เปลี่ยนนายเกย์ให้เป็นสามีฉัน (ปิดปรับปรุง 19/09/67 ยังไม่อาจอ่านได้)
ไฟแค้น
เรื่องนี้เป็นเพียงการจินตนาการของผู้แต่ง ตัวละครในเรื่องไม่เกี่ยวข้องกับคนในภาพ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน🎉🎉
_______________________________
สายฝนเทกระหน่ำลงบนผืนดิน เสียงฟ้าร้องคำรามดังกึกก้องไปทั่ว
เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ร่างสั่นเทาด้วยความหนาวเหน็บ
เธอซุกตัวอยู่ใต้ซอกมุมเก่า ๆ ของบ้าน ร่างกายเปียกปอน น้ำตาไหลอาบแก้ม
นั่นคือภาพในอดีตของ "หลินเซียว" หญิงสาวผู้โชคชะตากลิ่นขมขื่น เธอต้องสูญเสียแม่ผู้เป็นที่รักไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ
หลินเซียวเกิดมาในครอบครัวที่ร่ำรวย พ่อของเธอเป็นมาเฟีย แต่ชีวิตที่สดใสพังทลายลง เมื่อพ่อของเธอตัดสินใจแต่งงานใหม่กับ "ฟู่เหยา" หญิงสาวสวยเย้ายวน
ฟู่เหยาเข้ามาในบ้านพร้อมกับแผนร้าย เธอใช้เสน่ห์และเล่ห์เหลี่ยมแย่งชิงหัวใจของพ่อหลินเซียว และกลั่นแกล้งแม่ลูกทั้งคู่ไม่เว้นวัน
หลินเซียวถูกฟู่เหยารังแกสารพัด ถูกบังคับให้ทำงานบ้านหนัก ๆ ถูกตวาดถูกด่าสารพัดคำหยาบคาย แม่ของเธอพยายามปกป้องหลินเซียว แต่ก็ไร้ผล
ในที่สุด แม่ของหลินเซียวทนทุกข์ทรมานไม่ไหว ล้มป่วยลงด้วยโรคหัวใจ และจากโลกนี้ไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ
การจากไปของแม่กลายเป็นจุดเปลี่ยนชีวิตของหลินเซียว ไฟแค้นลุกโชนในใจของเธอ เธอสาบานว่าจะแก้แค้นฟู่เหยาและเอาทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอพรากไปกลับคืนมา
เธอตัดสินใจออกจากบ้าน เมื่อเธออายุครบ 18 ปี เธอไปเรียนต่อที่ประเทศอังกฤษ เธอพัฒนาตัวเองทุกวิถีทาง ทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น
เป็นมาเฟียอันดับ 1 ที่แย่งอันดับของพ่อตัวเองไป โดยที่มีฉายาว่า "มาเฟียไร้นาม" เพราะเธอไม่ปรากฏตัวตนให้ใครรู้
หลายปีต่อมา หลินเซียวเติบโตเป็นสาวสวยฉลาด และเธอกลับมาประเทศจีน และเริ่มแผนการของเธอที่วางไว้ ว่าจะแก้แค้นคนที่ทำให้แม่และเธอต้องเจ็บปวด
หลินเซียว(น.อ)
หึ!! ใครทำร้ายฉัน
หลินเซียว(น.อ)
ฉันก็จะทำร้ายมัน ทำลายทุกสิ่งของพวกมัน
หลินเซียว(น.อ)
ทำให้มันเจ็บปวดเป็นร้อยเท่าพันเท่า ที่กล้ามาหยามกับฉัน
หลินเซียวไม่เคยลืมความเจ็บปวดที่แม่และเธอต้องเผชิญ เธอสาบานว่าจะเอาคืนทุกคนที่ทำร้ายพวกเธอ
เธอเริ่มต้นแผนการแก้แค้นอย่างแยบยล หลินเซียวสืบหาข้อมูลของคนที่เกี่ยวข้องกับโศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้น เธอรู้จักพวกมันทุกคน รู้จุดอ่อน รู้ความลับ รู้ทุกสิ่งทุกอย่าง
เป้าหมายแรกของเธอคือต้องรู้ว่าสิ่งไหนกันที่จะทำลายพวกเขาทั้งครอบครัวได้
หลินเซียว(น.อ)
หนูมาเยี่ยมแล้วนะคะ
หลินเซียว(น.อ)
นี่คือดอกไม้ที่ม๊าชอบที่สุด
หลินเซียว(น.อ)
หนูเอามาฝากม๊าค่ะ
ที่แม่น.อชอบ เพราะขาวบริสุทธิ์ เหมือนนิสัยของเธอ
หลินเซียว(น.อ)
//เธอลูบไล้แผ่นหินอ่อนที่สลักชื่อของแม่ด้วยความรักและอาลัย
เธอจำได้แม่นยำถึงรอยยิ้มอบอุ่นของแม่ เสียงหัวเราะที่ดังกังวาน และคำแนะนำดีๆ ที่แม่มอบให้เสมอมา
หลินเซียว(น.อ)
ที่ม๊าจากไป
หลินเซียว(น.อ)
ถ้าหากไม่ใช่เพราะม๊าตรอมใจจนป่วย
หลินเซียว(น.อ)
ก็คงไม่จากไปเร็วเช่นนี้
หลินเซียว(น.อ)
ตอนนี้หนูน่ะได้เป็นผู้ใหญ่เต็มตัวมากแล้ว
หลินเซียว(น.อ)
ได้เป็นผู้กอบกู้ตระกูลเราขึ้นมาใหม่ได้
หลินเซียว(น.อ)
และยังเป็นมาเฟียที่เก่งที่สุด
หลินเซียว(น.อ)
ม๊าคะ//ลูบหลุมศพ
หลินเซียว(น.อ)
หนูเก่งมากไหมค่ะ
หลินเซียว(น.อ)
แต่ม๊าวางใจได้
หลินเซียว(น.อ)
หนูจะต้องแก้แค้นให้ม๊าได้ค่ะ
หลินเซียว(น.อ)
เชื่อใจหนูนะ
หลินเซียว(น.อ)
คิดถึงม๊านะ
หลินเซียว(น.อ)
ได้ยินและรับรู้หรอ
หลินเซียว(น.อ)
หนูต้องไปแล้วค่ะ
หลินเซียว(น.อ)
ไว้วันหน้าหนูจะมาหาอีกนะคะ
หลินเซียว(น.อ)
//ลุกขึ้นยืน
หลินเซียว(น.อ)
//และเดินไป
ฝากติดตามเรื่องใหม่ด้วยน้า~~
นักเขียน
เดิมที่แอดลงเรื่องนี้ไปแล้ว
นักเขียน
และปิดไปก็เพื่อปรับปรุง
นักเขียน
แต่ก็ไม่ได้ลงซะที เพราะแอดนั้นยุ่งมาก
นักเขียน
ปล่อยเรื่องนี้ไว้นาน จนจำไม่ได้
นักเขียน
พอนึกถึงลงกลับมาลงให้ค่ะ
นักเขียน
อย่าโกรธแอดเลยนะคะ ฮือๆๆๆ
นักเขียน
และแอดจะบอกว่าบทจะได้รับการปรับเปลี่ยนทุกตอนที่เคยเลยไว้
นักเขียน
ให้ไม่เหมือนเดิมนิดนึง
สืบข้อมูล
หลินเซียว(น.อ)
เจอหรือยัง ที่ทำให้พวกฉันย่อยยับ
หลินเซียว(น.อ)
ยังครับ ผมกำลังตามสืบอยู่ แต่ด็เหมือนเฟยอวี่คนนั้นจะมีแฟนแล้วครับ
เสี่ยวไป๋(ผู้ติดตามน.อ)
//รายงานกับนายของตน
หลินเซียวรู้สึกหัวเสีย เธอโยนแฟ้มเอกสารลงบนโต๊ะอย่างแรง
หลินเซียว(น.อ)
มีแฟนแล้วงั้นเหรอ?
หลินเซียว(น.อ)
แล้วยัยผู้หญิงคนนั้นมันเป็นใคร?
หลินเซียว(น.อ)
หน้าตาบ้านช่องเป็นยังไง?
หลินเซียว(น.อ)
รู้จักลู่หมิงมานานแค่ไหน?
หลินเซียว(น.อ)
ครอบครัวของมันเป็นใคร?
หลินเซียว(น.อ)
//รัวคำถามใส่อู๋ไป๋
เสี่ยวไป๋ตอบคำถามทุกข้ออย่างรวดเร็ว นิ้วของเขาพลิกผ่านหน้าจอโทรศัพท์ รวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับ "อี้เฉิน" แฟนหนุ่มลึกลับของเฟยอวี่ มาจนครบถ้วน
หลินเซียว(น.อ)
เดี๋ยวก่อนเป็นผู้ชายหรอ?
หลินเซียว(น.อ)
ไม่ใช่ผู้หญิงงั้นหรอ?
หลินเซียว(น.อ)
ไปคบกันได้ยังไง ฟู่เหยานางนั่นยอมให้คบกับผู้ชายหรอ คงไม่มั้ง
เสี่ยวไป๋(ผู้ติดตามน.อ)
ใช่ครับ คงไม่ยอม //พยักหน้าเห็นด้วย
เสี่ยวไป๋(ผู้ติดตามน.อ)
แต่อี้เฉินคนนี้ไม่ธรรมดา เขา...
ประโยคของเสี่ยวไป๋ค้างเติ่ง เขาหยุดชะงัก มองหน้าหลินเซียวอย่างลังเล
เสี่ยวไป๋(ผู้ติดตามน.อ)
เขา... เป็นหมอศัลยแพทย์หัวใจหนุ่มไฟแรง//ตัดสินใจบอก
เสี่ยวไป๋(ผู้ติดตามน.อ)
และที่สำคัญ เขาเก่งมากๆด้วย ยืนหนึ่งในประเทศจีนของอาชีพหมอเลยครับ //พูดต่อ
เสี่ยวไป๋(ผู้ติดตามน.อ)
เขาเคยผ่าตัดคนไข้ที่ยากที่สุดในประเทศจีนมาแล้วหลายคน และทุกคนก็รอดชีวิต เขามีชื่อเสียงโด่งดังมาก
หลินเซียวรู้สึกทึ่ง เธอเริ่มประทับใจในตัวอี้เฉินมากขึ้น เขาเก่ง ทุ่มเท และมีชื่อเสียง เขาเป็นผู้ชายที่เพอร์เฟคต์มาก
เสี่ยวไป๋(ผู้ติดตามน.อ)
แต่...
เสี่ยวไป๋(ผู้ติดตามน.อ)
เขามีปัญหาอยู่อย่างหนึ่ง เขามีครอบครัวที่ติดหนี้อยู่หลายล้าน
หลินเซียว(น.อ)
//รู้สึกตกใจ
หลินเซียว(น.อ)
เป็นหมอแต่ติดหนี้เนี่ยนะ?
อี้เฉิน(พ.อ)
ตอนแรกพ่อของเขาติดการพนัน เขาไปกู้ยืมมา แต่พอเขาตาย
อี้เฉิน(พ.อ)
อี้เฉินก็ต้องรับผิดชอบหนี้สินแทน แต่ไม่นานน้าของเขาก็ดันเป็นคนที่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย
อี้เฉิน(พ.อ)
หนี้ของครอบครัวอขาก็หมดหมดสักที เขาที่เป็นผู้ชายในบ้านเลยต้องทำงานหนักเพื่อหาเงินมาใช้หนี้
หลินเซียว(น.อ)
เป็นหนี้มากมายขนาดนี้แล้วไปคบกันได้ยังไง
เสี่ยวไป๋(ผู้ติดตามน.อ)
เหมือนว่าจะเป็นอุบัติเหตุนะครับพวกเขาได้เจอกันได้คบกัน
เสี่ยวไป๋(ผู้ติดตามน.อ)
และก็ที่สำคัญนะครับเฟยอวี่เนี่ยได้จ่ายค่าหนี้ทั้งหมดให้กับเขาครับ
เสี่ยวไป๋(ผู้ติดตามน.อ)
หนี้ทั้งหมดก็หายไปครับ แต่น้าเขาก็ยังใช้จ่ายฟุ่มเฟือยอยู่ดี
หลินเซียวเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ ข้อมูลนี้เกินคาดหมายของเธอไปไกล
หลินเซียว(น.อ)
แล้วมีแค่น้าเขาหรอ?
เสี่ยวไป๋(ผู้ติดตามน.อ)
อืม...เหมือนจะมีแม่ด้วยนะครับ
เสี่ยวไป๋(ผู้ติดตามน.อ)
แม่ของเขาเป็นโรคมะเร็ง ตอนนี้เธอรักษาตัวที่โรงพยาบาลที่เขาทำงานอยู่ครับ
หลินเซียว(น.อ)
โห~~ นี่เขาต้องดูแลทั้งแม่ทั้งน้าเลยเหรอเนี่ย
หลินเซียว(น.อ)
ชีวิตรันทดจริงๆ
หลินเซียว(น.อ)
แล้วเขารู้ไหมว่าเฟยอวี่มีฐานะอะไร
เสี่ยวไป๋(ผู้ติดตามน.อ)
//ส่ายหัว
เสี่ยวไป๋(ผู้ติดตามน.อ)
ไม่นะครับ
หลินเซียว(น.อ)
แล้วถ้าหากเขารู้ล่ะจะทำยังไง?
เสี่ยวไป๋(ผู้ติดตามน.อ)
ผม... //คิดหนัก
เสี่ยวไป๋(ผู้ติดตามน.อ)
อ้อจริงสิครับ ทางนั้นมีคู่หมั้นให้กับเฟยอวี่ด้วยนะครับเธอเป็นสาวสวยมากๆ
หลินเซียว(น.อ)
คู่หมั้นหรอ? //สงสัย
เสี่ยวไป๋(ผู้ติดตามน.อ)
เธอชื่อหลี่ซินเป็นสาวสวย บ้านรวย นิสัยร่าเริงสดใส
เสี่ยวไป๋(ผู้ติดตามน.อ)
เธอชอบเฟยอวี่มานานหลายปี ครอบครัวฝ่ายฝ่ายเห็นชอบกัน โดยที่เฟยอสี่ไม่ยอม
หลินเซียว(น.อ)
โอ้ ดูท่าคงคบเจ้าเป็นแฟนเพื่อต่อกรกับพ่อแม่สินะ หึ! น่าสนใจๆดีจริงๆ //ยิ้มร้าย
หลินเซียวจ้องมองรูปภาพของกู้หลินด้วยความสนใจ
หลินเซียว(น.อ)
ผู้ชายคนนี้...น่าจะเป็นคนที่ฉันสามารถใช้ในการแก้แค้นได้
เธอวางแผนจะทำลายความสัมพันธ์ของอี้เฉินกับลู่หมิง เธอจะทำให้หลินเซียวเสียใจจนแทบขาดใจ แล้วพาตัวเขามาแต่งงงานกับเธอแทน
หลินเซียวสั่งให้เสี่ยวไป๋สืบหาข้อมูลเกี่ยวกับอี้เฉินเพิ่มเติม เธอต้องการรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้
อี้เฉิน(พ.อ)
//นั่งเล่นมือถืออยู่
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
//เดินเข้ามาจากข้างหลัง
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
//ใช้มือทั้งสองข้างปิดตาคนตรงหน้า
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ใครเอ่ย
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
รู้ได้ไงเนี่ย//เอามือออก
อี้เฉิน(พ.อ)
ฟังจากเสียงก็รู้แล้วครับ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
งั้นหรอ//เดินไปนั่ง
อี้เฉิน(พ.อ)
//วางมือถือลง
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
สั่งอะไรยัง
อี้เฉิน(พ.อ)
รอคุณมาถึงจะได้สั่งพร้อมกัน
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
แล้วมานานยังล่ะ
อี้เฉิน(พ.อ)
สักครู่แล้วครับ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
งั้นคงหิวแล้วสินะ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
มาสั่งกันเลยดีกว่า
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
พนักงาน//เรียกพนักงาน
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
//เปิดเมนู
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
เอาเป็นสเต็กเนื้อ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
เอ๊ะ//ถามอี้เฉิน
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
จะกินอะไรหรอ
อี้เฉิน(พ.อ)
ผมอยากกินสปาเก็ตตี้กุ้งครับ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
โอเค
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
//หันไปบอกพนักงาน
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
เอาสเต็กเนื้อหนึ่งที่
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
แล้วก็สปาเก็ตตี้อีกหนึ่งที่
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
แล้วน้ำล่ะ
อี้เฉิน(พ.อ)
ขอน้ำมะม่วงปั่นแล้วกันครับ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ของผมเอาเป็นน้ำส้มนะครับ
พนักงาน
เอาอะไรเพิ่มอีกไหมคะ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
อยากได้ไรเพิ่มอีกไหม//ถามอี้เฉิน
อี้เฉิน(พ.อ)
ไม่แล้วครับ//ส่ายหัว
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
งั้นแค่นี้ก่อนแล้วกันครับ
พนักงาน
งั้นก็รอสักครู่นะคะ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ครับ
พนักงาน
อาหารที่สั่งมาแล้วค่ะ
พนักงาน
//วางอาหารลงเป็นโต๊ะ
พนักงาน
เชิญทานให้อร่อยนะคะ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
กินกันเถอะ
#3
ตั้งแต่ตอนนั้นเราก็เราจักกันในตอนนั้นแล้ว
เราก็ค่อยๆรู้จักกันเรื่อยๆ
เหมือนกับเป็นพรหมลิขิตที่ฟ้าสร้างมา
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
อร่อยไหม
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
งั้นก็กินเยอะๆเลย
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ไม่พอสั่งเพิ่มได้
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
//หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
รายชื่อผู้ติดต่อ [ ม๊า🤍🤍 ]
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
//กดรับสาย
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ฮัลโหล ม๊า
ฟู่เหยา(แม่เลี้ยงน.อ)
แกอยู่ไหน
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ผมกำลังมายข้าวครับ
ฟู่เหยา(แม่เลี้ยงน.อ)
ว่างไหนเสาร์นี้
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ไม่ครับ
ฟู่เหยา(แม่เลี้ยงน.อ)
ตอบเร็วเชียว
ฟู่เหยา(แม่เลี้ยงน.อ)
ว่างไหมฉันไม่รู้
ฟู่เหยา(แม่เลี้ยงน.อ)
แต่วันเสาร์ฉันนัดหนู
ซินซินเอาไว้แล้ว
ฟู่เหยา(แม่เลี้ยงน.อ)
ลูกจะต้องไปทานข้าวกับเธอ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ม๊า
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
เอาอีกแล้วนะ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ผมไม่ว่าง
ฟู่เหยา(แม่เลี้ยงน.อ)
ก็ฉันนัดไว้แล้ว
ฟู่เหยา(แม่เลี้ยงน.อ)
ลูกก็ไปให้มันจบๆเถอะ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ม๊าควรถามผมก่อนที่จะนัดนะครับ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ไม่ใช่...
ฟู่เหยา(แม่เลี้ยงน.อ)
เออรู้แล้วน่า
ฟู่เหยา(แม่เลี้ยงน.อ)
ไว้วันหลังจะถาม
ฟู่เหยา(แม่เลี้ยงน.อ)
แต่ว่าวันเสาร์นี้แกจะต้องไปนะ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
แต่...
ฟู่เหยา(แม่เลี้ยงน.อ)
ตกลงตามนี้
ฟู่เหยา(แม่เลี้ยงน.อ)
//พูดจบก็วางสายไป
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ม๊า!!
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
เอ๊ะ?
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
//ดูโทรศัทพ์
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
เฮ้อ~~
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
เอาอีกแล้ว
อี้เฉิน(พ.อ)
มีอะไรรึป่าวครับ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
อ้อไม่หรอก
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ผมมีนัดวันเสาร์นี้น่ะครับ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
อื้อ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
สงสัยผมจะไม่ได้พาคุณไปเที่ยวอีกแล้ว
อี้เฉิน(พ.อ)
ไม่เป็นไรครับ
อี้เฉิน(พ.อ)
ไว้วันหลังได้
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
เอางั้นหรอ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
เอางั้นก็ได้
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
//ขับรถมาส่ง
อี้เฉิน(พ.อ)
ขอบคุณนะครับที่มาส่ง
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ไม่เป็นไร
อี้เฉิน(พ.อ)
กลับบ้านดีๆนะครับ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
อื้อ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
บั้ยบาย
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
//ขับรถออกไปจากหน้าบ้านนั่น
อี้เฉิน(พ.อ)
//เดินเข้าบ้าน
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
//เดินเข้าบ้าน
ฟู่เหยา(แม่เลี้ยงน.อ)
กลับซะดึกเชียวนะ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
//หันมอง
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ม๊าผมโตแล้วนะ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ยังเป็นห่วงผมอยู่อีกหรอ
ฟู่เหยา(แม่เลี้ยงน.อ)
ก็ใช่น่ะสิ
ฟู่เหยา(แม่เลี้ยงน.อ)
กลับซะดึกดื่นอย่างนี้
ฟู่เหยา(แม่เลี้ยงน.อ)
คนเป็นแม่ก็ต้องห่วงเป็นธรรมดาไหม
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ไม่ต้องห่วงผมหรอกครับ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ผมโตแล้วผมดูแลตัวเองได้
ฟู่เหยา(แม่เลี้ยงน.อ)
ได้อะไรล่ะ
ฟู่เหยา(แม่เลี้ยงน.อ)
เมื่อเดือนนั้นจึงถูกยิงอยู่เลย
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
โธ่...ม๊าครับ~~
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ผมไม่คุยกับม๊าแล้ว
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ผมจะขึ้นไปอาบน้ำนอนแล้วนะ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
//เดินขึ้นห้องไป
ฟู่เหยา(แม่เลี้ยงน.อ)
//ส่ายหัว
หลินเซียว(น.อ)
//เดินเข้าบ้าน
หลินเซียว(น.อ)
ป้าหยาง~~//เดินไปนั่งโต๊ะอาหาร
หลินเซียว(น.อ)
มีอะไรกินมั้งอ่ะ
ป้าหยาง(แม่บ้านน.อ)
แปปนึงนะคะ
ป้าหยาง(แม่บ้านน.อ)
เดี๋ยวยกมาให้
ป้าหยาง(แม่บ้านน.อ)
//เดินเข้าไปในครัว
ป้าหยาง(แม่บ้านน.อ)
//กลับออกมาพร้อมอาหารอันโอชะ
ป้าหยาง(แม่บ้านน.อ)
นี่ค่ะมาแล้ว
ป้าหยาง(แม่บ้านน.อ)
//วางอาหารลงบนโต๊ะ
หลินเซียว(น.อ)
ว้าว😍😍//ตาเป็นประกาย
หลินเซียว(น.อ)
น่ากินฝุดๆเลยค่ะ
หลินเซียว(น.อ)
อร่อยม๊าก//ยกนิ้วให้
หลินเซียว(น.อ)
ป้าหยางของเราทำอาหารเก่งสุดๆเลยค่ะ
ป้าหยาง(แม่บ้านน.อ)
คุณหนูก็พูดเกินไป
หลินเซียว(น.อ)
อร่อยจริงๆไม่ได้โม้~~
ป้าหยาง(แม่บ้านน.อ)
//ยื้ม
ป้าหยาง(แม่บ้านน.อ)
งั้นคุณหนูก็ทานไปนะคะ
ป้าหยาง(แม่บ้านน.อ)
เดี๋ยวป้าจะไปทำงานต่อ
หลินเซียว(น.อ)
//ทานอาหารต่อ
หลินเซียว(น.อ)
//เดืนขึ้นห้อง
หลินเซียว(น.อ)
//ฟุบลงเตียง
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ไม่หรอก
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
นั่งลงสิ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
สั่งอาหารครับ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ผมเอาอันนี้ที่นึง
หลี่ซิน
ส่วนฉันขอเป็นอันนี้แล้วกันค่ะ
พนักงาน
เชิญทานให้อร่อยค่ะ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
//ตักอาหารกิน
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
มีอะไรติดหน้าผมงั้นหรอ//พูดโดยไม่มอง
ทั้งสองไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลย
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
//ยืนจ่ายเงิน
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
//เดินออกมาจากร้าน
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ผมมาทานอาหารแล้ว
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ผมมีธุระ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ผมไปนะ
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
ครับ?
เฟยอวี่(พี่ชายต่างแม่น.อ)
//เดินหันหลังไป
หลินเซียว(น.อ)
//เดินลงมาบันไดมา
หลินเซียว(น.อ)
มีอะไรกินบ้างค่ะ
ป้าหยาง(แม่บ้านน.อ)
มีข้าวต้มกุ้งค่ะ
หลินเซียว(น.อ)
งั้นเอามาเลยค่ะฉันหิว
ป้าหยาง(แม่บ้านน.อ)
ได้ค่ะ
ป้าหยาง(แม่บ้านน.อ)
//วางข้าวต้มลง
หลินเซียว(น.อ)
ขอบคุณค่ะป้าหยาง
เฟยหมิง(พ่อน.อ)
พรุ่งนี้เข้ามาบ้านใหญ่หน่อยนะ
หลินเซียว(น.อ)
ทำไม//เสียงเรียบ
เฟยหมิง(พ่อน.อ)
มีธุระจะคุยด้วย
ป้าหยาง(แม่บ้านน.อ)
ใครโทรมาหรอคะ
หลินเซียว(น.อ)
ไม่มีอะไรหรอกค่ะ
หลินเซียว(น.อ)
ป้าหยางไปทำงานเถอะ
ป้าหยาง(แม่บ้านน.อ)
//เดินออกไป
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
