ชาตินี้ข้าแค่ต้องการอยู่สงบ
1
มักมีสัตว์หลายชนิดมาบำเพ็ญเพียรอละจำศีล
และจะมีสัตว์ปรเสิรฐอยู่ตนหนึ่ง
ที่บำเพ็ญเพียรมานานจนสามารถมีร่างกายที่เป็นมนุษย์ใด้
และยังเป็นผู้ที่ใด้รับหน้าที่ปกปักรักษาแ้าต้องห้ามนี้
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่าน
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่าน
เยี่ยนซี เทพงูขาว
อ..อือ//สลึมสลือ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่าน!!
เยี่ยนซี เทพงูขาว
จะมาปลุกข้าทำไมเล้า
เยี่ยนซี เทพงูขาว
//ทำหน้าเหมือนจะงอน
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ไม่เอานะขอรับไม่งอนนะ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ห..หงึก//หันหน้าหนี
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ไม่ทำตัวเป็นเด็กสิขอรับ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
หึข้าจะนอน!!
เยี่ยนซี เทพงูขาว
หึนายนี้นะมาว่าคนอื่นเป็นเด็กรึ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ไม่งอแงสิขอรับ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ข้าจะนอน
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
เฮ้อ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ชอบมำตัวเป็นเด็กจริงๆนะขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ตื้นใด้แล้วนะขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่าน
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
เฮ้อ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
อ..อือ//สลึมสลือ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
นายเนี้ยนะชอบถอนหายใจจริงๆ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
้หนือยหรอ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ค..ครับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
อ..เออ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
//นำตาเริ่มคลอ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
…
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ไม่ร้องสิขอรับ
สักพักอี้เฉินก็โดนโจมตีอยู่ด้านหลัง
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
.อ..อึก//ตกใจตาเบิกโพลง
เยี่ยนซี เทพงูขาว
อ..อี้เฉิน
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
อ..อึก
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ใครกัน!!!!
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ชั่งกล้ายิ่งนัก!!!//ตาเริ่มกลายเป็นสีแดง
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
น..นายท่าน
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
อย่าออกไปใหนเลยแผลแค่นี้ จิบๆ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
อย่ามาทำเป็นอวดดี
เยี่ยนซี เทพงูขาว
นายมีบาดแผลนะ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ไม่เป็นไรขอรับ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
อ..อือ//ตากลับมาเป็นสีปกติ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
งั้นชั้นจะรักษาให้นะ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ครับ//กำลังถอดเสื้อ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เดี๋ยวข้าทำเอง//จับมือ อค
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่าน
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ฮือ//กำลังถอดเสื้อให้ อค
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
การรักษาแบบนี้ไม่จำเป็นหรอกนะขอรับ//เกรงใจ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เจ้าเป็นคนสำคัญแค่นี้จิบๆ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
//เลียไปที่บาทแผล
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
อ..อึก(จ้านี้ไม่ระวังตัวจิงจิงสินะ)
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เจ้าทนหน่อยนะ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
(ปานนี้ข้าจับเจ้ากดแล้ว)
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เสร็จแล้ว
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
อ..เอ้อท่านท่านี้มัน//มองไปที่เยี่ยนซี
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เอะ..เอ่อเดี๋ยวข้าจะออกไปแล้วละ//เลิ่กลั่กขั้นสุด
ทุกคนน่าจะสงใสเยี่ยนซี่นั่งที่ตักของอี้เฉินนะคะ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เดี๋ยวข้าจะออกไปข้างนอกนะ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่านเรื่องนั้นไม่ต้อซีเรียสข้าจะจัดการเอง
เยี่ยนซี เทพงูขาว
อะไรของเจ้า
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เจ้าโดนรอบสังหารนะ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ดีนะที่ไม่ตาย
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ข้าไม่ตายง่ายนะขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่านพักผ่อนเถิด
เยี่ยนซี เทพงูขาว
งั้นเมื้อจัดการเสร็จแล้วอย่าลืมพาชั้นไปเที่ยวด้วยละที่ตลาดของมนุษย์ดีมั้ย//ยิ้ม
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ขอรับ//ยิ้มตอบ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
โอ่ะลืมเลย
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ท่านยังมีเอกสารอีกมากช่วยเคลียร์มันให้เสร็จด้วยนะขอรับ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
หงึก//หันหน้าไปทางอื่น
เยี่ยนซี เทพงูขาว
นี้ไงคือสาเหตุที่ข้าไม่อยากตื่น
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เจ้านะไปใด้แล้วรักษาตัวด้วย
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ขอรับ
Comments