ชาตินี้ข้าแค่ต้องการอยู่สงบ
1
มักมีสัตว์หลายชนิดมาบำเพ็ญเพียรอละจำศีล
และจะมีสัตว์ปรเสิรฐอยู่ตนหนึ่ง
ที่บำเพ็ญเพียรมานานจนสามารถมีร่างกายที่เป็นมนุษย์ใด้
และยังเป็นผู้ที่ใด้รับหน้าที่ปกปักรักษาแ้าต้องห้ามนี้
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่าน
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่าน
เยี่ยนซี เทพงูขาว
อ..อือ//สลึมสลือ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่าน!!
เยี่ยนซี เทพงูขาว
จะมาปลุกข้าทำไมเล้า
เยี่ยนซี เทพงูขาว
//ทำหน้าเหมือนจะงอน
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ไม่เอานะขอรับไม่งอนนะ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ห..หงึก//หันหน้าหนี
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ไม่ทำตัวเป็นเด็กสิขอรับ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
หึข้าจะนอน!!
เยี่ยนซี เทพงูขาว
หึนายนี้นะมาว่าคนอื่นเป็นเด็กรึ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ไม่งอแงสิขอรับ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ข้าจะนอน
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
เฮ้อ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ชอบมำตัวเป็นเด็กจริงๆนะขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ตื้นใด้แล้วนะขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่าน
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
เฮ้อ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
อ..อือ//สลึมสลือ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
นายเนี้ยนะชอบถอนหายใจจริงๆ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
้หนือยหรอ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ค..ครับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
อ..เออ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
//นำตาเริ่มคลอ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
…
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ไม่ร้องสิขอรับ
สักพักอี้เฉินก็โดนโจมตีอยู่ด้านหลัง
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
.อ..อึก//ตกใจตาเบิกโพลง
เยี่ยนซี เทพงูขาว
อ..อี้เฉิน
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
อ..อึก
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ใครกัน!!!!
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ชั่งกล้ายิ่งนัก!!!//ตาเริ่มกลายเป็นสีแดง
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
น..นายท่าน
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
อย่าออกไปใหนเลยแผลแค่นี้ จิบๆ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
อย่ามาทำเป็นอวดดี
เยี่ยนซี เทพงูขาว
นายมีบาดแผลนะ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ไม่เป็นไรขอรับ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
อ..อือ//ตากลับมาเป็นสีปกติ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
งั้นชั้นจะรักษาให้นะ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ครับ//กำลังถอดเสื้อ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เดี๋ยวข้าทำเอง//จับมือ อค
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่าน
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ฮือ//กำลังถอดเสื้อให้ อค
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
การรักษาแบบนี้ไม่จำเป็นหรอกนะขอรับ//เกรงใจ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เจ้าเป็นคนสำคัญแค่นี้จิบๆ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
//เลียไปที่บาทแผล
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
อ..อึก(จ้านี้ไม่ระวังตัวจิงจิงสินะ)
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เจ้าทนหน่อยนะ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
(ปานนี้ข้าจับเจ้ากดแล้ว)
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เสร็จแล้ว
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
อ..เอ้อท่านท่านี้มัน//มองไปที่เยี่ยนซี
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เอะ..เอ่อเดี๋ยวข้าจะออกไปแล้วละ//เลิ่กลั่กขั้นสุด
ทุกคนน่าจะสงใสเยี่ยนซี่นั่งที่ตักของอี้เฉินนะคะ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เดี๋ยวข้าจะออกไปข้างนอกนะ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่านเรื่องนั้นไม่ต้อซีเรียสข้าจะจัดการเอง
เยี่ยนซี เทพงูขาว
อะไรของเจ้า
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เจ้าโดนรอบสังหารนะ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ดีนะที่ไม่ตาย
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ข้าไม่ตายง่ายนะขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่านพักผ่อนเถิด
เยี่ยนซี เทพงูขาว
งั้นเมื้อจัดการเสร็จแล้วอย่าลืมพาชั้นไปเที่ยวด้วยละที่ตลาดของมนุษย์ดีมั้ย//ยิ้ม
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ขอรับ//ยิ้มตอบ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
โอ่ะลืมเลย
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ท่านยังมีเอกสารอีกมากช่วยเคลียร์มันให้เสร็จด้วยนะขอรับ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
หงึก//หันหน้าไปทางอื่น
เยี่ยนซี เทพงูขาว
นี้ไงคือสาเหตุที่ข้าไม่อยากตื่น
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เจ้านะไปใด้แล้วรักษาตัวด้วย
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ขอรับ
2
เยี่ยนซีในตอนนี้ก็ยังเคลียร์เอกสารไม่หมด
เอกสารที่ส่งมาจากทวยเทพที่ให้มาจัดการกับสัตว์ที่กำลังบำเพ็ญเพียรอยู่
ให้ใด้มีร่สงกายเหมือนมนุษย์
และใด้รับพรจากทวยเทพตนละ1คำขอ
3วันมานี้อี้เฉินก็ยังไม่กลับมา
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ทำไมงานมันเยออะอะไรแบบนี้
เยี่ยนซี เทพงูขาว
อ้าาากกกกก
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เหนื่อยเว้ยยย
เยี่ยนซี เทพงูขาว
อี้เฉินตอนใหนนายจะกลับมา
เยี่ยนซี เทพงูขาว
งีบสักหน่อยละกัน//หลับ
เฟยเฟย จอมมาร
มาแล้วสินะเทพงูขาว
เฟยเฟย จอมมาร
ข้านึกว่าเจ้าจะน่าเกรงขามกว่านี้ซะอีก
เฟยเฟย จอมมาร
หน้าตาของเจ้าช่างง___
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เจ้าเป็นใคร//รู้สึกปวดหัว
เฟยเฟย จอมมาร
ฟังข้าเสียก่อนสิ
เฟยเฟย จอมมาร
จับจ้าใด้หรือไม่
เยี่ยนซี เทพงูขาว
อย่ามาเสเสร้ง
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เจ้าเป็นใครถ้ามิตอบข้าแม้แต่เจ้าคงจะไม่ได้แสงตะวันนี้ซะเสีย
เฟยเฟย จอมมาร
ใจเย็นก่อนเจ้างูน้อย
เยี่ยนซี เทพงูขาว
นี้เจ้า//ตาเปลี่ยนเป็นสีแดง
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ช่างกล้ายิ่งนักเรียกข้าเยี่ยงนี้
เฟยเฟย จอมมาร
แม้แต่ข้ายังจำไม่ใด้
เฟยเฟย จอมมาร
เจ้าช่างใจร้ายยิ่งนัก
เฟยเฟย จอมมาร
ใหนละคำสัญญาที่เจ้าเคยให้หน่ะ
เมื่อข้ามีกายเป็นมนุษย์ข้าจะแต่งงานกับเจ้านะเฟยเฟย
เฟยเฟย จอมมาร
ข้าถามอีกรอบ
เฟยเฟย จอมมาร
ข้าคือใคร//จับไปที่คางมิงด้วยความเศร้า
เยี่ยนซี เทพงูขาว
อ…อึกอย่ามาอยู่ใกล้ข้า
เยี่ยนซี เทพงูขาว
//ปัดมือ อค ออก
เฟยเฟย จอมมาร
นี่เจ้าบำเพ็ญเพียรมาถึงขั้นใด้กลายเป็นเทพมิหนำซ้ำยังจำข้าไม่ใด้ด้วยซ้ำ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ข้าปวดหัวพอใด้แล้ว!!!!!
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เฮือก!!!//ตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
เป็นอะไรรึเปล่าขอรับ//เป็นห่วง
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เฟยเฟย!!!
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่าน!!!
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ตั้งสติก่อนขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
เป็นอะไรขอรับ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ทำไมเจ้าถึงมาตอนนี้
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ห..หงึง//นำ้ตาคลอ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่าน
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
เป็นอะไรขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ไม่ร้องนะขอรับ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
หงึก..ฮือ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่าน
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ฮ..ฮือ.ฮื.ออ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ฉันแค่ฝันร้าย..ท.ทำไมนำ้ตามันไม่หยุดไหล
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ไม่เป็นไรนะขอรับ//ลูบหลัง อค
เยี่ยนซี เทพงูขาว
อ..อย่ามาลูบหลังนะ//หันหน้าหนี
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ข้าไม่ใช่เด็กแล้วนะ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
งั้นนอนพักก่อนเดี๋ยวเอกสารผมจะเคลียร์เอง
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
แล้วที่ฝันร้ายนี้
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ฝันถึงอะไรขอรับ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เรื่องนั้นเหมือนจะ…
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ข้ารู้สึกปวดหัวไว้เล่าให้ฟังอีกที
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่านตื่นมาทานข้าวขอรับ//ปลุก อค
เยี่ยนซี เทพงูขาว
อ..อือ//สลึมสลือ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ข้าขอนอนอีกสัก…//หลับตาอ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่านขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
เฮ้อ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่าน//กระซิบข้างหู + มือลูบไล้ไปที่คอ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
หึ่ย!!//ตื่น
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ข้าตกใจหมด
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เจ้านี้นะอย่าเล่นอะไรแบบนี้
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
หึ//หัวเราะในลำคอ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
นี้จะมาหัวเราะอะไรเล่า//หน้ามุ่ย
นายเอกตอนเด็ก
//กลายร่างเป็นเด็ก
นายเอกตอนเด็ก
เชอะ!!!ความจริงแล้วเด็กก็ต้องนอนเยอะๆสินะ
นายเอกตอนเด็ก
งั้นข้านอนละ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่าน
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ไม่เอาแบบนี้ขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
มากินข้าวก่อน
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ไม่//นอนอยู่บนเตียง
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่าน
เยี่ยนซี เทพงูขาว
…//หันหน้าหนี
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ไม่งอแงนะขอรับ
นายเอกตอนเด็ก
นี้ข้าโกรธอยู่นะ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
//กลายร่างเป็นร่างเดิม
เยี่ยนซี เทพงูขาว
//วิ่งออกไปด้านนอก
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่าน!!!(ดื้อจริงๆ)
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
//วิ่งตามออกไป
แอด เด้กกำลังโต
นายเอกก็งอแงแหละเด็กกำลังโต
แอด เด้กกำลังโต
แต่อายุ2000ปีแล้วนี้สิ
แอด เด้กกำลังโต
อี้เฉินจะตามนายเอกมากินข้าวใด้ใหมก่อน
แอด เด้กกำลังโต
นิดตามชมตอนต่อไป
3
เยี่ยนซี เทพงูขาว
วิ่งออกมาจากจวน
เยี่ยนซี เทพงูขาว
//ชนคนคนหนึ่งเข้า
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ขออภัยท่านเป็นอะไรรึปล่าวขอรับ
ไป๋จิ้ง เทพเจ้า
ข้าเป็นอะไรไปรึเปล่านะ//คิ้วขมวดนิดหน่อย
เยี่ยนซี เทพงูขาว
อ..องค์ชาย
เยี่ยนซี เทพงูขาว
เป็นอะไรรึเปล่าขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่าน!!
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
หนีไปใหนขอรับมากินข้าวใด้แล้วนะขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
//มองจากใกล้แล้วเห็น นอ อยู่กับคนอื่น
เยี่ยนซี เทพงูขาว
อ..เอ้อไปนั่งก่อนนะขอรับองค์ชาย//ช่วยพยุง อค
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่าน
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
อ..เอ่อ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
องค์ชายมาที่นี้ด้วยตนเองมีอะไรรึเปล่าขอรับ
ไป๋จิ้ง เทพเจ้า
ข้าแค่ออกมาคุย
ไป๋จิ้ง เทพเจ้า
กับนายของเจ้าก็แค่นั้น
เยี่ยนซี เทพงูขาว
องค์ชายนั่งก่อนนะขอรับ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
//มองด้วยหางตาไปที่อี้เฉิน
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
//ก้มหัวแล้วเดินออกไป
เยี่ยนซี เทพงูขาว
องค์ชายมีอะไรรึขอรับ
ไป๋จิ้ง เทพเจ้า
เรียกข้าว่าไป๋จิ้งก็ใด้นะ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ไม่ดีมั้งขอรับ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
งั้นมีอะไรจะคุยกับผมรึขอรับ
ไป๋จิ้ง เทพเจ้า
ข้าก็ไม่มีอะไรมากหรอก
ไป๋จิ้ง เทพเจ้า
แต่ข้ไม่นึกเลยว่าจะเห็นเจ้าในร่างนี้//จับคาง อค
คือไป๋จิ้งนั่งข้างกับเยี่ยนซีนะทุกคน
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ขอรับ//หลบสายตา อค
ไป๋จิ้ง เทพเจ้า
เจ้านี้ช่าง//เริ่มเข้าใกล้นายเอกเรื่อยๆ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
//เอนตัวถอยหนี
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
//เดินเข้ามาพร้อมถาดชา
ไป๋จิ้ง เทพเจ้า
หืม อะไรอีกละ//กันหน้าไปมอง อี้เฉิน
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นี้ องค์ชายขอรับห้ามแตะต้องตัวของนายท่านนะขอรับ//วางถาดแล้วพยุง อค ออกมา
ไป๋จิ้ง เทพเจ้า
นี้เจ้าไม่เห็นรึว่าข้าทำอะไรอยู่
ไป๋จิ้ง เทพเจ้า
ไม่มีมารยาท!!
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
องค์ชายมามีจุดประสงค์อะไรขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
แล้วมาแตะเนื้อต้องตัวนายท่านของกระผมไม่ใด้นะขอรับ
ตอนนี้เยี่ยนซีนิ่งอยู่นะทุกคนเพราะไม่รู้จะทำอะไรต่อ
ประมาณว่าสตั่นอะไรประมาณนั้น
ไป๋จิ้ง เทพเจ้า
ทำไมจะไม่ใด้
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่านขอรับ//สะกิด อค
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ก็กระผมเห็นว่าจะไม่ใด้แตะเนื้อต้องตัวแบบปกตินะขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ดูจากหน้าตาของนายท่านดูก็รู้ว่าไม่ใด้อนุญาตด้วยซ้ำ
ไป๋จิ้ง เทพเจ้า
ข้าแค่ทำความรู้จัก
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ไม่มีมารยาท
เยี่ยนซี เทพงูขาว
พอใด้แล้ว
เยี่ยนซี เทพงูขาว
พอแค่นี้แหละ
เยี่ยนซี เทพงูขาว
ถ้าจะมาเถียงกันนะหึ่ย!!//กอดอกหน้ามุ่ยแล้วเดินเข้าไปในจวน
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
อ..เอ่อ//มองตาม นอ ไป
ไป๋จิ้ง เทพเจ้า
ข้าจะไปตาม
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นี้องค์ชายต้องการอะไรขอรับ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นี้อยู่ในเขตของนายท่านกระผมยังไม่อนุญาตนะขอรับ
ไป๋จิ้ง เทพเจ้า
ข้าคือเทพองค์ที่8
ไป๋จิ้ง เทพเจ้า
เทพเจ้าองค์ปัจจุบัน
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
อ่อออ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ใด้ข่าวว่าองค์ชายไป๋จิ้งเทพเจ้าองค์ที่8ผู้สูงส่งกำลังหาคู่ครองเพื่อไปแต่งงานเข้าวังงั้นสินะขอรับ
ไป๋จิ้ง เทพเจ้า
จะพูดอะไรก็พูดข้าจะเข้าไปละอย่าคิดว่าข้าจะเจ้าไปไม่ใด้นะ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นี่!!!
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
( คงจะข้ามาเตาะนายท่านละสสิเหอะ)
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
ข้าคงต้องไปตามแล้วสิ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
//เดินเข้าจวนของ นอ
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
อ่ะ!!//กระเด็นออกมา
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
อย่าบอกนะว่าโดนแสรกอาคมเเล้วข้าจะเข้าไปยังไงเนี้ย!!
อี้เฉิน องครักษ์เยี่ยนซี
นายท่าน!!!
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
