ความทรงจำของเธอเดี๋ยวชั้นรื้อฟื้นให้นะ
4
มิว[นอ.]
//เดินเข้าร้านอาหาร
มิว[นอ.]
//เห็นนิ้งนั่งกับผู้หญิงอีกคน
โบว์[นางร้าย]
อันนี้อร่อยมากเลยนะคะ
นิ้ง[พน.]1
//หันไปทางประตู
โบว์[นางร้าย]
เดี๋ยวสิคะนิ้ง
เป็นทุกอย่างให้แล้วนะ
คุณลูกค้าคะ
โบว์[นางร้าย]
อะไรย้ะ//หันมา
เป็นทุกอย่างให้แล้วนะ
ทานเสร็จแล้ว
เป็นทุกอย่างให้แล้วนะ
กรุณาจ่ายเงินด้วยนะคะ
เป็นทุกอย่างให้แล้วนะ
259บาทค่ะ
นิ้ง[พน.]1
มิวเป็นอะไรมาคุยกันก่อน
นิ้ง[พน.]1
เดี๋ยวสิ//วิ่งไปคว้าแขนอีกคน
นิ้ง[พน.]1
แล้วเดินหนีทำไม
มิว[นอ.]
มิวไม่อยากขัดจังหวะนิ้งกับผู้หญิงคนนั้น
นิ้ง[พน.]1
ไม่เห็นเป็นไรเลยหนิ
โบว์[นางร้าย]
ทำไมนิ้งอย่าอยู่นี่คะ
โบว์[นางร้าย]
แล้วอีนี่ใคร//ชี้ไปทางมิว
นิ้ง[พน.]1
เป็นเพื่อนเราเอง
Comments