เปลี่ยนนายเกย์ให้เป็นสามีฉัน (ปิดปรับปรุง 19/09/67 ยังไม่อาจอ่านได้)
ไฟแค้น
เรื่องนี้เป็นเพียงการจินตนาการของผู้แต่ง ตัวละครในเรื่องไม่เกี่ยวข้องกับคนในภาพ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน🎉🎉
_______________________________
สายฝนเทกระหน่ำลงบนผืนดิน เสียงฟ้าร้องคำรามดังกึกก้องไปทั่ว
เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ร่างสั่นเทาด้วยความหนาวเหน็บ
เธอซุกตัวอยู่ใต้ซอกมุมเก่า ๆ ของบ้าน ร่างกายเปียกปอน น้ำตาไหลอาบแก้ม
นั่นคือภาพในอดีตของ "หลินเซียว" หญิงสาวผู้โชคชะตากลิ่นขมขื่น เธอต้องสูญเสียแม่ผู้เป็นที่รักไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ
หลินเซียวเกิดมาในครอบครัวที่ร่ำรวย พ่อของเธอเป็นมาเฟีย แต่ชีวิตที่สดใสพังทลายลง เมื่อพ่อของเธอตัดสินใจแต่งงานใหม่กับ "ฟู่เหยา" หญิงสาวสวยเย้ายวน
ฟู่เหยาเข้ามาในบ้านพร้อมกับแผนร้าย เธอใช้เสน่ห์และเล่ห์เหลี่ยมแย่งชิงหัวใจของพ่อหลินเซียว และกลั่นแกล้งแม่ลูกทั้งคู่ไม่เว้นวัน
หลินเซียวถูกฟู่เหยารังแกสารพัด ถูกบังคับให้ทำงานบ้านหนัก ๆ ถูกตวาดถูกด่าสารพัดคำหยาบคาย แม่ของเธอพยายามปกป้องหลินเซียว แต่ก็ไร้ผล
ในที่สุด แม่ของหลินเซียวทนทุกข์ทรมานไม่ไหว ล้มป่วยลงด้วยโรคหัวใจ และจากโลกนี้ไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ
การจากไปของแม่กลายเป็นจุดเปลี่ยนชีวิตของหลินเซียว ไฟแค้นลุกโชนในใจของเธอ เธอสาบานว่าจะแก้แค้นฟู่เหยาและเอาทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอพรากไปกลับคืนมา
เธอตัดสินใจออกจากบ้าน เมื่อเธออายุครบ 18 ปี เธอไปเรียนต่อที่ประเทศอังกฤษ เธอพัฒนาตัวเองทุกวิถีทาง ทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น
เป็นมาเฟียอันดับ 1 ที่แย่งอันดับของพ่อตัวเองไป โดยที่มีฉายาว่า "มาเฟียไร้นาม" เพราะเธอไม่ปรากฏตัวตนให้ใครรู้
หลายปีต่อมา หลินเซียวเติบโตเป็นสาวสวยฉลาด และเธอกลับมาประเทศจีน และเริ่มแผนการของเธอที่วางไว้ ว่าจะแก้แค้นคนที่ทำให้แม่และเธอต้องเจ็บปวด
หลินเซียว(น.อ)
หึ!! ใครทำร้ายฉัน
หลินเซียว(น.อ)
ฉันก็จะทำร้ายมัน ทำลายทุกสิ่งของพวกมัน
หลินเซียว(น.อ)
ทำให้มันเจ็บปวดเป็นร้อยเท่าพันเท่า ที่กล้ามาหยามกับฉัน
หลินเซียวไม่เคยลืมความเจ็บปวดที่แม่และเธอต้องเผชิญ เธอสาบานว่าจะเอาคืนทุกคนที่ทำร้ายพวกเธอ
เธอเริ่มต้นแผนการแก้แค้นอย่างแยบยล หลินเซียวสืบหาข้อมูลของคนที่เกี่ยวข้องกับโศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้น เธอรู้จักพวกมันทุกคน รู้จุดอ่อน รู้ความลับ รู้ทุกสิ่งทุกอย่าง
เป้าหมายแรกของเธอคือต้องรู้ว่าสิ่งไหนกันที่จะทำลายพวกเขาทั้งครอบครัวได้
หลินเซียว(น.อ)
หนูมาเยี่ยมแล้วนะคะ
หลินเซียว(น.อ)
นี่คือดอกไม้ที่ม๊าชอบที่สุด
หลินเซียว(น.อ)
หนูเอามาฝากม๊าค่ะ
ที่แม่น.อชอบ เพราะขาวบริสุทธิ์ เหมือนนิสัยของเธอ
หลินเซียว(น.อ)
//เธอลูบไล้แผ่นหินอ่อนที่สลักชื่อของแม่ด้วยความรักและอาลัย
เธอจำได้แม่นยำถึงรอยยิ้มอบอุ่นของแม่ เสียงหัวเราะที่ดังกังวาน และคำแนะนำดีๆ ที่แม่มอบให้เสมอมา
หลินเซียว(น.อ)
ที่ม๊าจากไป
หลินเซียว(น.อ)
ถ้าหากไม่ใช่เพราะม๊าตรอมใจจนป่วย
หลินเซียว(น.อ)
ก็คงไม่จากไปเร็วเช่นนี้
หลินเซียว(น.อ)
ตอนนี้หนูน่ะได้เป็นผู้ใหญ่เต็มตัวมากแล้ว
หลินเซียว(น.อ)
ได้เป็นผู้กอบกู้ตระกูลเราขึ้นมาใหม่ได้
หลินเซียว(น.อ)
และยังเป็นมาเฟียที่เก่งที่สุด
หลินเซียว(น.อ)
ม๊าคะ//ลูบหลุมศพ
หลินเซียว(น.อ)
หนูเก่งมากไหมค่ะ
หลินเซียว(น.อ)
แต่ม๊าวางใจได้
หลินเซียว(น.อ)
หนูจะต้องแก้แค้นให้ม๊าได้ค่ะ
หลินเซียว(น.อ)
เชื่อใจหนูนะ
หลินเซียว(น.อ)
คิดถึงม๊านะ
หลินเซียว(น.อ)
ได้ยินและรับรู้หรอ
หลินเซียว(น.อ)
หนูต้องไปแล้วค่ะ
หลินเซียว(น.อ)
ไว้วันหน้าหนูจะมาหาอีกนะคะ
หลินเซียว(น.อ)
//ลุกขึ้นยืน
หลินเซียว(น.อ)
//และเดินไป
ฝากติดตามเรื่องใหม่ด้วยน้า~~
นักเขียน
เดิมที่แอดลงเรื่องนี้ไปแล้ว
นักเขียน
และปิดไปก็เพื่อปรับปรุง
นักเขียน
แต่ก็ไม่ได้ลงซะที เพราะแอดนั้นยุ่งมาก
นักเขียน
ปล่อยเรื่องนี้ไว้นาน จนจำไม่ได้
นักเขียน
พอนึกถึงลงกลับมาลงให้ค่ะ
นักเขียน
อย่าโกรธแอดเลยนะคะ ฮือๆๆๆ
นักเขียน
และแอดจะบอกว่าบทจะได้รับการปรับเปลี่ยนทุกตอนที่เคยเลยไว้
นักเขียน
ให้ไม่เหมือนเดิมนิดนึง
Comments