กุญแจแห่งรัก ภาค 1 คำตอบ

ณ บ้านของดวงเดือน

ดวงเดือน ซึ่งเป็นมารดาของ เพทาย

ดาวฟ้า

ป้าดวงเดือนออกไปตลาดอยู่ เจ้าเข้าไปได้ //ยิ้ม

ดาวฟ้า

เดี๋ยวข้าจักดูต้นทางให้หนา

พิมพ์อัปสร

ข้าขอบน้ำใจเจ้ามาก //ยิ้ม

พิมพ์อัปสร

//เดินเข้าไป

เพทาย กำลังนอนอยู่...

...

พิมพ์อัปสร

พี่เป็นอย่างไรบ้างเจ้าค่ะ //จับมือ

เพทาย

น้องพิมพ์มาได้เยี่ยงไร //จับหน้า

พิมพ์อัปสร

น้องมากับดาวฟ้าเจ้าค่ะ ข้าถามขุนพี่อยู่นะเจ้าค่ะ

เพทาย

พี่ไม่เป็นอันใดดอก

พิมพ์อัปสร

ขุนพ่อก็ทำเกินเหตุ พี่ทั้งโดนอะไรมาบ้าง ก็หามีตาดูไม่ //หน้าเครียด

เพทาย

พี่มิเป็นไร ขอแค่พี่ไม่ตายจากน้องพี่ก็ปลื้มแล้ว //ยิ้ม

พิมพ์อัปสร

//ตีแขน

เพทาย

โอ้ย! พี่เจ็บหนา //ยิ้ม

พิมพ์อัปสร

น้องขอโทษนะเจ้าค่ะ น้องลืมตัว //ไหว้

พิมพ์อัปสร

ใครให้พูดเรื่องตายเองล่ะ //เขิน

เพทาย

พี่ไม่เจ็บกงนั้นดอก

พิมพ์อัปสร

พี่เจ็บกงไหนบ้างหรือ //มองทั่วร่างกาย

เพทาย

พี่เจ็บกงนี้ //ชี้ปาก

พิมพ์อัปสร

กงไหนนะเจ้าค่ะ

เพทาย

หากเจ้ามองไม่เห็นเข้ามาดูใกล้ๆเถิด //จับมาจูบ

...

พิมพ์อัปสร

นี่! หากใครมาเห็นเข้าจักดูไม่ดีนะเจ้าค่ะ //เขินอาย

เพทาย

หามีใครไม่ หากเห็นก็มิเป็นกระไร //ยิ้ม

พิมพ์อัปสร

แต่พี่จักเดือดร้อนนะเจ้าค่ะ //เครียด

เพทาย

พี่มิเป็นกระไรดอก ถึงพี่เจ็บมากน้อยแค่ไหน หากเห็นหน้าเจ้าพี่ก็หายปลิดทิ้ง //ยื่นหน้าเข้าใกล้

พิมพ์อัปสร

//ผลักออก

พิมพ์อัปสร

พอเลยนะเจ้าค่ะ น้องรู้ว่าพี่เจ็บมากแค่ไหน

ก่อนหน้า มีโจรขึ้นบ้านเข้าไปในห้องของ เจ้าพระยาสรศักดิ์ จึงทำให้ท่านบาดเจ็บเนื่องจากมีการต่อสู้กัน และโจรก็กระโดดหน้าต่างออก ทำให้เจ้าพระยาจึงตะโกนให้เพทายไปจัดการโจรเสีย แต่หารู้ไม่ว่าโจรคือใคร เพราะโจรมีฝีมืออันเก่งกล้า เพทายจึงพ่ายกลับมาและบาดเจ็บ และโดนเจ้าพระยาสรศักดิ์ เอ็ดสักพัก จึงลงโทษ "เหตุจาก คิดว่าเพทายเป็นคนร่วมมือกับโจร เพราะว่า สิ่งที่โจรเอาไปนั้นเป็นของที่รับมาจากขุนหลวงเอาไว้ให้เพทายเอง แต่เจ้าพระยาไม่ให้ จักเก็บไว้ให้ลูกชาย จึงคิดว่าเป็นเพทายที่ให้คนมาขโมยมันไป

เพทาย

ช่างเถิดรู้แค่เพีบงว่าพี่รักเจ้ามากแค่ไหน //ยิ้ม

พิมพ์อัปสร

แต่..

เพทาย

แม่ของพี่น่าจักกำลังมาถึง เจ้ารีบไปเถิด พี่หายดีเดี๋ยวพี่ส่งคนไปบอก //หอมแก้ม

พิมพ์อัปสร

เจ้าค่ะ

พิมพ์อัปสร

ข้าลานะเจ้าคะ

เพทาย

ขอรับ

พิมพ์อัปสร

//เดินออก

พิมพ์อัปสร

ดาวฟ้า ไปกัน //เรียก

ดาวฟ้า

ประเดี๋ยวข้าต้องไปหาแม่บัว ป่านนี้คงอาระวาดหนักเลย //ยิ้ม

ดาวฟ้า

งั้นข้าลากันกงนี้เลย //จับมือ

พิมพ์อัปสร

งั้นไว้เราค่อยเจอกันนะ

เวลาผ่านไป 10 นาที

ดวงเดือน

มาแล้วลูก //เดินเข้ามาหา

เพทาย

ขอรับ //ยิ้มกว้าง

ดวงเดือน

เหตุใดวันนี้ดูมีความสุข กำลังหายใช่หรือไม่ //หยิบซองยา

ดวงเดือน

เมื่อเช้ายังบอกว่าเจ็บหนักอยู่เลยหนา //ยิ้ม

เพทาย

//ยิ้ม

ดวงเดือน

เจ้าจักยิ้มกระไร คงหายดีแล้วใช่หรือไม่

เพทาย

ขอรับลูกมีความสุขมาก //หอมแก้มแม่

ดวงเดือน

ดีแล้วล่ะ //ตามองไปเห็นดอกมะลิที่ล่วงอยู่

เพทาย

ลูกอยากกินข้าวขอรับ

ดวงเดือน

ประเดี๋ยวก่อน แม่จักถามว่ามีใครมาหาลูกหรือไม่

เพทาย

เอ่อ ไม่มีขอรับ //อมยิ้ม

ดวงเดือน

อย่าโกหกแม่เลย //เดินไปหยิบดอกมะลิ

เพทาย

พิมพ์อัปสรมาที่นี่ขอรับ //ยิ้ม

เพทาย

แค่เห็นหน้านาง ลูกก็มีความสุขแล้วขอรับ

ดวงเดือน

//ตกใจ

ดวงเดือน

เหตุใด ลูกรักนางหรือ //น้ำตาคลอ

เพทาย

ขอรับลูกรักนาง นางก็รักลูกนะขุนแม่ //ยิ้ม

ดวงเดือน

แต่นาง...

เพทาย

ข้ารู้ แต่ลูกรักนางจริงๆ ถึงพ่อของนางจักไม่พอใจในตัวลูก

เพทาย

ขุนแม่วางใจเถิด ลูกจักทำให้ดีกว่านี้ขอรับ //เดินไปนอน

ดวงเดือน

ไม่ได้ //โกรธ

เพทาย

ลูกบอกแล้วว่าไม่ต้องห่วงลูก ลูกเอาตัวรอดได้

ดวงเดือน

(ไม่ใช่ว่าแม่ไม่...หากสิ่งแม่จะห้ามเจ้ามันถูก แม่ก็จักทำ เพราะคนที่ลูกรักนั้น..เป็น...น้องสาวแท้ๆของลูกเอง)

ดวงเดือน

แม่บอกว่าไม่ก็คือไม่ //เดินหนี

..................

อาจารย์ปรีญา

วันนี้พอไว้แค่นี้นะคะ

อาจารย์ปรีญา

ค่อยต่ออีกวันพรุ่งนี้

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ