หวานปานน้ำผึ้งเดือนห้า(สึบากิxโยรุ)
ตอนที่5
ผ่านมาหลายวัน สึบากิไปรับส่งโยรุตลอดจนบางครั้งทั้งคู่ก็มีความใกล้ชิดเเละสนิทกันมากขึ้น
โยชิดะ สึบากิ
วันนี้กินอะไรรองท้องก่อนเข้าบ้านดีไหม
ณ หน้าร้านอาหารขนาดเล็กที่สภาพภายนอกทรุดโทรมมีพืชขึ้น
โยชิดะ สึบากิ
เเน่ใจนะว่าจะกินร้านนี้
คามาดะ โยรุ
เห็นเพื่อนบอกว่าอาหารร้านนี้อร่อยเลยอยากจะลองกิน เเต่ถ้าพี่สึบากิไม่ชอบเปลี่ยนร้านกันก็ได้
โยชิดะ สึบากิ
ปะ เข้าร้านกัน//ยิ้มอย่างจำยอม
คามาดะ โยรุ
ครับ//ยิ้มอย่างผู้ชนะ
ณ ด้านในร้านซึ่งเเตกต่างจากภายนอกโดยสิ้นเชิงเพราะมันทั้งสะอาดสะอ้านเเละถูกตกเเต่งด้วยสไตล์มินิมอล
สึบากิเเละโยรุนั่งที่โต๊ะหมายเลข1ก่อนจะมีเด็กเสิร์ฟออกมาต้อนรับ
ซาวะกิ โทโมะ
คุณลูกค้ารับอะไร.....//มองโยรุ
ซาวะกิ โทโมะ
โยรุ เออไม่สิ คุณลูกค้า จะรับอะไรดีครับ
คามาดะ โยรุ
เอาเป็น//หยิบเมนูขึ้นมาดู
ซาวะกิ โทโมะ
ห๊ะ...เออ...ครับ รอสักครู่นะครับ
ซาวะกิ โทโมะ
//เดินเข้าครัว
โยชิดะ สึบากิ
สั่งมาเยอะขนาดนั้นจะกินหมดหรอโยรุ
คามาดะ โยรุ
กินไม่หมดก็ห่อกลับบ้าน เข้าใจไหมครับพี่สึบากิ
คามาดะ โยรุ
คร๊าบ เข้าใจเเล้วๆ
ซาวะกิ โทโมะ
(คงจะต้องต่อโต๊ะก่อน)
เนื่องจากมีอาหารมากเกินกว่าจะวางโต๊ะเดียวได้โทโมะเลยจำเป็นจะต้องต่อโต๊ะเพิ่มถึงสี่โต๊ะ
ซาวะกิ โทโมะ
//เสิร์ฟอาหารเเต่ละอย่างจนครบ
ซาวะกิ โทโมะ
เชิญทานได้ตามสบายเลยนะครับ
คามาดะ โยรุ
ขอบใจนะ (น่ากินจังเลย)
ซาวะกิ โทโมะ
//เดินไปหน้าร้านต้อนรับลูกค้าคนอื่น
สึบากิกินเพียงข้าวหน้าปลาไหลจานเดียวส่วนโยรุกินส่วนที่เหลือจนหมด
โยชิดะ สึบากิ
ไม่อิ่มได้ไงซัดไปขนาดนั้น
โยชิดะ สึบากิ
//เอาผ้าเช็ดปากให้โยรุ
คามาดะ โยรุ
พอเเล้ว//เบี่ยงหน้าหลบ
ทั้งคู่สวีตกันจนใครต่อใครก็ต่างอิจฉาเเต่ถึงอย่างงั้นก็ไม่มีใครพูดโวยวายอะไรยกเว้น....
ซาวะกิ โทโมะ
//เดินผ่านมาเเละเห็นโยรุกำลังสวีตกับสึบากิ
ซาวะกิ โทโมะ
ว่าเเล้วเชียว! คุณคือสามีในอนาคตของโยรุ
คามาดะ โยรุ
//ตกใจเมื่อจู่ๆโทะโมะก็พูดถึงเรื่องที่ตนเคยป่าวประกาศไว้ในห้องเรียน
คามาดะ โยรุ
โทโมะ//ดึงเสื้ออีกฝ่ายเเละส่ายหน้า
ซาวะกิ โทโมะ
อะไรหรอ?//สงสัย
โยชิดะ สึบากิ
//สงสัยท่าทางของโยรุที่ดูลนลานเปลกๆ
โยชิดะ สึบากิ
ทำไมถึงรู้เรื่องที่ผม...ไม่สิๆเรื่องที่ว่าโยรุกำลังมีสามีในอนาคต?
คามาดะ โยรุ
เออ ผมว่าเรา....
ซาวะกิ โทโมะ
เพราะวันนั้นโยรุเป็นคนพูดออกมาเองเลยว่า"เขาคนนั้นไม่ใช่เเฟนเเต่เป็นสามีในอนาคตของเราตั้งหาก"
ซาวะกิ โทโมะ
ตอนนั้นเล่นเอาผมตกใจจนเเทบช็อค เเต่ก็ไม่หนักเท่าพวกที่เเอบชอบโยรุหรอก เจ้าพวกนั้นน่ะอกหักเเละสลบคาโต๊ะเลย
หลังฟังโทโมะพูดจบ สึบากิก็เกิดคำถามมากมายภายในหัวเเละหันไปมองใบหน้าว่าที่ภรรยาอย่างโยรุเเต่กระนั้นกลับไม่เห็น
เพราะโยรุเอามือทั้งสองข้างปิดหน้าที่ตอนนี้กำลังเเดงราวมะเขือเทศที่กำลังสุกงอม
คามาดะ โยรุ
อะไรเล่า เเค่ไม่อยากให้คนอื่นเข้าใจผิดว่าเราเป็นเเฟนกันก็เท่านั้นละ//พูดด้วยเสียงอู้อี้เพราะกำลังเอามือปิดหน้า
โยชิดะ สึบากิ
เอามือลงเเละคุยกับพี่ดีๆสิครับ
โยชิดะ สึบากิ
//ยื่นหน้าตัวเองไปใกล้กับหูโยรุ
โยชิดะ สึบากิ
สัญญาว่าจะไม่ล้อครับ...ว่าที่ภรรยาสุดน่ารักของพี่//กระซิบข้างๆหูโยรุ
คามาดะ โยรุ
พูดเเล้วนะ//ใจอ่อน+ยอมว่าง่ายค่อยๆเอามือลง
คามาดะ โยรุ
หน้าผม เป็นยังไงบ้างครับ
โยชิดะ สึบากิ
(โครตอ่อย โตรตน่ารัก โครตหน้าจับ...เออ...จูบ!)
โยชิดะ สึบากิ
พี่ว่าปกตินะครับ
โยชิดะ สึบากิ
อืมๆ//พยักหน้ารัวๆ
โยชิดะ สึบากิ
งั้นเรากลับกันเลยไหม
คามาดะ โยรุ
รอก่อนครับพี่สึบากิ ผมมีเรื่องที่จะต้องคุยกับโทโมะก่อนกลับเป็นการส่วนตัว
คามาดะ โยรุ
หนีออกจากบ้าน?
ซาวะกิ โทโมะ
อืม//ทำหน้าเศร้า
คามาดะ โยรุ
พอจะเล่าให้เราฟังได้ไหมว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น
ซาวะกิ โทโมะ
เมื่อ2เดือนก่อน มีกลุ่มคนน่ากลัวมากๆมาที่บ้าน เขาบอกเรากับพ่อว่าถ้าไม่ยอมชำระหนี้ที่เคยกู้ยืมไปจะขอเข้ายึดบ้านเเละบริษัทหรือไม่ก็....
ซาวะกิ โทโมะ
เอาตัวเราไปชดใช้ให้นายท่านของคนพวกนั้น จนกว่าหนี้ของพ่อเราจะหมด//ใบหน้าเศร้าหมอง
ซาวะกิ โทโมะ
ตอนนั้นเรากลัวมากขอร้องให้พ่อจ่ายหนี้เขาไป
ซาวะกิ โทโมะ
เเต่พ่อกลับพูดออกมาว่า...
งั้นก็เอาลูกชายผมไปได้เลย
ซาวะกิ โทโมะ
เราเสียใจมากขนาดที่ว่าน้ำตาก็ไหลออกมาไม่ยอมหยุด//ก้มหน้าร้องไห้
คามาดะ โยรุ
เพราะอย่างนี้ถึงหนีออกมาสินะ
ซาวะกิ โทโมะ
อืม//พยักหน้า+ตัวสั่น
คามาดะ โยรุ
ไม่เป็นไรนะโทโมะ ฉันจะช่วยนายเอง//สายตาเเน่วเเน่+ลูบหลังให้อีกฝ่าย
ซาวะกิ โทโมะ
ช่วย..ช่วยยังไงละ?
คามาดะ โยรุ
เอาเป็นว่ามีวิธีก็เเล้วกัน เเต่ตอนนี้นายจำเป็นต้องกลับบ้านก่อน
ซาวะกิ โทโมะ
ทำไมต้องกลับไปด้วย ทั้งที่อุสาหนีมาได้เเล้วเเท้ๆ
คามาดะ โยรุ
ฉันรู้ว่านายกำลังโกรธเเละเสียใจในการกระทำของพ่อนาย
คามาดะ โยรุ
เเต่รู้อะไรไหม หลังจากที่นายหายตัวไปเเละไม่ยอมกลับบ้าน พ่อนายทั้งเเจ้งความเเละจ้างนักสืบออกตามหาเเถมยังมีประกาศตามหาผ่านทางอินตาเน็ตด้วยนะ
คามาดะ โยรุ
พ่อของนาย รักนายมากๆนะโทโมะ
ซาวะกิ โทโมะ
ไม่หรอก จริงๆเเล้วพ่อของผมคงจะกลัวว่าหากผมหนีไปไกลใครจะชดใช้หนี้ให้สะมากกว่า
คามาดะ โยรุ
เห้อ(ทำไมตระกูลนี้ถึงได้คิดเองเออเองเก่งทั้งพ่อลูกเลยเนี่ย!!)//ปวดหัว
คามาดะ โยรุ
ไม่ใช่ เขาคนนั้น...เออคือ...ฉันจะหมายถึงคือพ่อของนายทั้งรักเเละเป็นห่วงนายมากกว่าใครในโลกนี้ ลองคิดดูดีๆสิ
ซาวะกิ โทโมะ
รักเเละเป็นห่วงมากกว่าใครในโลกนี้ อย่างนั้นหรอ?//นึกถึงภาพอดีตในตอนเด็ก
โทโมะในตอน5ขวบหลังจากเเม่เสียก็เป็นพ่อที่รับเขาไปดูเเล ทั้งๆที่เขาอาจจะไม่ใช่ลูกเเท้ๆของท่านด้วยซ้ำเนื่องจากเเม่เป็นหญิงขายบริการเเละเผลอพลาดท้องก็โบ้ยว่าพ่อเป็นคนทำทั้งที่ตอนนั้นเเม่เพิ่งมีอะไรกับพ่อผ่านมาเพียง1สัปดาร์เเละนั้นก็เป็นเเค่ครั้งเดียวโดยมันเกิดขึ้นได้เพราะเเม่มอมเหล้าจนได้มีอะไรกับพ่อสมใจ
เเต่ถึงเเม้จะไม่มีหลักฐานความเป็นลูก พ่อกลับให้เงินเลี้ยงดูจนถึงวาระสุดท้ายของเเม่ก่อนจะรับเราเข้าตระกูลซึ่งต้องเเลกกับการถูกผู้คนสบประมาทมากมายทั้งครอบครัว เพื่อน ญาติ เเต่ถึงอย่างนั้นพ่อก็ไม่ทิ้งเรา เลี้ยงดูเรา ห่วงใยเรา จนเติบโตมาเป็นอย่างดี
ซาวะกิ โทโมะ
นั้นสินะ//เช็ดน้ำตา
คามาดะ โยรุ
เอาเป็นว่าโทโมะรีบกลับบ้านเเละรอฟังข่าวดีเถอะนะ
ซาวะกิ โทโมะ
ข่าวดีอะไรหรอ?
คามาดะ โยรุ
ความลับ//ทำหน้าเจ้าเล่ห์
หลังจากโยรุเเละโทโมะพูดคุยกันเสร็จทั้งคู่ก็เเยกย้ายกัน โดยโทโมะให้สัญญาว่าจะกลับบ้าน
Comments