อสงไขย
บทที่ 1
เพรช
วันนี้พวกเจ้าอยากไปเดินตลาดหรือไม่
เพรช
พอดีข้าเห็นว่าที่ตลาดน้ำหน้าวังวันนี้เปิดจักชวนพวกเจ้าไปเดิน
ต้นน้ำ
ได้ข้ากำลังอยากไปพอดีว่าจะซื้อของไปให้ท่านแม่สักหน่อยหนะ
ต้นน้ำ
เจ้าล่ะเมฆจักไปกับพวกข้าหรือไม่
เมฆ
เอาสิถ้าจักไปซื้อของฉันพอดี
เพรช
นี่พอเถิดต้นน้ำเจ้าจักถามเซ้าซี้เพื่อกระไร
เพรช
รีบไปดูแล้วกลับวังดีหรือไม่
ต้นน้ำ
อย่างนั้นก็ได้ข้าขอโทษนะเจ้าเมฆ
ต้นน้ำ
ทำไมวันนี้คนถึงเยอะเช่นนี้
เมฆ
ก็วันนี้มันเป็นวันเปิดตลาดไงเล่า
เมฆ
วันๆหัดเปิดหูเปิดตาเสียบ้างหนาต้นน้ำ
ต้นน้ำ
เจ้าหาว่าข้าไม่เปิดหูเปิดตารึ
เพรช
ก็จริงอยู่ที่เจ้าเมฆว่านะวันๆเจ้าเอาแต่อ่านหนังสืออยู่แต่ในกรมพระคลัง
เพรช
หารู้เรื่องนอกเมืองไม่
ต้นน้ำ
เอ้าเจ้าเพชรไหงเข้าข้างเจ้าเมฆเล่า
เมฆ
ก็เรื่องจริงนิเนอะเพชร
เมฆ
ขนาดวันนี้จักมาซื้อของยังหารู้ไม่ว่าตลาดเปิด
ต้นน้ำ
หึพวกเจ้าชอบว่าข้านัก
ต้นน้ำ
หารู้ไม่งานข้านี่กองเท่าภูเขา
ต้นน้ำ
กว่าจักหาเวลาออกนอกวังได้
ร่างหนาไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่ช่วยพยุงร่างบางขึ้นอย่างอ่อนโยน
เจษ
ปิ่นทองก็เป็นอะไรหรือไม่
ปิ่นทอง
ขอบคุณเจ้านักที่ช่วยพยุงข้า
ปิ่นทอง
ข้าขอโทษที่มิได้มองทางจึงได้ชวนเจ้า
ปิ่นทอง
เอ่อ.. ข้าชื่อปิ่นทองเป็นบุตรชายของสมเด็จเจ้าพระทองดี
ปิ่นทองพูดพรางมองไปทางเกล้าและเจษ
เกล้า
ข้าชื่อเก้าเป็นบุตรชายของเจ้าพระยาวรชัย
เจษ
ข้าชื่อเจษเป็นบุตรชายของพระยาทอง เกล้า
อีแอดเองงง
เดี๋ยวมาอัพเด้ออออ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
