อสงไขย บทที่ 1

พ.ศ 1999 ณ วังหลง

เพรช

วันนี้พวกเจ้าอยากไปเดินตลาดหรือไม่

เพรช

พอดีข้าเห็นว่าที่ตลาดน้ำหน้าวังวันนี้เปิดจักชวนพวกเจ้าไปเดิน

เพรช

จักไปด้วยกันหรือไม่

ต้นน้ำ

ได้ข้ากำลังอยากไปพอดีว่าจะซื้อของไปให้ท่านแม่สักหน่อยหนะ

ต้นน้ำ

เจ้าล่ะเมฆจักไปกับพวกข้าหรือไม่

เมฆ

เอาสิถ้าจักไปซื้อของฉันพอดี

ต้นน้ำ

ซื้ออะไรรึ

เมฆ

เครื่องครัวหนะ

ต้นน้ำ

หื้ม?

เมฆ

เอ่อ..คือข้า

เพรช

นี่พอเถิดต้นน้ำเจ้าจักถามเซ้าซี้เพื่อกระไร

เพรช

รีบไปดูแล้วกลับวังดีหรือไม่

ต้นน้ำ

อย่างนั้นก็ได้ข้าขอโทษนะเจ้าเมฆ

เมฆ

มิเป็นไร

ตลาดหน้าวัง

ต้นน้ำ

ทำไมวันนี้คนถึงเยอะเช่นนี้

เมฆ

ก็วันนี้มันเป็นวันเปิดตลาดไงเล่า

เมฆ

วันๆหัดเปิดหูเปิดตาเสียบ้างหนาต้นน้ำ

ต้นน้ำ

เจ้าหาว่าข้าไม่เปิดหูเปิดตารึ

เพรช

ก็จริงอยู่ที่เจ้าเมฆว่านะวันๆเจ้าเอาแต่อ่านหนังสืออยู่แต่ในกรมพระคลัง

เพรช

หารู้เรื่องนอกเมืองไม่

ต้นน้ำ

เอ้าเจ้าเพชรไหงเข้าข้างเจ้าเมฆเล่า

เมฆ

55555

เมฆ

ก็เรื่องจริงนิเนอะเพชร

เมฆ

ขนาดวันนี้จักมาซื้อของยังหารู้ไม่ว่าตลาดเปิด

เพรช

555

เพรช

เจ้าก็พูดไป

ต้นน้ำ

หึพวกเจ้าชอบว่าข้านัก

ต้นน้ำ

หารู้ไม่งานข้านี่กองเท่าภูเขา

ต้นน้ำ

กว่าจักหาเวลาออกนอกวังได้

เพรช

โอ้ย!

เมฆ

...!

ต้นน้ำ

...

ปิ่นทอง

ข้าขอโทษ

เพรช

.......

ร่างหนาไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่ช่วยพยุงร่างบางขึ้นอย่างอ่อนโยน

เจษ

ปิ่นทองก็เป็นอะไรหรือไม่

เกล้า

เจ็บตรงไหนไหมเจ้า

ปิ่นทอง

ข้ามิเป็นไร

ปิ่นทอง

ขอบคุณเจ้านักที่ช่วยพยุงข้า

ปิ่นทอง

ข้าขอโทษที่มิได้มองทางจึงได้ชวนเจ้า

เพรช

มิเป็นไร

เพรช

แต่ว่าเจ้า....?

ปิ่นทอง

เอ่อ.. ข้าชื่อปิ่นทองเป็นบุตรชายของสมเด็จเจ้าพระทองดี

ปิ่นทอง

แล้วนี่สหายข้า

ปิ่นทองพูดพรางมองไปทางเกล้าและเจษ

เกล้า

ข้าชื่อเก้าเป็นบุตรชายของเจ้าพระยาวรชัย

เจษ

ข้าชื่อเจษเป็นบุตรชายของพระยาทอง เกล้า

. . . . . . . .

อีแอดเองงง

เดี๋ยวมาอัพเด้ออออ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ