รูมเมทผมเป็นหนุ่มฮอต 1

. . . . . . . . . . . . . . . . .

ณ. คอนโด***

คิริน (นายเอก)

//ลงจากแท็กซี่

คิริน (นายเอก)

เฮ้อ~ ถึงสักที!!

คิริน (นายเอก)

โห~!! ที่นี่ดูหรูจัง

คิริน (นายเอก)

นี่เขาแน่ใจหรอ ว่าจะให้เราอยู่ที่นี่ด้วยน่ะ!?

สวัสดีคับ ผมชื่อคิริน อายุ 16 ปี ผมย้ายมาเรียนม.ปลายในตัวเมืองใหญ่ที่พลุกพล่านแห่งนี้ ทุกคนคงจะสงสัยว่าทำไมผมถึงได้มาอยู่ในคอนโดที่หรูขนาดนี้ เรื่องมันก็มีอยู่ว่า....

ผมได้ไปรู้จักเพื่อนคนนึงผ่านทางออนไลน์ ก็รู้จักทางเกมนั่นแหละ ผมเริ่มรู้จักกับเขาตอนอายุ 14 ปี ก็ผ่านมา 2 ปีแล้ว

แต่ผมยังไม่เคยเจอกันแบบจะๆเลยสักครั้งเพราะเขาอยู่ในเมืองส่วนผมเป็นเด็กนอกเมือง ทำให้ผมกับเขาไม่เคยเจอกัน แต่เราก็ติดตามกันในไอจีอยู่นะ ถึงเราจะเป็นเพื่อนออนไลน์แต่เราก็รู้เรื่องในชีวิตประจำวันของอฝ.พอสมควร

แต่แล้วผมก็สอบติดโรงเรียนในเมืองตอนนั้นผมดีใจมากเพราะผมไม่ได้อยู่กับครอบครัวแล้ว จะว่าไงดีล่ะพ่อกับแม่ของผมเสียตั้งแต่ผม 7 ขวบ ทำให้ผมต้องอยู่กับลุงและป้า ที่ไม่ค่อยใส่ใจดูแลสักเท่าไหร่ ก็นะเขาก็มีลูกเหมือนกันจะเอาเวลาที่ไหนไปสนใจผมแค่มีที่ให้อยู่มีข้าวให้กินก็พอแล้ว

ผมดีใจที่จะได้ออกจากบ้านหลังนี้สักที เพราะบ้านหลังนี้ไม่เคยเป็นเซฟโซนที่ดีให้กับผมเลย แต่ผมก็นึกขึ้นมาได้ว่าถ้าเข้าเมืองไปแล้วผมจะไปอยู่ที่ไหน เพราะเงินที่ผมเก็บเอาไว้คงไม่พอกับค่าครองชีพในเมืองแน่ พวกเขาคงจะไม่ให้เงินผมหรอก ดีใจซะด้วยซ้ำที่ผมออกจากบ้านหลังนี้สักที

แล้วพอผมบอกกับเพื่อนทางออนไลน์คนนั้น เขาก็บอกว่าจะให้ผมมาอยู่ด้วยกัน ถึงผมจะบอกปัดไปในตอนแรกแต่เขาก็ยืนกรานว่าอยากให้ผมมาอยู่ด้วย เพราะที่ผมสอบติดเป็นโรงเรียนที่เขาเรียนอยู่ ลืมบอกไปว่าผมได้ทุนเข้าโรงเรียนนะ ไม่งั้นผมคงไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมแน่

จริงๆในใจผมดีใจนะที่จะได้มีที่อยู่แต่ผมก็ไม่อยากไปอยู่ฟรีๆไม่อยากรบกวนเขา ผมได้ยื่นข้อเสนอไปว่าผมจะทำอาหารและทำความสะอาดเพื่อเป็นค่าตอบแทนที่ให้อยู่ด้วย แต่เขาก็บอกว่าไม่ต้องทำความสะอาดก็ได้ เพราะมีแม่บ้านมาทำให้ทุกเดือนอยู่แล้ว แต่ผมก็ยืนยันว่าจะช่วยเขาเลยปฏิเสธไม่ได้

นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงมาอยู่ที่นี่ ที่คอนโดสุดหรูแห่งนี้

. .

แอดสุดโสยเองงงง

พล็อตเรื่องยาวมากแม่~~~!!!!!

แอดสุดโสยเองงงง

ฉันเขียนไปได้ยังไงเนี่ยยยยยย

แอดสุดโสยเองงงง

ถ้าใครอ่านจบนี้แบบ👍🏻

แอดสุดโสยเองงงง

เพราะถ้าเป็นเราคงไม่อ่าน😂

แอดสุดโสยเองงงง

แต่อ่านเถอะ มันเป็นเนื้อเรื่องสำคัญ👍🏻👍🏻

แอดสุดโสยเองงงง

ไปอ่านกันต่อเลยยยยยย

. .

คิริน (นายเอก)

♪~~♪~~~//เสียงทรศ. เข้า

คิริน (นายเอก)

//รับสาย

📞 = คุยโทรศัพท์ 💬 = แชท

???

📞 : ถึงหรือยัง

คิริน (นายเอก)

📞 : เราอยู่หน้าคอนโดแล้ว

???

📞 : เค เดี๋ยวลงไปรับนะ

คิริน (นายเอก)

📞 : เครรรร

คิริน (นายเอก)

//วางสาย

. .

โนอาห์ (พระเอก)

ไง คิริน//เดินมาหา

คิริน (นายเอก)

นายคือ... โนอาห์หรอ//เงยหน้ามอง

โนอาห์ (พระเอก)

ใช่ นายน่ารักกว่าในรูปเยอะเลยนะเนี่ย//ยิ้ม+ช่วยถือกระเป๋า

คิริน (นายเอก)

นายก็ดูดีกว่าในรูปเยอะเลย แถมสูงมากด้วย//ถือกระเป๋า+เขินนิดๆ

พอ. สูง 195 นอ. สูง 166

โนอาห์ (พระเอก)

งั้นหรอ? เข้าไปข้างในกันเถอะ//เดินนำเข้าไปข้างใน

คิริน (นายเอก)

อ..อืม//เดินตาม

. .

ล็อบบี้โรงแรม

*บ่มีรูปเด้ออออ*

โนอาห์ (พระเอก)

เอาสัมภาระไปไว้ที่ชั้น62นะ

พนักงาน

ครับ//โค้ง

(โรงแรมนี้มี 70 ชั้นนะ แต่ละชั้นเป็นห้องเดี่ยว)

โนอาห์ (พระเอก)

ฉันให้คนเอากระเป๋าไปเก็บให้แล้ว

โนอาห์ (พระเอก)

นายจะไปดูห้องก่อนหรือไปหาอะไรกินก่อนดีล่ะ

โนอาห์ (พระเอก)

นี่ก็เที่ยงแล้วด้วย//ถาม

คิริน (นายเอก)

ไปหาอะไรกินก่อนก็ได้ ผมก็เริ่มหิวแล้วล่ะ//ยิ้ม

โนอาห์ (พระเอก)

ได้ ในเมืองมีร้านอาหารอร่อยๆเต็มเลย

โนอาห์ (พระเอก)

ไปหาอะไรกินแล้วก็ไปชมเมืองด้วยดีมั้ย

คิริน (นายเอก)

จริงหรอ จะพาไปหรอ!!//ตาเป็นประกาย

โนอาห์ (พระเอก)

จริงสิ//ยิ้มเอ็นดู

คิริน (นายเอก)

ต..แต่ฉันไม่ค่อยมีเงินคงซื้ออะไรไม่ได้หรอก//หงอย

โนอาห์ (พระเอก)

ไม่เป็นไรฉันเลี้ยงเอง

คิริน (นายเอก)

แต่-..//โดนไม่ให้พูด

โนอาห์ (พระเอก)

ไม่ต้องเกรงใจ ฉันเต็มใจ//เอานิ้วแตะปากไม่ให้พูด

โนอาห์ (พระเอก)

ถือว่าเป็นการต้อนรับที่นายมาเมืองหลวงละกันนะ//ลูบหัว

คิริน (นายเอก)

อืม ..ง...งั้นก็ได้

คิริน (นายเอก)

(ถ้าเขาตัดสินใจอะไรจริงจังไปแล้ว เขาจะไม่เปลี่ยนใจแน่ เฮ้ย~)//คิด

(...) = คิด {...} = กระซิบ

. . . . . . . . . . . . . . . . .

To be continued...

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ