เทพกับมารรักกันไม่ได้ ตอนที่๒

หลินจื่อเย่(น.อ)

//เดินออกมา

ลู่ต้าหมิง(เทพบุปผา)

//เดินไปมา

ซูหมิงอัน(เทพมังกรทอง)

//มอง

ซูหมิงอัน(เทพมังกรทอง)

นี่....ท่าน

ซูหมิงอัน(เทพมังกรทอง)

ท่านหยุดเดินก่อนได้ไหมรึไม่

ซูหมิงอัน(เทพมังกรทอง)

ข้าเวียนหัวแล้ว!~

ลู่ต้าหมิง(เทพบุปผา)

อ๊ะ..เอ่อ..ข้าขออภัย

ลู่ต้าหมิง(เทพบุปผา)

ข้าเป็นห่วงอาหลิน

ซูหมิงอัน(เทพมังกรทอง)

//ถอนหายใจ

ซูหมิงอัน(เทพมังกรทอง)

//มองตรงไปที่บานประตู

ลู่ต้าหมิง(เทพบุปผา)

//+

ซูหมิงอัน(เทพมังกรทอง)

//เดินไปหา

ซูหมิงอัน(เทพมังกรทอง)

มิต้องกังวลไปหรอก..//กระซิบ

ลู่ต้าหมิง(เทพบุปผา)

!?//หันหน้ามา

ซูหมิงอัน(เทพมังกรทอง)

หน้าของทั้งสองนั้นอยู่ใกล้กันแค่หนึ่งนื้ว

ลู่ต้าหมิง(เทพบุปผา)

อะ...เอ่อ

ซูหมิงอัน(เทพมังกรทอง)

//มองหน้าลู่ต้าหมิง

ลู่ต้าหมิง(เทพบุปผา)

//เลิ่กลั่ก

หลินจื่อเย่(น.อ)

อะแฮ่ม!!

หลินจื่อเย่(น.อ)

แฮ่มๆ

ลู่ต้าหมิง(เทพบุปผา)

//หันไปมอง

ซูหมิงอัน(เทพมังกรทอง)

//มองตาม

ลู่ต้าหมิง(เทพบุปผา)

อาหลิน~~//วิ่งไปหาหลินจื่อเย่

ซูหมิงอัน(เทพมังกรทอง)

//เดินตาม

ลู่ต้าหมิง(เทพบุปผา)

ฮือ~อาหลินนน//กอดหลินจื่อเย่

หลินจื่อเย่(น.อ)

//กอดกลับ

หลินจื่อเย่(น.อ)

เจ้าเป็นไรต้าหมิง

ลู่ต้าหมิง(เทพบุปผา)

ข้าไม่อยากให้เจ้าไป

หลินจื่อเย่(น.อ)

ข้าต้องไป

ลู่ต้าหมิง(เทพบุปผา)

เห้อ..//ผละกอด

หลินจื่อเย่(น.อ)

เดียวข้าก็กลับมา

ลู่ต้าหมิง(เทพบุปผา)

แล้วมีผู้ใดไปกับเจ้าบ้าง

หลินจื่อเย่(น.อ)

มีอาซืออาอวี๋

ลู่ต้าหมิง(เทพบุปผา)

อืม!

ลู่ต้าหมิง(เทพบุปผา)

เดี๋ยวข้าตามไปนะ

ลู่ต้าหมิง(เทพบุปผา)

ถ้างานเสร็จแล้วนะ...//😅

ซูหมิงอัน(เทพมังกรทอง)

//แอบขำ

หลินจื่อเย่(น.อ)

อืม

หลินจื่อเย่(น.อ)

ข้าไปก่อนนะ

ลู่ต้าหมิง(เทพบุปผา)

อืม!//โบกมือลา

ซูหมิงอัน(เทพมังกรทอง)

//มองตามหลินจื่อเย่

หลินจื่อเย่(น.อ)

//เรียกกระบี่+เหินกระบี่ไป

ณ. จวนเทพสงคราม

ตุบ!

โอ้ย!!

สาวใช้

อะ..เอ่อ

สาวใช้

ท่านเทพเจ้าค่ะ

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

//หันไปมอง

ซือหลิน(ผ.ต.ตน.อ)

//มอง

ซือหลิน(ผ.ต.ตน.อ)

เจ้าจะลุกจากตัวข้าได้รึยัง//มองอวี๋จื่อ

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

//หันมามอง

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

ชิ!//ลุกออกจากตัวซือหลิน

ซือหลิน(ผ.ต.ตน.อ)

//ลุกขึ้น

ทั้งสองต่างปัดอาภรณ์ดูความเรียบร้อยของอาภรณ์ตน

อาภรณ์=เสื้อผ้า เพื่อใครไม่รู้งับ

ซือหลิน(ผ.ต.ตน.อ)

ผู้ใดมา//หันมองบ่าว

สาวใช้

องค์ชายเล็กเจ้าค่ะ//ก้มหัว

ซือหลิน(ผ.ต.ตน.อ)

อืมให้เขาเข้ามา

สาวใช้

เจ้าค่ะ//เดินไปเปิดประตู

หลินจื่อเย่(น.อ)

//ยิ้มมีเจ้าเลห์+เดินมา

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

จะ..เจ้ายิ้มอะไรของเจ้า

หลินจื่อเย่(น.อ)

ก็มิมีไรหรอกอาอวี๋//ยังยิ้มอยู่

ซือหลิน(ผ.ต.ตน.อ)

//มองอวี๋จือ

ซือหลิน(ผ.ต.ตน.อ)

(หึ)

หน้าของอวี๋จือนั้นขึ้นสีแดงระรื่นปานลูกตำลึงสุกก็มิปราน

หลินจื่อเย่(น.อ)

เจ้าเป็นไรรึอาอวี๋

หลินจื่อเย่(น.อ)

หน้าเจ้าแดงเชียว//ยิ้มกวน

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

อะ..อะไร!

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

หน้าของข้าขึ้นสีอะไรเจ้า! อย่ากล่าวหาข้าเช่นนี้นะ!//ลุกลี้ลุกลน

หลินจื่อเย่(น.อ)

//หัวเราะ

หลินจื่อเย่(น.อ)

ฮ่าๆๆ

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

จะ...เจ้า!

ซือหลิน(ผ.ต.ตน.อ)

เจ้าเป็นไรงั้นรึ//จับหน้าอวี๋จือหันมามองตน

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

//หน้าขึ้นสีกว่าเดิม

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

ปะ..ปล่อยนะ!//หันหน้าหนี

หลินจื่อเย่(น.อ)

👀

หลินจื่อเย่(น.อ)

นี่!

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

//หันมอง

ซือหลิน(ผ.ต.ตน.อ)

//+

หลินจื่อเย่(น.อ)

ข้าจะพาพวกเจ้าลงไปปราบปีศาจที่แดนมนุษย์

หลินจื่อเย่(น.อ)

เตรียมตัวละ

หลินจื่อเย่(น.อ)

"ท่านเทพสงคราม ท่านเทพวารี"

หลินจื่อเย่(น.อ)

ตื่นให้ได้ละ//ยิ้มเจ้าเล่ห์

หลินจื่อเย่(น.อ)

ข้าไปละ

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

จะ..จะ..เจ้าบ้าหลินจื่อกลับมานะ!!!//จะตามหลินจื่อเย่ไป

ซือหลิน(ผ.ต.ตน.อ)

//คว้าเอวอวี๋จือไว้

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

อ๊ะ!?//ร่างถูกดึง

ซือหลิน(ผ.ต.ตน.อ)

เจ้าจะไปไหนเล่าอาอวี๋//มอง

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

//เลิ่กลั่ก

ซือหลิน(ผ.ต.ตน.อ)

หึ//อุ้มอวี๋จือ

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

นี่!ปล่อยข้านะ!!

ซือหลิน!!!!!!

เสียงของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเทพวารีนั้นดังไปทั่วจวนของเทพสงครามอย่างซือหลิน

จากนั้นประตูห้องของซือหลินนั้นถูกปิดและสั่งสาวใช่ว่าห้ามมีผู้ใดมารบกวนเขาเวลานี้

อ๊ะ!

ปล่อยนะ!!

อื้อ!!

และเสียงนี้เป็นเสียงของ"เทพวารี"ที่กำลังถูก"เทพสงคราม"นั้นเล่นอยู่🙄🌚

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

เช้าวันต่อมา

หลินจื่อเย่(น.อ)

//ยืนรอ

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

//พยายามเดินให้ปกติ

ซือหลิน(ผ.ต.ตน.อ)

//แอบหัวเราะ

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

//หน้ามุ่ย

หลินจื่อเย่(น.อ)

//เห็น

หลินจื่อเย่(น.อ)

พวกท่าน!!

หลินจื่อเย่(น.อ)

ทางนี่!!

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

//เดินไปหาหหลินจื่อเย่อย่างทุลักทุเล

หลินจื่อเย่(น.อ)

ท่านเป็นไรรึเปล่าท่านเทพวารี//ยิ้ม

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

*ข้ารู้นะว่าเจ้ารู้นะหลินจื่อ!!*

**=ส่งกระเเสจิต

หลินจื่อเย่(น.อ)

*แล้วไง*

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

ชิ!//หันหน้าไปทางอื่น

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

แค่ตกบันได

ซือหลิน(ผ.ต.ตน.อ)

//กลั้นขำไว้

หลินจื่อเย่(น.อ)

อ๋ออย่างนี้นี่เอง

หลินจื่อเย่(น.อ)

ท่านเลยเกินกระเพกๆมาหาข้า

อวี๋จื่อ(ผ.ต.ตน.อ)

ใช่//กัดฟันพูด

หลินจื่อเย่(น.อ)

ไปกันเถอะ

หลินจื่อเย่(น.อ)

ป่ะ

ทั้งสามจึงได้ลงไปยังแดนมนุษย์ เพื่อปราบปีศาจตามคำสั่ง

จบ.

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ