บทที่1:ตื่นจากการสลบ

NovelToon
ชื่อ:อามายะ ริน อายุ:7 ส่วนสูง:114 น้ำหนัก:19 เพศ:ชาย สถานะ:โอเมก้ากลิ่นสตอร์เบอร์รี่ เวทย์มนต์:ควบคุมกับไฟ ปราณ:ยังไม่เเสดง
ณ คฤหาสน์เเห่งหนึ่ง
ณ ห้องนอน
NovelToon
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
//สลบ
เเม่สมมุติ
เเม่สมมุติ
เจ้าไปพบที่ไหนมา
เเม่สมมุติ
เเม่สมมุติ
ทำไมเด็กคนนี้นอนสลบยังงั้นล่ะ
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ดิฉันไปพบที่หน้าคฤหาสน์เจ้าค่ะ
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ตอนนี้นเด็กคนนี้นอนสลบ
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ดิฉันเป็นห่วงเลยเอามานอนห้องนี้ก่อนนะเจ้าค่ะ
พ่อสมมุติ
พ่อสมมุติ
งั้นหรอ
โยริอิจิ:ตอนเด้ก
โยริอิจิ:ตอนเด้ก
//เกาะเเม่
มิจิคัตสึ:ตอนเด็ก
มิจิคัตสึ:ตอนเด็ก
ท่านพ่อเด็กคนนี้น่าสนใขดีนะขอรับ
มิจิคัตสึ:ตอนเด็ก
มิจิคัตสึ:ตอนเด็ก
อีกอย่างก็ดูจะอายุเท่าพวกข้าด้วย
มิจิคัตสึ:ตอนเด็ก
มิจิคัตสึ:ตอนเด็ก
ข้าว่าให้นางอยู่ที่นี่ดีไหมขอรับ!
เเม่สมมุติ
เเม่สมมุติ
มิจิคัตสึเจ้าไม่ควรตีดสินคนเดียวนะลูก
เเม่สมมุติ
เเม่สมมุติ
เจ้าต้องถามเด็กคนนี้ด้วย
พ่อสมมุติ
พ่อสมมุติ
ทางที่ดีพวกเจ้าก็อย่าไปเล่นกับเด็กนี้ล่ะกัน
พ่อสมมุติ
พ่อสมมุติ
มาจากไหนก็ไม่รู้
พ่อสมมุติ
พ่อสมมุติ
อาจจะพาติดเชื้อก็ได้
มิจิคัตสึ:ตอนเด็ก
มิจิคัตสึ:ตอนเด็ก
ทำไมท่านพ่อพูดเช่นนั้นเล่า
โยริอิจิ:ตอนเด้ก
โยริอิจิ:ตอนเด้ก
//พยักหน้า
เเม่สมมุติ
เเม่สมมุติ
ท่านพี่เขาก็เด็กเหมือนกันนะเจ้าค่ะ
พ่อสมมุติ
พ่อสมมุติ
ยังไงก็เเล้วเเต่
พ่อสมมุติ
พ่อสมมุติ
ข้าสั่งห้ามพวกเจ้ายุ่ง
พ่อสมมุติ
พ่อสมมุติ
พวกเจ้าก็ไท่ต้องไปยุ่ง
พ่อสมมุติ
พ่อสมมุติ
เเค่นี้เเหละ
พ่อสมมุติ
พ่อสมมุติ
ส่วนลิลลี่ก็ดูเเลเด็กเร่ร่อนนี้เสีย
พ่อสมมุติ
พ่อสมมุติ
ไปได้เเลเว
พ่อสมมุติ
พ่อสมมุติ
//เดินออกไป
มิจิคัตสึ:ตอนเด็ก
มิจิคัตสึ:ตอนเด็ก
//มองนอ.+เดินออกไป
เเม่สมมุติ
เเม่สมมุติ
เฮ้อ~
โยริอิจิ:ตอนเด้ก
โยริอิจิ:ตอนเด้ก
//เงยหน้ามอง
เเม่สมมุติ
เเม่สมมุติ
//สายหัว+ยิ้มให้
เเม่สมมุติ
เเม่สมมุติ
ถ้าเด็กคนนั้นตื่นเเล้วก็ให้เปลี่ยนเสื้อผ้าเสีย
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
เจ้าค่ะนายหญิง//ก้มหัว
เเม่สมมุติ
เเม่สมมุติ
//จูงมือโยริอิจิออกไป
3วันต่อมา
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
อึก!//ลืมตา
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
ที่นี่ที่ไหน
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
จำได้ว่าเรามาเกิดใหม่ไม่ใช่หรแ
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
ทำไมมันดูโบราณกว่าปกติจัง...
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
เจ้าพูดไรคนเดียว
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ตื่นล่ะหรืแ
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
ซักผ้ามั้ง
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
กวนตีน
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ข้าอุส่าช่วยเจ้าไว้นะ
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ไม่งั้นเจ้านอนป่วยข้งทางไปล่ะ
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
งั้นหรอ
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
ขอบคุณล่ะกันนน~
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
(ใช้เจ้าด้วย เเสดงว่าโบราณพอสวมควร).คิดในใจ
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
อ่ะนี้
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
เปลี่ยนชุดซะเเล้วข้าจะพาไปหาพวกนายท่าน
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
//วาง
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
เอ่อ...ขอบคุณนะป้า
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
อีเด็กนี้ข้าพึ่ง20อย่ามาเรียกข้าว่าป้านะ
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
อ้าว20หรอ
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
ฉันก็นึกว่า40
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
เจ้าเด็กนี้! ข้าปวดหัวกับเจ้านัก
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
รีบเปลี่ยนเสีย
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ข้าจะไปรายงานพวกคุณท่าน
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
ลิลลี่:พี่เลี้ยงนอ.
//เดินออกไป
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
อามายะ ริน:ตอนเด็ก
ฮิๆๆ
ตัดจบ

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!