ผู้เย่อหยิ่ง วุ่นวาย

หนิงหนิง

เฮ้อเช้าวันจันทร์ที่หน้าเบื่อ

หนิงหนิง

ที่เราต้องเรียนอีกแล้วหรอเนี่ยโห่เหนื่อยนะเนี่ย

หนิงหนิง

ชีวิตผมต้องเตรียมเข้ามหาลัยเพราะว่าพ่อแม่คาดหวังผลมาเยอะผมต้องให้พ่อแม่ภูมิใจ

หนิงหนิง

เหนื่อยแค่ไหนต้อง สู้...โว้ย....

เซ็น

ตอนนี้ผมอยู่ที่มหาวิทยาลัยผมกำลังเดินไปเรื่อยๆเพื่อจะหาคณะที่ตัวเองต้องการแล้วผมก็เจอคนๆนึงที่คล้ายกันว่าจะเป็นเพื่อนผมก็เลยเดินเข้าไป

เซ็น

นาย

เซ็น

หนิงหนิงป่ะ

หนิงหนิง

ผมเดินเข้ามหาวิทยาลัยที่แม่มาส่งผมมหาลัยนี้ก็ใหญ่เหมือนกันนะเนี่ย

หนิงหนิง

อยู่ๆก็มีใครมาทักผม

หนิงหนิง

ใช่ผมหนิงหนิง

เซ็น

นี่นายจำเราไม่ได้หรอเราเซ็นไง

เซ็น

ที่เรียนประถมด้วยกันน่ะ

หนิงหนิง

ฮ่าๆๆๆเอิ่มผมมันก็นานแล้วประถมผมก็ลืม

เซ็น

มันก็จริงนะ

เซ็น

แต่เหมือนกันทำไมผมถึงจำนายได้

หนิงหนิง

นายหน้าจะความจำดีนะ

เซ็น

นายเรียนคณะอะไรล่ะ

หนิงหนิง

น่าจะบริหารมั้ง

เซ็น

ผมจำได้นายเรียนเก่งมากเลยนะ

หนิงหนิง

ก็เรียนพอได้แหละ

เซ็น

เราเรียนคณะเดียวกันเลยนะ

หนิงหนิง

(คิดในใจ)เซ็นผมก็เกือบลืมไปแล้วว่าเขาเป็นเพื่อนสมัยประถมเพราะเขาก็ช่วยเหลือผมมาตลอดแล้วผมจะเกิดปัญหาอะไรผมก็คิดว่าเขาเป็นเพื่อนที่ดีมากเลยทำไมผมถึงลืมเขาได้นะ

เซ็น

หนิงหนิงนายอยู่ๆทำไมถึงเหม่อเป็นอะไรหรือเปล่า

หนิงหนิง

เปล่าไม่เป็นไร แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะ

เซ็น

งั้นเราเข้าเรียนกันดีกว่าเนาะจะถึงเวลาแล้ว

หนิงหนิง

ถึงเวลาเรียนแล้วหรอเร็วจัง

เซ็น

นายนี่นาฉลาดแต่ขี้เกียจเรียนเหมือนเดิมแต่ก็ตั้งใจเรียนมาตลอดให้มันแปลกเหมือนกันนั่นแหละ

หนิงหนิง

มาถึงได้ก็ว่าเราแปลกกันเรายังไม่เรียนเลยนะเนี่ย

เซ็น

มันก็จริง

ชาอึน

ตรงนั้นน่ะจะคุยอะไรกันนักหนารีบเข้าเรียนเลย

หนิงหนิง

(คิดในใจ)เขาเป็นใครทำไมเขาถึงเสียงดังเหมือนมาเฟียที่ไหนมันไม่รู้น่ากลัว"นักเรียนป่ะเนี่ย"

เซ็น

ผมแค่คุยกันเองคุณเป็นใครมายุ่งอะไรด้วยนี่

ชาอึน

น่ารำคาญ

ชาอึน

พูดอะไรกันนักล่าน่ารำคาญเหมือนไม่ได้เจอกันร้อยชาติพันชาติ

หนิงหนิง

(กระซิบ)อะไรแค่พูดกันเองนะ

เซ็น

หนิงไม่ต้องไปกลัวมันแค่วางกล้ามไปงั้นแหละทำตัวเป็นขวางโลก

ชาอึน

พูดอย่างนี้ก็สวยสิครับหน้าอ่อน

เซ็น

ว่าใครหน้าอ่อน

ชาอึน

นายไงหน้าละอ่อน

หนิงหนิง

อย่าตีกันเลยนะ

ชาอึน

ถ้าเรียนก็เงียบๆคราวหลังไม่มีใครมาทนรำคาญ

เซ็น

ครับใหญ่มาจากไหน ใหญ่เท่าตึกป่ะ

ชาอึน

อย่ากวนxีน

เซ็น

ผมเปล่านะ

หนิงหนิง

เลิกเถียงกันเถอะนะ

อาจารย์จิน

นักศึกษาครับเสียงดังกันไปแล้วนะจะเรียนกันหรือเปล่าถ้าไม่เรียนก็ออกไป

อาจารย์จิน

งั้นพอแค่นี้นะครับเราก็ที่ผมสอนไปก็ไปทบทวนนะครับ

เซ็น

เฮ้อเลิกเรียนซะทีหงุดหงิดชะมัดไอ้หมอนั่นมันเป็นใครทำตัวใหญ่อีโก้สูงมากๆ

หนิงหนิง

ก็เราพูดเสียงดังเขาอาจารย์ยังบอกว่าเราเสียงดังกันเลยเราก็พูดคุยกันมากเกินเกินไปเขารำคาญเราก็ถูกแล้ว

เซ็น

ควรใช้คำพูดที่มันฟังลื่นหูกว่านี้ป่ะทำตัวมาโอ้โหไม่เป็นมิตรเอาซะเลย

หนิงหนิง

อยู่ๆเพื่อนผมก็ล้มลงไป

หนิงหนิง

เซ็น!!!!

เซ็น

โอ๊ยใครชนวะ

ชาอึน

โทษทีครับมองไม่เห็นน่ะ

เซ็น

แน่ใจว่ามองไม่เห็นตั้งใจหรือเปล่า

ชาอึน

ก็ผมมองไม่เห็นคุณฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรอครับ

หนิงหนิง

(กระซิบ)รีบไปกันเถอะเซ็นคนแบบนี้หาเรื่องแล้วเขาไม่จบแน่

เซ็น

เออเออไปก็ได้

ชาอึน

จะไปไหนหรอครับเรายังไม่ได้ทำความรู้จักกันเลยชื่ออะไรหรอ

เซ็น

โทษทีนะครับผมไม่อยากรู้จักคุณ

ชาอึน

ผมไม่ได้ถามคุณซะหน่อยผมถามเพื่อนคุณชื่ออะไรหรอครับ

หนิงหนิง

เออ.....คือ...ผมไปก่อนนะครับ!!!!!

หนิงหนิง

ผมรีบลากเซ็นมาอย่างเร็วผมว่ามันไม่จบแน่ถ้าเจอคนแบบนี้ว่าเซ็นก็จะต่อปากต่อคำขอไปอีกยาวแน่ผมดูทรงแล้วจะไม่มีใครยอมใครแน่ๆผมต้องรีบลากออกมาจากตรงนั้น

ชาอึน

คิดว่าแน่

เซ็น

เฮ้อไหนรีบพาฉันออกมาทำไมเนี่ยฉันยังไม่ตอบปากต่อคำมันจบเลยมันคิดว่ามันเป็นใครแหมทำเป็นรำคาญเราก็อยากมาทำความรู้จักคนรำคาญกันแล้วไม่อยากรู้จักชื่อ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ