เข้านิยายเพื่อหาสามี! เจอคนเจ็บ

หยางเฉินหลง

//ขนลุก

หยางเฉินหลง

เดินเล่นหน่อยดีกว่า

หยางเฉินหลง

//มองรอบๆ

หยางเฉินหลง

ที่นี้ก็สวยเหมือนกันนะ

หยางเฉินหลง

เงียบสงบดีจัง//ผ่อนคลาย

หยางเฉินหลง

//เดินต่อไปเรื่อยๆ

หยางเฉินหลง

//ลืมไปว่าตัวเองไม่รู้ทาง

หยางเฉินหลง

เชี้ย!

หยางเฉินหลง

กูอยู่ไหนเนี้ย

หยางเฉินหลง

เดินซะเพลินลืมไปว่าไม่รู้ทาง//กุมขมับ

???

แกร๊ก!!

หยางเฉินหลง

ใคร//มองตรงพุ่มไม้

หยางเฉินหลง

(ตัวเชี้ยไรว่ะ)//เดินไปดู

หยางเฉินหลง

//แหวกพุ่มไม้ดู

หยางฟาง

//นอนคว่ำอยู่

หยางเฉินหลง

เขาเป็นอะไรว่ะทำไมมานอนตรงนี้ว่ะ//มอง

หยางเฉินหลง

//เห็นเลือดไหลที่หัว

หยางเฉินหลง

(ฉิบหายล่ะเขาจะตายป่ะเนี้ย)

หยางเฉินหลง

//พยุ่งอีกฝ่าย

หยางเฉินหลง

พระเจ้า

......

หยางเฉินหลง

พระเจ้า

.......

หยางเฉินหลง

ไอพระเจ้าเฮ็งซวยโว้ยยย!!//แหกปาก

พระเจ้า

เจ้าเรียกข้ารึ//วาปมา

หยางเฉินหลง

......//มอง

พระเจ้า

ว่ามามีไรให้ข้าทำ//กอดอก

หยางเฉินหลง

ข้าหลงทางอะ

หยางเฉินหลง

หาทางกลับจวนไม่เจออ่ะ

หยางเฉินหลง

แถมเจอคนหรือคนตายไม่รู้อยู่ตรงเนี้ย

หยางเฉินหลง

ข้าจะพาเขากลับไปรักษาก่อนเพื่อยังไม่ตาย

พระเจ้า

อ่าาา

พระเจ้า

ได้

พระเจ้า

//ดีดนิ้ว

หน้าจวน

หยางเฉินหลง

เฮ้อ

หยางเฉินหลง

รีบพาไปรักษาดีกว่า//แบกร่างใหญ่เขาจวนอย่างจากลำบาก+เดินเข้าจวน

หยางเฉินหลง

โอ้ย!

หยางเฉินหลง

นี้คนหรือควายว่ะหนักชิบ

หยางเฉินหลง

//วางอีกฝ่ายบนเตียง

หยางฟาง

//สภาพดูไม่ได้

หยางฟาง

//โคลนเติมตัวเต็มหน้าไปหมด

หยางเฉินหลง

อย่างเเรกคงต้องทำความสะอาดก่อน//มองหัวจรดตรีน

หยางเฉินหลง

//ถอดเสื้อผ้าอีกฝ่ายโยนทิ้ง

หยางเฉินหลง

//มองไปที่กางเกง

หยางเฉินหลง

//;-;

หยางเฉินหลง

(ถอดดีมั้ยว่ะ)

หยางเฉินหลง

อึก....ทำเป็นไม่เห็นล่ะกัน

หยางเฉินหลง

//หันหน้าหนีเปลี่ยนกางเกงเสื้อผ้า

หยางเฉินหลง

//ทำแผล

หยางเฉินหลง

โห่...น่ากลัวอ่ะ

แผลที่เห็นเป็นแผลกลางหลังที่โดนดาบฟันมาแถมหัวก็แตกตามเนื้อตามตัวฟกช้ำเล็กน้อย

หยางเฉินหลง

เห้ออออ

หยางเฉินหลง

เสร็จซะที

หยางเฉินหลง

โห่...พอทำความสะอาดก็หล่อเหมือนกันนะเนี้ย

หยางเฉินหลง

แถมกล้ามเนื้อก็เป็นมัดๆเลยอ่ะ//เลือดกำเดาไหล

หยางเฉินหลง

เชี้ย!.เลือด//เช็ด

หยางเฉินหลง

ชักจะหิวแล้วสิ//เดินไปหาไรกินที่ห้องครัว

หยางฟาง

อึก....//ได้สติ

หยางฟาง

//(เหตุใดจึงลืมตาไม่ขึ้นไม่แรงเลย)

หยางเฉินหลง

//เดินเข้ามา

หยางฟาง

.....

หยางเฉินหลง

เดี๋ยวก็ฟื้นเองล่ะมั้ง//นั่งกินข้าวอย่างมีความสุข

หยางเฉินหลง

โอ้ยยอร่อย!!!

หยางเฉินหลง

//กินไม่สนโลก

หยางฟาง

(ข้าคงถูกช่วยไว้)

หยางเฉินหลง

//กินเสร็จ

หยางเฉินหลง

หืม

หยางเฉินหลง

มืดแล้วหรอเนี้ย

หยางเฉินหลง

ไปอาบน้ำดีกว่า

หยางฟาง

//ลืมตา

หยางฟาง

//มองรอบๆ

หยางเฉินหลง

เจ้าฟื้นแล้วรึ//อาบน้ำ4วิเสร็จ

หยางฟาง

ท่านเป็นใคร

หยางเฉินหลง

ข้าหรอ

หยางเฉินหลง

ข้านามว่าหยางเฉิน

หยางเฉินหลง

เจ้าล่ะ

หยางฟาง

ข้า...ข้าไม่รู้

หยางเฉินหลง

......

หยางเฉินหลง

เจ้าจำอะไรได้บ้าง

หยางฟาง

ม่ะ..ไม่ได้เลย

หยางเฉินหลง

(ฉิบหายล่ะ)

หยางเฉินหลง

(งั้นก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ)

หยางเฉินหลง

งั้นเดี๋ยวข้าตั้งชื่อให้

หยางฟาง

ขอรับ

หยางเฉินหลง

ชื่อว่า ..

หยางเฉินหลง

อืมมมม

หยางเฉินหลง

หยางฟางล่ะกัน

หยางฟาง

ขอบพระทัยขอรับ

หยางเฉินหลง

เจ้าอยู่ที่นี้ไปก่อนล่ะกัน

หยางเฉินหลง

จนกว่าความจำจะกลับมาดี

หยางฟาง

ขอรับ

หยางเฉินหลง

(น่ารักจังว่ะ)//เอ็นดู

หยางเฉินหลง

งั้นเจ้าก็พักก่อนเถอะ

หยางฟาง

แล้วท่านล่ะขอรับ

หยางเฉินหลง

เดี๋ยวข้านอนที่พื้นก็ได้

หยางฟาง

ไม่ต้องขอรับท่านมานอนที่เตียงเถอะ

หยางฟาง

นี่คือเตียงของท่านท่านก็ต้องนอนเตียงของท่านสิขอรับ

หยางเฉินหลง

(โอ้ยยเจ้าเด็กน้อย)

หยางเฉินหลง

แต่เจ้าเป็นแผลนะจะให้นอนที่พื้นได้อย่างไรเล่าเดี๋ยวแผลก็ฉีกหรอก

หยางฟาง

ไม่เป็นไรขอรับท่านหยางเฉินข้านอนได้

หยางเฉินหลง

เจ้าหยุดเรียกข้าอย่างนั้นเลยนะต่อจากนี้ว่าเฉินก็พอ

หยางฟาง

ขอรับฉะ..เฉิน//เขิน

หยางเฉินหลง

(เจ้าเด็กนี้เขินข้างั้นรึ)

หยางเฉินหลง

งั้นไม่ต้องนอนที่พื้นล่ะ

หยางเฉินหลง

นอนด้วยกันเนี้ยแหละ//มอง

หยางฟาง

.....//หูแดง

หยางฟาง

(นอนด้วยกันงั้นรึ)

หยางเฉินหลง

งั้นเจ้านอนเถิด

หยางฟาง

อื้ม

หยางเฉินหลง

ขึ้นเตียงนอน

หยางฟาง

//นอนไปแล้ว

หยางเฉินหลง

(ยิ่งมองใกล้ยิ่งหล่อแฮะ)

หยางเฉินหลง

//จับหน้าหยางฟาง

หยางฟาง

//รู้ว่านายเอกจับหน้าคนอยู่+เขิน

หยางเฉินหลง

//หลับ

หยางฟาง

(ท่านตัวหอมเหลือเกิน)

หยางฟาง

//หัวอยู่ซอกขอ

หยางฟาง

(อดไว้สิจะมาทำเช่นนี้ได้อย่างไรเขาเป็นผู้มีพระคุณของเรานะ)เขินหนัก

จบ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ