
แค่นี้เหรอ..ถ้าแค่นี้ท่านไม่จำเป็นต้องเชิญข้ามาคฤหาสน์ของท่านก็ได้
ซีเลีย£
ซีเลีย£
ท่านอยากจะทำอะไรกันแน่..
อาร์วิน◇
อาร์วิน◇
สุภาพบุรุษมีคู่หมั้นอย่างข้าจะต้องการอะไรจากเจ้าอีกล่ะ..
ซีเลีย£
ซีเลีย£
(ก็จริงที่เขาพูด..อาร์วินเป็นคนที่สุภาพบุรุษอยู่พอตัวจะทำอะไรก็มีกฎมีระเบียบตลอด..แต่ทำไมจู่ๆเขาถึง)
ซีเลีย£
ซีเลีย£
เช่นนั้นทำไมข้าต้องพาเพื่อนข้ามาด้วย
ซีเลีย£
ซีเลีย£
ท่านมีอะไรแอบแฝงรึเปล่า..
อาร์วิน◇
อาร์วิน◇
เพื่อนของเจ้าเพิ่งออกจากที่แคบสู่โลกกว้างไม่ใช่เหรอ..
ซีเลีย£
ซีเลีย£
ก็จริงอย่างที่ท่านพูด..
ซีเลีย£
ซีเลีย£
(ทั้งๆที่เขาก็รู้ว่าโรซาเป็นอะไร)
อาร์วิน◇
อาร์วิน◇
มิเช่นนั้นเจ้าก็ลองพานางมาเรียนรู้อะไรใหม่ๆในคฤหาสน์ของข้าบ้างเป็นไง
ซีเลีย£
ซีเลีย£
คฤหาสน์ของท่านก็คือคฤหาสน์ของท่านพ่อของข้า...ไม่ใช่เหรอ
อาร์วิน◇
อาร์วิน◇
เรื่องเช่นนั้นเจ้ายังยึดติดอยู่อีกเหรอ..!?
ซีเลีย£
ซีเลีย£
ท่าน..!!?
ซีเลีย£
ซีเลีย£
ช่างเถอะ..ในเมื่อท่านเชิญงั้นข้าก็คงจะเสียมารยาทกับท่านไม่ได้สินะ
ซีเลีย£
ซีเลีย£
ก็ได้....แล้วจัดงานขึ้นเมื่อไหร่
อาร์วิน◇
อาร์วิน◇
เอาไว้ข้าจะส่งการ์ดเชิญไปให้เจ้าก็แล้วกัน..
ซีเลีย£
ซีเลีย£
/มองอาร์วิน
อาร์วิน◇
อาร์วิน◇
/มองซีเลีย
ทั้งสองมองตาคลับคล้ายแฝงความรู้สึกแต่กลับไร้ความรู้สึก
ตัด
ฝั่งโรซามอร์แกน
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
ท่านจะพาข้าไปไหน!?...
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
/แขนยังคล้องคอมอร์แกนพลางถามขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นๆเล็กน้อย
มอร์แกน£
มอร์แกน£
เมื่อกี้นี้เจ้าไม่เห็นสายตากระหายเลือดของพวกมันที่จ้องเจ้าเหรอ..ก็หนีจากพวกมันไง.. /ยังอุ้มตัวโรซา
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
แล้วทำไมท่านถึงไม่โกรธข้าล่ะ..ปกติท่านจะอารมณ์ร้อนโกรธข้าไม่พอใจข้า ไม่ใช่เหรอ..!?
มอร์แกน£
มอร์แกน£
เรื่องนั้นถ้าเจ้ายังถามอีกข้าจะโยนเจ้าทิ้งให้ไอ้พวกชั้นต่ำนั่นกินเจ้าซะ!!!
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
/น้ำตาเอ่อล้นออกมา
มอร์แกน£
มอร์แกน£
นี่เจ้า..!!?😯😳
มอร์แกน£
มอร์แกน£
เจ้าจะร้องทำไมกัน..!!? /พูดพลางหันหน้าหลบหน้าโรซา ค่อยๆวางตัวโรซา
ขณะที่เขากำลังอุ้มเธอเดินอยู่นั้นจู่ๆน้ำตาของโรซาเอ่อล้นโดนลมพัดดันไปโดนเข้ากับแก้มของมอร์แกน
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
เมื่อกี้นี้จู่ๆท่านก็คว้าตัวข้าแล้วก็อุ้มข้ามากระทันหัน..ข้าตกใจแทบแย่แถมกลัวอีกต่างหาก
มอร์แกน£
มอร์แกน£
กลัวเหรอ!!?..
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
ก็ข้ากลัวว่าท่าน..จะทำร้ายข้าด้วย.. /น้ำตาซึม
มอร์แกน£
มอร์แกน£
หึ...ทำร้ายเจ้าเหรอ..เพ้อเจ้อ..
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
หืม..!?
มอร์แกน£
มอร์แกน£
ก็..
ตัดย้อนกลับไป
เบนสัน£
เบนสัน£
ถ้าหากเจ้าอยากให้ข้าเลิกยุ่งกับนางเจ้าก็อยู่ใกล้ๆนางไว้สิ..
มอร์แกน£
มอร์แกน£
ท่านพูดจริงเหรอ..!?
เบนสัน£
เบนสัน£
อือ..
มอร์แกน£
มอร์แกน£
ได้..
เบนสัน£
เบนสัน£
ทั้งๆที่เจ้าเกลียดนางเนี่ยนะ..
มอร์แกน£
มอร์แกน£
ในเมื่อมันจะทำให้ท่านไม่ต้องอยู่ใกล้นางข้าก็จะทำ...
มอร์แกน£
มอร์แกน£
ท่านก็รู้ดี...ว่าพวกมนุษย์ไว้ใจไม่ได้เช่นนั้นข้าพยายามจะอยู่ให้ห่างจากนางแต่อยู่ในสายตาข้า
เบนสัน£
เบนสัน£
ดี...เข้าใจก็ดี..😏
ตัดกลับ
มอร์แกน£
มอร์แกน£
/หลบหน้าโรซาไม่มอง
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
ท่านเป็นอะไรไป..
มอร์แกน£
มอร์แกน£
ไม่ต้องสนใจข้า..!!
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
😮
มอร์แกน£
มอร์แกน£
/กำมือแน่นพยายามข่มอารมณ์ตัวเองไว้
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
/ค่อยๆยื่นมือไปจับที่มือมอร์แกน
มอร์แกน£
มอร์แกน£
เจ้า...!?
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
ข้าก็แค่อยากรู้ว่าท่านเป็นอะไรรึเปล่า..
มอร์แกน£
มอร์แกน£
/คลายมือที่กำออกดึงโรซาเข้ามากอด
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
ท่าน...!!?😯
มอร์แกน£
มอร์แกน£
อย่าจากข้าไปเลยนะ..!!😔
มอร์แกน£
มอร์แกน£
น้องสาวข้า..ก็เคยจากข้าไปแล้ว.. /พูดพลางกอดโรซาแน่นขึ้น
ดูเหมือนว่ามอร์แกนจะแพ้ให้กับน้ำตาของโรซาและทำให้เขานึกถึงน้องสาวของเขาที่จากไปด้วยเช่นกัน
เพราะน้องสาวของเขามักจะเข้ามากอดออดอ้อนเขาเสมอและมักจะร้องไห้งอแงเวลาที่เจ็บปวด
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
/ยกแขนขึ้นโอบกอดกลับ
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
ท่านช่วยเล่าเรื่องน้องสาวของท่านให้ข้าฟังได้ไหม..
มอร์แกน£
มอร์แกน£
/ปล่อยกอด
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
ท่าน....ข้าคงทำให้ท่านไม่สบายใจงั้นไม่เป็นไรหรอก
มอร์แกน£
มอร์แกน£
ไม่หรอก...ข้าน่ะจดจำเรื่องราวดีๆของน้องสาวข้าเสมอ..
มอร์แกน£
มอร์แกน£
เจ้าอยากจะฟังจริงๆเหรอ..
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
อื้ม..../พยักหน้าเบาๆ
มอร์แกน£
มอร์แกน£
ข้ากับน้องสาวเรามีกันแค่สองคนเพราะพ่อแม่ของพวกเราทิ้งเราไว้ที่หน้าร้านซองจดหมายแห่งหนึ่ง
โชคดีและไม่ดีด้วยเช่นกันที่เจ้าของร้านรับพวกเราเลี้ยงและดูแล
เพราะเป็นร้านซองจดหมายน้องสาวของข้าจึงชอบเขียนจดหมายส่งหาข้าขณะที่ข้าทำงานอยู่อีกที่หนึ่ง
หลังจากที่เจ้าของร้านรับเราเลี้ยงดูจนเราโตพอที่จะดูแลตัวเองได้..เขาก็จากไปเพราะมนุษย์ที่มาบุกในตอนนั้น
เจ้าของร้านซองจดหมายก็เป็นมนุษย์เช่นกัน
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
😧
มอร์แกน£
มอร์แกน£
เขารู้ดีว่าพวกเราไม่ใช่มนุษย์แต่ก็ยังเลี้ยงดูพวกเราอย่างดีเหมือนกับพวกเราเป็นมนุษย์เหมือนเขา
พอพวกมนุษย์ด้วยกันรู้เข้าเขาก็พยายามหาที่ซ่อนให้เราเพื่อจะมีชีวิตอยู่ต่อไป...เขาในตอนนั้นขวางทางพวกนั้นไว้ไม่ให้มาฆ่าเรา
สุดท้ายเขาก็จากไปเพราะไม่ฟังคำสั่งจากมนุษย์ด้วยกันเอง
ทั้งๆที่เขาไม่ได้ผิดอะไร..
มอร์แกน£
มอร์แกน£
ข้าในตอนนั้นพยายามพาน้องสาวหนี
มอร์แกน£
มอร์แกน£
แต่น้องสาวข้ามีจิตใจผูกพันธ์กับมนุษย์ผู้นั้นมากนางอยากเก็บของดูต่างหน้าเอาไว้เป็นความทรงจำ
มอร์แกน£
มอร์แกน£
นางจึงวิ่งกลับไปที่นั้นอีกครั้งเพื่อจะเก็บซองจดหมายของมนุษย์ผู้นั้น..
มอร์แกน£
มอร์แกน£
ข้าจึงต้องรีบวิ่งตามนางกลับไปด้วยเช่นกัน
มอร์แกน£
มอร์แกน£
ขณะที่เราทั้งสองอยู่ที่นั้น..สิ่งที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นก็เกิดขึ้น..
มอร์แกน£
มอร์แกน£
จู่ๆมีพวกมนุษย์ที่เดินตรวจพบเข้า..
มอร์แกน£
มอร์แกน£
ก็เข้ามาโจมตีทำร้ายเราทั้งสอง..มันใช้ปืนขนาดเล็กยิงมาที่ข้า..
มอร์แกน£
มอร์แกน£
แต่น้องสาวข้ากลับมาขวางรับกระสุนนั้นไว้แทนข้า..
มอร์แกน£
มอร์แกน£
กระสุนนั่นยิงเข้ามาที่อกข้างซ้ายทะลุเข้าขั้วหัวใจ..ของน้องข้า
มอร์แกน£
มอร์แกน£
ข้าในตอนนั้นโกรธเป็นอย่างมากจนพลั้งมือฆ่าพวกนั้นไป
มอร์แกน£
มอร์แกน£
ก่อนน้องสาวข้าจะจากข้าไป..นางยิ้มให้กับข้าพร้อมกับน้ำตา
มอร์แกน£
มอร์แกน£
นางจากข้าไปต่อหน้าต่อตาข้า..
มอร์แกน£
มอร์แกน£
ข้าในตอนนั้นแทบจะขาดใจตายเลยด้วยซ้ำ
และหลังจากนั้นไม่นานข้าก็เจอเข้ากับริชาร์ดที่ชวนข้าเข้าไปอยู่ในตระกูลของเขา
มอร์แกนเล่าเรื่อง..ไปมือของเขาก็สั่นเครือ
มอร์แกนเล่าเรื่องราวของเขาพร้อมกับความขุ่นเคืองในใจที่ไม่อาจให้อภัยกับพวกมนุษย์ได้
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
ถึงอย่างไรก็ตามใช่ว่ามนุษย์จะเลวร้ายไปซะทุกคนนะ
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
ข้าหวังว่าท่านจะปล่อยวางลงบ้าง
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
เพราะยังไงตอนนี้แวมไพร์กับมนุษย์ไม่มีการก้าวก่ายกันแล้ว..
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
และแทบจะไม่มีความบาดหมางกันแล้วด้วยซ้ำ
มอร์แกน£
มอร์แกน£
ข้าเข้าใจแล้ว..
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
แล้วที่ท่านกอดข้าเมื่อครู่นี้ล่ะ..
มอร์แกน£
มอร์แกน£
เจ้าอย่าคิดมาก...ข้าแค่เห็นสีหน้าแววตาของเจ้าเหมือนกับน้องสาวของข้า
มอร์แกน£
มอร์แกน£
ข้าเลยอดไม่ที่จะกอดเจ้า..
มอร์แกน£
มอร์แกน£
ข้าก็แค่เห็นเจ้าเป็นน้องสาวของข้าก็เท่านั้นเอง..
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
เช่นนั้นแสดงว่าท่านก็ยอมรับแล้วใช่ไหม
มอร์แกน£
มอร์แกน£
อะไร..!!?
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
ก็ยอมรับที่ว่าข้าคือน้องสาวของท่าน..
มอร์แกน£
มอร์แกน£
อืม../หลบหน้าหลบตา
โรซา🌹น.อ
โรซา🌹น.อ
แล้วที่ท่านโกรธแล้วก็ขึ้นเสียงโมโหใส่ข้าล่ะ..
มอร์แกน£
มอร์แกน£
ขอโทษก็แล้วกัน..
มอร์แกนในตอนนี้ปมในใจของเขาก็คลายลงบางแล้ว..
และโรซาในสายตาของเขาในตอนนี้เป็นเหมือนน้องสาวสุดหวงของเขาไปแล้ว
🎬

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!