เพียงหนึ่งหยดเลือด ความฝัน?

Enjoy reading

[ บทสนทนา ]

09:10 น.

ช่วงสายของวันถัดมา ภายในห้องที่ถูกปกปิดเอาไว้ด้วยผ้าม่านสีทึบ ช่วยขับให้บรรยากาศดูอึมครึมมืดมนอย่างน่าพิศวง

อีกทั้งไอความเย็นจากเครื่องปรับอากาศที่ถูกลดอุณหภูมิให้ต่ำลงจนเกือบจะติดลบนั้นยังส่งให้ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงเกิดอาการหนาวสั่นจนแทบทนไม่ไหว

มือปัดป่ายและไขว่คว้าไปทั่วเตียงเพื่อควานหาผ้าห่มมาปกคลุมร่างกายที่เริ่มชาจากความหนาวเย็น

จนไปสะดุดเข้ากับบางสิ่งที่เป็นลักษณะกายเนื้อไม่ต่างจากเธอ แต่ผิวสัมผัสนั้นกลับเย็นเฉียบจนต้องรีบผละมือออก

พร้อมกับเปลือกตาที่ลืมขึ้นอย่างสลึมสลือ และใบหน้าที่หันมองไปด้านข้างตัวอย่างนึกสงสัย

ทิวา

!!?

ทิวาดีดตัวลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียงทันทีที่สายตาเริ่มปรับโฟกัสได้อย่างชัดเจน และได้เห็นว่ามีใครบางคนนอนอยู่บนเตียงข้างๆเธอในสภาพที่ท่อนบนเปลือยเปล่า

บุรุษเพศที่นอนคว่ำหน้าอยู่นั้นหาใช่ใครอื่นไกล แต่เป็นคนที่เธอพึ่งจะเจอกับเขาไปเมื่อคืน!

ทิวารีบสำรวจตัวเองอย่างละเอียดถี่ถ้วนก่อนจะพบว่าทุกอย่างยังคงปกติ สิ่งที่เธอหวงแหนและรักษามันมาตลอดหลายปี จนถึงตอนนี้มันยังไม่ถูกพรากไป

แต่น่าแปลกใจที่เธออยู่ในชุดคลุมอาบน้ำ

ทิวา

แล้วนี่มันที่ไหนเนี่ย

เธอเอ่ยพึมพำเสียงเบา เพราะเกรงว่าจะไปทำให้คนที่นอนหลับอยู่ตื่นขึ้นมาในตอนนี้

นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนกวาดมองไปรอบๆอย่างพิจารณา ก่อนจะพบว่าที่นี่ไม่ใช่ห้องนอนของเธอ

ทิวา

เมื่อคืนนี้...

ทิวา

มันเกิดอะไรขึ้น

เป็นอีกเรื่องที่น่าแปลกใจ นั่นคือเธอจำเหตุการณ์หลังจากที่เจอกับยูโรหน้าห้องน้ำไม่ได้

ราวกับภาพช่วงหลังจากนั้นมันถูกตัดไปเสียดื้อๆ

ไหนจะความรู้สึกประหลาดยามเมื่อมองไปที่ชายหนุ่มอีก

เพียงแค่เห็นใบหน้านั้น มันก็ทำให้เธอขนลุกขนพองจนต้องเบือนหน้าหนีในทันที

ทิวา

นี่ฉันเมาหนักจนจำอะไรไม่ได้เลยหรอ

แม้จะพยายามนึกหลายครั้งหลายคราว่ามันมีเหตุบังเอิญอะไร ทำไมถึงได้เผลอตัวมานอนกับคนที่ไม่สนิทใจอย่างยูโรได้

แต่ดูเหมือนการเค้นหาความจริงจากในความทรงจำที่แสนเลือนลาง มันจะเป็นอะไรที่เปล่าประโยชน์เหลือเกิน

ทิวา

ต้องรีบไปจากที่นี่

นั่นคือความคิดแรกหลังจากที่ตบตีกับตัวเองอยู่นาน

ร่างบางกระชับเสื้อคลุมให้มั่น ไม่สนแล้วว่าตัวเองมาอยู่ในสภาพนี้ได้อย่างไร

ขาเรียวตวัดลงจากเตียง ตั้งท่าจะลุกขึ้นยืนเพื่อทรงตัวบนพื้น แต่แล้วรอบเอวกลับถูกแขนแกร่งโอบรัดเอาไว้เสียแน่น พร้อมทั้งฉุดกระชากเธอให้ล้มตัวลงไปนอนอยู่บนเตียงดังเดิม

โดยที่มีศีรษะของชายหนุ่มตัวต้นเรื่องนอนหนุนอยู่ที่หน้าอกของเธออย่างเสียมารยาท

ทิวา

น...นี่นาย!?

ยูโร

อืออ~

ยูโร

จะไปไหน

ยูโรเอ่ยถามเสียงเนือย ฟังดูงัวเงียจนรู้ได้เลยว่าเขาคงพึ่งจะตื่นเมื่อสักครู่นี้เอง

ทิวา

ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ!

ทิวา

ไอ้คนฉวยโอกาส

ยูโร

ฉวยโอกาสอะไร?

ยูโร

ฉันไม่ได้ทำอะไรเธอซะหน่อย

ทิวา

แล้วทำไมฉันถึงอยู่ในสภาพนี้?

ดวงตาคู่คมลืมขึ้นมองสำรวจร่างบางที่อยู่ในสภาพเกือบเปลือย ก่อนจะยกยิ้มเจ้าเล่ห์ แล้วตอบกลับไปด้วยความกวนประสาท

ยูโร

จำไม่ได้จริงหรอ

ยูโร

เมื่อคืนเธอเร่าร้อนมากเลย

ทิวา

อ...ไอ้บ้า!!

ทิวา

โกหก!

ทิวา

โกหกชัดๆเลย!

ใบหน้าสวยขึ้นสีระเรื่ออย่างห้ามไม่ได้ เมื่อได้ฟังประโยคน่าอายจากปากของคนลามก

และเธอเชื่อว่าสิ่งที่เขาพูดออกมานั้นมันเป็นเรื่องโกหก

ยูโร

รู้ได้ไงว่าฉันโกหก

ยูโร

หรือว่า...

ยูโร

เธอซิงอ่อ?

ทิวา

....

ยูโร

เห้ย

ยูโร

จริงปะเนี่ย

ยูโรแทบจะลุกพรวดขึ้นมานั่งอย่างนึกฉงนในใจ เขารู้สึกเซอร์ไพรส์เมื่อได้เห็นสีหน้าอึกอักของคนตัวเล็กกว่า

ทิวา

เรื่องของฉัน

ทิวา

ลุกออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ

ทิวา

ไม่งั้นฉันจะ--

ยูโร

จะอะไร

ทิวาขบคิดอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะเหลือบมองไปที่ใบหูของชายหนุ่มที่อยู่ในระยะที่สามารถจับต้องได้พอดี

ทิวา

ฉันจะกัดหูนาย

ยูโร

โห

ยูโร

อยากโดนกัดพอดีเลย

ยูโร

เอาดิ

ใบหน้าหล่อรีบเอียงองศาให้พอดีกับตำแหน่งที่หญิงสาวจะสามารถใช้ริมฝีปากบางนั้นกัดลงมาบนใบหูของเขาได้อย่างถนัดถนี่

ซึ่งท่าทางแบบนั้นมันยิ่งทำให้ทิวารู้สึกว่าชายคนนี้ดูท่าจะจิตไม่ปกติเท่าไหร่นัก

ยูโร

นินทาอะไรฉันอยู่ในใจล่ะ?

ทิวา

ฉันถามนายจริงๆนะ

ยูโร

ว่า?

ทิวา

เมื่อคืนมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่

ทิวา

ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่กับนายได้

ยูโร

....

ชายหนุ่มเงียบไปราวกับไม่อยากตอบคำถามนั้น ก่อนจะยอมเปิดปากพูดด้วยน้ำเสียงสบายๆตามแบบฉบับของเขา

ยูโร

ก็ไม่มีอะไรมาก

ยูโร

เธอแค่เมา

ยูโร

ฉันไม่รู้ว่าเธอพักอยู่ที่ไหน

ยูโร

เลยพากลับมาด้วย

ยูโร

แค่นั้นเอง

ทิวา

....

คำพูดนั้นฟังดูน่าเชื่อถือจนทิวาไม่กล้าซักไซร้ถามต่อให้มากความ

แต่ความสงสัยก็ยังคงมีอยู่ เพราะเศษเสี้ยวในความทรงจำมันมีภาพเหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้เธอรู้สึกไม่ไว้วางใจชายหนุ่มเท่าไหร่นัก

ภาพที่ฉายชัดซ้ำไปซ้ำมาราวกับความฝันนั้นเรียกสติเธอให้พยายามนึกย้อนกลับไปยังช่วงเวลาที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้

ปะติดปะต่อเรื่องราวจนได้เห็นฉากหนึ่งผุดขึ้นมาในหัวราวกับกรอเทปย้อนกลับ

ซึ่งภาพที่ว่านั้น คือภาพที่ยูโรกำลังดูดดื่มและฉกชิมเลือดสีสดจากลำคอของเธออย่างเอร็ดอร่อย

ทิวา

(ความฝันหรอ?)

เธอคิดในใจ ก่อนจะขมวดคิ้วยุ่งเพราะเริ่มปวดหัวจี๊ดขึ้นมาจนต้องรีบหยุดความคิดเหล่านั้นไปอย่างช่วยไม่ได้

เหมือนกับมีควันสีดำทะมึนแผ่รังสีปกคลุมภาพเหล่านั้นจนมลายหายไปสิ้น

มันคอยปิดบังฉากสำคัญไม่ให้เธอรับรู้ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

ยูโร

เหม่ออะไรของเธออยู่ได้

ยูโร

ลุกไปอาบน้ำดิ

ยูโร

หรือจะนอนอยู่ด้วยกันแบบนี้ต่อก็ได้นะ

ยูโรพูดยิ้มๆ เขาลุกออกไปนั่งพิงหัวเตียงแล้วใช้สายตาจดจ้องไปยังร่างบางในชุดคลุมอาบน้ำสีขาว เชือกที่ผูกเอวอยู่นั้นหมิ่นเหม่ จะหลุดแหล่ไม่หลุดแหล่ ชวนให้น่ายื่นมือเข้าไปกระตุกมันหลุดออกมาเสียจริง

ทิวา

....

ทิวา

ใครจะไปอยากนอนกับนาย

เพราะดวงตาลึกลับคู่นั้นที่ฉายประกายความเจ้าเล่ห์ออกมาจนน่าคลื่นไส้ ทิวาจึงได้รีบพูดจาตัดบทอย่างรวดเร็ว แล้วลงจากเตียงตรงไปที่ห้องน้ำทันที

ทิ้งให้ชายหนุ่มนั่งอมยิ้มให้กับท่าทางล่กๆของหญิงสาวอยู่บนเตียงเพียงลำพัง

ยูโร

....

ยูโร

จิ๊!

ยูโร

แม่งเอ้ย

ยูโรสบถออกมาด้วยความหงุดหงิด อารมณ์ของเขาไม่ค่อยคงที่ สาเหตุมันมาจากความรู้สึกว้าวุ่นภายในใจที่ยังคงติดค้างมาจากเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ใบหน้าหล่อแหงนมองเพดานด้วยนัยน์ตาเลื่อนลอย ก่อนจะเสมองไปทางประตูห้องน้ำที่เริ่มมีการเคลื่อนไหว

ทิวา

คือว่า..

ยูโร

อะไร?

ยูโร

อยากให้ไปอาบด้วยอ่อ

ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นเป็นเชิงตั้งคำถาม นัยน์ตาคมกริบกวาดมองใบหน้าสวยที่โผล่พ้นออกมานอกประตู ต่ำลงมาคือหัวไหล่มนเปลือยเปล่าไร้ซึ่งอาภรณ์ปิดบังกายเนื้อนั้น

ทิวา

ใช่ที่ไหนเล่า

ทิวา

เสื้อผ้าฉันอยู่ไหน

ยูโร

....

ยูโร

เออน่า

ยูโร

เดี๋ยวเตรียมไว้ให้

ยูโร

ไปอาบน้ำเถอะ

ทิวา

ฉันจะเอามาเปลี่ยนในห้องน้ำ

ยูโร

มันเปื้อนอ้วกเธอ

ทิวาที่ฟังดังนั้น เธอรู้สึกได้ในทันทีว่ามันคือข้ออ้าง

ทิวา

....

ยูโร

ถ้าเธอยังยืนอยู่แบบนั้น

ยูโร

ฉันจะเข้าไปอาบด้วยนะ

ทิวา

รู้แล้วน่า!

ปึงง!!

ร่างบางกระแทกประตูปิดอย่างประชดประชัน เรียกเสียงกลั้วหัวเราะให้หลุดออกมาจากปากของยูโร

คล้อยหลังตอนที่ทิวาเข้าไปในห้องน้ำได้ไม่นาน ร่างสูงก็หยัดกายลุกขึ้นยืนบนพื้นข้างเตียง ก่อนจะเดินไปหยุดอยู่ที่ตะกร้าผ้าตรงระเบียงห้องนอน

ยูโร

....

นัยน์ตาคมไหววูบ มันสั่นระริกยามมองไปที่เสื้อผ้าของร่างบาง ซึ่งเขาเป็นคนถอดมันออกให้เธอเองเมื่อคืน

ชายหนุ่มโค้งตัวลงต่ำเล็กน้อย เพื่อหยิบเอาเสื้อผ้าที่ยังคงเคล้าไปด้วยกลิ่นคาวสนิมที่ติดตรึงอยู่บนเนื้อผ้า

อีกทั้ง'คราบเลือด'เกรอะกรังเด่นชัดอยู่บนคอเสื้อยืดเอวลอยตัวบาง

ยูโรมองมันอยู่ชั่วครู่ ในหัวคิดไปถึงช่วงเวลาที่ได้ลิ้มรสความหวานล้ำจากลำคอขาว สัมผัสของความเหนียวเหนอะหน่ะในตอนที่ลิ้นร้อนตวัดเลียคราบสีแดงครั้งแล้วครั้งเล่า ไหนจะกลิ่นหอมปริศนาที่เชิญชวนให้ดอมดมตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอกัน..

ร่างสูงยืนหอบ เหงื่อกาฬเริ่มผุดพรายขึ้นมาตามกรอบหน้า เขาขบเม้มริมฝีปากอย่างฝืนทน

ก่อนที่จะรีบสบัดหัวไปมาเพื่อเรียกสติ และตัดใจสลัดความคิดอกุศลทิ้งไป พร้อมทั้งทิ้งเสื้อผ้าของคนตัวเล็กลงไปไว้ในตะกร้าดังเดิม

ยูโร

เธอเนี่ยน้า~

ยูโร

ยกให้เป็นของหวานชิ้นโปรดเลย

ยูโร

To be continued...

มาช้า แต่มานะ55555

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ