เข้านิยายเพื่อหาสามี! แต่งงงาน

สาวใช้

คุณหนูเจ้าค่ะตื่นได้แล้วเพคะ//เคาะประตู

หยางเฉินหลง

อืมมม//งัวเงีย

สาวใช้

ให้หม่อมฉันเข้าไปช่วยหรือไม่เพคะ//อยู่หน้าห้อง

หยางเฉินหลง

มิเป็นไรข้าจะทำเองเจ้าไปเถอะ//ลุกจากที่นอน

สาวใช้

เจ้าค่ะ//เดินออกไป

หยางเฉินหลง

//เดินไปอาบน้ำ

หยางเฉินหลง

//ถอดชุด+ลงอ่าง

หยางเฉินหลง

(คิดเรื่องเมื่อคืน)//'///'

หยางเฉินหลง

(คนผู้นั้นเป็นใครกันนะ หล่อชะมัด)//คิด

หยางเฉินหลง

ถ้าได้เป็นผัวคงจะดีไม่น้อย

ไป๋หยุน

อะไรดีไม่น้อยหรือ//กระซิบข้างหู

หยางเฉินหลง

เฮ้ย!!!

ไป๋หยุน

😄//มีความสุขเเหละ

หยางเฉินหลง

ท่านเข้ามาทำไมอีก

ไป๋หยุน

ข้าแค่ผ่านมาก็เลยแวะมาหาเจ้านะ//ยิ้ม

ไป๋หยุน

//มอง

ไป๋หยุน

(เอวเจ้าช่างบางนักถ้าจับแล้วเจ้าจะเป็นอย่างไรนะ)//ยิ้ม

หยางเฉินหลง

ท่านมองอะไร//เอาผ้ามายังกาย

ไป๋หยุน

เปล่านี้//(ขาวมากกก)

หยางเฉินหลง

(เฮ้ย.มันเป็นคนโรคจิตปะเนี้ย)//มองอย่างไม่ไว้ใจ

ไป๋หยุน

เหตุใดมองข้าเช่นนั้นเหล่า//มองไปทางอื่น+หูแดง

หยางเฉินหลง

เดี๋ยวข้ามาแป๊ปนึง//รีบสวมชุด

ไป๋หยุน

ชุดนี้เหมาะกับเจ้านะ//มอง

หยางเฉินหลง

ขอบคุณที่ชม//เก๊ก

ไป๋หยุน

-_-

หยางเฉินหลง

ว่าแต่เมื่อไหร่ท่านจะออกไปกัน//มอง

ไป๋หยุน

งั้นข้าไปดีกว่า//กระโดดออกทางหน้าต่าง

หยางเฉินหลง

;-;

หยางเฉินหลง

คนใช้

สาวใช้

เจ้าค่ะ

หยางเฉินหลง

พาข้าไปที่กินข้าวหน่อยสิ

สาวใช้

เอ๊ะ!//ตกใจ

สาวใช้

เจ้าค่ะ

สาวใช้

(วันนี้ช่างแปลกนักคุณหนูไม่เคยร่วมทานอาหารกับครอบครัวเลยเหตุใดวันนี้ถึงแปลกนักแต่ก็ดีแล้วล่ะ)

หยางเฉินหลง

คาราวะท่านพ่อท่านแม่ขอรับ//น้อบน้อม

มู่หลาน//พ่อ.ย

ช่างแปลกนักนี้ลูกข้ามากินข้าวกับข้ารือนี้

มู่หลาน//พ่อ.ย

โลกคงหมดหนทางรอดแล้วล่ะ

หยางเฉินหลง

-_-💢

หยางเฉินหลง

นี่ท่าน!

หยางเว่ย//แม่น.ย

เอาล่ะเลิกพูดมากแล้วมากินข้าวได้แล้ว

หยางเฉินหลง

ขอรับ

มู่หลาน//พ่อ.ย

//ยิ้ม

ครอบครัวกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อยและคุยกันอยู่นานสองนาน

หยางเว่ย//แม่น.ย

นี้ลูก

หยางเฉินหลง

ขอรับ//มอง

มู่หลาน//พ่อ.ย

//มองหน้ากัน

หยางเว่ย//แม่น.ย

//+1

หยางเว่ย//แม่น.ย

ตอนนี้เจ้าก็22หนาวแล้วหนา

หยางเว่ย//แม่น.ย

มันถึงเวลาที่เจ้าต้องออกเรือนแล้ว

หยางเว่ย//แม่น.ย

แม่รู้ว่าเจ้าไม่อยากแต่

หยางเฉินหลง

ขอรับ

หยางเว่ย//แม่น.ย

ดีแล้วล่ะ

หยางเว่ย//แม่น.ย

เฮ้ย!!//ตกใจ

มู่หลาน//พ่อ.ย

ในที่สุดเจ้าก็โตแล้วสินะ

หยางเว่ย//แม่น.ย

ท่านพี่//ซึ่งจนน้ำตาไหล

หยางเฉินหลง

-_-//มดเกาะ

หยางเว่ย//แม่น.ย

ข้าจะให้เจ้าเลือกคู่ครองวันพรุ่งนี้แล้วกันนะ

หยางเฉินหลง

ท่านแม่

หยางเฉินหลง

ข้ามีข้อแม้

หยางเว่ย//แม่น.ย

ว่ามาเลย

หยางเฉินหลง

ถ้าวันที่ข้าเลือกมันไม่มีคนที่ถูกใจข้าจะไม่แต่งงานจนกว่าจะเจอคนถูกใจนะขอรับ

หยางเว่ย//แม่น.ย

.......

มู่หลาน//พ่อ.ย

ทำไงล่ะทีนี้

หยางเว่ย//แม่น.ย

ได้

มู่หลาน//พ่อ.ย

//ตกใจ

หยางเว่ย//แม่น.ย

ข้าจะเชิญองค์ชายเหลือเหล่าขุนนางมาให้หมดเลยแล้วให้เจ้าเลือก

หยางเฉินหลง

อืมมม

หยางเฉินหลง

ขอรับ

หยางเฉินหลง

งั้นข้าขอตัว

หยางเฉินหลง

//เดินออกไป

หยางเฉินหลง

(เข้ามาแค่วันเดียวกูก็จะได้แต่งงานแล้วหรอเนี่ยะอเมซิ่งมา)

หยางเฉินหลง

(ผู้ที่นี่จะหล่อขนาดไหนกันนะ)//ยิ้มโรคจิต

สาวใช้

เอ่อ...คุณหนูเป็นอ่ะไรรึเปล่า//ถามบ่าวข้างๆ

สาวใช้

ข้าว่าเราไปกันเถอะ//กระซิบ

หยางเฉินหลง

วันนี้รู้สึกดีจังไม่ได้อยู่กับคนรอบครัวที่อบอุ่นแบบนี้มานานแค่ไหนแล้วนะ//หงอย

หยางเฉินหลง

แต่ช่างมันเถอะอดีตก็คืออดีตไม่ต้องสนใจมันหรอก

???

หลบอยู่หลังต้นไม้

???

ท่านต้องเป็นของข้า//มองอย่างโหยหา

จบ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ