รูมเมทผมเป็นหนุ่มฮอต 4

ต่อ

. . . . . . . . . . . . . . . . .

คิริน (นายเอก)

คือว่า...

คิริน (นายเอก)

//เล่า...

เมื่อตอนที่นอ.อายุ 8 ขวบเคยมีพี่สาวคนนึงเขามาเล่นไวโอลินที่ร้านอาหารแถวบ้านนอ. แล้ววันนึงนอ.บังเอิญไปได้ยินตอนที่เธอคนนั้นเล่นแล้วก็ชอบมันมาก แต่นอ.ไม่มีเงินที่จะเข้าร้านอาหารเพราะลุงกับป้าที่รับเลี้ยงนอ.ไม่ได้ให้เงินติดตัวเลยแม้แต่นิดเดียวนอ.เลยต้องฟังอยู่ข้างนอกร้านเพราะร้านอาหารถ้าเข้าไปนั่งเฉยๆโดยไม่สั่งอาหารก็จะถูกไล่ออกมา

นอ.ไปดูเธอแทบทุกวันจนวันหนึ่งเธอก็เข้ามาทักแล้วชวนเข้าไปนั่งในร้านแล้วเธอก็ได้เลี้ยงข้าวนอ. เธอบอกว่าเห็นนอ.มาดูทุกวันแต่ไม่เข้ามาในร้านพอรู้ว่านอ.ไม่มีเงินเธอเลยเลี้ยงข้าวนอ. และเมื่อเธอรู้ว่านอ.ชอบที่เธอเล่นไวโอลินเธอเลยสอนนอ.เล่นตั้งแต่ตอนนั้น แต่หลังจากผ่านไป 1 ปีเธอก็ออกจากเมืองที่นอ.อยู่เพื่อไปทำงานในตัวเมือง แล้วก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย

คิริน (นายเอก)

เธอเป็นคนที่สอนให้ฉันเล่นไวโอลินน่ะ

คิริน (นายเอก)

ฉันหวังว่าถ้าเข้ามาในตัวเมืองสักวันอาจได้เจอกับพี่สาวอีกครั้งก็ได้//ยิ้มเศร้าๆ

โนอาห์ (พระเอก)

นายอยากเจอเธอมากเลยหรอ

คิริน (นายเอก)

อืม เพราะตอนนั้นฉันยังไม่มีมือถือเลยไม่รู้จะติดต่อกับพี่สาวยังไง

คิริน (นายเอก)

พี่สาวบอกว่าถ้าเกิดมีโอกาสเข้ามาในตัวเมืองลองมาหาเธอที่ร้านอาหารVindouxก็ได้น่ะ

*ชื่อร้านเป็นชื่อที่สมมุติขึ้น*

โนอาห์ (พระเอก)

อืม ร้านนั้นค่อนข้างอยู่ไกลจากที่นี่นะ

โนอาห์ (พระเอก)

ไว้วันไหนฉันจะพาไปละกัน

คิริน (นายเอก)

จริงหรอ!! ขอบคุณมากนะ ขอบคุณจริงๆ//ยิ้มด้วยความดีใจ

โนอาห์ (พระเอก)

นายดูรักเธอคนนั้นมากนะ

คิริน (นายเอก)

เธอเป็นเหมือนพี่สาวแท้ๆของฉันเลยน่ะ

คิริน (นายเอก)

เพราะหลังจากที่พ่อกับแม่จากไปก็ไม่มีใครอยากคุยหรือเล่นกับฉันทั้งลุงกับป้าหรือแม้แต่เพื่อนที่รร.

คิริน (นายเอก)

มันทำให้ฉันเศร้ามาก แต่พอได้เจอกับพี่สาวทุกอย่างก็เริ่มดีขึ้น

คิริน (นายเอก)

พี่สาวคอยดูแลฉันและทำให้ฉันได้รู้จักคนที่ใจดีมากมายเลย//ยิ้ม

โนอาห์ (พระเอก)

แต่ว่าเธอก็เป็นคนดีมากเลยสินะ

คิริน (นายเอก)

อืม!! ดีมากเลยล่ะ

โนอาห์ (พระเอก)

ถ้าฉันได้เจอกับนายเร็วกว่านี้ก็คงดี//พึมพำ

คิริน (นายเอก)

ฮะ!? นายว่าไงนะ

โนอาห์ (พระเอก)

ป่าวๆ ไม่มีอะไร

โนอาห์ (พระเอก)

นี่ก็เย็นแล้ว นายบอกจะทำอาหารเย็นให้ฉันไม่ใช่หรอ

คิริน (นายเอก)

ใช่ๆ งั้นฉันไปทำอาหารเย็นก่อนนะ!//เดินไปที่ครัว

. .

คิริน (นายเอก)

//ทำอาหาร

โนอาห์ (พระเอก)

//เดินมาจากข้างหลัง

โนอาห์ (พระเอก)

ทำอะไรกินหรอ//พูดขึ้นมาข้างหลังนอ.

คิริน (นายเอก)

เห้ย!! โนอาห์เองหรอตกใจหมด!!//สะดุ้ง

โนอาห์ (พระเอก)

ฉันเอง ทำให้ตกใจหรอโทษที//ยิ้ม

คิริน (นายเอก)

ดูไม่เหมือนสีหน้าของคนที่รู้สึกผิดเลยนะ//จ้อง (눈‸눈)

โนอาห์ (พระเอก)

หึๆ หรอ ก็ฉันดีใจน่ะ//ยิ้ม

คิริน (นายเอก)

ดีใจอะไรอ่ะ?//เอียงคอ

โนอาห์ (พระเอก)

ก็นายเรียกชื่อฉันเป็นครั้งแรกตั้งแต่ที่เข้าเมืองมาเลยนี่//มอง

คิริน (นายเอก)

อ่ะ.. เอ่อดีใจที่ฉันเรียกชื่อเนี่ยนะ//หันหน้าหนี

โนอาห์ (พระเอก)

อืม ฉันรู้สึกว่าเราสนิทกันขึ้นถ้าเรียกชื่อน่ะ

โนอาห์ (พระเอก)

ใช่มั้ยคิริน//ยิ้ม

คิริน (นายเอก)

ไม่รู้ๆ ฉันทำอาหารใกล้เสร็จแล้วนายไปรอที่โต๊ะก่อนเถอะ//เขิน+หันไปทำอาหารต่อ

โนอาห์ (พระเอก)

ฮ่าๆ เอางั้นก็ได้//ไปรอที่โต๊ะทานอาหาร

. . . . . . . . . . . . . . . . .

To be continued...

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ